Η φετινή Μεγάλη Εβδομάδα είναι αλλιώτικη από τις άλλες. Βρισκόμαστε κλεισμένοι στα σπίτια και η ψυχή μας είναι περίλυπη. Μια λοιμική νόσος, ένα αόρατος ιός ταπείνωσε ολόκληρη την αλαζονική ανθρωπότητα. Κι εμείς, θα θέλαμε να βρισκόμαστε εντός των ιερών ναών, για να ακούσουμε τους μελίρρυτους κατανυκτικούς ύμνους,να προσκυνήσουμε τον Εσταυρωμένο και να βιώσουμε από κοντά το εκούσιο Πάθος του Κυρίου μας. Όμως, και κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες, μπορούμε να συμπορευτούμε και να συσταυρωθούμε με τον Χριστό. Να πάρουμε θεοφιλείς αποφάσεις για το υπόλοιπο της ζωής μας, να λειάνουμε το εγωιστικό φρόνημά μας, να συμφιλιωθούμε καταρχήν με τους οικείους μας, αφού αυτές τις μέρες βρισκόμαστε πολλές ώρες μαζί τους. Να γίνουμε πιο ευρύχωροι για τους συνανθρώπους μας. Να προσευχηθούμε εκτενέστερα, να ασχοληθούμε με τον εσωτερικό μας κόσμο περισσότερο. Να χύσουμε δάκρυα μετανοίας.Και με τον τρόπο αυτό να γευθούμε και τη χαρά της Ανάστασης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου