Προσευχὴ γιὰ τὴν οἰκογένεια

 

Μία πρωτότυπη ἐκκλησιαστικὴ εἴδηση διαβάσαμε τὸν περασμένο μήνα στὸ διαδίκτυο: «Χιλιάδες ἄνθρωποι συγκεντρώθηκαν» στὶς 7 Ὀκτωβρίου «ἔξω ἀπὸ τὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ στὴν πρωτεύουσα τοῦ Μαυροβουνίου Ποντγκόριτσα, προκειμένου νὰ προσ­ευχηθοῦν γιὰ τὴν ἱερότητα τοῦ γάμου καὶ τῆς οἰκογένειας. Τὴν προσευχὴ τέλεσε ὁ Ἐπίσκοπος Βουδίμλιε καὶ Νίκσιτς κ. Μεθόδιος παρουσίᾳ τοῦ Μητροπολίτη Μαυροβουνίου καὶ Παραθαλασσίας κ. Ἰωαννίκιου καὶ κληρικῶν. Παρόμοιες ἐκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν καὶ σὲ ἄλλες πόλεις, καθὼς τὸ Πατριαρχεῖο Σερβίας εἶχε ἀπευθύνει κάλεσμα γιὰ τὴν πραγματοποίηση τῆς προσευχῆς. Ὁ Μητροπολίτης κ. Ἰωαννίκιος τόνισε ὅτι ὅσοι συγκεντρώθηκαν σὲ αὐτὴ τὴν προσ­ευ­χή, ἔδειξαν ἐνδιαφέρον γιὰ τὸν λαὸ καὶ τὴν πατρίδα τους. “Πρέπει νὰ κάνουμε προσπάθεια νὰ δια­τηρήσουμε ὅλα ὅσα μᾶς ἄφησαν ὡς κληρονομιὰ οἱ πρόγονοί μας”, εἶπε. Ὁ Σεβασμιώτατος ὑπογράμμισε ὅτι δὲν ὑπάρχει μέλλον χω­ρὶς παιδιὰ καὶ ὅτι οἱ πολύτεκνες οἰκογένειες ἀποκαθιστοῦν τὸν λαό, τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ κράτος» («orthodoxianewsagency.gr» 8-10-2022).

Εἶναι ἀξιέπαινη ἡ πρωτοβουλία τοῦ Πατριαρχείου Σερβίας γιὰ τὴν πραγματοποίηση τῆς παραπάνω ἐκδηλώσεως στὶς περιοχὲς τῆς ποιμαντικῆς εὐθύνης του. Ἡ σχετικὴ ἐκκλησιαστικὴ Ἀκολουθία ­τελέσθηκε μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα σὲ ὑπαίθριο χῶ­ρο. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ δηλώνει τὸ ἀμέριστο ἐνδιαφέρον τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὡς στοργικῆς Μητέρας, γιὰ τὴ στήριξη τοῦ παραδοσιακοῦ αὐτοῦ θεσμοῦ καὶ τὴν ἐνίσχυση τοῦ πιστοῦ λαοῦ σχετικὰ μὲ τὸ καθῆκον τῆς τεκνογονίας, ποὺ ἀπορρέει πρωτίστως ἀπὸ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ συνδέεται ἄμεσα μὲ τὸ δημογραφικὸ πρόβλημα. Εὐχόμαστε τὸ παράδειγμα τοῦ Πατριαρχείου Σερβίας νὰ τὸ μιμηθοῦν καὶ οἱ ἄλλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, μάλιστα δὲ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.

Το σύνθημα των Χελιδονιών & Χαρούμενων Αγωνιστών (2022-2023)

Εργαστήρι διαλόγου για τις σχέσεις γονέων και παιδιών

 

"Ο κατά Θεόν πλούτος"

 

Η εορτή της Αγ. Σκέπης στην ΜΦΗ " ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ"

 

πηγή: Anastasiok

Μνημόσυνο Κωνσταντίνου Κατσίφα (28.10.2018)

 

Την Κυριακή 30.10.22  στον Ι. Ν. Εισοδίων μετά τη Θ. Λειτουργία 

(ώρα 5:30-8:30πμ) θα τελεστεί μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως 

του Βορειοηπειρώτη ήρωα 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΤΣΙΦΑ, 

τον οποίον εκτέλεσαν οι Αλβανοί την 28η Οκτωβρίου 2018.

Θα ιερουργήσει ο αρχιμανδρίτης π. Χριστοφόρος Μυτιλήνης.

Το Πανεπιστήμιο Πατρών και στη φετινή παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου

 

Στο τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετέχουν 

φοιτήτριες και φοιτητές

της Χ.Φ.Δ. Πατρών.

Στάθης Κεφαλούρος: Μνήμη Εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα

 

Το μαρτυρολόγιο είναι μια ψυχωφελής διήγηση, που δεν αφίσταται της πραγματικότητας, και η οποία ανέκαθεν ενθάρρυνε και εμψύχωνε τον υπόδουλο ελληνικό λαό.

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας γεννήθηκε την 3η Σεπτεμβρίου του 1983 μ.Χ στο χωριό Βουλιαράτες της βορείου Ηπείρου από ευσεβείς γονείς, τον Ιωάννη και τη Βασιλική, οι οποίοι τον ανέθρεψαν με τα νάματα της χριστιανικής πίστεως. Η Δερόπολη, στην οποία ανήκε το χωρίο αυτό, ήταν το πνευματικό κέντρο των Ελλήνων της βορείου Ηπείρου, που αγωνίζονταν σκληρά και καθημερινά για να διατηρήσουν την πίστη τους στον Χριστό, την ελληνική τους γλώσσα και συνείδηση. Τα χρόνια όμως εκείνα στην Αλβανία, η οποία κατείχε τις περιοχές αυτές της Ηπείρου, ήταν πολύ δύσκολα. Επικρατούσε φτώχεια και ανελευθερία. Εκκλησίες γκρεμίζονταν και χριστιανοί διώκονταν και βασανίζονταν. Σε ηλικία επτά ετών ο Κωνσταντίνος με τους γονείς του μετακινούνται νοτιότερα στην ελεύθερη Ελλάδα, προκειμένου να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους ελεύθερα και εν νουθεσία Κυρίου. Ο Κωνσταντίνος μεγάλωσε αλλά δεν ξέχασε ποτέ τον τόπο καταγωγής του, τον οποίο επισκεπτόταν συχνά βοηθώντας και εμψυχώνοντας τους συγχωριανούς του. Ήταν το παλικάρι του χωριού. Οικοδόμος στο επάγγελμα, καταπιανόταν επιτυχώς με πολλές τεχνικές εργασίες. Όσο μεγάλωνε, τόσο συχνότερα επισκεπτόταν τους Βουλιαράτες αλλά και στην Ελλάδα ήταν παρών σε κάθε εθνικό προσκλητήριο. Ήταν φιλότιμος, φίλεργος, φιλάδελφος και πάντα πρόθυμος να δώσει χείρα βοηθείας στον πλησίον του. Το θαυμαστό ξυλόγλυπτο τέμπλο του Αγίου Αθανασίου στους Βουλιαράτες εκείνος το είχε επισκευάσει μετά από τις ζημιές που είχε υποστεί από ασεβείς. Σημαιοστόλιζε το χωριό του και γιόρταζε με την ψυχή του τις εθνικές επετείους αλλά δεν παρέλειπε ποτέ να μελετά τους Πατέρες, την Παράδοση και τη Θεολογία της Εκκλησίας. Προσευχόταν θερμά νύχτα μέρα. Συχνά πεζοπορούσε μέχρι το ερειπωμένο Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου λίγα χιλιόμετρα πάνω από το χωριό του, όπου αγρυπνούσε προσευχόμενος στην Υπεραγία Θεοτόκο, δίνοντας λατρευτική ζωή και θεία λάμψη σ’ έναν έρημο τόπο.

Ο Κωνσταντής είχε πια φτάσει τα 35 έτη. Η παρουσία του όμως στα χωριά της βορείου Ηπείρου και κυρίως η δράση του υπέρ των θρησκευτικών και εθνικών δικαιωμάτων των συγχωριανών του ενόχλησε τον κυβερνήτη της Αλβανίας, Έντι Ράμα, ο οποίος δεν φημιζόταν για την αγάπη του στους χριστιανούς και στους Έλληνες. Έτσι ένα πρωινό της 28ης Οκτωβρίου του 2018 μ.Χ, ημέρα εθνικής επετείου και με αφορμή τον σημαιοστολισμό του παρακείμενου ελληνικού στρατιωτικού κοιμητηρίου από τον ίδιο τον Κωνσταντή, ο Έντι Ράμα έστειλε μια ειδική και πάνοπλη ομάδα πραιτωριανών, η οποία τον κατεδίωξε στους γύρω λόφους και τελικώς τον σκότωσε. Λέγεται ότι οι πρώτοι αλβανοί αστυνομικοί, που έλαβαν εντολή να τον θανατώσουν πριν έρθει η ειδική μονάδα, δίστασαν να αφαιρέσουν την ζωή από τον άκακο αυτό άνθρωπο του Θεού. Ο Κωνσταντίνος με την γενναιότητα που τον διέκρινε καθ’ όλο τον βίο του, δεν κρύφτηκε, περίμενε τους διώκτες του σ’ έναν βράχο, κι όταν πλησίασαν, άνοιξε τα χέρια του διάπλατα σχηματίζοντας με το σώμα του το σχήμα του ζωοποιού Σταυρού, φώναξε ζήτω η Ελλάδα και παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο λαμβάνοντας την ίδια στιγμή τον αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου. Οι Αλβανοί κατόπιν πήραν το σώμα του Κωνσταντίνου και δεν το παρέδιδαν, όπως συχνά συνέβαινε και τότε επί οθωμανοκρατίας. Μετά από αγώνες και προσευχές το τίμιο σώμα του Κωνσταντίνου επεστράφη στην οικογένειά του για να τελεστεί θεοπρεπώς η εξόδιος ακολουθία και η ταφή του την 8η Νοεμβρίου2018 μ.Χ, ανήμερα των Αγίων Ταξιαρχών. Πλήθος συγκινημένων χριστιανών από όλο τον ελληνικό κόσμο παρευρέθη στους Βουλιαράτες εκείνη την ημέρα. Πολλοί απ’ αυτούς κατεδιώχθησαν επίσης από τις κρατικές αλβανικές αρχές περνώντας την νύχτα τους στα κρατητήρια.

Λίγο καιρό μετά τα γεγονότα αυτά μεγάλες διαδηλώσεις ξέσπασαν στην πρωτεύουσα της Αλβανίας εναντίον του κυβερνήτη Έντι Ράμα, ο οποίος κατηγορείται για διαφθορά και η εξουσία του κατά θεία πρόνοια κλυδωνίζεται ήδη από πολλά.

Ο λαός μας τιμά την μνήμη του Κωνσταντίνου Κατσίφα από τους Βουλιαράτες την 28η Οκτωβρίου.

Η διήγηση αυτή εν είδει συναξαριστή μπορεί να αποκτήσει και συνέχεια. Σε κάθε περίπτωση πάντως δεν είναι και λίγο εν έτει 2019 να μεγαλώνει ο κατάλογος των νεομαρτύρων και εθνομαρτύρων μας. Είναι ευλογία, που πηγάζει απ’ την ορθοδοξία, και γεννά αισιοδοξία. Η ακλόνητη πίστη ορισμένων να αγωνισθούν και να θυσιασθούν χάριν των ιδανικών τους προκαλεί βαθύτατη εντύπωση σε μια εποχή, που νομίζει πως έχει ξεπεράσει την θυσία και την αυταπάρνηση ως τρόπο ζωής.

Δεν είναι όμως και παράλογο. Διότι, αν δει κανείς τριγύρω του ψύχραιμα και χωρίς προκαταλήψεις θα διαπιστώσει πως δεν εκλείπουν ούτε στην εποχή μας οι δοκιμασίες, η καταπίεση και οι διώξεις.

Του Στάθη Κεφαλούρου - ΑΡΔΗΝ

Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο

 

Μαρτυρίες Ελλήνων που έζησαν το Έπος του 1940

Δεν ξεχνούμε τον Κων/νο Κατσίφα - 4 χρόνια από τη δολοφονία του (28.10.2018)

 

Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης στο νεκροταφείο του χωριού Βουλιαράτες τελέστηκε σήμερα το μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα, ο οποίος εκτελέστηκε εν ψυχρώ στις 28.10.2018 από άνδρες της αλβανικής αστυνομίας επειδή αγαπούσε την Ελλάδα και ύψωνε στο χωριό του την ελληνική σημαία...

Αθάνατος!

Στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης - ΟΜΑΔΑ ΖΕΥΣ

 

Ξεχωριστή στιγμή στην στρατιωτική παρέλαση της Θεσσαλονίκης αποτέλεσε η πτήση του F-16 της ομάδας Ζευς της Πολεμικής Αεροπορίας με τον χειριστή του αεροσκάφους Χριστόδουλο Γιακουμή να απευθύνει τον δικό του χαιρετισμό σε όλους τους Έλληνες και την Ελλάδα.

«Ελληνίδες, Έλληνες, ατενίζουμε με υπερηφάνεια όσα πέτυχε η γενιά του '40, υπερασπίζοντας την πατρίδα μας. Είμαστε και θα παραμείνουμε έτοιμοι να πράξουμε τα ίδια. Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες. Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας και στον Ελληνισμό απανταχού της Γης! Χρόνια πολλά Θεσσαλονίκη!» είπε ο Έλληνας ιπτάμενος.

Τον επισμηναγό χαιρέτησε η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου. 

"Κύριε Επισμηναγέ, γιορτάζουμε σήμερα τους ήρωες που πολέμησαν στο Αλβανικό έπος και θυσίασαν και τη ζωή τους για την ελευθερία μας και μαζί τους όλους εσάς στις Ένοπλες Δυνάμεις, άοκνους φρουρούς που διασφαλίζετε την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία μας. Η πατρίδα σάς ευγνωμονεί. Χρόνια σας πολλά και καλές προσγειώσεις".

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΡΩΝ: Εθνική εορτή για την 28η Οκτωβρίου

 

Την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2022 στις 6 μ.μ. στην αίθουσα της Χριστιανικής Εστίας Πατρών (Μιαούλη 57) θα πραγματοποιηθεί εθνική εορτή με προβολή, τραγούδια και ομιλία από τον θεολόγο 

κ. Κωνσταντίνο Σαββίδη με θέμα:

"28η Οκτωβρίου 1940: Αναμνήσεις και διδάγματα"

28.10.1940: Ἡ Ἐκκλησία στις ἐπάλξεις τοῦ Ἔθνους

 

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

Ἡ μεγάλη ἐθνική Ἐπέτειος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, βρίσκει ὁλόκληρο τόν κόσμο σέ βαθειά ἠθική καί κοινωνική κρίση. Ἰδιαίτερα, ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία σέ δυσχείμερους καιρούς ὑπῆρξε ἡ τροφός καί ἡ Φρουρός τοῦ Ἔθνους, τώρα μοιάζει σάν νά ἔχῃ κάπως περιθωριοποιηθῆ. Μιά βασική αἰτία ὑπῆρξε, πέρα τῶν ἄλλων, ἡ μεγάλη παγκόσμια δοκιμασία τοῦ κορωνοϊοῦ, πού ἔπληξε σοβαρά καί τήν Πατρίδα μας.

Ὅμως, ἡ Ἐκκλησία, παρά τίς ὅποιες ἀντιρρήσεις κάποιων κύκλων, δέν ἔπαυσε ποτέ νά βρίσκεται στήν πρωτοπορία τῆς χριστιανικῆς προσφορᾶς στόν Ἑλληνικό Λαό καί, μάλιστα, ὅταν αὐτός βρέθηκε σέ πολεμικές περιπέτειες, ὅπως συνέβη κατά τήν περίοδο τοῦ Ἔπους τοῦ 1940.

-Β-

Πράγματι, ἐκείνη τήν μεγαλειώδη ἐποχή, οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες εὐτύχησαν νά ἔχουν ὡς Προκαθήμενο τῆς Ἐκκλησίας μας τόν μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Χρύσανθο, τόν ἀπό Τραπεζοῦντος. Τά νέφη τοῦ πολέμου ἄρχισαν νά πυκνώνουν, ὅταν τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1939 ἡ Ἰταλία κατέλαβε τήν Ἀλβανία. Στήν Ἑλλάδα, κανένας ἀπό τήν τότε Ἡγεσία της δέν εἶχε τήν παραμικρή ἀμφιβολία, ὅτι ἡ φασιστική Ἰταλία τοῦ Μουσολίνι θά εἶχε τήν Πατρίδα μας ὡς τόν ἑπόμενο στόχο της. Κι’ αὐτό, παρά τίς ἀλεπάλληλες διαβεβαιώσεις τῆς γείτονος, ὅτι δέν εἶχε βλέψεις γιά τήν Χώρα μας. Διότι τόσον ἡ προπαγάνδα, ὅσο καί ὁ Τύπος καί τά ραδιόφωνα τά Ἰταλικά, μέ συνεχῆ δημοσιεύματα καί ἐκπομπές πυροδοτοῦσαν τό πολεμικό κλῖμα. Ἔτσι, ὅπως ἦταν φυσικό, δέν ἔμεινε ἀνεπηρέαστη καί ἡ Ἑλλαδική Ἐκκλησία ἀπό αὐτή τήν περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα.

Εορτή της Αγίας Σκέπης

 

Μα γιατί πρέπει κι εμείς να γιορτάσουμε το Halloween;

 

Μια νέα γιορτή τείνει να καθιερωθεί και στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια, αγαπητοί φίλοι. Πρόκειται για το αμερικανικό Halloween.

Αρχικά ξεκίνησε να προβάλλεται μέσα από τα ξενόγλωσσα τμήματα πολλών σχολείων, δημοσίων και ιδιωτικών, ως μία ευκαιρία επαφής των μαθητών που μαθαίνουν ξένες γλώσσες με διαφορετικές γιορτές και κουλτούρες.

Σήμερα όμως πάρα πολλοί και στη χώρα μας ασχολούνται με αυτό. Βιτρίνες στολίζονται κατάλληλα, διαφημίσεις και επίκαιρα αφιερώματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο αναρτώνται, ειδικά parties σε κέντρα διασκέδασης υπόσχονται ξεχωριστές εμπειρίες, πλήθος μασκών, στολών, γλυκών και αναμνηστικών στολιδιών σε μαύρο και πορτοκαλί χρώμα κυκλοφορούν κλπ...

Ενημερωτικά θα λέγαμε ότι το «Halloween» είναι συντομογραφία του «All Hallows Evening», δηλαδή της βραδιάς πριν από τη γιορτή των Αγίων Πάντων, που είναι 1η Νοεμβρίου.

Στο Ρωμαιοκαθολικὸ εορτολόγιο, εορτάζεται στις 31 Οκτωβρίου και έχει χαρακτήρα νεκρώσιμο - μνήμης των κεκοιμημένων. 

Οι ρίζες της γιορτής όμως λέγεται ότι βρίσκονται σε κέλτικες παραδόσεις, και συγκεκριμένα στους εορτασμούς του Samhain, που στα παλιά ιρλανδικά σημαίνει «τέλος του καλοκαιριού». 

Η παράδοση λέει ότι οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι ψυχές των πεθαμένων περιπλανώνται στη Γη ως την Ημέρα των Αγίων Πάντων. Το βράδυ, λοιπόν, πριν από τη γιορτή, πριν από το Halloween δηλαδή, οι ψυχές είχαν την τελευταία τους ευκαιρία να εκδικηθούν όποιον τους έκανε κακό ενώ ζούσαν, οπότε, όσοι θεωρούσαν ότι υπήρχε λόγος να ανησυχούν, μεταμφιέζονταν για να μην τους αναγνωρίσει το πνεύμα που ζητούσε εκδίκηση.

Σήμερα το Halloween είναι ένα πλήρως εμπορευματοποιημένο αμερικάνικο νεανικό έθιμο όπου μικροί και μεγάλοι θα ντυθούν σκελετοί, κολοκύθες σκαλισμένες, φαντάσματα, μάγισσες με σκούπες και ό,τι άλλο τρομακτικό για να γιορτάσουν... 

Ποια σχέση λοιπόν μπορούμε να έχουμε όλοι μας με έναν τόσο ξένο προς τις παραδόσεις μας και τον πολιτισμό μας εορτασμό;

Ποιος θα εξηγήσει στα παιδιά μας ότι η γιορτή αυτή συνδέεται άρρηκτα και με το Νεοπαγανιστικό κίνημα (Wicca) που στην Αμερική κάνει θραύση στις νεανικές ηλικίες; 

Ποιος θα εξηγήσει ότι η Ορθόδοξη θεολογία περί κεκοιμημένων δεν έχει καμία σχέση με το Ρωμαιοκαθολικό εορτολόγιο και ότι η εορτή των Αγ. Πάντων η δική μας δεν είναι η ίδια;

Πόσοι αλήθεια μπορούν να παρασυρθούν νομίζοντας ότι η επικοινωνία με τους νεκρούς μπορεί να είναι εφικτή ή ότι την ημέρα αυτή μπορεί να επιτευχθεί κάποια επαφή με τον κόσμο των πνευμάτων μέσω μαγικών τελετών κλπ;

Ας προστατέψουμε εαυτούς και αλλήλους, πρώτα τα παιδιά μας που τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν συμμετέχοντας σε αυτές τις "παράξενες" γιορτές.

Άλλωστε οι δικές μας οι γιορτές ήταν πριν 3 ημέρες...

γ.π.

Εθελοντική Αιμοδοσία στην Χριστιανική Εστία Πατρών - 1/11/22

 

Ας αναρτήσουμε τη σημαία στο μπαλκόνι μας

 

28η Οκτωβρίου - Γιορτάζουμε!

Είμαστε υπερήφανοι για εκείνο το «Όχι» του 1940. 

Ήταν ένα «Όχι» που έπρεπε να ειπωθεί!

Για την ελευθερία, την τιμή και την αξιοπρέπειά μας...

Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών: Δελτίο Τύπου ενάντια στη δράση της Στέγης Ωνάση «I am Positive»

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΩΝΑΣΗ 

«I AM POSITIVE»

Αθήνα, 23 Οκτωβρίου 2022.

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία των Αθηνών αντιτίθενται στη δράση της Στέγης Ωνάση* «I am Positive», στην οποία στηρίζει τις ΛΟΑΤΚΙ+ επιλογές, στα πλαίσια της Εθνικής Στρατηγικής για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+. (1) Η «Στέγη» χρησιμοποιεί γονείς και φίλους ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιών που μιλούν για «άνευ όρων» αποδοχή εκ μέρους της οικογένειας των «ιδιαίτερων» σεξουαλικών επιλογών των παιδιών. Υποδεικνύουν θέσεις που «οφείλει» να λάβει η οικογένεια στο όνομα της «αγάπης».

Ποιος γονιός δεν συνταράσσεται όταν το παιδί του δηλώσει πως δεν αποδέχεται την βιολογική του πραγματικότητα και λειτουργεί ως «άλλο»; Αυτό σημαίνει έλλειψη αγάπης, ρατσισμό ή ομοφοβία; Με κανέναν τρόπο. Οι ίδιες οι μητέρες του «I am Positive» ομολογούν την δυσκολία που είχαν με την αποκάλυψη της «τρανς» ταυτότητας των παιδιών τους και οι λόγοι είναι κατανοητοί. Τους υποδεικνύει ο έμφυτος φυσικός νόμος, η ανθρώπινη συνείδηση, η πραγματική αγάπη για το παιδί τους. Όμως στο όνομα της πολύχρωμης «αγάπης» η έμφυτη μαρτυρία της συνείδησής τους πρέπει να καταπνιγεί. Και γι’ αυτό επιστρατεύεται η ιδεοληπτική «επιστήμη».

Πώς ορίζουμε την οικογενειακή αγάπη; Είναι αγάπη η άνευ προϋποθέσεων αποδοχή των επιλογών του παιδιού και μάλιστα υπό το κράτος του πανικού και της μονομερούς πληροφόρησης;

Η «άνευ όρων» αποδοχή της ΛΟΑΤΚΙ+ αίσθησης ενός παιδιού σημαίνει καταρχήν συγκατάθεση σε μια απόφαση που πήρε ένας βιολογικά ανώριμος εγκέφαλος.

Σημαίνει παραίτησή του γονέα από τη διεκδίκηση του βασικού δικαιώματος του παιδιού του στην υγεία.

Ο γονιός παραιτείται από την αναζήτηση και αντιμετώπιση τυχόν ψυχολογικών αδυναμιών του παιδιού, νοητικών προβλημάτων, κακοποιητικών εμπειριών του παρελθόντος, που μπορεί να προκάλεσαν αυτά τα αισθήματα.

Σημαίνει απροθυμία του στο να γίνουν βελτιωτικές παρεμβάσεις μέσα στην δική του οικογένεια ή το φιλικό περιβάλλον, που ενδεχομένως αποδιοργανώνουν το παιδί στις συμπεριφορές και την αίσθηση του φύλου του.

Σημαίνει πως ο γονέας αποδέχεται για το παιδί του να γίνει «πειραματόζωο» στις μη πιστοποιημένες, επικίνδυνες και αμφισβητούμενες «θεραπείες μετάβασης». Αυτές θα το αποκλείσουν για πάντα από την εναρμόνιση του ψυχολογικού με το βιολογικό του φύλο, ενώ συγχρόνως το εκθέτουν στους κινδύνους της ορμονοθεραπείας, στις μή αναστρέψιμες ακρωτηριαστικές επεμβάσεις γεννητικών οργάνων και τη στείρωση. Είναι αυτό αγάπη;

Οι δράσεις «φιλανθρωπίας» και ένταξης προφασίζονται την αποδοχή των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, στη πραγματικότητα όμως συγκαλύπτουν και διαιωνίζουν το τραύμα των παιδιών και της οικογένειας. Τα παγιδεύουν σε μια ζωή γεμάτη ιατρικές παρεμβάσεις, ειδικές θεραπείες, μεταδοτικά νοσήματα, ασταθή οικογενειακή κατάσταση, εναλλαγές συντρόφων, βαθιά ψυχολογικά τραύματα. Έξω από την παράδοση και την παρηγοριά της θρησκευτικής πίστης, σε ένα πνευματικό λαβύρινθο που οδηγεί τελικά στην αίσθηση της ματαιότητας λόγω του βιασμού της ίδιας της φύσης. Είναι αυτό αγάπη;

Δηλώσεις του Δημήτρη Κυρσανίδη, παγκόσμιου πρωταθλητή στο parkour

 

Ο Δημήτρης Κυρσανίδης αγωνίστηκε στο πρώτο επίσημο Παγκόσμιο πρωτάθλημα παρκούρ, που διοργανώθηκε από την Παγκόσμια ομοσπονδία γυμναστικής στο Τόκιο, και αναδείχθηκε νικητής στο freestyle.

Το τάμα του βοσκού

 

Απόσπασμα από το βιβλίο «Προσκύνημα στον Άγιο Γεράσιμο, στην Κεφαλονιά»

Μια φορά που λες, ψυχή μου, πριν από κάμποσα χρόνια, ένας βοσκός από απέναντι, απ’ την Ακαρνανία που έβοσκε τα γίδια του βρέθηκε σε μεγάλο κίνδυνο. Κόντευε να πέσει από έναν ψηλό γκρεμό και φώναξε: “Σώσε με, Άγιε μου Γεράσιμε και θα σου φέρω δέκα γίδες”.

Πραγματικά ο Άγιος τον βοήθησε και σώθηκε κι εκείνος ο πιστός άνθρωπος δεν ξέχασε το τάμα του. Όταν μπόρεσε, ναύλωσε ένα καΐκι, έβαλε μέσα δέκα γίδες τις καλύτερες του κοπαδιού του κι έφερε το τάμα του στον Άγιο. Εδώ στη Σάμη που βγήκε, στάθηκε κάτω από ένα δέντρο, να κάτω απ’ αυτό ή από εκείνο, δεν ξέρω ακριβώς», έλεγε η γιαγιά και μου έδειχνε, «και σκεφτόταν πως δεν ήξερε τον δρόμο για να πάει στο μοναστήρι.

Ποιον να ρωτούσε που δεν υπήρχε άνθρωπος εδώ εκείνη την ώρα; Στενοχωριόταν λοιπόν, “τι να κάνω; τι να κάνω;” σκεφτόταν. Τότε λοιπόν βλέπει δίπλα του έναν ψηλό καλόγερο. Τα έχασε ο βοσκός και κοίταζε σαστισμένος. Κι εκείνος του είπε με γλυκιά φωνή. “Γιατί είσαι τόσο σκεφτικός, τι έπαθες, παιδί μου;” “Να, θέλω παππούλη μου να πάω τις γίδες μου στο μοναστήρι, στον Άγιο Γεράσιμο. Μου έσωσε τη ζωή και του τις έταξα, όμως τον δρόμο δεν τον ξέρω”. “Βάλε τις γίδες σου μπροστά και ακολούθησέ τες”, είπε ο καλόγερος και χάθηκε από μπροστά του.

Τότε ο βοσκός έβαλε τις γίδες του μπροστά και τις ακολουθούσε. Εκείνες προχωρούσαν γρήγορα, λες και κάποιος τους έδειχνε τον δρόμο. Κι ο βοσκός ακολουθούσε ακούραστος, λες και είχε φτερά στα πόδια. Έφτασαν στο μοναστήρι και οι γίδες πήγαν και οι δέκα έσκυψαν τα κεφάλια τους και τα ακούμπησαν στην πόρτα της εκκλησιάς. Βγήκαν όλες οι μοναχές να δουν και θαύμαζαν και ο βοσκός με δάκρυα στα μάτια πήγε και προσκύνησε γονατιστός τον Άγιο.

Τασούλα Ζαβιτσάνου

Τα χρόνια που σίγησαν οι καμπάνες

 

Αθήνα, χειμώνας 1941-1942.

Ένα μικρό παιδί στους παγωμένους δρόμους της κατεχόμενης πρωτεύουσας.

Ένα κουπόνι για το συσσίτιο είναι ο μοναδικός τρόπος να κρατηθεί στη ζωή.

Γύρω του οι φίλοι σιγά-σιγά «φεύγουν»…

Αυτός θα αντέξει;

Η συνέχεια της βιωματικής αφήγησης για τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής από τον συγγραφέα του βιβλίου «Οι Άγγελοι του τελευταίου χειμώνα».

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έαρ

Δεν άντεξαν οι Τούρκοι τον ελληνικό εθνικό ύμνο

 

Στη διάρκεια της απονομής μεταλλίων στους νικητές του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Χειροπάλης που έγινε στην Ατάλλεια, στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Έλληνας αθλητής Γιώργος Χαραλαμπόπουλος, ενώ τον ακολούθησαν, στη δεύτερη και τρίτη θέση, δυο Τούρκοι αθλητές.

Όταν ολοκληρώθηκαν οι απονομές, ξεκίνησε η ανάκρουση του ελληνικού Εθνικού Ύμνου προς τιμήν του Χαραλαμπόπουλου, ωστόσο φαίνεται πως οι Τούρκοι δεν άντεξαν να τον ακούσουν ολόκληρο και, επιδεικνύοντας ασέβεια στο αθλητικό πνεύμα, τον «έκοψαν» στη μέση!

Συγχαρητήρια στον Έλληνα αθλητή!

π. Χριστόφορος Μυτιλήνης: "Η εξουσία των τυράννων"

 

Την Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2022 & ώρα 6:00 μ.μ. 

στην αίθουσα της Χριστιανικής Εστίας (Μιαούλη 57) 

θα μιλήσει ο πανοσ/τος αρχιμ. π. Χριστόφορος Μυτιλήνης, 

Ιεροκήρυκας με θέμα: 

"Η εξουσία των τυράννων".

Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς για τον δάσκαλο

 

Ο δάσκαλος πρέπει να συμπληρώσει όλα εκείνα που οι γονείς

 παραμέλησαν και να διορθώσει όλα εκείνα, που οι γονείς χάλασαν.

 Και είναι πιο δύσκολο να είσαι δάσκαλος, παρά γονιός. 

Διότι, για να είσαι γονιός, χρειάζεται μόνο αγάπη, 

ενώ για να είσαι δάσκαλος, χρειάζεται αγάπη και μυαλό. 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Απομακρύνθηκε το τελευταίο άγαλμα του Lenin από τη Φινλανδία

 

Το τελευταίο άγαλμα του Λένιν στη Φινλανδία απομακρύνθηκε πριν λίγες ημέρες από την πόλη Κότκα στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας. Η αφαίρεση μνημείων που συνδέονται με την ΕΣΣΔ έχει πολλαπλασιαστεί μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την αίτηση της σκανδιναβικής χώρας για ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Η Φινλανδία, μετά από δύο αιματηρούς πολέμους κατά της ΕΣΣΔ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε αποδεχτεί την αναγκαστική ουδετερότητα κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, με αντάλλαγμα τη διαβεβαίωση ότι δεν θα ξαναδεχτεί εισβολή από τη Μόσχα. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, αυτή η πολιτική παρέμεινε στην ιστορία με τον όρο «φινλανδοποίηση».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αφιερωμένα στο έπος του 1940 τα περιοδικά ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ & Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ

 

Ὁ Τοῦρκος πρέσβης στὴν Ἀθήνα ζητεῖ ἀποζημιώσεις γιὰ τὴ Σμύρνη

 

Ἴσως καὶ νὰ ἦταν χρήσιμο τὸ ὅτι τὸ περασμένο Σάββατο μία ἑλληνικὴ ­ἐφημερίδα ἔδωσε βῆμα στὸν Τοῦρκο πρέσβη στὴν Ἀθήνα, ὥστε νὰ ἀναπτύξει τὶς ἀνιστόρητες θέσεις του. Ὁ πρέσβης κάνει ἀναφορὰ στὸ ἄρθρο 59 τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάννης: «Ἡ Ἑλλὰς ἀναγνωρίζει τὴν ὑποχρέωσιν αὐτῆς ὅπως ἐπανορθώσῃ τὰς προξενηθείσας ἐν Ἀνατολίᾳ ζημίας ἐκ πράξεων τοῦ ἑλ­ληνικοῦ στρατοῦ ἢ τῆς ἑλληνικῆς διοικήσεως ἀντιθέτων πρὸς τοὺς νόμους τοῦ πολέμου». Δὲν μᾶς λέει βέβαια πότε ὁ ἑλληνικὸς στρατὸς παρέβη τοὺς νόμους αὐτούς.

Ὅμως ὁ Τοῦρκος πρέσβης ἀποφεύγει νὰ ἀναφερθεῖ στὰ ἄρθρα 144 καὶ 230 τῆς Συνθήκης τῶν Σεβρῶν, σύμφωνα μὲ τὰ ὁποῖα: «Ἡ Τουρκικὴ κυβέρνηση ἀναλαμβάνει τὴν ὑποχρέωση νὰ βοηθήσει… τὴν ἐπάνοδο στὶς ἑστίες καὶ τὴν ἐπαναλειτουργία τῶν ἐπιχειρήσεων τῶν μὴ τουρκικῆς φυλῆς Ὀθωμανῶν, οἱ ὁποῖοι ἐκδιώχθηκαν διὰ τῆς βίας ἀπὸ τὶς ἑστίες τους… ἀπὸ τὴν 1η Ἰανουαρίου 1914» (ἄρθ. 144). Καί: «Ἡ τουρκικὴ κυβέρνηση ὑποχρεοῦται νὰ παραδώσει στὶς Συμμαχικὲς Δυνάμεις τὰ παρ’ αὐτῶν ἐξαιτούμενα πρόσωπα ὡς ὑπεύθυνα τῶν σφαγῶν» (ἄρθ. 230).

Στὴ συνέχεια ὁ πρέσβης ὑποστηρίζει ὅτι ἦταν «κισμέτ» (=πεπρωμένο) τὰ ὅσα συν­έβησαν πρὶν ἀπὸ 100 χρόνια. «Κισμὲτ», δηλαδὴ οἱ ἐθνοκαθάρσεις τοῦ Κεμάλ; «Κι­σμὲτ» οἱ σφαγὲς ἑκατοντάδων χιλιάδων, οἱ πυρπολήσεις πόλεων καὶ χωριῶν, οἱ στρατιὲς τῶν ἐκτοπισμένων, τῶν προσφύγων;

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Ἡ ἐπίσημη ἔναρξη τοῦ πνευματικοῦ ἔργου τῆς Χριστιανικῆς Ἑστίας  Πατρῶν πραγματοποιήθηκε στὶς 16.10.2022 (Κυριακή του Σπορέως) μὲ τὸν ἁγιασμὸ ποὺ ἐτέλεσε καὶ τὴν ὁμιλία ποὺ ἐκφώνησε ὁ  Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος στὸ παρεκκλήσιο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ στὴν ὁδὸ Μιαούλη 57.

Τὸν Σεβασμιώτατο παρουσίασε ὁ λαϊκὸς θεολόγος  κ. Κωνσταντινίδης Γεώργιος, ὁ ὁποῖος τόνισε ὅτι εἶναι ἰδιαίτερη χαρά, τιμὴ καὶ εὐλογία ἡ παρουσία τοῦ Ποιμενάρχου μας, διότι ἡ πνευματικὴ πρόσφορα  τῆς Χρ, Ἑστίας γίνεται μὲ τὴν εὐλογία Του. Εἰδικὰ τὴν Κυριακὴ  ποὺ ἀρχίζει ἡ σπορὰ τοῦ θείου λόγου ἔχουμε ἀνάγκη τὶς θεοπειθεῖς  προσευχές Του γιὰ πλούσια καρποφορία στὶς ψυχές μας.

Ὁ Μητροπολίτης μᾶς ἄρχισε τὴν ὁμιλία του μὲ τὸ ρητό του Ἱεροῦ Χρυσόστομου: «Δόξα τῷ Θεῶ πάντων ἕνεκεν», εὐχήθηκε ὑγείαν ἀμφιστεφῆ (σωματικὴ καὶ ψυχικὴ) σὲ ὅλους ὅσοι μετέχουν στὸ σπουδαῖο ἔργο τῶν Ἀδελφοτήτων καὶ ζήτησε νὰ ὑπάρχει ἑνότητα, ὥστε τὰ ἀποτελέσματα νὰ εἶναι μεγαλύτερα.

Στὴ συνέχεια ἀνέλυσε μὲ γλαφυρὸ τρόπο τὸ τμῆμα τῆς παραβολῆς, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο ὁ σπόρος ἔπεσε ἐν μέσω τῶν ἀκανθῶν καὶ αἳ ἀκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτόν. Ἀγκάθια εἶναι οἱ βιοτικὲς μέριμνες, ὁ πλοῦτος καὶ ἡδονή. Διερωτήθηκε ποῦ πᾶμε σήμερα δίχως Θεό. Στὸ τέλος κάλεσε ὅλους μας νὰ ἀγωνισθοῦμε  μὲ συνέπεια καὶ ἑνότητα, γιὰ νὰ ἔχουμε τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. 

Στὸν ἁγιασμὸ καὶ στὴν ὁμιλία παρέστη καὶ ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος. 

Αγιασμός και ομιλία από τον Σεβασμ. Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

Την Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2022 και ώρα 6.00 μ.μ.

στη Χριστιανική Εστία Πατρών (Μιαούλη 57) 

ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος

θα τελέσει Αγιασμό και θα ομιλήσει επί τη ενάρξει της νέας 

ιεραποστολικής χρονιάς.

Θεία Λειτουργία στη Χριστιανική Εστία Πατρών

 

Την Κυριακή 16.10.2022 (Κυριακή του Σπορέως) 

στον Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου 

(εντός της Χριστιανικής Εστίας Πατρών) 

θα τελεσθεί Θεία Λειτουργία.

Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας

θα τελεσθεί το ετήσιο μνημόσυνο των αειμνήστων

Αικατερίνης Βλαγκούλη και Ρεγγίνας Αραβαντινού.

Έναρξη όρθρου 7.00 π.μ.

Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Για ποιο λόγο αγανακτείς;

 

Πες μου, αγαπητέ, για ποιο λόγο αγανακτείς; Επειδή, λέγει, κατέφυγε στην εκκλησία αυτός που συνεχώς την πολεμούσε. Γι’ αυτό λοιπόν έπρεπε πολύ περισ­σό­τερο να δοξάζουμε τον Θεό, γιατί άφησε αυτόν να βρεθεί σε τόσο μεγάλη ανάγκη, ώστε να μάθει και τη δύναμη και τη φιλανθρωπία της Εκκλησίας. Τη μεν δύναμή της τη γνώρισε από το ότι τόσο πολύ άλλαξαν γι’ αυτόν τα πράγματα εξ αιτίας των εχθρικών ενεργειών του εναντίον της. Τη δε φιλανθρωπία της τη γνώρισε από το ότι, αν και πολεμήθηκε από αυτόν, τώρα τον υπερασπίζεται, τον έχει βάλει κάτω από τις φτερούγες της και τον προστατεύει με κάθε ασφάλεια, χωρίς να μνησικακεί για κανένα από τα προηγούμενα (αμαρτήματα) αλλά του άνοιξε την αγκαλιά της με πολλή φιλοστοργία.

Διότι, πραγματικά, αυτό είναι λαμπρότερο από κάθε τρόπαιο, αυτό είναι νίκη περίλαμπρη, αυτό κάνει τους ειδωλολάτρες να μας σέβονται, αυτό ντροπιάζει και τους Ιουδαίους, αυτό δείχνει το πρόσωπό της (της Εκ­κλησίας) λαμπρό. Διότι, αφού έπιασε αιχμάλωτο τον εχθρό της, τον λυπάται και, ενώ όλοι τον εγκατέλειψαν μόνο, μόνη αυτή, σαν φιλόστοργη μητέρα, τον έκρυψε κάτω από τα παραπετάσματά της και αντιστάθηκε στη βασιλική οργή, στον θυμό του λαού και στο αφόρητο μίσος εναντίον του. Αυτό είναι κόσμημα του ιερού Θυσιαστηρίου. Ποιο κόσμημα, θα πει κάποιος, το ότι εγγίζει το ιερό Θυσιαστήριο ο ανόσιος και πλεονέκτης και άρπαγας; Μην τα λες αυτά. Διότι και η πόρνη άγγιξε τα πόδια του Χριστού, εκείνη που ήταν πάρα πολύ μολυσμένη και ακάθαρτη. Και δεν ήταν άξιο κατηγορίας για τον Ιησού αυτό που έγινε, αλλά θαύμα και ύμνος μεγάλος. Διότι η ακάθαρτη δεν έβλαπτε τον Καθαρό, αλλά ο Καθαρός και Άμωμος με το άγγιγμά Του έκανε καθαρή και αγία τη μολυσμένη αμαρτωλή γυναίκα. Μη λοιπόν μνησικακείς, άνθρωπε. Είμαστε δούλοι Εκείνου που σταυρωνόταν και έλεγε: «Πατέρα μου, συγχώρησέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν» (Λουκ. κγ΄ [23] 34).

Απόσπασμα από το βιβλίο «Λόγοι εἰς πρωθυπουργόν» (επιμέλεια: Ηλίας Σκόνδρας) 

Πηγή: https://ear-books.com/gia-poio-logo-aganakteis/

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος: Η «εκλεκτή μερίδα»

 

... Λοιπόν, ὅπως τὸ σῶμα μας ἔχει ἀνάγκη ἀπ’ τὴν τροφὴ καὶ μάλιστα τὴν πλέον κατάλληλη καὶ ὑγιεινὴ καὶ πολλὲς φορὲς τὴν ἡμέρα, τὸ ἴδιο καὶ ἡ ψυχὴ μας ἔχει ἀνάγκη ἀπ’ τὴν πνευματικὴ τροφή. «Τὸ σῶμα τρέφεται μὲ τροφὲς, ἡ δὲ ψυχὴ μὲ λόγο πνευματικό», τονίζει ὁ Ἅγ. Γρηγόριος Θεολόγος.

Πνευματικὴ τροφὴ εἶναι ἡ προσευχή, ὁ ἐκκλησιασμός, ἡ συμμετοχὴ στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ κορυφαῖο τὴν Θεία Κοινωνία, ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ στὴ συν­έχεια ἡ μελέτη πνευματικῶν βιβλίων καὶ περιοδικῶν, ἡ συμμετοχή μας στὰ κατηχητικὰ καὶ τὶς Χριστιανικὲς Ὁμάδες, ἡ παρακολούθηση πνευματικῶν ἐκπομπῶν στὸ ραδιόφωνο ἢ τὴν τηλεόραση, οἱ συζητήσεις σὲ πνευματικὰ θέματα, ἡ ἐπίσκεψη σὲ χώρους ἱεροὺς, ὅπως εἶναι οἱ ναοὶ καὶ οἱ μονές, ἡ ἀπασχόληση τοῦ νοῦ μας μὲ σκέψεις πνευματικὲς καὶ γενικὰ ὅ,τι φέρνει κατάνυξη στὴ ψυχή μας καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὸν Θεό.

Ἀπ’ ὅλα αὐτὰ ὠφελούμαστε τὰ μέγιστα, χαιρόμαστε, ἀγάλλεται ἡ ψυχή μας, ὁ νοῦς μας διακατέχεται ἀπὸ ἀνώτερες σκέψεις, ἀντιμετωπίζουμε διαφορετικὰ τὶς ὅποιες δυσκολίες τῆς ζωῆς, μᾶς ἐπιδοκιμάζει ἡ συνείδησή μας, αἰσθανόμαστε ἀπέραντη εὐφροσύνη, γιατί μέσα μας κατοικεῖ πλέον τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο.

«Ὁ λόγος Σου εἶναι σωτηρία», ἀναφωνεῖ ὁ Ἅγ. Γρηγόριος Θεολόγος. Γι’ αὐτὸ καὶ μᾶς προτρέπει: «Ἄνοιξε τὸ στόμα σου στὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ προσελκύσεις τὸ Πνεῦμα». Ὁ ἴδιος ἔχοντας αὐτὴ τὴν ἐμπειρία ὁμολογεῖ: «Μὲ τοὺς Θείους λόγους ἐξάγνισα τὸ νοῦ μου, ἀναλαμβάνοντας Πνεῦμα ἀπὸ τὶς ἱερὲς Γραφές».

Ἀναφέρει ὁ Μ. Βασίλειος: «Τρῶγε μέλι, παιδί μου, γιὰ νὰ γλυκαθεῖ ὁ φάρυγγάς σου» (Παροιμ. 24, 13). Μέλι παραβολικὰ ὀνομάζει τὴ Θεία διδασκαλία. Γιατὶ «πόσο γλυκά, λέει, εἶναι τὰ λόγια σου στὸ λάρυγγά μου, γλυκύτερα ἀπ’ τὸ μέλι στὸ στόμα μου» (Ψαλμ. 118, 103).

Εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὸς τοῦτος ὁ λόγος τοῦ Ψαλμῳδοῦ: «Σκέφτηκα τὸ Θεὸ καὶ εὐφράνθηκα» (Ψαλμ. 76,4). Δηλαδὴ καὶ μόνο ἡ σκέψη τοῦ Θεοῦ ἦταν ἀρκετὴ νὰ φέρει τὴν εὐφροσύνη στὴν ψυχή του!...

Όλο το κείμενο εδώ

π. Γεώργιος Πετράκης: Φτιάξαμε παιδιά ...λαπάδες!

 

"Φτιάξαμε" παιδιά... λαπάδες!!!

Χωρίς ψυχική αντοχή και... διαύγεια πνεύματος.

Χωρίς... ιδανικά και κυρίως χωρίς... προορισμό.

Τα "ρίξαμε" στην τρικυμισμένη θάλασσα, χωρίς να έχουμε φροντίσει να μάθουν να ...κολυμπούν.

Τα ξεγυμνώσαμε από αρχές και ιδεώδη... και τα προτρέψαμε να ζουν, χωρίς κανόνες και ...όρια!!!

Τα θελήσαμε..."ελεύθερα" και "δημοκρατικά" και τα καταντήσαμε δέσμια των παθών  και υπόδουλα σε  κοινωνίες που... νοσούν.

Κοινωνίες που γέμουν από ...ανθρωποφάγους, έτοιμους να τα... κατασπαράξουν.

Θεωρήσαμε πρόοδο την ...απιστία και την βεβήλωση των ιερών και οσίων και βαπτίσαμε οπισθοδρομικό οτιδήποτε τρέφει την ψυχή, διότι απλά δεν μας βολεύει να υπάρχει ψυχή και φυσικά ούτε λόγος για ...κρίση Θεού.

Θελήσαμε όλα να περνούν από την δική μας λογική... και αφήσαμε οριστικά μακριά μας την πρόνοια του Θεού.

Το ..."ΕΓΩ" έγινε ο επίγειος "θεός" μας !!!

Λατρέψαμε την ...κτίση και γυρίσαμε την πλάτη στον ...Κτίστη και Δημιουργό!!!

Τα ποτίσαμε με το νερό του ...έτοιμου και ακάματου πλούτου κι εκείνα..."γέρασαν"...από την απραξία και τεμπελιά.

Κι ενώ τα βλέπαμε να τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον δρόμο τής ζωής... ουδέποτε τα συμβουλεύσαμε ότι εκτός από το γκάζι... υπάρχει και το ...φρένο αλλά και το ...χειρόφρενο.

Κι αυτά... κάποια στιγμή... ένιωσαν την ανάγκη να φορέσουν στο λαιμό, το πιο... "ταιριαστό" "αξεσουάρ".

Ένα... "αξεσουάρ" που θα τούς προσέφερε μια ψεύτικη... "λύτρωση" από τα αδιέξοδα που τους δημιουργήσαμε και την ...κόλαση μέσα στην οποία τα ρίξαμε.

Κι όλα αυτά... διότι ξεχάσαμε ή δεν μάθαμε ποτέ να αγαπάμε αληθινά.

π. Γεώργιος Πετράκης

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός: ΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ

 

Μια παρέα παιδιών έγινε μάρτυρας ενός περιστατικού: ένα παλικάρι, γύρω στις 30, μπήκε στο μετρό και άρχισε να ζητά χρήματα για λόγους υγείας. Πέρασε και από έναν ιερέα που ήταν επιβάτης. Αυτός του έδωσε ένα συμβολικό ποσό και το παλικάρι νευρίασε, αρχίζοντας να βρίζει τον ιερέα, ότι είναι ανάλγητος στον ανθρώπινο πόνο. Ο ιερέας δεν απάντησε. Όταν το τρένο σταμάτησε στην στάση, ο νεαρός πήγε να βγει. Τότε ο ιερέας του είπε: “Να είσαι αληθινός”. Το παλικάρι κοντοστάθηκε, ξαναγύρισε στο τρένο και είπε στον ιερέα, προς μεγάλη έκπληξη των παιδιών: “Πάτερ, δεν έχω πρόβλημα υγείας. Είμαι χρήστης ηρωΐνης. Με τσάκισε το ότι μου είπες να είμαι αληθινός. Τι να κάνω;”. Και ο ιερέας του απάντησε: “να έρθεις στον ναό να μιλήσουμε. Ποτέ δεν είναι αργά”. Και το παλικάρι, αφού είπε “ευχαριστώ”, χαιρέτισε τον παπά με τον αγκώνα, όπως γίνεται στην εποχή του κορωνοϊού, και έφυγε.

Τα παιδιά ρώτησαν αμέσως μετά τον ιερέα γιατί φέρθηκε έτσι. Εκείνος τους ρώτησε με τη σειρά του τι περιμένουν γενικά από την Εκκλησία. Άκουσε την συνηθισμένη απάντηση: να στηρίζει με χρήματα όσους έχουν ανάγκη. “Όσους έχουν ή όσους δηλώνουν πως έχουν;”, ρώτησε πάλι ο ιερέας. “Όσους είναι αληθινοί”, απάντησαν τα παιδιά. 

