Έχετε ζήσει το «θαύμα» στη δουλειά σας;
Βεβαίως, πολλές φορές. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια γυναίκα που έκανε μια θεραπεία για τους πνεύμονές της, όταν ένα ιατρικό εργαλείο προχώρησε λίγο περισσότερο, έκοψε την καρδιά της και έχασε όλο το αίμα της. Με κάλεσαν να βοηθήσω, αλλά η γυναίκα ήταν ήδη κλινικά νεκρή. Παρ’ όλα αυτά, τη βάλαμε στο μηχάνημα καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας, κλείσαμε την τρύπα της καρδιάς και αμέσως μετά τη μετέφεραν στο τμήμα της ομάδας που ξεκίνησε την πρώτη εγχείρηση. Όλη νύχτα δεν τη σκέφτηκα καθόλου, θεωρώντας ότι θα πέθαινε. Την επόμενη μέρα, ενώ έκανα επισκεπτήριο στους ασθενείς μου, ακούω μια νοσοκόμα να μου λέει: «Πρέπει να δεις αυτή την κυρία». Δεν ήταν απλώς ζωντανή. Ήταν ξύπνια και μου μιλούσε. Ήταν θαύμα. Συμπτωματικά, γνωριζόμασταν. Ήταν δασκάλα των παιδιών μου στο Δημοτικό. Μάλιστα, κάποτε είχε έρθει στο σπίτι μας. Πάνε εννέα χρόνια από τότε που έγιναν όλα αυτά. Μου είπε ότι, όταν ήταν στο χειρουργείο, είδε έναν άγγελο. Γι’ αυτό, όταν ανέρρωσε, μου έφερε δώρο έναν άγγελο από γυαλί. Αυτό είναι ένα θαύμα. Αυτή η γυναίκα δεν θα ζούσε. Η συγκεκριμένη, μαζί με άλλες δέκα ιστορίες ασθενών, συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο μου «Extraordinary Hearts».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου