ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
· Στην εποχή μας καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια, μέσω μάλιστα της κατεξοχήν προβαλλόμενης «πολιτικής ορθότητας», να επιβληθεί στην κοινή γνώμη μία νέα πυραμίδα αξιών, στην οποία ο δικαιωματισμός σε ατομικό επίπεδο θα κατέχει την κορυφή. Πίσω από λέξεις και έννοιες πλήρως αποδεκτές, όπως «δικαίωμα, ελευθερία, αυτοδιάθεση, ανεκτική κοινωνία, σεβασμός στη διαφορετικότητα» συχνά κρύβεται διαστροφικό περιεχόμενο, βάσει του οποίου προσπαθούν οι εισηγητές αυτής της τακτικής να οδηγήσουν τις κοινωνίες σε πλήρη αποδόμηση κάθε είδους συλλογικής ταυτότητας (εθνικής, ιστορικής, θρησκευτικής, τελευταία και έμφυλης).
· Η αποθέωση του άκρατου ατομικού δικαιωματισμού στις διάφορες εκφάνσεις του έχει ως αρνητική συνέπεια μεταξύ των άλλων και την επιβολή των δικαιωμάτων των αυτοπροσδιοριζόμενων ή μη ως μειονοτήτων εις βάρος της πλειονότητας. Παράλληλα η πρόσαψη του χαρακτηρισμού ως ρατσιστή σε όποιον αντιτίθεται στην κατάλυση αιωνίων αξιών και σταθερών τείνει να δημιουργήσει κλίμα εκφοβισμού. Έχουμε να κάνουμε με μια νέα μορφή ολοκληρωτισμού.
· Το Δίκαιο δεν τέθηκε για να νομιμοποιεί τα κακώς κείμενα και να υπηρετεί τα πάθη του ανθρώπου, αλλά είτε για να τα προλαμβάνει με προληπτικές επεμβάσεις, είτε να τα καταστέλλει με κυρωτικές ρυθμίσεις. Το κακό, το αντικειμενικώς άδικο και ανήθικο, δεν πρέπει ποτέ να επευλογείται από το εξ αντικειμένου Δίκαιο, διότι τότε το Δίκαιο αυτοαναιρείται.
· Ο άκρατος ατομικός δικαιωματισμός και η διαστροφή των εννοιών που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα δυστυχώς υπηρετούνται τελευταία και αναπαράγονται και στο χώρο της εκπαίδευσης. Εδώ όμως έχουν να κάνουν με την παιδική και εφηβική ψυχή, η οποία τώρα διαμορφώνει και συνειδητοποιεί την ταυτότητά της. Επιτακτική συνεπώς καταφαίνεται η ανάγκη να εγγραφούν στις συνειδήσεις των νέων οι υγιείς παράμετροι των εννοιών που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
· Η ισχυροποίηση της ιδιαίτερης ταυτότητας τού εφήβου πραγματώνεται στη βάση της ηθικής ανάπτυξης και της ενίσχυσης της πνευματικής αυτονομίας του. Η συγκρότηση εθνικής και πολιτικής συνείδησης συνιστά το όπλο ενάντια στην προπαγάνδα και την ιδεολογική χειραγώγηση των μαθητών.
· Πολλά είναι και τα βιοηθικά διλήμματα που συνδέονται με την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αυτά μπορούν να αναφέρονται τόσο στην αρχή της ζωής (έκτρωση, κλωνοποίηση, εξωσωματική γονιμοποίηση), όσο και στο τέλος της (ευθανασία, μεταμόσχευση οργάνων από εγκεφαλικά νεκρούς). Στη συνείδηση τής κοινωνίας συχνά δυστυχώς πρυτανεύει ένας αφελής ωφελιμισμός, που συμβαδίζει με απώλεια ηθικών κριτηρίων. Μόνο με τον σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο ως εικόνα του Θεού και με την υπακοή στον αιώνιο λόγο του Θεού θα μπορέσουμε να προσεγγίσουμε σωστά τα διλήμματα αυτά.
· Η ανθρωπολογική διδασκαλία του Χριστιανισμού απετέλεσε το άριστο πλαίσιο, μέσα στο οποίο εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας οι αρχές της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της ισότητας, τίς οποίες αργότερα σφετερίσθηκαν διάφορες κοινωνικές ιδεολογίες και επαναστάσεις. Μόνο αν δούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα ως απόρροια της σοφής και εν ελευθερία και αγάπη, δημιουργίας του Θεού, θα μπορέσουμε να εργασθούμε γόνιμα για τη διασφάλισή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου