Μνήμες φωτιά… (22 Ιουλίου 1995 - 22 Ιουλίου 2015)

20 χρόνια πέρασαν από την καταστροφή της 
κατασκήνωσης ΑΓΚΥΡΑ στην Παναγοπούλα
 (1995 - 2015)

Ήταν Σάββατο 22 Ιουλίου 1995. Η κατασκήνωση "ΑΓΚΥΡΑ" στην Παναγοπούλα φιλοξενούσε 100 περίπου κοπέλες Γυμνασίου και Λυκείου με αρχηγό την κ. Καρτέρη Ειρήνη. Η φωτιά που έκαιγε τεράστιες εκτάσεις στο απέναντι βουνό (Ζήρεια) δεν άργησε να μεταφερθεί στο πευκόφυτο δάσος της κατασκήνωσης. Κατέκαψε τα πάντα μέσα σε ελάχιστα λεπτά και με τις κατασκηνώτριες να βλέπουν, από τη θάλασσα στην οποία είχαν καταφύγει, τη μεγάλη καταστροφή. Η ΑΓΚΥΡΑ στις φλόγες!!! Το σοκ μεγάλο. Τα κτίρια που έμειναν ανέπαφα ήταν η τραπεζαρία, η κουζίνα και το μικρό εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.

Πέρα από την αποτέφρωση του δάσους στον τόπο εκείνο της ξεγνοιασιάς έκλεινε μια εστία πνευματική που ανεφοδίαζε κάθε χρόνο εκατοντάδες παιδιά της πόλης μας και της γύρω περιοχής με τις ελληνορθόδοξες αξίες και παραδόσεις μας.

Τα παιδιά της κατασκήνωσης όμως ξεσηκώθηκαν και το πρώτο σύνθημα ακούστηκε αμέσως: «Πάνω στις στάχτες θα χτίσουμε ξανά, την Παναγοπούλα γι’ άλλη μια φορά». Και το θαύμα έγινε! Με τη βοήθεια του Θεού, με μπροστάρηδες τους πνευματικούς πατέρες της Χριστ. Εστίας Πατρών, την οικονομική στήριξη και εθελοντική εργασία εκατοντάδων φίλων της κατασκήνωσης, με την συμπαράσταση πολλών παλαιών κατασκηνωτών, το Δ.Σ. της ΓΕΧΑ που έχει και την ευθύνη λειτουργίας της κατασκήνωσης πέτυχε να λειτουργήσει η κατασκήνωση την αμέσως κιόλας επόμενη χρονιά (1996). Κανείς δεν το περίμενε…

Σήμερα, 20 χρόνια μετά, ο τόπος είναι καταπράσινος και πάλι. Τίποτα δεν θυμίζει την μεγάλη καταστροφή. Η ΆΓΚΥΡΑ έχοντας καινούριες και σύγχρονες εγκαταστάσεις συνεχίζει με την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ τη λειτουργία της (εδώ και 57 χρόνια) προσφέροντας πνευματική δροσιά σε μικρούς και μεγάλους ιδιαίτερα τούτες τις δύσκολες και άνυδρες μέρες.

γ.π.