Στην λίγη ώρα που απέμεινε μέχρι ο ιερέας και τα παιδιά να κατεβούν από το μετρό, η συζήτηση προχώρησε. Τα παιδιά, φεύγοντας, κατάλαβαν ότι η πίστη δεν είναι ικανοποίηση κάθε επιθυμίας μας, για να μην στενοχωριόμαστε. Ο Θεός προνοεί για εμάς και μας δίνει ό,τι έχουμε πραγματική ανάγκη. Πόσο αληθινοί όμως είμαστε σ᾽ αυτά που ζητούμε; Ποια καρδιά έχουμε όταν θέλουμε κάτι; Αυτή της αγάπης και της αλήθειας ή αυτή του συμφέροντος και της ικανοποίησης της επιθυμίας μας με κάθε τρόπο, ακόμη και με το ψέμα; 

Η αγάπη του Θεού λειτουργεί και παιδαγωγικά, κάποτε και με φαινομενική σκληρότητα. Οριοθετεί την πορεία της ζωής μας με μέτρα που δεν είναι πάντοτε ευχάριστα. Ζητά μία προσαρμογή από την πλευρά μας, που ξεκινά από την ταπείνωση να αφήνουμε σε Εκείνον τον τελευταίο λόγο. Δεν μας απαγορεύει να ζητάμε, όπως ακριβώς ο πατέρας ακούει όλα τα αιτήματα των παιδιών του. Μόνο που περιμένει από εμάς μία σταδιακή ωρίμαση. Να αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τι είναι αληθινό και τι όχι. Τι εξαρτάται από εμάς και τι όχι. Τελικά, ποιος είναι ο αληθινός εαυτός μας, και αυτό φαίνεται από το τι ζητάμε ως στόχο που ξεπερνά το πρόσκαιρο.

Τα παιδιά ρώτησαν τον ιερέα αν αισθάνθηκε δυσφορία, ακούγοντας το παλικάρι να βρίζει. Ο ιερέας απάντησε ότι μέσα του ένιωσε μία αγωνία, κατά πόσον η στάση του σκανδάλισε τους πολλούς, όμως ήταν αποφασισμένος να μην δώσει στον χρήση χρήματα που θα τον έριχναν περισσότερο στο πάθος του. Δεν θέλησε να τον εξουθενώσει. Δεν μπορούσε όμως και να μην του πει έναν λόγο. Τον φώτισε ο Θεός; Η απάντηση θα δινόταν από τα παιδιά τα ίδια.

Ένα από αυτά ήξερε τον ιερέα. Λίγες ημέρες αργότερα, πέρασε από τον ναό και τον ρώτησε για το παλικάρι. Ο ιερέας είπε ότι δεν είχε φανεί ακόμη και ίσως δεν θα ερχόταν ποτέ. Όμως η πόρτα της εκκλησίας παρέμενε ανοιχτή, κι εκείνος ένιωθε  και για το παλικάρι και για κάθε άνθρωπο στην ψυχή του το ρήμα του ευαγγελίου: “σπλαχνίστηκε”.

 π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

«Ορθόδοξη Αλήθεια»

12 Οκτωβρίου 2022

Το πιο δύσκολο σχολείο...

 

"Η ζωή είναι το πιο δύσκολο σχολείο, γιατί ποτέ δεν ξέρεις σε ποια τάξη είσαι, ποιες εξετάσεις έρχονται...

και δεν μπορείς να αντιγράψεις κανέναν, γιατί ο καθένας μας έχει διαφορετικά μαθήματα...".

Κων. Χολέβας: Ο Μακεδονικός αγώνας παραμένει επίκαιρος με νέα νοήματα

 

...Ο Μακεδονικός Αγώνας παραμένει επίκαιρος και μας δίνει χρήσιμα μηνύματα.

1. Ο Ελληνισμός κατά τη δεύτερη ένοπλη φάση του Μακεδονικού Αγώνα (η πρώτη διεξήχθη το 1878) απέδειξε ότι μπορεί να οργανωθεί και να επιτύχει τον στόχο του. Και τούτο παρά την πτώχευση του 1893, τον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και την επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου το 1898. Το ψυχολογικό κλίμα βελτιώθηκε διότι υπήρχε η Μεγάλη Ιδέα.Υπήρχε το όραμα και η επιθυμία για την απελευθέρωση όλων των υποδούλων ελληνικών πληθυσμών. Σήμερα λείπει μία νέα Μεγάλη Ιδέα. Προφανώς με περιεχόμενο πνευματικό και πολιτιστικό, όχι εδαφικό.

2. Όταν υπάρχει εθνική ενότητα και ομόνοια μπορούμε να δράσουμε συντονισμένα. Τότε όλοι συντονίσθηκαν σωστά και επέτυχαν να ενθαρρύνουν τους εντοπίους Μακεδόνες και να αποτρέψουν τη βουλγαρική κατάκτηση της Μακεδονίας. Το Πατριαρχείο, οι Επίσκοποι, οι απλοί κληρικοί, οι γηγενείς Έλληνες (έστω και αν κάποιοι από αυτούς μιλούσαν τα ελληνικά ανάμεικτα με σλαβικές λέξεις), οι εθελοντές αξιωματικοί και απλοί πολίτες από τη Νότιο Ελλάδα, οι δάσκαλοι και οι δασκάλες, τα Μακεδονικά Κομιτάτα και οι Φιλεκπαιδευτικές Αδελφότητες στην Αθήνα, στη Λάρισα, στην Κωνσταντινούπολη. Όλοι αγωνίσθηκαν με ομοψυχία και θάρρος. Οι κυριώτεροι, όμως, πρωταγωνιστές ήσαν οι απλοί άνθρωποι της Μακεδονίας, άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Στήριξαν τον Αγώνα και έδωσαν στις Μεγάλες Δυνάμεις το μήνυμα ότι οι κάτοικοι της Μακεδονίας εμπνέονται από την Ορθοδοξία και την Ελληνική Ιστορία.

3. Σε όλη τη διάρκεια του Αγώνα η διαμάχη ήταν μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων με παρεμβαίνοντες κατά καιρούς τους Τούρκους στρατιώτες. Σε κανένα επίσημο ή ανεπίσημο έγγραφο, ελληνικό, οθωμανικό ή ξένων διπλωματών, δεν υπάρχει αναφορά σε «μακεδονικό έθνος».

4. Η δεύτερη φάση του Μακεδονικού Αγώνα άρχισε το 1903 και έληξε το 1908. Τον Ιούλιο του 1908 οι Νεότουρκοι αξιωματικοί έδωσαν φρούδες ελπίδες ότι θα επιβάλουν στον Σουλτάνο τη δημοκρατία και την ισοπολιτεία. Οι Χριστιανικές εθνότητες, που ήσαν υπόδουλες στους Οθωμανούς (Έλληνες, Αρμένιοι κ.α), πίστεψαν ότι αρχίζει μία περίοδος φιλελελευθέρων μεταρρυθμίσεων. Οι ελπίδες γρήγορα έδωσαν τη θέση τους στον τρόμο, όταν αποκαλύφθηκαν τα πραγματικά σχέδια των Νεοτούρκων του Κομιτάτου “Ένωση και Πρόοδος”. Η Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και άλλων Χριστιανικών εθνοτήτων σχεδιάσθηκε και εκτελέσθηκε συστηματικά. Στην Ανατολική Θράκη, στη Μικρά Ασία, στον Πόντο. Αποκορύφωμα υπήρξε η σφαγή του 1922 και η πυρπόληση της Σμύρνης.

Η Μακεδονία απελευθερώθηκε με τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13, αλλά η άνοδος των Νεοτούρκων στη εξουσία οδήγησε στην εξόντωση του Ελληνισμού της Ανατολής.

Όλο το άρθρο εδώ