Ιστολόγε, αν και είδα καθυστερημένα τη συγκεκριμένη ανάρτηση, εντούτοις είμαι συγκινημένος.
Αφενός γιατί μου θυμίζει μια υπέροχη κατασκηνωτική περίοδο, σαν στέλεχος όπου διακονούσα, με ευλογημένα παιδιά και συν-ομαδάρχες και αρχηγό... αφετέρου γιατί σε πολλές φωτογραφίες αντικρύζω τον επιστήθιο φίλο μου, από μικρά παιδιά, Στυλιανό Μάλλιαρη που ο Θεός αποφάσισε να τον καλέσει κοντά του το Σεπτέμβριο του 2013. Μας λείπει, δεν τον ξεχνάμε, τον έχουμε στην προσευχή μας ώστε να αναπαυθεί από τους κόπους του ενώ στη σκέψη μας έχουμε και αυτούς που άφησε πίσω.. Ας είναι αιωνία του η μνήμη.
2 σχόλια:
Α ρε Στελλάκι αδελφέ ο Θεός ας σε αναπαύει.
Να εύχεσαι για μας αδελφέ...
Ν
Ιστολόγε, αν και είδα καθυστερημένα τη συγκεκριμένη ανάρτηση, εντούτοις είμαι συγκινημένος.
Αφενός γιατί μου θυμίζει μια υπέροχη κατασκηνωτική περίοδο, σαν στέλεχος όπου διακονούσα, με ευλογημένα παιδιά και συν-ομαδάρχες και αρχηγό... αφετέρου γιατί σε πολλές φωτογραφίες αντικρύζω τον επιστήθιο φίλο μου, από μικρά παιδιά, Στυλιανό Μάλλιαρη που ο Θεός αποφάσισε να τον καλέσει κοντά του το Σεπτέμβριο του 2013. Μας λείπει, δεν τον ξεχνάμε, τον έχουμε στην προσευχή μας ώστε να αναπαυθεί από τους κόπους του ενώ στη σκέψη μας έχουμε και αυτούς που άφησε πίσω.. Ας είναι αιωνία του η μνήμη.
Αν. Παναγιωτόπουλος
Δημοσίευση σχολίου