Με αφορμή την παραβολή του Μ. Δείπνου

 

Κυριακή ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ - Ι. Ν. Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Θεσσαλονίκη

14-12-2025

Κήρυγμα από τον Παν. Αρχ. π. Αστέριο Χατζηνικολάου

Παραβολή του Μεγάλου Δείπνου

Θεία Λειτουργία και Χριστουγεννιάτικη γιορτή για τα Χελιδόνια σήμερα στη Χριστιανική Εστία Πατρών

 

Πλήθος παιδιών, μικρών και μεγαλύτερων, συμμετείχαν σήμερα στη Θεία Λειτουργία που τέλεσαν οι Παν. Αρχ. π. Χριστοφόρος Μυτιλήνης και π. Γαβριήλ Κωνσταντινίδης στο Ι. Ν. του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου στη Χριστιανική Εστία Πατρών.

Στο κήρυγμα ο π. Γαβριήλ ανέλυσε την παραβολή του Μ. Δείπνου και παρότρυνε όλους μας ν΄ ανταποκριθούμε στο κάλεσμά του Κυρίου, ώστε να μας αξιώσει να γευθούμε την γλυκύτατη χαρὰ της Βασιλείας Του, τον χορτασμὸ της θέας του Προσώπου Του. 

Αμέσως μετά το πρωινό κέρασμα τα παιδιά γυμνασίου και λυκείου πήγαν στο εντευκτήριο και πήραν μέρος σε ατομικά και ομαδικά πρωταθλήματα ενώ τα παιδιά του δημοτικού παρακολούθησαν χριστουγεννιάτικη γιορτή που περιελάμβανε τραγούδια, προβολή, διήγηση και παιχνίδια.

Επίσης, όσοι ήθελαν επισκέφθηκαν την έκθεση χριστουγεννιάτικου παιδικού βιβλίου που και φέτος λειτουργεί στην αίθουσα εκδηλώσεων. 

Η έκθεση θα είναι ανοικτή τις Κυριακές 14.12 & 21.12 (5.30 - 7.30 μ.μ.).

Κυκλοφόρησε στις ψηφιακές μουσικές πλατφόρμες η συναυλία ''Σοφία Βέμπο''

 

Κυκλοφόρησε σε όλες τις ψηφιακές μουσικές πλατφόρμες σε ζωντανή ηχογράφηση η συναυλία που στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία και πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τρίτης 14 Οκτωβρίου 2025, στο θέατρο Παλλάς, «Σοφία Βέμπο – Η φωνή που νίκησε τον φασισμό», με τη Σοφία Μάνου.

Μία παραγωγή του Ινστιτούτου «Άγιος Μάξιμος ο Γραικός.

Ακούστε όλα τα τραγούδια της συναυλίας: Ε Δ Ω

Τα τραγούδια ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο η Σοφία Μάνου, που με τη βαθιά ευαισθησία και την ξεχωριστή φωνή της, φέρνει στο σήμερα τις αγωνίες, τις ελπίδες και την υπερηφάνεια μιας γενιάς που έγραψε ιστορία με το θάρρος της.

Συνοδοιπόρος της η Ορχήστρα «ΚΑΝΩΝ» υπό τη διεύθυνση του σπουδαίου συνθέτη και κιθαριστή Μανόλη Ανδρουλιδάκη και την καλλιτεχνική διεύθυνση του Άρχοντος Πρωτομαΐστορος της Μ.τ.Χ.Ε. Γεώργιου Δεμελή.

Το μεγαλείο της παράστασης συμπλήρωσαν η 50μελής Μικτή Νεανική Χορωδία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών υπό τη διεύθυνση του Παύλου Κόρδη και η 80μελής Χορωδία Choeur du Cœur της Ελληνογαλλικής Σχολής Saint Joseph υπό τη διεύθυνση της Ιφιγένειας Κουρούση και του Αναστάσιου Σιδηρόπουλου.

Με τις φωνές τους, οι νέοι αυτοί ερμηνευτές ύφαναν ένα συγκινητικό χαλί μνήμης και ελπίδας, που αγκάλιασε ολόκληρη την αίθουσα.

Τα έσοδα της παράστασης προσφέρθηκαν για τη στήριξη της Μονάδας Ανακουφιστικής Φροντίδας «Γαλιλαία» και τους συνανθρώπους μας που βρίσκονται στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής τους.

Το Ημερολόγιο 2026 τσέπης της ΓΕΧΑ αφιερωμένο στoν άγιo Άνθιμο της Χίου

 

Μπορείτε να το αναζητήσετε από τις εκδόσεις ΣΩΤΗΡ

και από τη Χριστιανική Εστία Πατρών.

Γιατί σήμερα η παραβολή του Μεγάλου Δείπνου;

Γιατί επιλέγεται το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, ενώ δεν έχει καμία σχέση με τα Χριστούγεννα, αλλά με τη φανέρωση του Κυρίου κατά τη Δευτέρα Παρουσία;

Ακριβώς διότι τα Χριστούγεννα είναι η πρώτη φανέρωση και παρουσία του Κυρίου μας. Και επειδή η Εκκλησία δεν θέλει να μας υπομνήσει γεγονότα, ή να καλλιεργήσει συναισθήματα, αλλά να μας πείσει να βιώσουμε τα Χριστούγεννα, γι' αυτό και δανείζεται απ΄τον Απόστολο Παύλο. Τι; Μα τον τρόπο προετοιμασίας που εκείνος συνιστά για να υποδεχθούμε τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας. 

Δεν έχει σημασία αν μιλάμε για την πρώτη  ή τη δεύτερη φανέρωσή Του. Σημασία έχει το πώς θα εμφανιστούμε εμείς ενώπιόν Του, κατά τη φανέρωσή Του...

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ, 13.12.15

Κυριακή των αγίων Προπατόρων († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

 

Σήμερα η Κυριακή των αγίων Προπατόρων μάς μεταφέρει την νοσταλγία του λαού του Θεού τού προ Χριστού για την έλευση του Μεσσία. Σήμερα εμείς δεν μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό, γιατί ο Χριστός είναι εν τω μέσω ημών. Όταν όμως εκείνα τα χρόνια τα προ Χριστού οι άνθρωποι νοσταλγούσαν τον Θεό, ως Εμμανουήλ, δηλαδή τον Θεό εν μέσω αυτών, και δεν μπορούσαν να τον χαρούν έτσι, ήταν βαθιά μέσα τους η νοσταλγία για την ευλογημένη αυτή ώρα.

Και γι’ αυτό έψαλλαν «ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου» (Ψαλμ. 117:26). Ευλογούσαν Εκείνον, ο οποίος επρόκειτο να έλθει εν τω ονόματι του Κυρίου. Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι της Παλαιάς Διαθήκης του λαού του Θεού όχι μόνον νοσταλγούσαν, αλλά και προετοίμαζαν τον εαυτό τους για την έλευση του Μεσσία. Και προετοιμάζοντας τον εαυτό τους για την έλευση του Μεσσία, επιτάχυναν και τον χρόνο της ελεύσεως του Μεσσία.

Διότι εάν αυτοί δεν είχαν αποτελέσει τους αγίους κλάδους του δένδρου των Προπατόρων, δεν θα κατέληγε αυτό το δένδρο στον τελευταίο κλάδο και τον ωραιότερο, την Κυρία Θεοτόκο, εξ ης εβλάστησε ως καρπός ο Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός.

Και προετοίμαζαν τον εαυτό τους και την έλευση του Χριστού οι άγιοι Προπάτορες με τον αγώνα τους αλλά και με την αποδοχή του Σταυρού. Διότι, θεολογεί ο μέγας φωστήρ της Εκκλησίας μας, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ότι το μυστήριο του Σταυρού προενεργούσε στην Παλαιά Διαθήκη. Αλλιώς δεν θα μπορούσαν οι Δίκαιοι να είναι Δίκαιοι. Δια του προενεργούντος μυστηρίου του Σταυρού του Χριστού προετοιμάζονταν για να δουν τον Ιησού Χριστό ερχόμενο, κενούμενο και σταυρούμενο υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας.

Και απόδειξη μεγάλη, ότι δια του Σταυρού του Χριστού ετελειώθησαν οι Προπάτορες, είναι ο άγιος και δίκαιος Αβραάμ, για τον οποίο ακούσαμε στην ωραία ανάγνωση.

Τι άλλο ήταν παρά σταυρική η ζωή τού ευλογημένου Αβραάμ; Σταυρική η αρετή του, σταυρική η θυσία του μονογενούς του υιού του Ισαάκ, σταυρική και η αναχώρησή του εκ της γης της πατρίδος του και των συγγενών του στη γη την άγνωστη, την οποία ο Κύριος θα υπεδείκνυε.

Δια του Σταυρού λοιπόν ετελειώθη ο Αβραάμ. Και φαίνεται ότι τόσο πιστά σήκωσε και έζησε τον Σταυρό του Χριστού στη ζωή του, ώστε έγινε και πατήρ των πιστευόντων. Πατήρ όχι μόνο του λαού της Παλαιάς Διαθήκης, ο οποίος λαός της Παλαιάς Διαθήκης μετά εγκατέλειψε τον πιστό Αβραάμ και επορεύθη εν τοις θελήμασι των καρδιών αυτού, αλλά έγινε πατήρ και του νέου λαού της Χάριτος, του λαού των Χριστιανών, διότι δια της Πίστεως εδικαιώθη, όπως λέγει ο μέγας Παύλος. Και δια της Πίστεως εμείς οι Χριστιανοί, ως μιμητές και απόγονοι του Αβραάμ, πνευματικοί απόγονοι του Αβραάμ, δικαιωνόμαστε δωρεάν.

Ταύτα πάντα λοιπόν και εμείς αναλογιζόμενοι σήμερα και μνημονεύοντες εν πίστει των αγίων Προπατόρων και του πόθου τους για τον Χριστό, και του σταυρού τους για τον Χριστό, και της νοσταλγίας τους για τον Χριστό, τους μακαρίζουμε σήμερα και ζητούμε τις ισχυρές προς τον Θεό πρεσβείες τους, ώστε και εμείς, ο νέος λαός της Χάριτος, όχι πλέον προ Χριστού πιστοί αλλά μετά Χριστόν, τιμώντες τον Κύριο, να είμαστε πολύ προθυμότεροι στην ένωσή μας με τον Χριστό και στον αγώνα μας για τον Χριστό.

Ο Κύριος να ενισχύσει όλους μας, ώστε όλα αυτά τα οποία ζούμε, διαβάζουμε, ακούμε καθημερινά, τις ιερές υμνωδίες, το ιερό Ευαγγέλιο, τα αποστολικά αναγνώσματα, τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, την υμνολογία της Εκκλησίας μας, να τα ζούμε σαν συγκλονιστικά βιώματα, σαν αλλεπάλληλες εκπλήξεις μπροστά στα μεγαλεία του Θεού και μπροστά στην αγάπη του Θεού και μπροστά στους αγώνας των ανθρώπων του Θεού, που έκαναν από πιστότητα και από αγάπη προς τον Κύριο.

Ήδη πλησιάζουμε· πλησιάζει και η μεγάλη εορτή της του Κυρίου Επιφανείας, η οποία κατά τον ιερό Χρυσόστομο είναι η Μητρόπολις των εορτών, και όλοι καλούμαστε εντατικότερα να εργασθούμε πνευματικά, για να αξιωθούμε να εορτάσουμε και την αγία αυτή μεγάλη εορτή της πίστεώς μας θεαρέστως.

(1988)

[Από το βιβλίο: † Αρχιμανδρίτου Γεωργίου, Ομιλίες σε Εορτές Αγίων (των ετών 1981-1991) Β’. Έκδ. Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος 2016, σελ. 136] - https://alopsis.gr

Εκδήλωση για τα 30 χρόνια από την εκδημία του Μητροπολίτη Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού

 

Η τελευταία εκδήλωση του αειμνήστου Μητροπολίτου Κονίτσης κυρού ΑΝΔΡΕΑ ήταν ένα αφιέρωμα στον μακαριστό Σεβαστιανό για τα 30 χρόνια από την εκδημία του.

Πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 8.12.2024

Μητροπολίτης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ - η τελευταία εκδήλωση

Οι φωτογραφίες είναι από την εκδήλωση για τα 80 χρόνια από την ανακήρυξη της Αυτονομίας της Β. Ηπείρου (1914) που διοργανώθηκαν στο Δελβινάκι και το φυλάκιο της Κακαβιάς το Φεβρουάριο του 1994.

Η εκδήλωση αυτή υπήρξε και το κύκνειο άσμα του Μητροπολίτη ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, αφού μετά από λίγο άρχισε η τελευταία φάση της πολύμηνης βασανιστικής ασθένειάς του, που κατέληξε στην οσιακή κοίμησή του τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου (12.12.1994).

Η δυνατή φωνή του για τα δίκαια των βορειοηπειρωτών αποτελεί ιερή παρακαταθήκη προς όλους, όσοι τον συνόδευσαν τα προηγούμενα χρόνια στον ιερό αγώνα. Τον αγώνα, που Εκείνος ξεκίνησε και με δύναμη και φλόγα και αμείωτο ενθουσιασμό διεξήγαγε επί 27 χρόνια, όσα διετέλεσε Μητροπολίτης στην ακριτική Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής καί Κονίτσης.

 

 

 

 

Από τον βίο του αγίου Σπυρίδωνος (Β’)

 

Κάποιος από την Τριμυθούντα, ιδιοκτήτης πλοίου, χρειάστηκε χρήματα για το εμπόριο και πήγε να ζητήσει από τον άγιο Σπυρίδωνα. Αυτός, για να εκπληρώσει, μαζί με τις άλλες εντολές, και εκείνη που λέει: «Αν κάποιος θέλει να του δανείσεις, μην του το αρνηθείς», (Ματθ. 5:42) του έδωσε πρόθυμα τα λίγα που είχε για τις ανάγκες της Επισκοπής. Ο άνθρωπος τα πήρε, ταξίδεψε καλά, γύρισε με κέρδος και πήγε στον άγιο να αποδώσει το χρέος. Αυτός, χωρίς να ελέγξει καθόλου και χωρίς να τα μετρήσει, όπως κάνουν οι πολλοί, τον πρόσταξε να πάει ο ίδιος και να τα βάλει στο χρηματοκιβώτιο εκείνο από το οποίο τα είχε πάρει προηγουμένως.

