Ψήφισμα Ἱερατικῆς Συνάξεως Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν (19.6.2015)

Ψήφισμα Ἱερατικῆς Συνάξεως

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν.

19.6.2015

Ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν Χρυσόστομος, ὁ Ἐπίσκοπος Κερνίτσης Χρύσανθος καί ἃπαντες οἱ συμμετασχόντες Πρεσβύτεροι, Διάκονοι καί Μοναχοί στήν Ἱερατική Σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, σήμερα 19.6.2015, ἀπεφασίσαμε καί συνυπογράφομε τά ὡς κάτωθι:

Μᾶς ἀνησυχεῖ τά μέγιστα ἡ κρίσιμη κατάσταση, στήν ὁποία εὑρίσκεται ἡ χώρα μας καί προσευχόμεθα ἰδιαιτέρως, ὣστε νά εὐοδωθοῦν οἱ προσπάθειες τῆς Ἡγεσίας της, γιά ἒξοδο ἀπό τά ἀδιέξοδα στά ὁποῖα εὑρισκόμεθα. Παράλληλα ὃμως προβληματιζόμεθα γιά τήν ἐπιχειρουμένη πνευματική καί ἠθική ἀποδόμηση τῆς Πατρίδος μας.

Πρωτίστως διακηρύττομε μετά παρρησίας καί συνειδήσεως εὐθύνης ἒναντι Θεοῦ καί τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἒναντι τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ:

● Ὃτι ἡ ἀσφαλής ὁδός σωτηρίας εἶναι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ἡ βοήθειά μας καί παράκλησή μας εἶναι ὁ ἲδιος Θεός, τόν ὁποῖο ἐλυπήσαμε καί λυποῦμε δυστυχῶς καθ’ ἡμέραν μέ τήν ἀποστασία μας ἀπ’ Αὐτόν. Διά τοῦτο πάλιν καί πολλάκις πρέπει νά προσπίπτωμεν καί προσευχητικῶς καί μυστικῶς νά ἐξαιτούμεθα τό μέγα ἔλεος Aὐτοῦ προτρεπόμενοι καί καλοῦντες εἰς προσευχήν καί μετάνοιαν τόν Λαό καί ἐφαρμόζοντες πρῶτοι τήν ὁδόν τῆς μετά δακρύων μετανοίας.

● Βλέποντες τήν συνεχῆ κάθοδο καί πτώση τῶν ἀξιῶν, ἐκφράζομε τόν ἔντονο προβληματισμό μας καί τήν ἀνησυχία μας γιά τήν πορεία τῆς πατρίδος μας, ἀλλά καί τήν πικρία μας, γιά τήν υἱοθέτηση, ὑπό τῶν ἐχόντων τάς εὐθύνας τῆς πολιτείας, πρακτικῶν ξένων πρός τήν ἰδιοσυγκρασία τῶν Ἑλλήνων.

Ἤδη προχωρεῖ ἡ νομοθετική ρύθμιση καί στήν Ἑλλάδα γιά τό λεγόμενο «σύμφωνο συμβίωσης» μεταξύ ὁμοφύλων ζευγαριῶν, περί τοῦ ὁποίου ἐξεφράσθησαν οἱ θέσεις καί οἱ προβληματισμοί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ ἔγγραφο τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου, πρός τόν Ὑπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας καί Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Νικόλαο Παρασκευόπουλο.

Συμφωνοῦντες πλήρως μέ τό ὡς εἴρηται κείμενο τοῦ Μακαριωτάτου, προσεπιδηλοῦμεν ὡς Ἱερεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί Ἕλληνες πολῖτες πού ἀγαπᾶμε αὐτόν τόν τόπο καί τόν ὑπηρετοῦμε μέ αὐταπάρνηση, ὅτι « τό σύμφωνο συμβίωσης» τόσον μέ τήν ἀρχική του μορφή (ἀπό τό ἔτος 2008) γιά τό ὁποῖο οὐδείς ὑποχρέωσε τήν Ἑλλάδα νά υἱοθετήσῃ, ὃσο καί μέ τήν προτεινόμενη νέα του μορφή, τῆς ἐπέκτασης δηλαδή στά ὁμόφυλα ζευγάρια, ἀποτελεῖ δυναμίτιν στά θεμέλια τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας, τῆς ὁποίας βάση καί πυρήνας εἶναι ἡ οἰκογένεια, ὁ μόνος ὑγιής τρόπος γιά τήν κοινωνική συνοχή, ἡ ὁποία οἱκογένεια καταξιώνεται μέσα ἀπό τό θεοΐδρυτο θεσμό καί τό μυστήριο τοῦ Γάμου. Μίαν ἔννομο σχέση συζυγίας γνωρίζομε, αὐτή μεταξύ ἀνδρός καί γυναικός, ἡ ὁποία εὐλογεῖται ἀπό τήν Ἐκκλησία μέσα ἀπό τό Μυστήριο τοῦ Γάμου.

● Κοντά στίς θέσεις τίς ὁποῖες εἴχαμε, ὡς ἱερατικό σῶμα τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν, ἐκφράσει ἀπό τό ἔτος 2008, σημειώνομε ὅτι τό σύμφωνο συμβίωσης, οὐδέν πρόβλημα ἐπιλύει, ἀλλ’ ἀντιθέτως διασαλεύει τήν ἠθική τάξη, υἱοθετεῖ τήν εὔκολη ὁδό τῆς ἀποσείσεως τῶν εὐθυνῶν, ὑποβιβάζει τή μεγίστη ὑπόθεση τῆς συζυγίας σέ μιά ἰδιωτική συμφωνία, ἡ ὁποία συνυπογράφεται ἐνώπιον συμβολαιογράφου καί λύεται εὔκολα μέ ἁπλῆ ἐξώδικη δήλωση, δύναται δέ νά ἐπαναληφθῇ χωρίς περιορισμό.

Ὁ τρόπος αὐτός συνυπάρξεως ἀνθρώπων, εἶναι ξένος γιά τά δεδομένα τῆς Πατρίδος μας, ἀφοῦ ἡ ὅλη πορεία τῆς χώρας μας μέχρι τώρα βασίζεται σέ συγκεκριμένες πρακτικές ζωῆς, οἱ ὁποῖες διέπονται ἀπό δοκιμασμένες ἀπό τόν χρόνο ἀξίες καί ἀκατάλυτες πνευματικές ἀρχές.

Ὑπάρχει λόγος ἆρα γε νά υἱοθετοῦμε ξένα μοντέλα ζωῆς, τά ὁποῖα γνωρίζομε ἐκ τῶν προτέρων, ὃτι ἀφ’ ἑνός μέν οὐδεμίαν σχέσιν ἔχουν μέ τά καθ’ ἡμᾶς, ἀφ’ ἑτέρου δέ μετά βεβαιότητος ὁδηγοῦν στή διάλυση τοῦ κοινωνικοῦ ἱστοῦ;

Ὡς πρός τήν ἐπέκταση τοῦ συμφώνου συμβίωσης στά ὁμόφυλα ζευγάρια, πιστεύομεν ὃτι πρόκειται γιά πρακτική πλήρους ἀπομειώσεως τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τίθεται εἰς ἐφαρμογή σχέδιον, τό ὁποῖον οὐσιαστικά συνιστᾶ τήν χαριστική βολή σέ ὅτι ἔχει ἀπομείνει ὄρθιο, μετά ἀπό πολλές θυσίες στόν τόπο μας. Ἡ συνάφεια μεταξύ ἀνθρώπων τοῦ ἰδίου φύλου συνιστᾶ γενικῶς ἐκτροπήν καί διά τήν Ἐκκλησία ἁμαρτία, σύμφωνα μέ τόν λόγον τοῦ Κυρίου καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων. Πολλῷ δέ μᾶλλον δημιουργεῖ τεράστια προβλήματα, ὅταν μέσα ἀπό τό σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ἀνθρώπων ἰδίου φύλου, κατοχυρωθῆ τό δικαίωμα γιά υἱοθεσίες παιδιῶν κ.λ.π.

● Ἐπίσης, ἐκφράζομε τήν βαθυτάτη λύπη μας γιά τήν διαπόμπευση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τόν ἐξευτελισμό ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων, ἡ ὁποία γίνεται πλέον χωρίς αἰδώ, μέσῳ συγκεντρώσεων και παρελάσεων οὐχί βεβαίως «ὑπερηφανείας», ὅπως τίς ὀνομάζουν, ἀλλά ἐσχάτης μορφῆς καταπτώσεώς καί ἐντροπῆς. Τοιαύτη ἀπαξίωσις τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί εὐτελισμός τῆς θεοείδειάς του οὐδέποτε εἶχε γίνῃ ἤ ἐπιχειρηθῇ στά δεδομένα τῆς πατρίδος μας.

Ὡς Ἐκκλησία ἔχομεν ὡς ἀρχήν καί τέλος τήν αἰώνια καί ἀπαραχάρακτη ἀλήθεια, τήν ἀποκεκαλυμμένη ἀπό τόν Θεό. Λυπούμεθα γιά τήν κατ’ αὐτόν τόν τρόπο χρησιμοποίηση, ἀνθρώπων μέ ὅποιαν ἰδιαιτερότητα στή ζωή τους καί προσευχόμεθα γιά τόν φωτισμό καί τήν σωτηρία ὅλων.

● Θρηνοῦμε διά τήν ἀσέβεια ἡ ὁποία διεπράχθη ἐνώπιον τοῦ χώρου στόν ὁποῖο εἶναι γεγραμμένα τά ὀνόματα ἡρώων καί μαρτύρων καί τά τοπωνύμια πού μαρτυροῦν τούς ἀγῶνες γιά τήν πνευματική καί τήν ἐδαφική ἐλευθερία τῆς χώρας μας, ἀλλά καί ἐνώπιον τοῦ κτηρίου τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου, χώρου ὁ ὁποῖος πρέπει νά τυγχάνῃ ἰδιαιτέρου σεβασμοῦ, τόσο ἀπό τούς ἐντός αὐτοῦ Βουλευομένους, ὃσο καί ἀπό κάθε Ἓλληνα πολίτη.

● Ἀναγιγνώσκοντες τήν ἀπαντητική ἐπιστολή τοῦ Ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης κ. Νικολάου Παρασκευοπούλου πρός τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο, διαπιστώνομε ὃτι οὑδεποσῶς μᾶς ἱκανοποιεῖ, καθ’ ὃσον ἐμμένει στήν υἱοθέτηση τῶν θέσεων οἱ ὁποῖες ἐκφράζονται, δυστυχῶς, μέσα ἀπό τήν ἐπέκταση τοῦ συμφώνου συμβίωσης καί μεταξύ τῶν ὁμοφύλων. Οὐδόλως δέ μᾶς πείθουν τά ἐπιχειρήματά του περί τῆς ἀναγκαιότητος τῆς τοιαύτης νομολογίας.

Πρός τούτοις:

● Ἀνησυχοῦμε ἔντονα γιά τό Δημογραφικό πρόβλημα τῆς χώρας μας καί παρακολουθοῦμε μέ ἰδιαίτερο προβληματισμό τήν συρρίκνωση τοῦ πληθυσμοῦ, ἀλλά καί τήν ἀλλοίωσή του, μέ τό ὀργανωμένο σχέδιο εἰσόδου στή χώρα ἀλογίστου ἀριθμοῦ μεταναστῶν καί μάλιστα ἐκ τῶν μουσουλμανικῶν χωρῶν.

● Ἡ χώρα δυστυχῶς ἀποϊεροποιεῖται καί διά τοῦτο κρούομε τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου πρός πᾶσαν κατεύθυνση, δηλοῦντες ὅτι μετά πάσης προθυμίας καί δυνάμεως θά συμβάλλωμε ὡς ὑπεύθυνοι πολῖτες καί ὡς πνευματικοί ὁδηγοί τοῦ Λαοῦ, πρός τόν πνευματικό καταρτισμό τῶν ἀνθρώπων, ὥστε νά ὑπάρξουν οἱ ἀπαραίτητες πνευματικές ἀντιστάσεις στόν πνευματικό κατήφορο καί οἱ ὑγιεῖς βάσεις γιά τήν περαιτέρω ἀνάπτυξη καί πορεία.

● Καλοῦμε τόν Λαό μας σέ ἑνότητα, ἡ ὁποία εἶναι ἀπαραίτητη παρά ποτέ καί σέ παραμονή στίς ἀξίες, πού κράτησαν ὄρθιο τόν τόπο καί τήν κοινωνία μας.

● Ἀπεθυνόμεθα σέ κάθε Ἓλληνα πολίτη, μέ ὑγιεῖς πνευματικές ἀρχές καί πνευματικές ἀντιστάσεις, πρός τούς Γονεῖς, πρός τούς Ἐκπαιδευτικούς, πρός τούς Πνευματικούς γενικά ἀνθρώπους καί τούς καλοῦμε νά ἀντισταθοῦν μέ ἀξιοπρέπεια, σύνεση κα΄ισθένος στόν πνευματικό ὁδοστρωτῆρα πού ἀπειλεῖ τόν τόπο μας

● Προσφέρομε, ὅπως πάντοτε, ἰδιαίτερα σήμερα τό Ἱερό Εὐαγγέλιο, ὡς τήν μόνη ἀλάθητη πυξίδα βάσει τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος ζεῖ ὡς καταξιωμένη προσωπικότητα στό παρόν καί πορεύεται μέ ἀσφάλεια στό μέλλον γιά τήν ἐπίτευξη τοῦ σκοποῦ του, πού εἶναι ἡ θέωση.

● Διακηρύσσομε ὃτι εἲμεθα ἓτοιμοι νά κάνωμε ὁποιαδήποτε θυσία γιά τήν ἠθική καί πνευματική ἀκεραιότητα τῆς Πατρίδος μας, ὡς καί γιά τήν προάσπιση τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων τά ὁποῖα παρελάβαμε ὑπό τῶν μαρτύρων προγόνων μας, ὡς λόγον ἀποδώσοντες τῷ Δικαιοκρίτῃ Θεῷ.

● Τέλος, δηλώνομε ὃτι συμπαρατασσόμεθα μέ τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο καί τήν Ἱεράν Σύνοδον, εἰς τούς χειρισμούς τῶν τόσο λεπτῶν θεμάτων πού ἀπασχολοῦν τήν Πατρίδα μας καί προσευχόμεθα διά τήν παρά Θεοῦ ἐνίσχυση στόν πολυσχιδῆ πνευματικό ἀγῶνα καί στίς προσπάθειες γιά τήν διατήρηση ἀκεραίας τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως καί τῶν παραδόσεων τοῦ Γένους μας.

+ Ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν Χρυσόστομος

+ Ὁ Ἐπίσκοπος Κερνίτσης Χρύσανθος

Ἃπαντες οἱ Πρεσβύτεροι, οἱ Διάκονοι, οἱ Μοναχοί καί Μοναχές καί οἱ Ἱεραποστολικές Ἀδελφότητες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν.