Ο πόθος του τελώνη της Ιεριχούς πηγάζει όχι μόνο από την επιθυμία να συναντήσει τον Θεάνθρωπο, αλλά και από τον εσωτερικό του προβληματισμό για το πού πηγαίνει η ζωή του. Δεν θα είναι θεατής στη συνάντηση με τον Ιησού, αλλά αναδιοργανωτής της ύπαρξής του. Δεν θέλει απλώς να διηγείται στους οικείους του ότι είδε τον Μεσσία, αλλά νιώθει ότι καλείται να ζήσει σύμφωνα με τις εντολές Του. Ο τελώνης νιώθει ότι αξίζει να ταπεινωθεί, μόνο και μόνο για να δει το εφετόν και να μπορέσει να αλλάξει.
Και, βεβαίως, ο Χριστός δεν είναι για τον Ζακχαίο ένα διάσημο πρόσωπο, που θα δώσει κύρος στην ύπαρξη του ίδιου του τελώνη, αλλά ο καταλύτης για την μεταμόρφωση της καρδιάς του. Δεν είναι στιγμιαία η συνάντηση με το Χριστό, αλλά διαρκής στη ζωή του Ζακχαίου. Γι’ αυτό και θα γίνει απόστολος, επίσκοπος Καισαρείας. Και θα τον γιορτάζουμε ως άγιο, κάθε χρόνο στις 20 Απριλίου.
Πρωτ. Θεμιστοκλή Μουρτζανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου