Παιδιά μου εὐλογημένα,
Σήμερα στή γιορτή τῆς μεγάλης μας μάνας, τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἀτενίζομε τήν Παναγία μορφή Της καί καθορῶμεν τόν Πανάγιο Τόκο Της τόν ὁποῖον ἒφερε στόν κόσμο γιά τήν δική μας λύτρωση καί σωτηρία.
Πρός αὐτήν στρέφεται ὂχι ἁπλῶς ἡ ματιά μας, ἀλλά ὁλόκληρη ἡ ὓπαρξή μας καί μέ τρόπο μυστικό πού μόνο ἡ καρδιά μας γνωρίζει, τῆς λέμε τά μύχια τῆς ψυχῆς μας, τούς πόθους μας, τίς λύπες, τούς ἐσώτατους προβληματισμούς μας καί τίς ὀδύνες πού μᾶς βασανίζουν.
Ζητᾶμε τήν ἐνίσχυσή Tης στούς δρόμους τῆς ζωῆς μας. Τῆς ἐμπιστευόμαστε τήν ἐλπίδα μας γιά τά παιδιά μας, γιά τήν οἰκογένειά μας, γιά τήν πρόοδο τῆς κοινωνίας μας.
Τήν ἱκετεύομε νά μᾶς παρηγορήσῃ στίς θλίψεις καί τούς πόνους τῆς ζωῆς μας, στήν ἀρρώστια καί στήν ἒξοδο ἀπό τον κόσμον αὐτό ἀγαπημένων μας προσώπων.
Γονατίζομε μπροστά Της καί μέ δέος Τήν παρακαλοῦμε νά μεσιτεύῃ πρός Κύριον, ὣστε νά γίνεται ἳλεως στά ἁμαρτήματά μας, ἓνεκα τῶν ὁποίων καθ’ ἡμέραν τόν οὐρανό θλίβομε καί τούς ἀγγέλους στενοχωροῦμε.
Γνωρίζομε πολύ καλά ὃτι Ἐκείνη μᾶς ἀκούει ὡς Γοργοεήκοος καί ταχέως, ὡς Γρηγοροῦσα, μεταφέρει τά αἰτήματά μας πρός τόν Υἱόν καί Θεόν Της, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.
Ἒχομε τήν ἐμπειρίαν ἐκ τῆς μελέτης τοῦ παρελθόντος καί τήν ἐκ πηγῶν ἀψευδῶν πληροφορίαν, ὃτι ἦτο πάντοτε ἡ ἀκαταίσχυντος προστασία καί ἡ ἀμετάθετος πρός τόν ποιητήν μεσιτεία, τῶν εἰς Αὐτήν προστρεχόντων.
Ἀπ’ ἂκρου εἰς ἂκρον ἡ Χριστώνυμος χώρα μας, ἡ Ἑλλάς, ὁμολογεῖ τήν εὐεργεσίαν Της, τήν ἀδιάλειπτον πρός Κύριον πρεσβείαν Της καί τήν ἐν κινδύνοις, ἐν πολέμοις καί συμφοραῖς ταχείαν βοήθειάν Της.
Κάθε Της Ἐκκλησία καί Ἐξωκκλήσι, κάθε Της Εἰκόνισμα, εἶναι μάρτυρες ἑνός ἢ περισσοτέρων θαυμασίων τά ὁποῖα ἐπετελέσθησαν διά ἱκεσιῶν Της Ἁγίων.
Οὐδέποτε μᾶς ἂφησε ὀρφανούς, ὡς Λαό, παρά τά παραπτώματά μας, ἀλλά μᾶς ἒπιασε ἀπό τό χέρι ὃταν δοκιμάζαμε τῆς πικρᾶς δουλείας τόν ζυγό. Μᾶς παρηγόρησε στίς μεγάλες συμφορές πού πέρασε ἡ Πατρίδα μας, ἒκλαψε μαζί μας, ἐσφόγγισε τά δάκρυά μας, καί προπορεύτηκε ὡς Ὑπέρμαχος Στρατηγός στούς ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος ἀγῶνες μας.
Αὐτήν, ἀδελφοί μου καί παιδιά μου εὐλογημένα, τιμᾶμε καί μακαρίζομε σήμερα. Αὐτήν ὑμνολογοῦμε καί γεραίρομε ὡς ἡλίουλαμπροτέραν, ὡς οὐρανῶν ὑψηλοτέραν καί πλατυτέραν, ὡς Ἀειπάρθενον καί ὂντως Θεοτόκον, ὃπως ἡ διδασκαλία τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας θεοφωτίστως διετυπώθη, κατεστρώθη καί εἰς ἡμᾶς παρεδόθη ἀπό τάς Ἁγίας καί Οἰκουμενικάς Συνόδους.
Αὐτήν παρακαλοῦμε νά πρεσβεύῃ ἀδιαλείπτως πρός τόν Υἱόν καί Θεόν Της, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὑπέρ πάντων ἡμῶν, ὣστε ὁ Ὓψιστος καί παντοδύναμος Κύριος, νά μᾶς σκέπῃ, νά μᾶς φωτίζῃ καί νά ὁδηγῇ τά βήματά μας εἰς ἒργα ἀγαθά καί σωτήρια.
Αὐτήν καθικετεύομε νά μεσιτεύῃ ὑπέρ τῆς πολυαγαπημένης μας Πατρίδος, ὣστε νά διατηρῇ ἀκεραίαν τήν ἀπό τόν Θεόν ἀποκεκαλυμμένην πίστιν, νά βαδίζῃ μέ ἀκρίβεια στήν ὁδό τῶν Ἁγίων Πατέρων οἱ ὁποῖοι μέ τήν διδασκαλία τους ἐφώτισαν τήν πνευματική τοῦ Γένους μας πορεία καί νά ἀκολουθῇ τάς τρίβους τῶν Ἁγίων μαρτύρων, οἱ ὁποῖοι ἀπό τῆς ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων ἐπότισαν μέ τό αἷμα τους αὐτή τήν γῆ.
Αὐτήν εὐχαριστοῦμε γιά τίς πρός ἡμᾶς ἐμφανεῖς καί ἀφανεῖς εὐεργεσίες Της, τά πολλά δωρήματα καί τήν ἀμέτρητον χρηστότητά Της, ὡς λέγει ὁ ἱερός ὑμνωδός καί νά Τῆς ὑποσχόμεθα ὃτι καθ’ ἡμέραν θά ἀγωνιζώμεθα μέ προσευχή, μέ ἐγκράτεια, μέ ταπείνωση, καλλιεργώντας ὃλες τίς θεόσδοτες ἀρετές, ὥστε νά ποιοῦμε τό θέλημα τοῦ Κυρίου μας, ἀφοῦ καί ἡ ἰδία ἡ Θεοτόκος αὐτό μᾶς παραγγέλλει: « Ὃ,τι ἂν λέγῃ ὑμῖν ποιήσατε...»(Λουκ, 2,3).
Τέλος, νά Τήν μιμηθοῦμε καί στήν ἐλεημοσύνη, ἀφοῦ καί τά ἐλάχιστα ἱμάτιά Της, πρό τῆς παναγίας Κοιμήσεώς Της, εἰς πτωχούς τά ἐχάρισε καί βεβαίως τόν κόσμον ὃλον ἐπλούτισε μέ τόν πανάγιον Τόκον Της, μέ τήν σάρκωσιν δηλαδή, ἐξ’ ἁγνῶν Της αἱμάτων, τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτό, λοιπόν, ὃπως κάθε χρόνο πράττομε, ἒτσι καί ἐφέτος μαζί μέ τίς προσευχές, τίς παρακλήσεις καί τήν συμμετοχή μας στήν Μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ἂς προσφέρομε γιά τούς φτωχούς ἀδελφούς μας, στήν δισκοφορία πού θά πραγματοποιηθῇ, κατά τήν ἀγαπῶσα καρδία μας, ἀφοῦ τόσοι ἀδελφοί μας ἀναμένουν νά ἁπαλύνωμε τόν πόνο τους. Οἱ πεινασμένοι περιμένουν ἓνα πιάτο φαγητό καί λίγο ψωμί∙ οἱ ἂρρωστοι τά φάρμακα∙ οἱ ξένοι τήν φιλοξενία∙ οἱ φοιτητές τήν ὑποτροφία∙ οἱ ἐμπερίστατοι γενικῶς καί ἐνδεεῖς τούς οἰκτιρμούς τῆς καρδίας μας. Ἂς μή φανοῦμε, σήμερα, φειδωλοί, ἀλλά ἂς ἀναδειχθοῦμε γιά μία ἀκόμη φορά ἐλεήμονες, ὣστε καί ὁ οὐρανός νά χαρῇ καί οἱ ἐνδεεῖς καί ἐμπερίστατοι ἀδελφοί μας νά εὓρουν κουφισμόν καί ἀναψυχή.
Mέ αὐτές τίς σκέψεις, ἀδελφοί μου καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, σᾶς ἀσπάζομαι ἐν φιλήματι ἁγίῳ, σᾶς εὐλογῶ καί σᾶς εὒχομαι ἐκ βάθους ψυχῆς μου, νά ἀπολαμβάνετε ὃλα τοῦ Θεοῦ τά ἀγαθά διά πρεσβειῶν τῆς ὑπερευλογημένης Παναγίας μας.
Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ"