Ο έμπορος τότε, από σεβασμό προς την καλοσύνη και την αθωότητα του δανειστή, έβαλε τα χρυσά νομίσματα εκεί που προστάχτηκε. Και όποτε είχε ανάγκη, με την ίδια ευκολία τα έπαιρνε και με την ίδια τιμιότητα τα έβαζε στη θέση τους. Αφού αυτό έγινε πολλές φορές, ο έμπορος κυριεύτηκε από το πάθος της φιλαργυρίας και αποφάσισε να φερθεί δόλια και πονηρά σε εκείνον που του έδειχνε εμπιστοσύνη, και να τον εξαπατήσει. Για το κακούργημα εκμεταλλεύτηκε την ελευθερία κινήσεων που είχε· υποκρίθηκε δηλαδή ότι βάζει τα χρήματα στη θέση τους, δεν έβαλε όμως τίποτε, αλλά κλείδωσε άδειο το χρηματοκιβώτιο και έφυγε.

Τα χρήματα αυτά τα ξόδεψε έπειτα σε άσκοπες δαπάνες και, αφού βρέθηκε στην ανάγκη, θυμήθηκε πάλι την προηγούμενη συνήθειά του και πήγε στον άγιο ζητώντας τα χρήματα που δεν είχε αφήσει, σαν να τα είχε αφήσει. Ο άγιος, χωρίς να αγνοεί την κλοπή, του είπε με πραότητα να πάει όπως πάντα και να τα πάρει. Αυτός, σαν να μην είχε κάνει τίποτε κακό και μικροπρεπές, πήγε να πάρει αυτά που είχε δήθεν αφήσει. Ανοίγοντας το χρηματοκιβώτιο και βρίσκοντάς το άδειο, όπως ακριβώς το είχε αφήσει, το ανέφερε στον άγιο, νομίζοντας ότι δεν το ήξερε, εκείνος όμως του είπε να ψάξει πιο προσεκτικά, προσθέτοντας: «Αφότου τα άφησες εσύ, δεν τα πήραν άλλα χέρια». Αυτός προσποιήθηκε πάλι ότι ψάχνει, επειδή όμως είναι αδύνατο να υπάρχει το ανύπαρκτο, έκανε τον ανήξερο και είπε ότι δεν βρίσκει απολύτως τίποτε. Τότε ο καλός και πράος εκείνος άνθρωπος του απάντησε: «Αν τα είχες πραγματικά βάλει στη θέση τους, αγαπητέ μου, εύκολα θα τα έβρισκες. Αν όμως, αυτά που κράτησες εσύ, τα ζητάς τώρα από εμένα, να το ξέρεις ότι τον εαυτό σου μάλλον κοροϊδεύεις και όχι εμένα».

Όταν το άκουσε αυτό ο έμπορος, καθώς είχε ταυτόχρονα και τον κρυφό έλεγχο της συνείδησης, δεν άντεξε πια, αλλά έπεσε αμέσως στα πόδια του αγίου και ζήτησε συγγνώμη. Εκείνος τον συγχώρησε πριν ολοκληρώσει τον λόγο του, και τον συμβούλεψε, από εκεί και πέρα να μην επιθυμεί με τέτοιον τρόπο τα ξένα και να μη μολύνει τη συνείδησή του με απάτες και ψέματα. Γιατί αυτό που βγαίνει από αυτά, όπως είπε, καθόλου δεν είναι κέρδος αλλά καθαρή ζημιά.

[Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Β’, Υπόθεση ΛΗ’ (38), Από τον βίο του αγίου Σπυρίδωνος, σελ. 324. Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη 2003)

Tα Χριστούγεννα των δύο ληστών | Διήγημα του Κωνσταντίνου Γανωτή

 

"Οι επτά φιάλες της Αποκαλύψεως"

 

Ποῦ βαδίζει ἡ «χριστιανικὴ» Εὐρώπη;

 

Σὲ σχετικὴ ἀνάρτηση στὴν ἱστοσελίδα «Romfea.gr» (21-11-2025) διαβάζουμε ὅτι τὴν Τρίτη 18 Νοεμβρίου στὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο παρουσιάσθηκε ἡ ἐτήσια ἔκ­θεση τοῦ «Παρατηρητηρίου γιὰ τὴ μισαλλοδοξία καὶ τὶς διακρίσεις κατὰ τῶν Χριστιανῶν στὴν Εὐρώπη». Σύμφωνα μὲ αὐ­τήν, τὸ 2024 καταγράφηκαν 2.211 ἐγκλήματα μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν στὴν Εὐρώπη μὲ ἐπιθέσεις κατὰ μεμονωμένων ἀτόμων, καθὼς καὶ μὲ ἐμπρηστικὲς ἐπιθέσεις καὶ βανδαλισμοὺς ναῶν καὶ ἄλλων χριστιανικῶν χώρων. Γαλλία, Ἀγγλία, Γερμανία, Ἱσπανία καὶ Αὐστρία εἶναι οἱ χῶρες ποὺ ἐπλήγησαν περισσότερο ἀπὸ τέτοιες ἐπιθέσεις.

Πέρα ὅμως ἀπὸ τὰ ἐγκλήματα μίσους, ποὺ πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ προέρχονται ἀπὸ μουσουλμάνους – ἡ Εὐρώπη ἀρχίζει ἤδη νὰ αἰσθάνεται στὴ σάρκα της τὰ ἐπίχειρα τῆς ἄκριτης εἰσδοχῆς λαθρομεταναστῶν τὰ τελευταῖα χρόνια στὰ ἐδάφη της – τὸ χειρότερο ποὺ ἐπισημαίνει ἡ ἔκθεση εἶναι πολυάριθμες περιπτώσεις νομικῶν καὶ κοινωνικῶν περιορισμῶν εἰς βάρος Χριστιανῶν ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς πολιτικοὺς θεσμοὺς τῶν χωρῶν τους. Ἔτσι «ἀρκετὰ ἄτομα διώχθηκαν βάσει νομοθεσίας περὶ “ζώνης ἀσφαλείας” (buffer zone) γιὰ τὴ σιωπηλὴ προσευχὴ κοντὰ σὲ κλινικὲς ἐκτρώσεων. (…) Ἑλβετικὸ δικαστήριο δὲν ἐπέτρεψε τὴ χρηματοδότηση ἑνὸς χριστιανικοῦ σχολείου θηλέων μὲ τὸ σκεπτικὸ ὅτι τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκπαίδευε ἀποκλειστικὰ κορίτσια προκαλοῦσε μιὰ μὴ ἐπιτρεπτὴ διάκριση. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἕνα ἱσπανικὸ δικαστήριο καταδίκασε μιὰ θρησκευτικὴ ἀδελφότητα ἀν­δρῶν γιὰ τὴ μὴ ἀποδοχὴ στοὺς κόλπους της καὶ γυναικῶν. (…) Αὐξανόμενη μερίδα Χριστιανῶν στὴν Εὐρώπη ὑφίσταται διώξεις γιὰ τὴν εἰρηνικὴ ἔκφραση τῶν πεποιθήσεών της (…). Ἡ ἔκθεση παραθέτει πλῆθος στοιχείων, ρίχνοντας ἄπλετο φῶς σὲ αὐτὸ ποὺ ἀναφέρεται ὡς “χριστιανοφοβία”, “ἀντιχριστιανισμὸς” ἢ “ἀντιχριστιανικὸ μίσος”, προκειμένου νὰ ἀφυπνιστεῖ ἡ κοινωνία ἀλλὰ κυρίως οἱ ὑπεύθυνοι χάραξης πολιτικῆς, ὥστε νὰ προστατεύσουν τὸ δικαίωμα τῶν Χριστιανῶν στὴ θρησκευτικὴ ἐλευθερία στὴ σύγχρονη Εὐρώπη».

Τὸ νὰ ἐπιτίθενται στοὺς Χριστιανοὺς ἄτομα ἀλλόθρησκα καὶ μάλιστα τῆς μουσουλμανικῆς θρησκείας, ποὺ χαρακτηρίζεται ἀ­­πὸ φανατισμὸ καὶ μισαλλοδοξία, εἶναι τέλος πάντων κατανοητό, ἂν καὶ ἀπαράδεκτο ὡς φαινόμενο μέσα στὶς ἴδιες τὶς ἑστίες τοῦ Χριστιανισμοῦ. Τὸ νὰ ὑφίστανται ὅμως ἐπιθέσεις οἱ Χριστιανοὶ ἀπὸ τοὺς θεσμοὺς τῶν ἴδιων τῶν χωρῶν τους, αὐτὸ εἶναι τελείως ἀδιανόητο. Εἶναι σὰν ἡ μάνα νὰ ἐπιτίθεται στὰ παιδιά της· σὰν ἕνας ὀργανισμὸς νὰ τρώγει τὸν ἑαυτό του, νὰ αὐτοαναλώνεται. Διότι μιλοῦμε γιὰ τὴν Εὐρώπη, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι θρήσκευμά της ἔχει τὸν Χριστιανισμό. Στὴν πραγματικότητα ὅμως δὲν ἔχει πλέον κανένα θρήσκευμα. Κάποτε ἦταν χριστιανική. Ποῦ βαδίζει ὅμως μ᾿ αὐτὴ τὴν πρακτική;

«Μωραίνει Κύριος ὃν βούλεται ἀπολέσαι». Ἡ Εὐρώπη ἀπεμπόλησε «de facto» τὸν Χριστό. Κι ἂν δὲν συνέλθει, θὰ καταστραφεῖ ἀπὸ μόνη της. Μὲ τὴν αὐτοκαταστροφὴ θὰ πάψει νὰ ὑπάρχει…

Εκδηλώσεις Δωδεκαημέρου 2025-2026

 

Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Θεὸς τὸ τεχθέν, ἡ δὲ μήτηρ Παρθένος!

Ὑπάρχουν τρεῖς προϋποθέσεις γιὰ νὰ ζήσουμε ἐσωτερικὰ Χριστούγεννα καὶ νὰ προκύψει ἀπὸ τὴ μήτρα τῆς ὑπάρξεώς μας ὁ Θεὸς στὴ ζωή μας. Εἶναι οἱ προϋποθέσεις ποὺ ἐκπηγάζουν ἀπὸ τὰ μητρικὰ ἰδιώματα τῆς Θεοτόκου: τὴν παρθενία, τὸ ἄσπορον καὶ τὸ ἀειπάρθενον. Τὸ πρῶτο εἶναι τὸ ἄσπιλον, ἡ καθαρότητα• αὐτὸ σημαίνει παρθενία. Τὸ δεύτερο εἶναι τὸ ἄσπορον τῆς Παρθένου, τὸ ὅτι δὲν δέχθηκε σπέρμα ἀνδρός• αὐτὸ σημαίνει λιτότητα καὶ ἁπλότητα. Καὶ τὸ τρίτο, τὸ ἀειπάρθενον τῆς Θεοτόκου, ὅτι ἡ Παναγία γέννησε παρθενικῶς καὶ παρέμεινε παρθένος. Ἡ κοιλιά της, ἡ μήτρα της δηλαδή, ἦταν γιὰ μιὰ χρήση, τὴν θεϊκὴ χρήση τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου.

Καὶ ἡ δική μας ἀκριβῶς μήτρα τῆς ζωῆς καὶ τῆς ὑπάρξεως δὲν εἶναι δυνατόν, δὲν ἀντέχεται αὐτό, νὰ γεννήσει τὸν Θεὸ μὲ πτωτικούς τρόπους, ἀλλὰ πρέπει νὰ Τὸν γεννήσει, νὰ τοῦ ἐπιτρέψει νὰ γεννηθεῖ ἀπὸ μέσα της μὲ πνευματικοὺς τρόπους. Γι᾿ αὐτὸ χρειάζεται τὸ πρῶτο πρᾶγμα, παρθενικὴ καθαρότητα. Ἂν δὲν ὑπάρχει αὐτό, ἔκτρωμα θὰ βγάλουμε. Θεὸς δὲν θὰ προκύψει στὴ ζωή μας.

Διχασμένη Ὀρθοδοξία

 

Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Λέοντος ΙΔ΄ στὴν Τουρκία καὶ ἡ συνάντησή του μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο σφράγισε τὴν εἰδησεογραφία τῶν τοπικῶν ἀλλὰ καὶ τῶν διεθνῶν μέσων ἐνημερώσεως τὶς τελευταῖες ἡμέρες τοῦ Νοεμβρίου.

Κορυφαία στιγμὴ τῆς ἐπισκέψεώς του ἦταν ἡ συνάντηση στὴ Νίκαια, μὲ ἀφορμὴ τὰ 1.700 χρόνια ἀπὸ τὴ σύγκληση τῆς Α΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου τὸ ἔτος 325 στὴν πόλη αὐτή. Ἔγινε μιὰ τελετὴ ἐντυπωσιακὴ καὶ ὡς τέτοια προβλήθηκε σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Ἰδιαίτερα ἐντυπωσίασε ἡ κοινὴ ἀνάγνωση τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως («Πιστεύω») ἀπὸ τὸν Πατριάρχη καὶ τὸν Πάπα στὴν Ἀγγλική, χωρὶς τὸ «Filioque» (τὴν φράση «καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ» ποὺ ἔχουν προσ­θέσει στὸ «Σύμβολο» οἱ Παπικοί).

Ὅμως ἀπὸ πλευρᾶς Ὀρθοδοξίας τὸ θέ­α­μα ἦταν ἀποκαρδιωτικό. Ἀπὸ τὴ μιὰ πλευ­ρὰ ὁ Πάπας καὶ τὸ ἐπιτελεῖο του, ἐπίσης πάνω ἀπὸ εἴκοσι ἐκπρόσωποι διάφορων δογμάτων, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ μία γυναίκα… καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη… ἡ Ὀρθοδοξία.

Ποιά Ὀρθοδοξία ὅμως; Σχεδὸν ἀπούσα, ἀφοῦ μαζὶ μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη μόνο ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας ἦταν παρὼν ἀπὸ τὰ πρεσβυγενὴ λεγόμενα Πατριαρχεῖα, μολονότι αὐτὰ εἶχαν προσκληθεῖ ἰδιαίτερα ὡς ἔχοντα μετάσχει στὶς ἐργασίες τῆς μεγάλης Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου στὴ Νίκαια. Οἱ Προκαθήμενοι Ἀντιοχείας καὶ Ἱεροσολύμων ἀπουσίαζαν, λόγῳ τοῦ προβλήματος ποὺ ταλανίζει τὰ τελευταῖα χρόνια τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ποιά Ὀρθοδοξία ἦταν ἐκεῖ λοιπόν; Μιὰ κατακερματισμένη, βαθιὰ διχασμένη Ὀρθοδοξία.

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ἀπευθυνό­μενος πρὸς τὸν Πάπα, τὸν προσφώνησε μὲ τὴ θερμὴ ἔκφραση: «Ἁγιώτατε, Ἀγαπη­μένε Ἀδελφὲ ἐν Χριστῷ, Πάπα Λέοντα». Καὶ ὅλη ἡ ὁμιλία του, κατὰ τὴ θρονικὴ ἑορ­τὴ τοῦ Πατριαρχείου τῆς 30ῆς Νοεμβρίου, ἦταν ἕνας ὕμνος στὴν ἀχαλίνωτη οἰκουμενιστικὴ τάση τῶν τελευταίων δεκαετιῶν γιὰ ἕνωση μὲ τὸ ἀντιευαγγελικὸ μόρφωμα τοῦ Παπισμοῦ.

Θέαμα θλιβερό! Ἐναγκαλισμοὶ μὲ τὸν αἱ­ρεσιάρχη Πάπα, ἀλλὰ παταγώδης ἀποτυχία στὸ νὰ ἀποκατασταθεῖ ἔστω στοιχειώδης ἐπικοινωνία μὲ τοὺς Ὀρθόδοξους ἡγέτες τῶν κατὰ τόπους Ἐκκλησιῶν. Δὲν ἔχει σημασία ποιός φταίει περισσότερο ἢ λιγότερο, τὸ ζήτημα εἶναι ποιές προσπάθειες καταβάλλονται γιὰ τὴ διόρθωση τοῦ προβλήματος.

Τὸ θλιβερότερο στὴν ὅλη αὐτὴ παράσταση εἶναι ὅτι δὲν ἀποφεύχθηκαν οἱ ἐκτρο­χιασμοὶ παλαιότερων συναντήσεων, λόγῳ τῶν γνωστῶν λειτουργικῶν ἀσπασμῶν μὲ τὸν Πάπα.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη, παρήγορο εἶναι τὸ ὅτι ἡ σχεδιαζόμενη μὲ τὸν προηγούμενο Πάπα καθιέρωση κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μὲ τὸν παπισμό, παραπέμφθηκε στὸ μέλλον, πρὸς μεγάλη ἀπογοήτευση τῶν μέσων ἐνημερώσεως τῆς πατρίδας μας, ποὺ τὸ τελευταῖο διάστημα προπαγάνδιζαν ἐπίμονα τὴν προοπτικὴ αὐτή, συκοφαντώντας μάλιστα ὡς ἀκραίους φανατικοὺς τοὺς πιστοὺς ποὺ ἀντιδροῦν σ᾿ αὐτό. Φαίνεται ὅτι ὁ νέος Πάπας ξανασκέφθηκε τοὺς σχεδιασμοὺς τοῦ προηγούμενου Πάπα Φραγκίσκου καὶ πρὸς τὸ παρὸν διστάζει νὰ τοὺς ὑλοποιήσει.

Στὴν κοινή τους Δήλωση στὸ Φανάρι ὁ Πατριάρχης καὶ ὁ Πάπας ἔκαναν λόγο καὶ γιὰ τὴν ἀνάγκη νὰ συνεχισθεῖ ὁ Θεολογικὸς Διάλογος τῶν δύο μερῶν.

Ἀλλὰ εἶναι βαθιὰ ὑποκριτικὸ νὰ γίνεται λόγος γιὰ σοβαρὸ Θεολογικὸ Διάλογο, τὴ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία αὐτὸς ἔχει ὁδηγηθεῖ σὲ ἀδιέξοδο. Κάτι ποὺ ἐμμέσως ἀναγνώρισαν καὶ οἱ ἴδιοι, βεβαιώνοντας ὅτι ἡ Μικτὴ Θεολογικὴ Ἐπιτροπὴ Διαλόγου «κατὰ τὴν παρούσα φάση ἐξετάζει ζητήματα, τὰ ὁ­ποῖα ἔχουν ἱστορικὰ θεωρηθεῖ διχαστικά». Ἄρα τί; Θὰ ἐπιδιώξουν στὸ ἑξῆς νὰ παρακάμψουν τὰ θεολογικὰ ἐμπόδια καὶ νὰ δώσουν τὴ θέση τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου στὸν Διάλογο τῆς Ἀγάπης ποὺ εἶχε ἀρχίσει ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας καὶ ἀνέκοψε ὁ Πατριάρχης Δημήτριος; Θέλουμε νὰ ἐλπίζουμε ὅτι δὲν πρόκειται κάτι τέτοιο νὰ συμβεῖ.

Ἕνα ἄλλο θλιβερὸ συμπέρασμα αὐτῆς τῆς ἐκδηλώσεως εἶναι ἡ φανέρωση τοῦ μεγέθους τῆς διαβρώσεως ποὺ ἡ οἰκουμενιστικὴ πλάνη ἔχει ἐπιφέρει στὶς συνειδήσεις τῶν Ὀρθόδοξων Χριστιανῶν. Ἀπὸ τὶς Θεολογικὲς Σχολὲς μέχρι τὶς ἐνοριακὲς ἐκδηλώσεις ἡ θολὴ θεολογία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐξαπλώνεται ὡς δηλητηριώδης ζύμη καὶ ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο αἰσθητήριο κληρικῶν καὶ λαϊκῶν. Στὴν Ἑλλάδα ὑπάρχει ἀκόμη ἱκανὴ ἀντίδραση σ᾿ αὐτὸ τὸ πλανεμένο πνεῦμα, ἀλλὰ μέχρι πότε ἀκόμη;

Πάντως Διάλογος τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὸν Παπισμό, τὴν ὥρα ποὺ ἡ ἴδια ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι διχασμένη, εἶναι σχεδὸν ἀστεῖο καὶ νὰ λέγεται. Τελικὰ τὸ μεγάλο καὶ ἀπρόσμενο κέρδος αὐτοῦ τοῦ σκανδαλώδους διχα­σμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι ἴσως τὸ ὅτι ἀνέκοψε τὸν ἀλλόφρονα καλπασμὸ προηγούμενων ἐτῶν πρὸς ἕνωση μὲ τοὺς Παπικοὺς μὲ βάση αὐτὴ τὴν ψευδεπίγραφη Θεολογία τῆς Ἀγάπης.

Οἱ ἄνθρωποι ἐνεργοῦν μὲ βάση τὶς δικές τους ἀντιλήψεις, κάποιοι ἴσως καὶ ἐξ ἀγαθῆς διαθέσεως, νομίζοντας ὅτι κάνουν τὸ σωστό, ὅμως ὁ Θεὸς προστατεύει τὴν Ὀρθοδοξία του. Καὶ θὰ ἐξακολουθήσει νὰ τὴν προστατεύει σ᾿ αὐτοὺς τοὺς σκοτεινοὺς καιρούς, μάλιστα ὅσο περισσότερο οἱ πιστοὶ μένουμε ἀταλάντευτοι στὴν πίστη τῶν Πατέρων μας καὶ ἀγωνιζόμαστε χωρὶς συμβιβασμοὺς ζωῆς σ᾿ ἕνα βαριὰ ἀρρωστημένο κόσμο.

ΠΕΡ. Ο ΣΩΤΗΡ

Ευγενική υπενθύμιση ενόψει Χριστουγέννων

 

Υπενθύμιση για την "εορταστική περίοδο" που έρχεται:

Δεν είναι ο Ιησούς μέρος της ιστορίας των Χριστουγέννων, 

αλλά τα Χριστούγεννα μέρος της ιστορίας του Ιησού.

Αν δεν έχεις τα Χριστούγεννα μέσα σου ... - ΓΕΧΑ Αιγίου

 

ΓΕΧΑ ΑΙΓΙΟΥ: Η αυτογνωσία ως θεμέλιο των αρετών και δρόμος προς σωτηρία

 

Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου που προστάτευσε το θωρηκτό «Αβέρωφ»

 

Ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται ο προστάτης των ναυτικών, καθώς στον βίο του αναφέρονται θαύματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα. Δεν είναι τυχαίο που στα πλοία, εμπορικά και πολεμικά, υπάρχει η εικόνα του. Στο θωρηκτό «Αβέρωφ» όμως βρίσκεται ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο.

Για κάποιους αυτό προστάτευσε το πλοίο και ήταν ο λόγος που δεν έχασε ούτε μία μάχη. «Τα χριστιανικά αισθήματα της τότε ελληνικής κοινωνίας αλλά και οι προσωπικές πεποιθήσεις των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού και όχι μόνο του Π. Κουντουριώτη φρόντισαν ώστε στο νέο εύδρομο του στόλου, το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», να υπάρχει εκκλησία επί του καταστρώματος, παρότι δεν προβλεπόταν από τα αρχικά σχέδια του πλοίου, τα οποία προσαρμόστηκαν κατόπιν σχετικής επιθυμίας και παραγγελίας του Πολεμικού Ναυτικού» εξηγεί ο αρχιμανδρίτης Ιουστίνος Μαρμαρινός, συνταγματάρχης (ΣΙ) ιερέας ΓΕΝ.

Το εκκλησάκι τοποθετήθηκε στο σημείο που ήταν σχεδιασμένη η πυριταποθήκη.

Πρόκειται για το μοναδικό πολεμικό πλοίο με ναό και μάλιστα πάντοτε υπηρετούσε ιερέας, που ήταν ο τρίτος στην αρχαιότητα σε βαθμό.

«Η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου επέδρασε ουσιαστικά στην ψυχολογία του πληρώματος και συνετέλεσε στην επιτυχία της αποστολής του. Καθ’ όλη τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, επέβαινε του πλοίου στρατιωτικός ιερέας ως κανονικό μέλος του πληρώματος και λειτουργούσε Κυριακές και γιορτές».

Στο παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου τελέσθηκαν και μυστήρια, όπως γάμοι και βαπτίσεις, ιδιαίτερα παιδιών ομογενών κατά τα ταξίδια του θωρηκτού στη βόρεια Αφρική.

περισσότερα εδώ

Ο Άγιος Νικόλαος - ο προστάτης των ναυτικών

 H εικόνα του Αγίου Νικολάου, με λεπτομερείς σκηνές από το βίο του, όπως φυλάσσεται στο Ελληνικό Ινστιτούτο της Βενετίας

Ο Άγιος Νικόλαος, θεωρείται ο κατ' εξοχήν προστάτης των Ναυτικών καθώς και του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και Λιμενικού Σώματος, γιατί στον βίο του αναφέρονται θαύματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα. 

Για τον λόγο αυτό, όλα τα πλοία του πολεμικού ναυτικού, καθώς και όλα τα εμπορικά, φέρουν την εικόνα του. Επίσης θεωρείται και προστάτης της πόλης του Αγίου Νικολάου Κρήτης όπου η 6η Δεκεμβρίου είναι επίσημη αργία σε όλη την πόλη. 

Παρεκκλήσια που φέρονται επί πλοίων είναι αφιερωμένα στον Άγιο Νικόλαο, όπως και εκείνο στο ιστορικό Θ/Κ Γ. Αβέρωφ. Επίσης πολλά πλεούμενα παίρνουν το όνομά του και ως προστάτης των ναυτικών αναφέρεται και σε πολλά νησιώτικα τραγούδια.

Η ημέρα τιμής του Αγίου Νικολάου είναι επίσημη αργία σε όλα τα ελληνικά πλοία, λιμένες, Υπηρεσίες λιμένων και ναυτιλιακές εταιρείες. Επίσημη επίσης αργία είναι για το Πολεμικό Ναυτικό, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το Λιμενικό Σώμα.

 

φορητή εικόνα του 15ου αιώνα, Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών

Νηστεία

 

Δεν έχει κόπο η νηστεία. Όταν αγαπούμε τον Θεό.

Όταν θέλουμε να νηστέψουμε είναι εύκολο. Όταν δεν θέλουμε είναι δύσκολο.

Μετά γίνεται συνήθεια με τη βοήθεια του Θεού.

Μετά αρέσει στον άνθρωπο να νηστεύει.

Και αυτό ισχύει για όλες τις εντολές...

Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης

Εκδήλωση-παρουσίαση του βιβλίου «Η τελευταία ψηφίδα των Χριστουγέννων» στην ΓΕΧΑ Νέας Σμύρνης

 

Κάποτε, ένας ξένος τουρίστας επισκέφθηκε έναν διάσημο αγιορείτη γέροντα και με έκπληξη διαπίστωσε ότι…

 

Κάποτε, ένας ξένος τουρίστας επισκέφθηκε έναν διάσημο αγιορείτη γέροντα και με έκπληξη διαπίστωσε ότι η κατοικία του αποτελούνταν μόνο από ένα δωμάτιο γεμάτο εικόνες και βιβλία.

Ένα τραπέζι, ένα ξύλινο παγκάκι, αυτά ήταν όλα τα έπιπλά του.

– Μα πού είναι τα έπιπλά σου; ρώτησε έκπληκτος ο Αμερικανός.

– Και τα δικά σου; απάντησε ο γέροντας.

– Τα δικά μου; Μα εγώ είμαι περαστικός, τουρίστας είμαι!

– Κι εγώ το ίδιο, απάντησε ο γέροντας..

*****

Η κα­τα­στρο­φή του αν­θρώ­που εί­ναι όταν έχει τα πάν­τα (υλι­κά αγα­θά) ”επ’ αφθο­νί­α”. Τότε δύ­σκο­λα αι­σθά­νε­ται την πα­ρου­σία του Θεού και τις ευερ­γε­σί­ες Του.

Θέ­λεις να πα­ρα­σύ­ρεις μα­κριά από τον Θεό κά­ποιον; Δώ­στου άφθο­να τα υλι­κά. Ε, και τον Θεό θα ξε­χά­σει και τα πάν­τα..

Γι’ αυτό όταν κά­ποια δυ­σκο­λία μας συμ­βαί­νει, δεν πρέ­πει να δυ­σα­να­σχε­τού­με, αλλά να κα­τα­λα­βαί­νου­με, ότι ο Θεός μ’ αυτό θέ­λει να μας φέ­ρει πιο κον­τά Του και να συ­ναι­σθα­νό­μα­στε έτσι, ότι των πάν­των χο­ρη­γός εί­ναι Αυ­τός..

Σή­με­ρα οι άν­θρω­ποι τα έχουν όλα και γι’ αυτό δεν εκτι­μούν τί­πο­τε. Αν όμως έρ­θει δύ­σκο­λος και­ρός, πεί­να κ.λπ., και δεν έχουν τι να φάνε, τότε θα εκτι­μή­σουν και το ψωμί και την μαρ­με­λά­δα και όσα θα στε­ρη­θούν.

Άμα δεν δο­ξά­ζου­με τον Θεό, επι­τρέ­πει ο Θεός να έρ­θει μια δο­κι­μα­σία, για να εκτι­μή­σου­με τα πράγ­μα­τα. Ενώ, όταν τα εκτι­μού­με, δεν επι­τρέ­πει ο Θεός να συμ­βεί κάτι το κακό.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

ΠΗΓΗ: https://simeiakairwn.gr/

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης στην Πάτρα για το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα (20.11.1983)

 

ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΡΩΝ

ΠΗΓΗ: imdpk.gr

Η αλήθεια για την Παλαιά Διαθήκη

 

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός μέσα από την εμπειρία μου

 

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός μέσα από την εμπειρία μου

(31 έτη από την προς Κύριον εκδημία του)

Αρχιμ. Αντωνίου Φραγκάκη, Ιεροκήρυκος Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας

Αυτές τις ημέρες, συμπληρώθηκαν τριάντα ένα έτη από την οσιακή τελείωση ενός μεγάλου Ιεράρχου. Του Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού.  Παρέλκει να αναφερθώ στην αγιοπατερική φυσιογνωμία του, παρ’ όλο πού τα πνευματικά του παιδιά ήταν οι στενοί μου φίλοι στα χρόνια των θεολογικών μου σπουδών και ο ίδιος σφράγισε ανεξίτηλα την φοιτητική μου ζωή και την μέχρι τώρα πορεία μου. Έχουν γραφεί πάμπολλα και επάξια για την ουρανομήκη όντως προσωπικότητά του την παριππεύσασα τριακονταετία, που ο δικός μου πενιχρός λόγος δεν είναι ικανός να προσθέσει κάτι περισσότερο στην εγκωμιαστική αναφορά εκείνων που τον έζησαν στενότερα και με επιδέξιο χρωστήρα λόγου επακριβώς τον εξεικόνισαν.  Θέλω μόνο να παρουσιάσω τον τρόπο της αρχικής γνωριμίας μας και την επεξήγηση του αγίου Πορφυρίου για όσα καταλυτικά και ανεύφθορα   βιώματα μου δημιουργήθηκαν, όταν πρωτοσυναντήθηκα μαζί του.

Ήταν Φθινόπωρο του 1988 όταν βρέθηκα πρώτη φορά στον Πειραιά και στην Αθήνα. Επαρχιωτόπαιδο, χωρίς εμπειρίες από την ζωή της πόλης, δίχως ιδιαίτερες εκκλησιαστικές γνωριμίες, μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες ζωής…  Είχα συνδεθεί από πολύ μικρός με τον αείμνηστο και άγιο κατ’ εμέ Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Τιμόθεο και το περιβάλλον της Ιεράς Μονής Παναγίας Καλυβιανής.  Στα πρώτα φοιτητικά μου βήματα, έστειλε ο Θεός, εκεί στο «κλεινόν άστυ» των Αθηνών, φύλακα άγγελό μου και αχώριστο συμπαραστάτη και καθοδηγητή μου τον τότε Ιωάννη Γιαννουδάκο απόφοιτο εκκλησιαστικού λυκείου και σημερινό μοναχό π. Ιερόθεο τον παγκοίνως γνωστό και αγαπητό.

Διαμέναμε αμφότεροι στον Πειραιά. Πάντα μαζί εκκλησιαζόμασταν. Κάποια Κυριακή βρεθήκαμε στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου. Λειτουργός ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός. Ήταν συνοδικός την περίοδο εκείνη. Συμπροσευχόμενος ο οσίας μνήμης και μεγίστου πνευματικού κύρους Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου αείμνηστος Ιωάννης Παπάλης. Ομολογώ ότι εκείνη η λειτουργία σφράγισε ανεξίτηλα την ζωή μου… Κατέβασε αισθητά τον ουρανό στη γη! Τα βιώματα δεν λέγονται, δεν γράφονται, δεν περιγράφονται… Υπάρχει και ο αδιόρατος κόσμος της καρδιάς, που όσα προσλαμβάνει και αποθησαυρίζει, δεν σημειολογούνται με λεκτικά σχήματα, ούτε και καταστρώνονται σε απόδοση γραφική… Ένας επίσκοπος πού έλαμπε εμφανώς, ευσταλής και αρχοντικός, ηδύμολπος και κατανυκτικός, ασκητικός και δοτικός, άτυφος και ιλαρός, σεμνός και συμμετρικός σε κάθε κίνηση και παρουσία, γλυκύς αλλά και εσωστρεφής (<ήταν εαυτώ και Θεώ συστρεφόμενος> κατά τον Γρηγόριο τον Θεολόγο), σύννους και επικοινωνιακός, ρωμαλέος και ταπεινός, όντως ταπεινός, γέμιζε με την παρουσία του της εκκλησιάς εκείνης την ευμεγέθη συγκρότηση και πλούσια χωρητικότητα. Ήταν μια διαφορετική έκδοση αρχιερατικής φυσιογνωμίας απ’ όσες είχαμε συναντήσει μέχρι τότε… Κανένα ψευδεπίγραφο χαρακτηριστικό δεν υπήρχε πάνω του, ούτε ακροθιγώς καιροσκόπος στο φρόνημα και απολυταρχικός στην συμπεριφορά, ξένος με την εκμετάλλευση της περίστασης και το στητό παράστημα πάνω στο βάθρο της εξουσίας… Προπαντός δεν ήταν χρυσοφορεμένη μαριονέτα με επιδέξιες θεατρίστικες πιρουέτες στην Ωραία Πύλη όπως πλειστάκις συμβαίνει…  Ζωντάνευε αμεσότατα με κάθε κίνηση και λόγο του, το αρχαίο εκκλησιαστικό ήθος και το μαρτυρικό φρόνημα των πρώτων αιώνων… 

Χριστουγεννιάτικη Έκθεση Καινοτόμου Τέχνης & Αλληλεγγύης!

 

Χριστουγεννιάτικη Έκθεση Καινοτόμου Τέχνης & Αλληλεγγύης!

Συμμαχίες για άτομα με λιγότερες ευκαιρίες και αναπηρίες...

Συνδεθείτε....

https://www.ergosen.org/

Σας περιμένουμε, 7 & 8 Δεκεμβρίου 2025, 

στο Ξενοδοχείο Βυζαντινό, Ρήγα Φεραίου 106, Πάτρα,

ώρες λειτουργίας έκθεσης: 10:00-22:00

"Πρόσεχε να μη μεταλαμβάνεις από συνήθεια" - ΓΕΧΑ Αιγίου

 

Πρόσεχε να μη μεταλαμβάνεις από συνήθεια.

Να είναι για σένα η κάθε Κοινωνία όπως την πρώτη φορά που μετάλαβες και σαν να είναι και η τελευταία σου, πριν πεθάνεις.

Πηγή: Γέροντος Πορφυρίου ιερομονάχου, Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι Αττικής, Α΄ έκδοσις 2002, σ. 238.

Αφιέρωμα στον Άγ. Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη-Μητρ. Μεσογαίας κ.Νικόλαος, π.Χριστόδουλος Χατζηθανάσης

 

Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των Συνάξεων Νέων της Ι. Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. 

Ο π. Χριστόδουλος Χατζηθανάσης είναι γιατρός και πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου και διακονεί ως ιερέας στην Ι. Μητρόπολη. 

Πνευμ. Κέντρο Ι. Μητροπόλεως - Σπάτα, 26/11/2023

Νίκος Οικονομόπουλος: Αγαπώ πολύ τον Χριστό...

 

...«Είμαι παραδομένος στον Χριστό. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο, παρά να κερδίσω την αιώνια ζωή. Θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Θέλω να βοηθήσω όσο μπορώ ανθρώπους που έχουν προβλήματα, αλλά να γίνω καλύτερος άνθρωπος για να μπορέσω να πάω εκεί που θέλω. Δεν ξέρω αν το αξίζω, αλλά θέλω να πάω. Πιστεύω σε αυτό, ξέρω ότι υπάρχει μέσα μου, όπως το ξέρουν πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να μιλήσουν δημόσια. Αγαπώ πολύ τον Χριστό, το λέω συνέχεια, είναι τρόπος ζωής για εμένα. Ποτέ δεν προσπάθησα να πείσω κάποιον ότι πρέπει να πιστέψει στο Χριστό γιατί… Δεν υπάρχει γιατί, αυτό θα το νιώσεις μόνος σου, εγώ το νιώθω και θέλω να το μεταδώσω. Ποτέ μην χάσεις την πίστη σου. Δεν με ενδιαφέρει να με κρίνουν, το έχω πει τόσες φορές. Βρίστε όσο θέλετε, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Είναι το μοναδικό πράγμα που τρελαίνομαι όταν μιλάω, έχω ένταση, θέλω να μοιραστώ την αγάπη μου. Αγαπάω τον Χριστό»...

Απόσπασμα από συνέντευξη του τραγουδιστή 

Ν. Οικονομόπουλου στο "Πρωινό", 1.12.25

Ἡ Ἀγρυπνία καὶ ὁ μεθέορτος Ἑσπερινὸς στὸν Ἅγιο Ἀνδρέα Πατρῶν

 

Χιλιάδες προσκυνηταὶ κατέκλυσαν τὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Πρωτοκλήτου στὴν Πάτρα, ὅπως ἤδη ἔχει γραφεῖ κατ’ αὐτάς τὰς ἡμέρας. 

Ἀξίζει ὅμως νὰ ἀναφέρουμε καὶ τὴν ἐξόχως συγκινητικὴ καὶ συγκλονιστικὴ παρουσία τῶν χιλιάδων Λαοῦ ποῦ «ξενύχτησαν» κατὰ τὴν ἀγρυπνία τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου στὴν Πάτρα τόσον ἐντὸς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὅσον καὶ ἐκτός, παρὰ τὸ ψῦχος τῆς νυκτός. Τὸ προσκύνημα ἦτο ἕνα ἀτελείωτο ποτάμι. 

Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ μετὰ τὸ πέρας τῆς Λιτανείας, μέχρι τὶς μεταμεσονύκτιες ὧρες ἀνήμερα τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τελεσθέντος τοῦ μεθεόρτιου Ἑσπερινοῦ καὶ τῆς Ἱερᾶς Παρακλήσεως μὲ τὸ ἀδιαχώρητον ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τοῦ Ναοῦ. Τὸ προσκύνημα ἐφέτος ἦτο, ἀπὸ ὅτι ἐνθυμοῦνται οἱ Πατρινοί, Κλῆρος καὶ Λαός, τὸ μεγαλύτερο τῶν τελευταίων ἐτῶν. 

Τὴν ἀγρυπνία ἐτέλεσε ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, συλλειτουργούντων Πρεσβυτέρων καὶ Διακόνων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μας, σὲ κλῖμα βαθειᾶς κατανύξεως. Τοὺς ὕμνους ἀπέδωσαν τὰ μέλη τοῦ Βυζαντινοῦ χοροῦ «Θεόδωρος ὁ Φωκαεὺς» μὲ χοράρχη τόν μουσικολογιώτατο κ. Χαράλαμπον Θεοτοκᾶτον. Στὸ τέλος μίλησε ἀπὸ καρδίας πρὸς τὰ πλήθη τῶν πιστῶν ὁ Θεοφιλέστατος κ. Χρύσανθος, ὁ ὁποῖος εὐχήθηκε δεόντως. 

Στὸν μεθέορτο Ἑσπερινὸ καὶ στὴν Ἱερὰ Παράκληση ποὺ τελέστηκαν μὲ τὴν συμμετοχὴ πλημμύρας πιστῶν, ἐχοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος στὴν σύντομη ὁμιλία του ἐτόνισε: «Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλεῖο τοῦ Ὀρθοδόξου Λαοῦ τῆς Ἑλλάδος. Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἐσταυρωμένου καὶ Ἀναστάντος Κυρίου μας. Αὐτὴ εἶναι ἡ πόλις τῶν Πατρῶν στὴν ὁποία μὲ τὴν διδασκαλία καὶ τὸ ἐπί Χιαστοῦ Σταυροῦ Μαρτυρίου του, τὴν ἀνεγέννησε, τὴν ἐφώτησε, τὴν ἁγίασε καὶ τῆς ἐχάρισε τὸν ἐπίζηλο τίτλο «Ἀποστολική…». 

Ἐπήνεσε ὅλους καὶ ἰδιαιτέρως τὴν νεολαία καὶ εὐχήθηκε πᾶσαν εὐλογίαν παρὰ Κυρίου, διὰ πρεσβειῶν του Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Ι. Ναός Αγ. Βαρβάρας: Θρησκευτική Πανήγυρις

 

Πολυαρχιερατικός Εσπερινός για τον Πολιούχο των Πατρών Άγιο Ανδρέα

 

Στὸν ὁλόλαμπρο καὶ μεγαλοπρεπῆ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, στὴν πόλη τῶν Πατρῶν, ἐτελέσθη ὁ Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών, ὁ ὁποῖος μὲ γλαφυρότητα καὶ θεολογικὸ βάθος, ἐκήρυξε τὸν θεῖο λόγο. 

Συνεχοροστάτησαν οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες πρ. Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος, Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος, Ζιχνῶν καὶ Νευροκοπίου κ. Ἱερόθεος, Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος, Ἠλείας καί Ὠλένης κ. Ἀθανάσιος, Ζακύνθου κ. Διονύσιος, Ἱερισσοῦ, Ἀρδαμερίου καὶ Ἁγίου Ὂρους κ. Θεόκλητος, Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης κ. Χρυσόστομος, Μάνης κ. Χρυσόστομος, Φθιώτιδος κ. Συμεών, Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἱερώνυμος, Μαντινείας καὶ Κυνουρίας κ. Ἐπιφάνιος, Κορίνθου κ. Παῦλος καὶ ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, προσκεκλημένοι τῆς ἀγάπης τοῦ οἰκείου Ἀρχιερέως, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου. 

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν μὲ λόγους θερμοὺς εὐχαρίστησε τοὺς ἁγίους Ἀρχιερεῖς, εὐχήθηκε στὸν καθένα, ἀπὸ καρδίας τά δέοντα καὶ παρεκάλεσε, νὰ εὔχονται πρὸς Κύριον ὑπέρ τοῦ εὐαγοῦς Ἱεροῦ Κλήρου καὶ τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν. 

Πλήθη προσκυνητῶν καθ΄ ὅλας αὐτὰς τὰς ἡμέρας κατέφθασαν στον Ἱερό Ναό, μὲ ἀποκορύφωμα τὸν Ἑσπερινό, ὅπου χιλιάδες πιστῶν κατέκλυσαν τὸν Ἱερὸ Ναό, προκειμένου νὰ προσκυνήσουν τὴν χαριτόβρυτον Κάραν, τὸν Σταυρὸν τοῦ Μαρτυρίου καὶ τὸν Τάφο τοῦ Πρωτοκλήτου.