Σε ρυθμούς ήρεμους…
Χαμηλώνω ταχύτητα
να δω τα άνθη της αμυγδαλιάς που άνθισαν
να παρατηρήσω τα λιβάδια που πρασίνισαν μέρες τώρα
και εγώ δεν “πρόλαβα” να περπατήσω δίπλα τους…
Να νιώσω την άνοιξη να εισβάλει στην φύση και στην ψυχή μου
τις αχτίδες του ήλιου να φωτίζουν την ύπαρξή μου…
Κατεβάζω ταχύτητα
να κινηθώ σε ρυθμούς αργούς, φυσικούς
να ζήσω όσα αξίζουν
και όσα αργούν να γεννηθούν εντός μου
και θέλουν την υπομονή, την καρτερία και την αντοχή μου
για να βιώσω την μεγαλοσύνη τους…
Αλεξάνδρα Χ. Τ.
17/2/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου