26/10/25

Στον Ουρανό ο Κώστας Σακκάς

 


Ένας πιστός Χριστιανός, ένας άνθρωπος γεμάτος καλοσύνη και αγάπη, ένας ακόμα φίλος μας έφυγε από τη ζωή σήμερα και πορεύεται προς τον Ουρανό.

Ο Κώστας Σακκάς που προσέφερε πολλά χρόνια ταπεινά, διακριτικά, αθόρυβα και πάντα εθελοντικά πολλές υπηρεσίες στο ιεραποστολικό έργο της Χριστιανικής Εστίας Πατρών και της ΓΕΧΑ. Ήταν επίσης και μέλος του Δ.Σ. του παραρτήματος "ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ" Λάγγουρα όπου συμμετείχε ενεργά σε όλες τις δραστηριότητες του εκεί συλλόγου.

Ως οδηγός του θρυλικού "Σποριά", του δεκαθέσιου αυτοκινήτου που διέθετε η Χριστιανική Εστία Πατρών, μετέφερε επί δεκαετίες ακούραστα όσους και όποτε του το ζητούσαν. Ήταν οδηγός μας στις ιεραποστολικές εξορμήσεις τις Κυριακές σε ναούς της πόλεως, στις μεταφορές στελεχών από και προς την Κατασκήνωση Άγκυρα, στα πολυήμερα ιεραποστολικά ταξίδια με τον π. Σωτήριο και τον π. Χαρίτωνα στη Βόρειο Ήπειρο και την Αλβανία. Ήταν μαζί μας στις εκδηλώσεις και στις εκδρομές που κάναμε κάθε χρόνο με τους μαθητές Γυμνασίου - Λυκείου σε όλη την Ελλάδα. 

Το ίδιο έκανε και με τους Κύκλους κυριών που τους πήγαινε σε προσκυνήματα και όπου του ζητούσαν. Ποτέ δεν αρνήθηκε ποτέ δεν κουράστηκε. Πάντα ήταν πρόθυμος, χωρίς να ζητά τίποτα για τον εαυτό του και πάντα τον θυμόμαστε με το πηγαίο χαμόγελό του να χαίρεται με την παρουσία των παιδιών. 

Επιπλέον, βοήθησε πολύ στην κατασκήνωση Άγκυρα με τις τεχνικές γνώσεις του. Ήταν πολύ καλός ηλεκτρολόγος και προσέφερε εθελοντικές υπηρεσίες στις μεγάλες ανάγκες που υπήρχαν ειδικά τα χρόνια μετά τη φωτιά του 1995 που κατέκαψε την κατασκήνωση.

Επίσης, δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε ότι για πολλά χρόνια ήταν υπεύθυνος στο εντευκτήριο των Χαρούμενων Αγωνιστών στο κτίριο της Μιαούλη. Όχι μόνο το άνοιγε κάθε απόγευμα αλλά έπαιζε και επικοινωνούσε με τα παιδιά που το επισκέπτονταν. Η συναναστροφή μας μαζί του μας ξεκούραζε.

Τέλος, ήταν επί πολλά χρόνια κατηχητής σε παιδιά δημοτικού. Χαιρόταν πολύ αυτό το έργο, το έκανε με ζήλο και επιτυχία, τα παιδιά τον αγαπούσαν κι έτρεχαν κοντά του.

Τα τελευταία χρόνια, λόγω της δουλειάς του, μετακόμισε με την αγαπημένη του σύζυγο Άννα στην Αθήνα. Αν και επικοινωνούσαμε τηλεφωνικά στις γιορτές, δεν μας παραπονέθηκε ποτέ για τα προβλήματα της υγείας του τον τελευταίο χρόνο που, όπως πληροφορηθήκαμε, τα αντιμετώπισε με υπομονή και καρτερία.

Νιώθουμε ότι χρωστάμε πολλά στον Κώστα Σακκά. Όχι μόνο γιατί μας διηκόνησε θυσιαστικά επί τόσα χρόνια αλλά για το παράδειγμα της ζωής του που άφησε σε όλα τα παιδιά της γενιάς μας.

Συλλυπούμαστε την Άννα. Ευχόμαστε ο Θεός να την προστατεύει και να την παρηγορεί. Προσευχόμαστε ο Κύριος της Δόξης να δεχτεί στη ζεστή αγκαλιά της αγάπης Του τον ταπεινό δούλο του Κωνσταντίνο Σακκά. 

Αιωνία του η μνήμη!

Γ.Π.

 

Η εξόδιος ακολουθία του θα τελεστεί την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου στις 12 το μεσημέρι από τον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου Ρώσου Πατρών και η ταφή του θα πραγματοποιηθεί στο Κοιμητήριο Κάτω Αχαΐας.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σημειώνω ότι ήταν και είναι πολύ σημαντικό στο κέντρο της πόλης να υπάρχει ένας χώρος αναψυχής, το εντευκτήριο της ΧΕΠ. Είμαστε ήσυχοι για τα παιδιά μας. Εκεί παίζουν και ψυχαγωγούνται. Ο Κώστας Σακκάς το κράτησε ανοικτό πολλά χρόνια. Τώρα ο κ. Τάσος συνεχίζει. Να είναι ευλογημένοι

Ανώνυμος είπε...

Αξέχαστη, αθορυβη και παράδειγματικη η παρουσία του στις κυριακατικες εξορμήσεις με τον σπόρια...

Ανώνυμος είπε...

Καλό Παράδεισο κ. Κώστα. Σε ευχαριστούμε.

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι, ο κ. Κωνσταντίνος Σακκάς ήταν άνθρωπος με πηγαίο χαμόγελο και απύθμενη αγάπη προς τα παιδιά και τους νέους. Ήταν πάντα νηφάλιος και ψύχραιμος. Στα περισσότερα ιεραποστολικά ταξίδια προς τη Βόρειο Ήπειρο ήταν ο οδηγός μας από Πάτρα έως Κακαβιά και το αντίστροφο. Με υπομονή πάντα φόρτωνε και φορτώναμε, οδηγούσε το "σποριά" και ξεφορτώναμε στα σύνορα, χωρίς ποτέ να δείχνει ίχνος ανυπομονησίας. Όταν επιστρέφαμε από τη Βόρειο Ήπειρο, μετά τα τελωνεία, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που συναντούσαμε, ο δικός μας άνθρωπος, σαν πατέρας μας, σαν φίλος μας, που ήθελε να μάθει πως περάσαμε κατά τη διάρκεια της εξόρμησης. Μας άκουγε και χαιρόταν μαζί μας.
Ήταν ένας άνθρωπος με αγνή και παιδική ψυχή.
Ο Θεός να τον αναπαύει!
Αιωνία του η μνήμη!
Σ.Κ.

Ανώνυμος είπε...

Εκείνα τα χρόνια πηγαίναμε εκδρομές με επικεφαλής τον π. Σωτήριο και τον κ. Ηλία Σκόνδρα. Συχνά διήμερες και τριήμερες. Πάντα μαζί με τα 2 πούλμαν ερχόταν και ο Σποριάς για να μην χάσει κανένα παιδί την εκδρομή. Πολύ καλός οδηγός! Ας αναπαυτεί εν ειρήνη...

Ανώνυμος είπε...

Λόγια ευγνωμοσύνης του πρέπουν. Θα δοξαστεί στον ουρανό. Εδώ έζησε στην αφάνεια.