Από την 7η Πανελλήνια Συνάντηση "Χαρούμενων Αγωνιστών" Λυκείου 2016

Πραγματοποιήθηκε το διήμερο 29 & 30 Δεκεμβρίου 2016 η 7η Πανελλήνια Συνάντηση Χαρούμενων Αγωνιστών Λυκείου στην Αθήνα.

Από την Πάτρα συμμετείχε ενδεκαμελής αντιπροσωπεία που γύρισε έχοντας καταγράψει πολύ θετικές εντυπώσεις για την άψογη διοργάνωση του διημέρου, την φιλοξενία, την ποιότητα των εισηγήσεων, συζητήσεων κτλ.

Υπενθυμίζουμε ότι κεντρικό θέμα της συνάντησης ήταν: "ΣΧΟΛΕΙΟ: Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕΣΑ Σ' ΑΥΤΟ".

Εκ μέρους των Χαρούμενων Αγωνιστών της Πάτρας, ο μαθητής της Β' Λυκείου Άλκης Αδαμόπουλος εισηγήθηκε το θέμα: "Οι σχολικές εκδρομές". Τον συγχαίρουμε και αναρτούμε την εισήγησή του.

.....................

Η ψυχή των νέων ανθρώπων αναζητά την συναναστροφή με την παρέα των συνομηλίκων και μέσα από αυτήν επιδιώκει την ψυχαγωγία. Αυτές οι δύο βασικές ανάγκες ικανοποιούνται ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της σχολικής ζωής και γι’ αυτό το λόγο το εκπαιδευτικό μας σύστημα προβλέπει την διοργάνωση σχολικών εκδρομών. Περίπατοι λίγων ωρών, διδακτικές επισκέψεις εκτός σχολείου, πολυήμερες εκδρομές και ταξίδια στα πλαίσια ποικίλων προγραμμάτων, εντός και εκτός Ελλάδας, είναι αναπόσπαστο στοιχείο του σχολικού προγράμματος.

Στην εκπαιδευτική νομοθεσία προβλέπονται τα εξής:

«Οι εκπαιδευτικές εκδρομές αποτελούν αναγκαίο συμπλήρωμα της αγωγής των μαθητών, γιατί τους δίνουν τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με τόπους που έχουν ιδιαίτερη μορφωτική αξία, να γνωρίσουν τα επιτεύγματα του ανθρώπου μέσα στη μακροχρόνια πορεία του πολιτισμού και να καλλιεργήσουν την κοινωνικότητά τους. Για το σκοπό αυτό επιλέγονται περιοχές με ιδιαίτερη εκπαιδευτική αξία (πολιτιστική, αρχαιολογική, ιστορική, οικολογική), ενώ κρίνεται απαραίτητη η προηγούμενη ενημέρωση και παροχή πληροφοριών στους μαθητές σχετικά με τον τόπο τον οποίο πρόκειται να επισκεφθούν, ώστε να εξασφαλίζεται η απόκτηση όσο το δυνατόν πιο πλούσιων εμπειριών.

Τις εκδρομές επιβάλλουν εκπαιδευτικοί λόγοι, οι οποίοι απορρέουν από τον παιδαγωγικό, μορφωτικό χαρακτήρα του σχολείου[....].

Θεωρείται σημαντικό να ενισχύεται το ενδιαφέρον για την πραγματοποίηση εκδρομών στο εσωτερικό της χώρας σε περιοχές με αρχαιολογικό, περιβαλλοντικό, ιστορικό ενδιαφέρον και φυσικό κάλλος.

Το αναλυτικό πρόγραμμα της εκδρομής [...] πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα, για να επιτυγχάνεται τόσο ο σκοπός της, που είναι εκπαιδευτικός και μορφωτικός, όσο και η ασφαλής μετακίνηση των μαθητών» (Υπουργική Απόφαση 129287/Γ2/10-11-2011 «Εκδρομές − Μετακινήσεις μαθητών Δημόσιων και Ιδιωτικών σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης εντός και εκτός της χώρας», ΦΕΚ Β΄ 2769/2.12.2011).

Πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ αναφέρει ότι «η κύρια αποστολή των εκδρομών είναι η βιωματική μάθηση και η πολιτισμική καλλιέργεια» των μαθητών. Παράλληλα, όμως, παραδέχεται ότι «είναι προβληματική η υποχώρηση του εκπαιδευτικού μέρους των σχολικών εκδρομών υπό την πίεση του αντίστοιχου ψυχαγωγικού».

Πράγματι αρκετοί μαθητές αλλά δυστυχώς και συνοδοί εκπαιδευτικοί, για να αποφύγουν προστριβές με τους μαθητές, αδιαφορούν για την τήρηση κανόνων συμπεριφοράς εξαιτίας μιας χαλαρότητας και ενός παρεξηγημένου φιλελευθερισμού. Όταν το πρόγραμμα της εκδρομής προβλέπει επίσκεψη σε μουσείο, αρχαιολογικό χώρο ή ιστορικό μνημείο, οι μαθητές αντιδρούν, στην καλύτερη περιπτωση περιφέρονται άσκοπα και αδιαφορούν, στη χειρότερη δεν σέβονται το χώρο και ενοχλούν τους άλλους επισκέπτες, οι οποίοι - ξένοι οι περισσότεροι - προέρχονται από χώρες μακρινές και η επίσκεψη στη χώρα μας είναι γι’ αυτούς όνειρο ζωής ή ένα ακριβοπληρωμένο ταξίδι.

Με αυτή την ανάρμοστη συμπεριφορά οι μαθητές προκαλούν τα έκπληκτα βλέμματα των ξένων τουριστών, τις αυστηρές παρατηρήσεις των υπαλλήλων, τα αρνητικά σχόλια των μεγαλυτέρων σε ηλικία που μιλούν «για τον ξεπεσμό της νέας γενιάς». Έτσι όμως δεν διασύρεται το όνομα του σχολείου και δεν εξευτελίζεται η μαθητική ιδιότητα; Συνοδοί καθηγητές σε πενθήμερες εκδρομές ομολόγησαν οτι ντράπηκαν για τους μαθητές που συνόδευσαν και αποφάσισαν να μην το επαναλάβουν στο μέλλον.

Τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας κάποιων σοβαρών ατυχημάτων με πολλά θύματα μαθητές, όπως π.χ. στα Τέμπη (13.4.2003), οι γονείς προβάλλουν αντιρρήσεις καθώς ανησυχούν για τη σωματική ασφάλεια των παιδιών τους σε μια μετακίνηση σε μακρινό προορισμό. Η αλήθεια όμως είναι οτι, ακόμη κι αν είναι εξασφαλισμένη η οδική ασφάλεια και η διατροφή των παιδιών σύμφωνα με όλους τους κανόνες της υγιεινής, εκείνο που τις περισσότερες φορές διακυβεύεται στις πολυήμερες εκδρομές των Λυκείων είναι η πνευματική και ψυχική υγεία των παιδιών.

Ζω στην Πάτρα και έχω παρατηρήσει πως τα τελευταία χρόνια τα Λύκεια από την πόλη μας προτιμούν ως προορισμό της πενθήμερης εκδρομής τους την Θεσσαλονίκη, την πόλη του Αγίου Δημητρίου, που είναι ολόκληρη ένα μουσείο αρχαιολογικών θησαυρών και βυζαντινών μνημείων. Μια πόλη με ιστορία, πολιτισμό, υπέροχα τοπία και φυσικό κάλλος.

Κι όμως η πόλη επιλέγεται με κριτήριο τα προγράμματα των νυχτερινών κέντρων. Η προσδοκία των μαθητών είναι «να τα σπάσουν», να διασκεδάσουν μέχρι τελειωτικής πτώσεως εκεί που εμφανίζεται κάποιος τραγουδιστής – φίρμα. Ακολουθεί ολονύχτια κραιπάλη, με άφθονο αλκοόλ, εξαντλητικό χορό, εκκωφαντική μουσική. Η κρίση θολώνει, η δύναμη αντίστασης ατονεί, οι ηθικοί φραγμοί γκρεμίζονται. Δεν υπάρχουν αναστολές, όλα μπορούν να συμβούν. Φυσικά την επόμενη μέρα η περιήγηση στα μνημεία και τα αξιοθέατα που γράφει το εγκεκριμένο πρόγραμμα θυσιάζεται και μαζί ο επιμορφωτικός χαρακτήρας της εκδρομής, αφού όλοι μικροί και μεγάλοι «λιώμα» έχουν ανάγκη τον ύπνο που θα τους δώσει δύναμη για το επόμενο ξενύχτι.

Είναι πράγματι θλιβερό να θυσιάζονται οι νεανικές ψυχές στο βωμό των οικονομικών συμφερόντων. Είναι απαράδεκτο να στηρίζεται η οικονομία μιας περιοχής στον μαθητικό τουρισμό. Εξάλλου, συχνά ήρθαν στη δημοσιότητα περιστατικά που κάποιος μαθητής κατέληξε αναίσθητος σε νοσοκομείο από υπερβολική χρήση αλκοόλ ή και άλλων απαγορευμένων ουσιών. Για να μην αναφέρουμε βανδαλισμούς και άλλα έκτροπα που αλλοιώνουν τον εκπαιδευτικό και μορφωτικό χαρακτήρα των εκδρομών.

Και αυτόματα προκύπτει το ερώτημα: ποιά θα πρέπει να είναι η στάση του Χριστιανού μαθητή μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα; Αν κάποιος φοιτά σε ένα σχολείο οργανωμένο πάνω σε υγιείς αρχές, με εκπαιδευτικούς που σέβονται την ιερότητα του λειτουργήματός τους και στις σχολικές εκδρομές υλοποιούν τον επιμορφωτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα του σχολείου, τότε μπορεί να συμμετέχει. Και ακόμα με εποικοδομητικές προτάσεις να συμβάλει στη διαμόρφωση του προγράμματος της εκδρομής, ώστε να μην οδηγεί στην καταστροφή, αλλά στην ανάταση της ψυχής. Όταν όμως δεν ισχύουν αυτές οι προϋποθέσεις, καλύτερα να απέχουμε. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Δεν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να βάλουμε την ψυχή μας σε ποικίλους πειρασμούς και κινδύνους. Κι αν το αποφασίσουμε με επιπόλαιη αυτοπεποίθηση, θα απογοητευτούμε. Ακόμα κι αν αντισταθούμε στην πίεση για συμμετοχή στις καταχρήσεις και στις εξαλλοσύνες, εκείνο που θα κερδίσουμε θα είναι η σωματική κόπωση, η ψυχική εξάντληση, η αμηχανία, η ενοχή, η πικρή γεύση του ανικανοποίητου.

Ας μην ξεχνάμε ότι πάντα θα υπάρχει το κατηχητικό, η ομάδα και η χριστιανική κατασκήνωση που θα οργανώνει εκδρομές, ψυχαγωγίες και εξορμήσεις στη φύση μέσα στο πνεύμα και την αγάπη του Θεύ. Εκδρομές που δεν στοχεύουν μόνο στην εγωκεντρική απόλαυση, αλλά συνδυάζουν και την ιεραποστολή και δράσεις αγάπης και προσφοράς στους αδελφούς μας.

Έτσι παίρνουν αξία τα νιάτα μας. Δημιουργούμε αναμνήσεις για μια ζωή γεμάτη με βιώματα για τα οποία δεν θα ντρεπόμαστε στο μέλλον. Έτσι δροσιζόμαστε από τη πηγή της ουράνιας ευτυχίας και δεν στραγγίζουμε το πικρό κατακάθι των γήινων απολαύσεων.

Κλείνοντας θα ήθελα να θυμίσω έναν λόγο του Χριστού από την προσευχή Του στο Όρος των Ελαιών. Λίγο πριν το Σταυρικό Πάθος, ο Χριστός ζήτησε από τον Πατέρα Του για τους μαθητές Του, τους δώδεκα τότε, αλλά και για όλους εμάς, τους σημερινούς μαθητές Του ένα πράγμα: «θέλω ἵνα ὅπου εἰμί ἐγώ, κἀκεῖνοι ὦσι μετ’ ἐμοῦ» ( Ιωάνν. ιζ΄ 24). Ο Χριστός επιθυμεί να είμαστε ενωμένοι μαζί Του, να βρισκόμαστε όπου είναι και Εκείνος. Τελικά αυτό είναι που έχει σημασία. Ας ακούσουμε τη φωνή Του, γιατί Eκείνος μας θέλει αληθινά και αληθινούς κοντά Του.