10/11/12

Ποιος κυβερνά την ιστορία - Ηλίας Σκόνδρας (Ε - τελευταίο)

 
Τι πρέπει να γίνει:
 

α) Να μην απογοητευόμαστε. Δεν έχει σημασία η τωρινή καταστροφική μανία του κακού. Αυτή είναι πρόσκαιρη. Ο Κύριος το αφήνει να καταστρέψει για να κτίσει πάνω στα ερείπια έναν καλύτερο κόσμο, φωτισμένο από το δικό Του φως. Μην τα χάνουμε, μη μελαγχολούμε, μην επηρεαζόμαστε. Ο Χριστός θα νικήσει όχι ο διάβολος. Η χειρότερη δυστυχία δεν είναι η φτώχεια, αλλά η απελπισία.
 

β) Να έχουμε απόλυτη πεποίθηση ότι ο Κύριος είναι μαζί μας σε όλες τις περιστάσεις της ζωής μας. Είναι μαζί μας, διότι είναι αναστημένος και έχει λάβει εξουσία επί όλων των κόσμων. Μη λησμονούμε ποτέ την τελική Του διαβεβαίωση: «Ιδού εγώ μεθ’ ημών ειμι πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος». Εγώ θα είμαι μαζί σας πάντοτε!
Χρειάζεται να έχουμε πίστη. Πίστη στην αιώνια νίκη του Χριστού μας, ο Οποίος είναι ο Κύριος της ιστορίας. «Επί τω Κυρίω πεποιθα,(Ψαλ.10,1)  εν τω Θεώ ποιήσομεν δυνάμιν»(Ψαλ.59,14)
 

Αυτή η πίστη στην αιώνια νίκη του  Κυρίου δεν είναι τόσο δύσκολη σήμερα όσο ήταν τότε. Και δεν είναι τόσο δύσκολη, διότι σήμερα η πίστη μας έχει ιστορία 20αιώνων.
 


Μια ιστορία συγκλονιστική, διότι στη διάρκεια αυτών των αιώνων όλες οι σατανικές δυνάμεις όρμησαν με απίστευτη λύσσα και καταστροφική μανία πάνω στην Εκκλησία για να την εξαφανίσουν. Όμως δεν την εξαφάνισαν! Όλες τους οι επιθέσεις, από τον Νέρωνα μέχρι τους κύκλους της κολάσεως των σοβιετικών στρατοπέδων και της Αλβανικής  τυραννίας του Εμβέρ Χότζα, κατέληξαν στον θρίαμβο της πίστεως.
 

Έτσι έγινε. Έτσι γινόταν πάντοτε. Έτσι  θα γίνει και στο μέλλον. Ο Θεός δεν θα παύσει να βηματίζει πάνω  στη γη μέσα στην ιστορία. Ο Χριστός είναι όχι μόνο ο Μέγας και αιώνιος Νικητής της αμαρτίας και του καρπού αυτής, του θανάτου, αλλά είναι και αυτός που πρόσφερε στους πιστούς του τη δύναμη, για να νικήσουν στον αγώνα της αρετής και να επιτύχουν να ζήσουν την αιώνια ζωή.
 

Αλλά, ας μην αρκούμεθα να λέμε ότι ο Χριστός   πάντοτε νικητής και πάντοτε μαζί μας. Πρέπει κι εμείς να θέλουμε να ζούμε  με το Χριστό, να μας φωτίζει με το φως Του, γιατί στον ίσκιο δεν ωριμάζει τίποτε. Κάτω από τις ακτίνες Του  η σκέψη μας θα ωριμάσει και η ψυχή μας θα μεγαλώσει. «Και ο πραύς  έστω μαχητής»,όταν χρειάζεται και «εξεγείρατε τους μαχητάς», όταν πρέπει.
 

Ας ξεκινήσουμε τώρα εντονώτερο αγώνα με μετάνοια και πρόοδο πνευματική, για να ζήσουμε αυτό που λέγει η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ στο τέλος: ο άγιος αγιασθήτω έτι και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι»(Αποκ.22,11) = Ας το πάρουμε απόφαση να γίνεται ο καλός καλύτερος. Και αν θέλει  ο κακός να γίνει χειρότερος, ελεύθερος είναι, ας γίνει.
 

Ας αρχίσουμε από τα μικρά, γιατί οι μικρές νίκες θα φέρουν και τη μεγάλη οριστική νίκη. Όταν έτσι αγωνιζόμαστε, τότε ο Χριστός χαίρεται όχι απλώς να κυβερνάει, αλλά να συγκυβερνάει την ιστορία με τα πιστά του μέλη. Ήρεμος σαν το Αρνίον, γλυκύς αλλά παντοδύναμος οδηγεί την ιστορία και τις καρδιές μας στην αιώνια δόξα.
                                       

ΕΠΙΛΟΓΟΣ (Από τον Αγ.Νικόλαο Βελιμίροβιτς)

Αδελφοί μου, «ας ευφρανθούμε κι ας αγαλλόμεθα για τη νίκη του Αρνίου επί όλων των θηρίων. Τίγρεις και λιοντάρια, λύκους και αλεπούδες, ύαινες και φίδια, όλα θα τα νικήσει το Αρνίον! Ποιος  το είδε και το άκουσε αυτό: τα αυτιά μας το άκουσαν και τα μάτια μας το είδαν.
 

Το Αρνίον είναι νικηφόρο – και τώρα και στο μέλλον αυτό θα επικρατήσει, θα νικά μέχρι την τελευταία ημέρα του κόσμου. Το Αρνίον νίκησε και θα νικά όλους τους ασεβείς βασιλείς και ηγέτες του κόσμου τούτου και μαζί μ’ αυτούς τη θηριώδη φύση τους, τον στρατό τους και τους μισθοφόρους τους και τους αυλικούς τους. Τέτοια μεγίστη δύναμη έχει το πράο  Αρνί του Θεού.
 

Φτωχοί αδελφοί μου, μη φοβάστε. Μη φοβάστε και μην αμφιβάλλετε!  Ο υπέρτατος Νικητής, ο Δεσπότης του Κόσμου, είναι ο αρχηγός Σας. Εκείνος είναι ο Βοηθός και Φίλος σας. Αποκαλείται «το Αρνίον», για να μας διδάξει πως πρέπει  να είμαστε :όπως είναι  τα αρνάκια ταπεινά, ήσυχα, άδολα, υπομονετικά, έτοιμα για τη νικηφόρο θυσία και αφοσιωμένα στο θέλημα του Ποιμένα τους. Όταν ο Θεός δεν μπορεί με το αρνί, το αρνί   είναι πιο δυνατό και από τον λύκο, πιο κραταιό απ’ το λιοντάρι, πιο επιδέξιο από το φίδι και την αλεπού.
 

Ωστόσο η δικαιοσύνη του Θεού δεν μπορεί να αναγνωρισθεί, ούτε η τελική νίκη να φανερωθεί πλήρως, μέχρι και οι δύο κόσμοι να ζυγιστούν μέσα μας και να συνεκτιμηθούν. Ω αδελφοί μου, όταν ζυγίζουμε και τους δύο κόσμους, τότε  αναγνωρίζουμε την αιώνια δικαιοσύνη και την αθάνατη, αδιάπτωτη νίκη. Το Αρνίον νικά και μόνον Αυτό.
 

Κύριε Ιησού Χριστέ, Βασιλεύ βασιλέων και Νικητά όλων των μαχών και πολέμων, το Αρνί του Θεού το πραον και ελεημον, αξίωσε και εμάς να γίνουμε αρνία νικηφόρα». ΑΜΗΝ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: