Να αισθανόμαστε την κακία του άλλου σαν αρρώστια που τον βασανίζει και δεν μπορεί να απαλλαγεί. Γι αυτό να βλέπουμε τους αδελφούς με συμπάθεια και να τους φερόμαστε με ευγένεια λέγοντας μέσα μας με απλότητα το "Κύριε Ιησού Χριστέ", για να δυναμώνει με την θεία χάρη η ψυχή μας και να μην κατακρίνουμε κανένα.
Όλους για αγίους να τους βλέπουμε. Όλοι μας μέσα φέρουμε τον παλαιό άνθρωπο. Ο πλησίον, όποιος και αν είναι, είναι "σαρξ εκ της σαρκός μας", είναι αδελφός μας. Δεν μπορούμε ποτέ να κατηγορήσουμε τους άλλους , γιατί "ουδείς ποτέ την εαυτού σάρκα εμίσησε".
Όταν κάποιος έχει ένα πάθος, να προσπαθούμε να του ρίχνουμε ακτίνες αγάπης και ευσπαγχνίας, για να θεραπεύεται και να ελευθερώνεται. Μόνο με την χάρη του Θεού γίνονται αυτά. Να σκέφτεστε ότι αυτός υποφέρει περισσότερο από εσάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου