Πόσοι γνωρίζουν ότι το επίσημο όνομα της Ουρουγουάης<https://en. wikipedia.org/wiki/Uruguay> είναι «Ανατολική Δημοκρατία της Ουρουγουάης»; Ούτε οι ίδιοι δεν θυμούνται τον «γεωγραφικό» προσδιορισμό. Το όνομα της εθνότητας είναι ίσως σημαντικότερο από το όνομα της χώρας. Αποδοχή «Νέας ή Άνω Μακεδονία», εφόσον κατοικείται από «Μακεδόνες» ομιλώντες την «Μακεδονική» συνιστά έγκλημα για κάθε Έλληνα.
Κανένας περιηγητής, ιστορικός, καμία απογραφή ή μνημείο, δεν ανέφερε ποτέ ξεχωριστή Μακεδονική εθνότητα από τον 7ο αιώνα μ.Χ. που κατέβηκαν οι Σλάβοι στα Βαλκάνια μέχρι τον 20ο. Ο σφετερισμός είναι ωμός, ξεκάθαρος και απόλυτος, όπως και η δική μας ηττοπάθεια.
Ελληνίδα πρώην υπουργός εξωτερικών είπε δημοσίως "δεν υπάρχει κανείς που να μην λέει τη Μακεδονία, Μακεδονία". Μα όταν την ονομάζεις εσύ έτσι, περιμένεις να μην την αποκαλούν οι τρίτοι; Σαθρό είναι και το επιχείρημα ότι «το όνομα δεν ενοχλεί, αφού θα τους κυριεύσουμε οικονομικά»: μα αυτό ακριβώς κάναμε το 1995 με πληθώρα επιχειρήσεων, όμως παρά τις προσδοκίες σκλήρυνε περαιτέρω η στάση τους.
Το άκρον άωτον της ηττοπαθούς επιχειρηματολογίας είναι ότι δήθεν «όλος ο κόσμος τους αποκαλεί «Μακεδονία», δεν παίζει ρόλο τι κάνουμε εμείς, άρα πρόκειται για χαμένη υπόθεση». Ωστόσο, αντί να μη μας υπολογίζει κανείς, όλο σε μας έρχονται για έγκριση. Μάλλον γνωρίζουν ότι μόνο η δική μας γνώμη μετράει τελικά.
Το δε «γεγονός» ότι «όλοι τους αποκαλούν Μακεδονία» είναι τρομερό fake news, Οι 100 περίπου διμερείς αναγνωρίσεις ως «Μακεδονία» είναι επουσιώδεις. Το ληξιαρχείο των κρατών είναι ο ΟΗΕ, που τους αναγνωρίζει ως πΓΔΜ. Το ίδιο και όλοι ανεξαιρέτως οι διεθνείς οργανισμοί, πολιτικοί, πολιτιστικοί ή αθλητικοί. Βάσει της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, η Ελλάδα δικαιούται να προβάλλει βέτο, εφόσον η γείτονα χώρα καταθέσει αίτηση ένταξης με διαφορετικό όνομα από το προσωρινό της.
Επιπλέον, η Ελλάδα έχει δικαίωμα βέτο και στους δύο οργανισμούς που καίγεται η πΓΔΜ να ενταχθεί: στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Απλώς επειδή είναι ήδη μέλος. Από την άλλη, όλες οι διμερείς αναγνωρίσεις θα τροποποιηθούν πάραυτα, εφόσον συμφωνήσει η Ελλάδα. Σαφές λοιπόν ότι βρισκόμαστε σε θέση ισχύος. Όσο περισσότερο καίγονται τα Σκόπια να εισέλθουν στην ΕΕ ή οι ΗΠΑ να τους εντάξουν στο ΝΑΤΟ, τόσο ισχυροποιείται η θέση μας.
Υπάρχει και μία απαρατήρητη παράμετρος: μετά την ανακήρυξη της Αυτοκεφαλίας της λεγόμενης «Εκκλησίας της Μακεδονίας» το 1967, κατέστη σχισματική. Το Πατριαρχείο Σερβίας πήγε πρόσφατα την υπόθεση μίας Επισκοπής στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο και κέρδισε! Έτσι, οι Σκοπιανοί στράφηκαν στην Βουλγαρία, εξ ου και τα ταυτόχρονα πολιτικά ανοίγματα προς τα εκεί. Όμως, την περίθαλψη της σχισματικής εκκλησίας από τους Βούλγαρους τον Νοέμβριο του 2017 δεν την καλοβλέπει ούτε η Μόσχα, λόγω παραλληλισμού με την Ουκρανική Εκκλησία.
Συμπερασματικά: ούτε σε ένα, δέκα ή 26 χρόνια ξεχάσαμε. Γι' αυτό, κόντρα στην πολιτική ηγεσία, διοργανώνονται τα πρώτα ανεξάρτητα συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα στις 21/1. Όπως έλεγε ο Ζουράρις με ενάργεια πριν υπουργοποιηθεί: «όποιος παραχωρεί όνομα, παραχωρεί έδαφος». Όλο το σύμπαν να τους αναγνωρίσει, εμείς έχουμε χρέος να αντισταθούμε. Η αναγνώριση χρήσης του όρου «Μακεδών» σε Σλάβους στο επίπεδο κρατικής οντότητας, υπέρτερης δηλαδή μίας εσωτερικής περιφέρειας άλλου κράτους, αυτομάτως αφαιρεί ή υποβαθμίζει το δικαίωμα χρήσης του όρου από τους δικαιούχους! Απαράδεκτο ασυζητητί.
Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 9 Ιανουαρίου 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου