Ο Μητροπολίτης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ πληροφορήθηκε την εκλογή του ευρισκόμενος σε περιοδεία σε χωριά των Ιωαννίνων. Επέστρεψε αμέσως στα Ιωάννινα συνάντησε τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σεραφείμ (τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο) στον οποίο ανακοίνωσε την απόφασή του να μην αποδεχθεί την εκλογή του. Ο Ιωαννίνων Σεραφείμ τον προέτρεψε να αποδεχθεί την εκλογή και του χάρισε αρχιερατική στολή, την οποία ο Σεβαστιανός φόρεσε, ελλείψει άλλης, στην χειροτονία του. Την ίδια μέρα ο Σεβαστιανός έστειλε από τα Ιωάννινα τηλεγράφημα στο οποίο δήλωνε ότι δεν αποδεχόταν την εκλογή του. Έγραφε :
«Προς την Σην Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον
της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνας.
Μετ’ ευγνωμοσύνης βαθυτάτης ευχαριστώ θερμότατα δι’ εκλογήν μου εις το ύψιατον αξίωμα του επισκόπου. Αισθάνομαι όμως την τεραστίαν ευθύνην της τοιαύτης αποστολής και θεωρών εμαυτόν ουχί ικανόν και ενδεδειγμένον διά το αξίωμα τούτο, λίαν ευλαβώς και ταπεινώς παρακαλώ, όπως η Αγία και Ιερά Σύνοδος δεχθή την παραίτησίν μου και προκρίνη έτερον υποψήφιον αντί της ταπεινότητός μου.
Μετά βαθυτάτου σεβασμού και ευγνωμοσύνης,
αρχιμ Σεβαστιανός Οικονομίδης».
Πρόκειται – τονίζει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου – για σπάνια περίπτωση να εκλεγεί κανείς και να αρνηθεί την εκλογή του, αποστέλλοντας τηλεγράφημα στην Ι. Σύνοδο! Εν συνεχεία κατέβηκε στην Αθήνα και συνάντησε τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Έπεσε στα πόδια του και με δάκρυα τον ικέτευε για πολλή ώρα να επιλέξει άλλον. Ο Ιερώνυμος βλέποντας το κλάμα του και την αγωνία του, αλλά εκτιμώντας και τα προσόντα του, του είπε : «κάθισε γονατιστός όση ώρα θέλεις, δεν πρόκειται να υποχωρήσω. Πρέπει να αποδεχθείς αλλιώς θα καθαιρεθείς».
Προ της αποφασιστικότητος και της εμμονής του Αρχιεπισκόπου και της απειλής της καθαιρέσεως ο Σεβαστιανός υποχώρησε και η τελετή του μεγάλου μηνύματος έγινε την 5η Ιουνίου, τέσσαρες μέρες μετά την εκλογή!
Είναι δε χαρακτηριστικὸς και χαριτωμένος συνάμα ο διάλογος του Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ και του Αρχιεπισκόπου ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ, όταν ο τελευταίος είχε επισκεφθεί, το 1985, την Κόνιτσα. Την ώρα που έτρωγαν, ήλθε ο λόγος για την εκλογὴ του ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, ο οποίος υπενθύμισε στον Αρχιεπίσκοπο την άρνησή του να δεχθεί το αρχιερατικὸ αξίωμα. «Το θυμάμαι», είπε ο μακαριστὸς ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ. Και πρόσθεσε : «Ευτυχώς που δεν σ’ άκουσα»! Γιατί, πραγματικά, ο αείμνηστος Προκαθήμενος εκτιμούσε βαθύτατα τον ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ και αναγνώριζε το έργο του.
Έτσι, λοιπόν, ο σεμνὸς λευΐτης δέχθηκε την επισκοποίησή του σαν θέλημα Θεού και υποτάχθηκε στη βουλή του Υψίστου με ταπείνωση και υπακοή. Συρόμενος υψώνεται τελικά στο επισκοπικό αξίωμα, υπακούοντας στο θέλημα του Θεού. Δεν είναι αυτόκλητος, αλλά Θεόκλητος. Σε επιστολή του στο πνευματικό του παιδί, τον νυν Μητροπολίτη Ναυπάκτου, χαρακτήριζε την επισκοπική διακονία ως σταυρό, αγώνα, θυσία, προσφορά, κούραση, κένωση και όχι ως ευκαιρία για άνεση και τρυφή...
Περισσότερα στοιχεία στο βιβλίο ΠΑΛΑΙΟΝ ΟΦΛΗΜΑ
του Μητροπ. Ναυπάκτου κ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ,
έκδοση Ι. Μ. Γενεθλίου της Θεοτόκου (2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου