Παιδιά μου εὐλογημένα,
Ἢδη εἰσερχόμεθα στήν Ἁγία καί Μεγάλην Ἑβδομάδα. Θά βιώσωμε, βαθειά ἐσωτερικά, τά ἃγια καί σεπτά Πάθη τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Θά ἀνέβωμε, ὂχι μόνο συναισθηματικά, ἀλλά καί οὐσιαστικά πιστεύομε μαζί Του, στόν Φρικτό Γογλοθᾶ καί θά ζήσωμε τήν μεγάλη χαρά τῆς Ἀναστάσεώς Του.
Κατά τήν Ἑβδομάδα αὐτή, κορυφώνονται οἱ πνευματικοί μας ἀγῶνες, οἱ ὁποῖοι ἂρχισαν ἀπό τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς, μέ τόν Κατανυκτικόν Ἑσπερινό, τόν γνωστόν ὡς Ἑσπερινόν τῆς συγγνώμης. Βαδίσαμε ἒχοντας ὡς ὁδηγούς πνευματικούς, τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας∙ ἀκούσαμε τίς πνευματικές τους συμβουλές∙ τούς παρακολουθήσαμε στά ἱερά πνευματικά τους σκιρτήματα∙ συμμετείχαμε στίς ἱερές Ἀκολουθίες καί μέ νηστεία, προσευχή καί μετάνοια ἐφθάσαμε καί φθάνομε, νά γευθῶμεν τοῦ Παναγίου Σώματος καί τοῦ Τιμίου Αἳματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Θά ἀκούσωμε σήμερα τό βράδυ τόν Ἱερό Ὑμνογράφο, νά μᾶς προτρέπει μέσα ἀπό ἓνα συγκλονιστικό τροπάριο:
«Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος, τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ. Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περὶ αὐτοῦ. Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι’ αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ, καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ, οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ, διὰ τὸ παθεῖν· ἀλλὰ ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρά μου, καὶ Πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου, καὶ Θεὸν ὑμῶν, καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν».
Ἐλᾶτε λοιπόν, ἀδελφοί καί παιδιά μου ἀγαπητά, νά ζήσωμε αὐτά τά συγκλονιστικά γεγονότα καί νά συναντήσωμε Τόν δι’ ἡμᾶς Παθόντα, Τόν Σταυρωθέντα καί μέχρις ἃδου ταμείων καταβάντα καί νά συναναστηθοῦμε μαζί Του, ἀπολαμβάνοντες τήν εὐφροσύνη τῆς Ἂνω Ἱερουσαλήμ, τήν ὁποίαν ἢδη γεύονται οἱ υἱοί τῆς Ἀναστάσεως, οἱ Ἃγιοι δηλαδή, οἱ ἀπ’ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστήσαντες, μέ πρώτη τήν Παναγία Μητέρα Του καί δική μας Μητέρα.
Θά σταθῶ γιά λίγο στήν μεγάλη καί λαμπράν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως, κατά τήν ὁποία πᾶσα ἡ κτίσις λαμπροφοροῦσα, ἀγάλλεται καί χαίρει, «ὃτι Χριστός ἀνέστη καί ἃδης ἐσκυλεύθη» .
Οἱ Ἂγγελοι μέ τούς Ἁγίους ἐν Οὐρανοῖς καί μέ τούς ἐπί γῆς ἀνθρώπους, λαμπαδηφοροῦντες, λαμπροχαρμοσύνως δοξολογοῦν καί ὁμοθυμαδόν καί ἐν ἑνί στόματι, μέ ἀναστασίμους παιάνας Τόν Κύριον ὑμνολογοῦν.
Ὑπάρχει ὃμως, μιά παγίδα τοῦ διαβόλου κατ’ αὐτήν τήν λαμπράν ἡμέρα, κατά τήν μεγαλύτερη ἑορτή τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Πλήθη πιστῶν, χιλιάδες ἀνθρώπων, κατακλύζουν τούς Ἱερούς Ναούς καί τά προαύλια αὐτῶν καί χαιρόμεθα καί συγκινούμεθα, ὁρῶντες τό θεσπέσιον αὐτό θέαμα.
Ὃμως ἐνῶ, τά ἀναρίθμητα πλήθη τῶν πιστῶν συμμετέχουν στήν ἱερά Ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως, οἱ περισσότεροι ἐκ τῶν πανηγυριστῶν τῆς μεγάλης Ἡμέρας, μετά τόν Ἀναστάσιμο παιᾶνα πού δονεῖ τόν οὐρανό καί τήν γῆ, ἐγκαταλείπουν τόν Ἀναστάντα Κύριο καί ἀπέρχονται, περιφρονοῦντες τήν οὐράνια καί μακαρία Τράπεζαν, εἰς τήν ὁποία μᾶς καλεῖ ὁ Ἀναστάς Δεσπότης, προκειμένου νά γίνωμε ὃμαιμοι καί σύσσωμοι Αὐτοῦ.
Ἀδελφοί μου, ἡ ἀποχώρησή μας, μετά τήν τελετή τῆς Ἀναστάσεως ἀπό τήν Ἐκκλησία, συνιστᾶ περιφρόνηση πρός τόν Ἀναστάντα Κύριόν μας, συνιστᾶ βαρυτάτην ἁμαρτίαν.
Σημειωτέον ὃτι, εἶναι φρικτόν τό θέαμα καί ἂκρως ἀπογοητευτικόν, ὃταν ἀκούεται ὁ Ἱερεύς ψάλλων, τό: «Ἀναστήτω ὁ Θεός καί διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροί αὐτοῦ καί φυγέτωσαν ἀπό προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν», νά γυρίζουν τίς πλάτες πρός τόν Ἰησοῦν Χριστόν καί νά βιάζονται νά φύγουν , ὃσοι μόλις ἒψαλαν τό «Χριστός Ἀνέστη», ὡς νά ἦτο οἱ ἐχθροί τοῦ Κυρίου καί οἱ μισοῦντες Αὐτόν.
Πῶς μπορεῖ νά τό χωρέσῃ αὐτό ἀνθρώπινος νοῦς; Ποία δικαιολογία μπορεῖ νά ὑπάρξῃ;
Ἐνθυμεῖσθε, ἀδελφοί μου, τί εἶπε ὁ Κύριος στούς Μαθητάς Του, ὃταν Τόν ἂφησαν μόνο Του στόν κῆπο τῶν Ἐλαιῶν;
«Οὓτως οὐκ ἰσχύσατε μίαν ὣραν γρηγορῆσαι μετ’ ἐμοῦ; (Ματθ, 26, 40).
Τί θά ἀπαντήσωμε στόν Κύριό μας στό ἐρώτημά Του, «Παιδιά μου γιατί μέ ἐγκαταλείπετε; Λαέ μου, τί ἐποίησά σοι καί τί μοῦ ἀνταποδίδεις»; Κουραστήκαμε; Βιαζόμαστε γιά νά φᾶμε καί κοσμικά νά διασκεδάσωμε; Θά βροῦμε, ἆρα γε, κάποιαν ἂλλη δικαιολογία;
Ἂς μή ὑπηρετήσωμε καί πάλιν τήν ἁμαρτωλή αὐτή συνήθεια, νά ἀπομακρυνθοῦμε δηλαδή, ἀπό τήν Ἐκκλησία, προτοῦ νά τελειώσῃ ἡ Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία.
Ὁ Κύριός μας ἒγινε ἂνθρωπος, ἀνέβηκε στόν Σταυρό, κατέβηκε στόν ἃδη καί ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, γιά νά μᾶς χαρίσῃ τήν Ἀνάσταση καί τήν οὐράνια Βασιλεία Του. Ἐμεῖς θά φαινώμεθα ἀγνώμονες αὐτῆς τῆς θυσίας;
● Ἐπίσης ἀδελφοί μου, ἀπευθύνομαι στήν ἀγάπη σας καί παρακαλῶ σας, προκειμένου κοντά στήν ὃποια ἂλλη ἒκφραση τῆς εὐσεβείας σας, νά ἐκφράσετε γιά μιά ἀκόμη φορά καί τά φιλάνθρωπα αἰσθήματά σας, μέσα ἀπό τήν ἐλεημοσύνη καί τήν προσφορά ἀπό καρδίας, ἐλαχίστης εὐεργεσίας πρός τούς ἐνδεεῖς καί ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας.
Γι’ αὐτό, ἐάν ἐπιθυμῆτε, νά προσφέρετε ὅ,τι προαιρῆσθε ὁ καθείς, στήν δισκοφορία πού θά γίνῃ σήμερα, ὣστε νά ἐνισχύσωμε τούς πολλούς καί καθ’ ἡμέραν περισσότερους ἀδελφούς μας, πού ζητοῦν ἀπό μᾶς σπλάγχνα οἰκτιρμῶν καί φιλανθρωπίας.
Καθημερινά πλέον στήν κοινωνική δομή τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, δηλαδή, στό κοινωνικό συσσίτιο “ΑΡΤΟΣ ΑΓΑΠΗΣ”, προσφέρονται γεύματα σε ἑκατοντάδες ἐνδεεῖς συνανθρώπους μας. Οἱ ἀδελφοί μας αὐτοί ἀναμένουν σήμερα ἀπό ὅλους μας νά τούς ἐκφράσωμε ἔμπρακτα τήν ἀγάπη μας, προκειμένου καί ἐκεῖνοι νά ἑορτάσουν τίς Ἅγιες αὐτές ἡμέρες.
Πιστεύω, ὃτι θά τό πράξετε ὃλοι σας εὐχαρίστως καί γι’ αὐτό αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη, νά σᾶς εὐχαριστήσω θερμῶς.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί μέ ὃλην μου τήν πατρική ἀγάπη, σᾶς εὒχομαι ἐν ὑγιείᾳ ψυχικῇ καί σωματικῇ νά διέλθετε τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα καί νά ἑορτάσετε Πάσχα Πανευφρόσυνον.
Σᾶς ἀσπάζομαι ἐν Κυρίῳ,
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί εὐλογιῶν
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
† Ο Π Α Τ Ρ Ω Ν Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου