12/1/12

Μια καλή πράξη



Καλοκαίρι το 1988. Στν δρόμο π τν Λαύρα στν Κερασιά συνάντησα να γεροντάκι, πο σκαβε στν κπο του.
—Καλς τον, μο επε. λα ν πιες νερό.
Παίρνω τ νερό. Τν εχαριστ. Δοξάζω τν Θεό. Πιάνουμε κουβέντα.
—Πς σ λένε;
—Σπύρο.
πό πο εσαι;
π τν θήνα.
—Πο πς;
—Στόν π. Θεολόγο.
—Τί δουλειά κάνεις;
—Δικηγόρος.
—Δέν πειράζει!

κου παιδί μου, ν σο π μία στορία. ταν νας πλούσιος νθρωπος, γεμτος πάθη, γωισμό, φιλοχρηματία, φθόνο, ργή. Μία μέρα, κε πο βγαινε π να φορνο φορτωμένος μέ ψωμιά, νας φτωχούλης το ζήτησε λεημοσύνη.μως, πλούσιος θύμωσε κα στν θυμό του πέταξε να καρβέλι ψωμί στν φτωχό. Ατς τ πρε κα τ φαγε στ σπίτι του μ τ παιδάκια του. φτασε καιρς κα πλούσιος κοιμήθηκε.ρθαν τότε ο δαίμονες κα το τραβοσαν τν ψυχή του ν τν πνε στν κόλαση. Μπκαν τ πάθη του στν μία πλευρά τς ζυγαρις κα ζυγαριά γερνε πρς τν κόλαση. βαλε τότε, παιδί μου, καί φύλακας γγελός του π τν λλη πλευρ τ καρβέλι, πού πλούσιος εχε πετάξει μ θυμ ἀλλὰ ὁ φτωχὸς τὸ ἔφαγε μὲ τὰ παιδιά του καὶ ὠφελήθηκε, καὶ ἀμέσως ἡ ζυγαριά ἰσορρόπησε καὶ ἡ ψυχὴ σώθηκε. Βλέπεις, παιδί μου, τί ξία χει κα πι μικρ καλ πράξη νεξάρτητα π τν προαίρεση ατο πο τν κάνει; ντε στ καλό, παιδί μου κα ν θυμσαι, πρν βάλεις τ κεφάλι σου στ μαξιλάρι κάθε βράδυ, ν κοιτς ν χεις κάνει τουλάχιστον μία καλ πράξη. Ατό μπορε ν σ σώσει.

Σπῦρος Β. Μπαζίνας
περιοδ. “ΠΡΩΤΑΤΟ”, τ.118, Ἀπρ. -Ἰούν. 2011

Δεν υπάρχουν σχόλια: