Η Μεταμόρφωση του Κυρίου...

Γράφει ο π. Θωμάς Ανδρέου,
Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου και Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μ. Ιωαννίνων


Στα μέσα περίπου της περιόδου του Δεκαπενταυγούστου, η Εκκλησία μας υπενθυμίζει το θαυμαστό γεγονός της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας. Αν και χρονικά, δεν συμπίπτει με την περίοδο αυτή, μιας και το γεγονός συνέβη λίγο πριν από την Σταύρωση του Θεανθρώπου, ωστόσο η Εκκλησία, προτίμησε να θέσει αυτήν την εορτή μέσα στον Ιερό Μήνα της Παναγιάς, ώστε να τονίσει με τον τρόπο αυτό, πως η Θεοτόκος, είναι ο καθρέπτης μέσα από τον οποίον προβάλει η μορφή του Σωτήρος Χριστού.


Το γεγονός, συμβαίνει στο όρος Θαβώρ και συμμετάσχουν σ' αυτό δύο θρυλικές μορφές της Παλαιάς Διαθήκης ο Μωυσής και ο Ηλίας. Στα πρόσωπα των δύο προφητών, συνενώνονται οι δύο κόσμοι, των κεκοιμημένων, στο πρόσωπο του Μωυσή και των ζωντανών στο πρόσωπο του Ηλία. Μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Αποστόλων, Πέτρου, Ιακώβου και Ιωάννου, ο Χριστός μεταμορφώνεται μέσα σε άκτιστο φως, σε σημείο που τα ανθρώπινα μάτια των Αποστόλων μη αντέχοντας την θαυμαστή αυτή εμπειρία, να στραφούν προς την γη... Άθελά του, ο άνθρωπος εκείνη την ώρα, βλέπει το χώμα από το οποίον δημιουργήθηκε και στο οποίον θα επιστρέψει...

Η πρόταση του Πέτρου, για το στήσιμο τριών σκηνών ώστε μέσα σε αυτές να εισέλθουν ο Κύριος με τους δύο Προφήτες των οποίων τις μορφές με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος αναγνωρίζει, δείχνει πως ο Πέτρος, εκστασιασμένος από το θαυμαστό αυτό γεγονός, σκέπτεται με τρόπο παράλογο στην αντίληψη του υπέρλογου το οποίον και βιώνει.

Το θαυμαστό γεγονός, κρατά ελάχιστα λεπτά. Ωστόσο, καταγράφεται από τους ευαγγελιστές μιας και αποτελεί μία ξεχωριστή στιγμή από την ζωή του Χριστού. Την στιγμή της Θείας Μεταμορφώσεως, οι Απόστολοι βλέπουν αυτό που θα δουν τα μάτια όλων των ανθρώπων κατά την δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας. Το άκτιστο φως, συνεχίζει να αποτελεί την Θεία ενέργεια, υπέρλογης αίσθησης του Θεού.

Ο Χριστός, προσκαλεί σε μια διαφορετική μεταμόρφωση τον ίδιο τον άνθρωπο, την ίδια της φύση... Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας μεταμορφωμένος, από κόλαση σε παράδεισο! Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο άνθρωπος, εάν μπορούσε να επανέλθει στην παραδείσια μορφή του, σε εκείνην την οποία ο ίδιος απαρνήθηκε στην προσπάθεια της γνώσης του καλού και του κακού.

Σε αυτήν την Θεία ενέργεια, ο άνθρωπος γίνεται αποδέκτης. Η Μεταμόρφωση του Κυρίου, μας προσκαλεί σε μια μεταμόρφωση του ανθρώπου που μπορεί να καταστεί κοινωνός και μέτοχος του ακτίστου Φωτός. Ίσως, αυτό το Φως, είναι ότι χρειάζεται ο άνθρωπος σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ώστε το σκοτάδι να μην μπορεί να σταθεί ικανό να κρατήσει μέσα του, το ύψιστον δημιούργημα της Θείας Δημιουργίας, δηλαδή τον ίδιο τον άνθρωπο...