10/12/25
Ποῦ βαδίζει ἡ «χριστιανικὴ» Εὐρώπη;
Σὲ σχετικὴ ἀνάρτηση στὴν ἱστοσελίδα «Romfea.gr» (21-11-2025) διαβάζουμε ὅτι τὴν Τρίτη 18 Νοεμβρίου στὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο παρουσιάσθηκε ἡ ἐτήσια ἔκθεση τοῦ «Παρατηρητηρίου γιὰ τὴ μισαλλοδοξία καὶ τὶς διακρίσεις κατὰ τῶν Χριστιανῶν στὴν Εὐρώπη». Σύμφωνα μὲ αὐτήν, τὸ 2024 καταγράφηκαν 2.211 ἐγκλήματα μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν στὴν Εὐρώπη μὲ ἐπιθέσεις κατὰ μεμονωμένων ἀτόμων, καθὼς καὶ μὲ ἐμπρηστικὲς ἐπιθέσεις καὶ βανδαλισμοὺς ναῶν καὶ ἄλλων χριστιανικῶν χώρων. Γαλλία, Ἀγγλία, Γερμανία, Ἱσπανία καὶ Αὐστρία εἶναι οἱ χῶρες ποὺ ἐπλήγησαν περισσότερο ἀπὸ τέτοιες ἐπιθέσεις.
Πέρα ὅμως ἀπὸ τὰ ἐγκλήματα μίσους, ποὺ πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ προέρχονται ἀπὸ μουσουλμάνους – ἡ Εὐρώπη ἀρχίζει ἤδη νὰ αἰσθάνεται στὴ σάρκα της τὰ ἐπίχειρα τῆς ἄκριτης εἰσδοχῆς λαθρομεταναστῶν τὰ τελευταῖα χρόνια στὰ ἐδάφη της – τὸ χειρότερο ποὺ ἐπισημαίνει ἡ ἔκθεση εἶναι πολυάριθμες περιπτώσεις νομικῶν καὶ κοινωνικῶν περιορισμῶν εἰς βάρος Χριστιανῶν ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς πολιτικοὺς θεσμοὺς τῶν χωρῶν τους. Ἔτσι «ἀρκετὰ ἄτομα διώχθηκαν βάσει νομοθεσίας περὶ “ζώνης ἀσφαλείας” (buffer zone) γιὰ τὴ σιωπηλὴ προσευχὴ κοντὰ σὲ κλινικὲς ἐκτρώσεων. (…) Ἑλβετικὸ δικαστήριο δὲν ἐπέτρεψε τὴ χρηματοδότηση ἑνὸς χριστιανικοῦ σχολείου θηλέων μὲ τὸ σκεπτικὸ ὅτι τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκπαίδευε ἀποκλειστικὰ κορίτσια προκαλοῦσε μιὰ μὴ ἐπιτρεπτὴ διάκριση. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἕνα ἱσπανικὸ δικαστήριο καταδίκασε μιὰ θρησκευτικὴ ἀδελφότητα ἀνδρῶν γιὰ τὴ μὴ ἀποδοχὴ στοὺς κόλπους της καὶ γυναικῶν. (…) Αὐξανόμενη μερίδα Χριστιανῶν στὴν Εὐρώπη ὑφίσταται διώξεις γιὰ τὴν εἰρηνικὴ ἔκφραση τῶν πεποιθήσεών της (…). Ἡ ἔκθεση παραθέτει πλῆθος στοιχείων, ρίχνοντας ἄπλετο φῶς σὲ αὐτὸ ποὺ ἀναφέρεται ὡς “χριστιανοφοβία”, “ἀντιχριστιανισμὸς” ἢ “ἀντιχριστιανικὸ μίσος”, προκειμένου νὰ ἀφυπνιστεῖ ἡ κοινωνία ἀλλὰ κυρίως οἱ ὑπεύθυνοι χάραξης πολιτικῆς, ὥστε νὰ προστατεύσουν τὸ δικαίωμα τῶν Χριστιανῶν στὴ θρησκευτικὴ ἐλευθερία στὴ σύγχρονη Εὐρώπη».
Τὸ νὰ ἐπιτίθενται στοὺς Χριστιανοὺς ἄτομα ἀλλόθρησκα καὶ μάλιστα τῆς μουσουλμανικῆς θρησκείας, ποὺ χαρακτηρίζεται ἀπὸ φανατισμὸ καὶ μισαλλοδοξία, εἶναι τέλος πάντων κατανοητό, ἂν καὶ ἀπαράδεκτο ὡς φαινόμενο μέσα στὶς ἴδιες τὶς ἑστίες τοῦ Χριστιανισμοῦ. Τὸ νὰ ὑφίστανται ὅμως ἐπιθέσεις οἱ Χριστιανοὶ ἀπὸ τοὺς θεσμοὺς τῶν ἴδιων τῶν χωρῶν τους, αὐτὸ εἶναι τελείως ἀδιανόητο. Εἶναι σὰν ἡ μάνα νὰ ἐπιτίθεται στὰ παιδιά της· σὰν ἕνας ὀργανισμὸς νὰ τρώγει τὸν ἑαυτό του, νὰ αὐτοαναλώνεται. Διότι μιλοῦμε γιὰ τὴν Εὐρώπη, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι θρήσκευμά της ἔχει τὸν Χριστιανισμό. Στὴν πραγματικότητα ὅμως δὲν ἔχει πλέον κανένα θρήσκευμα. Κάποτε ἦταν χριστιανική. Ποῦ βαδίζει ὅμως μ᾿ αὐτὴ τὴν πρακτική;
«Μωραίνει Κύριος ὃν βούλεται ἀπολέσαι». Ἡ Εὐρώπη ἀπεμπόλησε «de facto» τὸν Χριστό. Κι ἂν δὲν συνέλθει, θὰ καταστραφεῖ ἀπὸ μόνη της. Μὲ τὴν αὐτοκαταστροφὴ θὰ πάψει νὰ ὑπάρχει…
9/12/25
Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Θεὸς τὸ τεχθέν, ἡ δὲ μήτηρ Παρθένος!
Ὑπάρχουν τρεῖς προϋποθέσεις γιὰ νὰ ζήσουμε ἐσωτερικὰ Χριστούγεννα καὶ νὰ προκύψει ἀπὸ τὴ μήτρα τῆς ὑπάρξεώς μας ὁ Θεὸς στὴ ζωή μας. Εἶναι οἱ προϋποθέσεις ποὺ ἐκπηγάζουν ἀπὸ τὰ μητρικὰ ἰδιώματα τῆς Θεοτόκου: τὴν παρθενία, τὸ ἄσπορον καὶ τὸ ἀειπάρθενον. Τὸ πρῶτο εἶναι τὸ ἄσπιλον, ἡ καθαρότητα• αὐτὸ σημαίνει παρθενία. Τὸ δεύτερο εἶναι τὸ ἄσπορον τῆς Παρθένου, τὸ ὅτι δὲν δέχθηκε σπέρμα ἀνδρός• αὐτὸ σημαίνει λιτότητα καὶ ἁπλότητα. Καὶ τὸ τρίτο, τὸ ἀειπάρθενον τῆς Θεοτόκου, ὅτι ἡ Παναγία γέννησε παρθενικῶς καὶ παρέμεινε παρθένος. Ἡ κοιλιά της, ἡ μήτρα της δηλαδή, ἦταν γιὰ μιὰ χρήση, τὴν θεϊκὴ χρήση τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου.
Καὶ ἡ δική μας ἀκριβῶς μήτρα τῆς ζωῆς καὶ τῆς ὑπάρξεως δὲν εἶναι δυνατόν, δὲν ἀντέχεται αὐτό, νὰ γεννήσει τὸν Θεὸ μὲ πτωτικούς τρόπους, ἀλλὰ πρέπει νὰ Τὸν γεννήσει, νὰ τοῦ ἐπιτρέψει νὰ γεννηθεῖ ἀπὸ μέσα της μὲ πνευματικοὺς τρόπους. Γι᾿ αὐτὸ χρειάζεται τὸ πρῶτο πρᾶγμα, παρθενικὴ καθαρότητα. Ἂν δὲν ὑπάρχει αὐτό, ἔκτρωμα θὰ βγάλουμε. Θεὸς δὲν θὰ προκύψει στὴ ζωή μας.
Διχασμένη Ὀρθοδοξία
Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Λέοντος ΙΔ΄ στὴν Τουρκία καὶ ἡ συνάντησή του μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο σφράγισε τὴν εἰδησεογραφία τῶν τοπικῶν ἀλλὰ καὶ τῶν διεθνῶν μέσων ἐνημερώσεως τὶς τελευταῖες ἡμέρες τοῦ Νοεμβρίου.
Κορυφαία στιγμὴ τῆς ἐπισκέψεώς του ἦταν ἡ συνάντηση στὴ Νίκαια, μὲ ἀφορμὴ τὰ 1.700 χρόνια ἀπὸ τὴ σύγκληση τῆς Α΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου τὸ ἔτος 325 στὴν πόλη αὐτή. Ἔγινε μιὰ τελετὴ ἐντυπωσιακὴ καὶ ὡς τέτοια προβλήθηκε σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Ἰδιαίτερα ἐντυπωσίασε ἡ κοινὴ ἀνάγνωση τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως («Πιστεύω») ἀπὸ τὸν Πατριάρχη καὶ τὸν Πάπα στὴν Ἀγγλική, χωρὶς τὸ «Filioque» (τὴν φράση «καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ» ποὺ ἔχουν προσθέσει στὸ «Σύμβολο» οἱ Παπικοί).
Ὅμως ἀπὸ πλευρᾶς Ὀρθοδοξίας τὸ θέαμα ἦταν ἀποκαρδιωτικό. Ἀπὸ τὴ μιὰ πλευρὰ ὁ Πάπας καὶ τὸ ἐπιτελεῖο του, ἐπίσης πάνω ἀπὸ εἴκοσι ἐκπρόσωποι διάφορων δογμάτων, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ μία γυναίκα… καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη… ἡ Ὀρθοδοξία.
Ποιά Ὀρθοδοξία ὅμως; Σχεδὸν ἀπούσα, ἀφοῦ μαζὶ μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη μόνο ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας ἦταν παρὼν ἀπὸ τὰ πρεσβυγενὴ λεγόμενα Πατριαρχεῖα, μολονότι αὐτὰ εἶχαν προσκληθεῖ ἰδιαίτερα ὡς ἔχοντα μετάσχει στὶς ἐργασίες τῆς μεγάλης Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου στὴ Νίκαια. Οἱ Προκαθήμενοι Ἀντιοχείας καὶ Ἱεροσολύμων ἀπουσίαζαν, λόγῳ τοῦ προβλήματος ποὺ ταλανίζει τὰ τελευταῖα χρόνια τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ποιά Ὀρθοδοξία ἦταν ἐκεῖ λοιπόν; Μιὰ κατακερματισμένη, βαθιὰ διχασμένη Ὀρθοδοξία.
Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν Πάπα, τὸν προσφώνησε μὲ τὴ θερμὴ ἔκφραση: «Ἁγιώτατε, Ἀγαπημένε Ἀδελφὲ ἐν Χριστῷ, Πάπα Λέοντα». Καὶ ὅλη ἡ ὁμιλία του, κατὰ τὴ θρονικὴ ἑορτὴ τοῦ Πατριαρχείου τῆς 30ῆς Νοεμβρίου, ἦταν ἕνας ὕμνος στὴν ἀχαλίνωτη οἰκουμενιστικὴ τάση τῶν τελευταίων δεκαετιῶν γιὰ ἕνωση μὲ τὸ ἀντιευαγγελικὸ μόρφωμα τοῦ Παπισμοῦ.
Θέαμα θλιβερό! Ἐναγκαλισμοὶ μὲ τὸν αἱρεσιάρχη Πάπα, ἀλλὰ παταγώδης ἀποτυχία στὸ νὰ ἀποκατασταθεῖ ἔστω στοιχειώδης ἐπικοινωνία μὲ τοὺς Ὀρθόδοξους ἡγέτες τῶν κατὰ τόπους Ἐκκλησιῶν. Δὲν ἔχει σημασία ποιός φταίει περισσότερο ἢ λιγότερο, τὸ ζήτημα εἶναι ποιές προσπάθειες καταβάλλονται γιὰ τὴ διόρθωση τοῦ προβλήματος.
Τὸ θλιβερότερο στὴν ὅλη αὐτὴ παράσταση εἶναι ὅτι δὲν ἀποφεύχθηκαν οἱ ἐκτροχιασμοὶ παλαιότερων συναντήσεων, λόγῳ τῶν γνωστῶν λειτουργικῶν ἀσπασμῶν μὲ τὸν Πάπα.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη, παρήγορο εἶναι τὸ ὅτι ἡ σχεδιαζόμενη μὲ τὸν προηγούμενο Πάπα καθιέρωση κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μὲ τὸν παπισμό, παραπέμφθηκε στὸ μέλλον, πρὸς μεγάλη ἀπογοήτευση τῶν μέσων ἐνημερώσεως τῆς πατρίδας μας, ποὺ τὸ τελευταῖο διάστημα προπαγάνδιζαν ἐπίμονα τὴν προοπτικὴ αὐτή, συκοφαντώντας μάλιστα ὡς ἀκραίους φανατικοὺς τοὺς πιστοὺς ποὺ ἀντιδροῦν σ᾿ αὐτό. Φαίνεται ὅτι ὁ νέος Πάπας ξανασκέφθηκε τοὺς σχεδιασμοὺς τοῦ προηγούμενου Πάπα Φραγκίσκου καὶ πρὸς τὸ παρὸν διστάζει νὰ τοὺς ὑλοποιήσει.
Στὴν κοινή τους Δήλωση στὸ Φανάρι ὁ Πατριάρχης καὶ ὁ Πάπας ἔκαναν λόγο καὶ γιὰ τὴν ἀνάγκη νὰ συνεχισθεῖ ὁ Θεολογικὸς Διάλογος τῶν δύο μερῶν.
Ἀλλὰ εἶναι βαθιὰ ὑποκριτικὸ νὰ γίνεται λόγος γιὰ σοβαρὸ Θεολογικὸ Διάλογο, τὴ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία αὐτὸς ἔχει ὁδηγηθεῖ σὲ ἀδιέξοδο. Κάτι ποὺ ἐμμέσως ἀναγνώρισαν καὶ οἱ ἴδιοι, βεβαιώνοντας ὅτι ἡ Μικτὴ Θεολογικὴ Ἐπιτροπὴ Διαλόγου «κατὰ τὴν παρούσα φάση ἐξετάζει ζητήματα, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἱστορικὰ θεωρηθεῖ διχαστικά». Ἄρα τί; Θὰ ἐπιδιώξουν στὸ ἑξῆς νὰ παρακάμψουν τὰ θεολογικὰ ἐμπόδια καὶ νὰ δώσουν τὴ θέση τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου στὸν Διάλογο τῆς Ἀγάπης ποὺ εἶχε ἀρχίσει ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας καὶ ἀνέκοψε ὁ Πατριάρχης Δημήτριος; Θέλουμε νὰ ἐλπίζουμε ὅτι δὲν πρόκειται κάτι τέτοιο νὰ συμβεῖ.
Ἕνα ἄλλο θλιβερὸ συμπέρασμα αὐτῆς τῆς ἐκδηλώσεως εἶναι ἡ φανέρωση τοῦ μεγέθους τῆς διαβρώσεως ποὺ ἡ οἰκουμενιστικὴ πλάνη ἔχει ἐπιφέρει στὶς συνειδήσεις τῶν Ὀρθόδοξων Χριστιανῶν. Ἀπὸ τὶς Θεολογικὲς Σχολὲς μέχρι τὶς ἐνοριακὲς ἐκδηλώσεις ἡ θολὴ θεολογία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐξαπλώνεται ὡς δηλητηριώδης ζύμη καὶ ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο αἰσθητήριο κληρικῶν καὶ λαϊκῶν. Στὴν Ἑλλάδα ὑπάρχει ἀκόμη ἱκανὴ ἀντίδραση σ᾿ αὐτὸ τὸ πλανεμένο πνεῦμα, ἀλλὰ μέχρι πότε ἀκόμη;
Πάντως Διάλογος τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὸν Παπισμό, τὴν ὥρα ποὺ ἡ ἴδια ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι διχασμένη, εἶναι σχεδὸν ἀστεῖο καὶ νὰ λέγεται. Τελικὰ τὸ μεγάλο καὶ ἀπρόσμενο κέρδος αὐτοῦ τοῦ σκανδαλώδους διχασμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι ἴσως τὸ ὅτι ἀνέκοψε τὸν ἀλλόφρονα καλπασμὸ προηγούμενων ἐτῶν πρὸς ἕνωση μὲ τοὺς Παπικοὺς μὲ βάση αὐτὴ τὴν ψευδεπίγραφη Θεολογία τῆς Ἀγάπης.
Οἱ ἄνθρωποι ἐνεργοῦν μὲ βάση τὶς δικές τους ἀντιλήψεις, κάποιοι ἴσως καὶ ἐξ ἀγαθῆς διαθέσεως, νομίζοντας ὅτι κάνουν τὸ σωστό, ὅμως ὁ Θεὸς προστατεύει τὴν Ὀρθοδοξία του. Καὶ θὰ ἐξακολουθήσει νὰ τὴν προστατεύει σ᾿ αὐτοὺς τοὺς σκοτεινοὺς καιρούς, μάλιστα ὅσο περισσότερο οἱ πιστοὶ μένουμε ἀταλάντευτοι στὴν πίστη τῶν Πατέρων μας καὶ ἀγωνιζόμαστε χωρὶς συμβιβασμοὺς ζωῆς σ᾿ ἕνα βαριὰ ἀρρωστημένο κόσμο.
ΠΕΡ. Ο ΣΩΤΗΡ
Ευγενική υπενθύμιση ενόψει Χριστουγέννων
Υπενθύμιση για την "εορταστική περίοδο" που έρχεται:
Δεν είναι ο Ιησούς μέρος της ιστορίας των Χριστουγέννων,
αλλά τα Χριστούγεννα μέρος της ιστορίας του Ιησού.
7/12/25
5/12/25
Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου που προστάτευσε το θωρηκτό «Αβέρωφ»
Ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται ο προστάτης των ναυτικών, καθώς στον βίο του αναφέρονται θαύματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα. Δεν είναι τυχαίο που στα πλοία, εμπορικά και πολεμικά, υπάρχει η εικόνα του. Στο θωρηκτό «Αβέρωφ» όμως βρίσκεται ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο.
Για κάποιους αυτό προστάτευσε το πλοίο και ήταν ο λόγος που δεν έχασε ούτε μία μάχη. «Τα χριστιανικά αισθήματα της τότε ελληνικής κοινωνίας αλλά και οι προσωπικές πεποιθήσεις των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού και όχι μόνο του Π. Κουντουριώτη φρόντισαν ώστε στο νέο εύδρομο του στόλου, το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», να υπάρχει εκκλησία επί του καταστρώματος, παρότι δεν προβλεπόταν από τα αρχικά σχέδια του πλοίου, τα οποία προσαρμόστηκαν κατόπιν σχετικής επιθυμίας και παραγγελίας του Πολεμικού Ναυτικού» εξηγεί ο αρχιμανδρίτης Ιουστίνος Μαρμαρινός, συνταγματάρχης (ΣΙ) ιερέας ΓΕΝ.
Το εκκλησάκι τοποθετήθηκε στο σημείο που ήταν σχεδιασμένη η πυριταποθήκη.
Πρόκειται για το μοναδικό πολεμικό πλοίο με ναό και μάλιστα πάντοτε υπηρετούσε ιερέας, που ήταν ο τρίτος στην αρχαιότητα σε βαθμό.
«Η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου επέδρασε ουσιαστικά στην ψυχολογία του πληρώματος και συνετέλεσε στην επιτυχία της αποστολής του. Καθ’ όλη τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, επέβαινε του πλοίου στρατιωτικός ιερέας ως κανονικό μέλος του πληρώματος και λειτουργούσε Κυριακές και γιορτές».
Στο παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου τελέσθηκαν και μυστήρια, όπως γάμοι και βαπτίσεις, ιδιαίτερα παιδιών ομογενών κατά τα ταξίδια του θωρηκτού στη βόρεια Αφρική.
Ο Άγιος Νικόλαος - ο προστάτης των ναυτικών
Για τον λόγο αυτό, όλα τα πλοία του πολεμικού ναυτικού, καθώς και όλα τα εμπορικά, φέρουν την εικόνα του. Επίσης θεωρείται και προστάτης της πόλης του Αγίου Νικολάου Κρήτης όπου η 6η Δεκεμβρίου είναι επίσημη αργία σε όλη την πόλη.
Παρεκκλήσια που φέρονται επί πλοίων είναι αφιερωμένα στον Άγιο Νικόλαο, όπως και εκείνο στο ιστορικό Θ/Κ Γ. Αβέρωφ. Επίσης πολλά πλεούμενα παίρνουν το όνομά του και ως προστάτης των ναυτικών αναφέρεται και σε πολλά νησιώτικα τραγούδια.
Νηστεία
Δεν έχει κόπο η νηστεία. Όταν αγαπούμε τον Θεό.
Όταν θέλουμε να νηστέψουμε είναι εύκολο. Όταν δεν θέλουμε είναι δύσκολο.
Μετά γίνεται συνήθεια με τη βοήθεια του Θεού.
Μετά αρέσει στον άνθρωπο να νηστεύει.
Και αυτό ισχύει για όλες τις εντολές...
Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης
4/12/25
Κάποτε, ένας ξένος τουρίστας επισκέφθηκε έναν διάσημο αγιορείτη γέροντα και με έκπληξη διαπίστωσε ότι…
Κάποτε, ένας ξένος τουρίστας επισκέφθηκε έναν διάσημο αγιορείτη γέροντα και με έκπληξη διαπίστωσε ότι η κατοικία του αποτελούνταν μόνο από ένα δωμάτιο γεμάτο εικόνες και βιβλία.
Ένα τραπέζι, ένα ξύλινο παγκάκι, αυτά ήταν όλα τα έπιπλά του.
– Μα πού είναι τα έπιπλά σου; ρώτησε έκπληκτος ο Αμερικανός.
– Και τα δικά σου; απάντησε ο γέροντας.
– Τα δικά μου; Μα εγώ είμαι περαστικός, τουρίστας είμαι!
– Κι εγώ το ίδιο, απάντησε ο γέροντας..
*****
Η καταστροφή του ανθρώπου είναι όταν έχει τα πάντα (υλικά αγαθά) ”επ’ αφθονία”. Τότε δύσκολα αισθάνεται την παρουσία του Θεού και τις ευεργεσίες Του.
Θέλεις να παρασύρεις μακριά από τον Θεό κάποιον; Δώστου άφθονα τα υλικά. Ε, και τον Θεό θα ξεχάσει και τα πάντα..
Γι’ αυτό όταν κάποια δυσκολία μας συμβαίνει, δεν πρέπει να δυσανασχετούμε, αλλά να καταλαβαίνουμε, ότι ο Θεός μ’ αυτό θέλει να μας φέρει πιο κοντά Του και να συναισθανόμαστε έτσι, ότι των πάντων χορηγός είναι Αυτός..
Σήμερα οι άνθρωποι τα έχουν όλα και γι’ αυτό δεν εκτιμούν τίποτε. Αν όμως έρθει δύσκολος καιρός, πείνα κ.λπ., και δεν έχουν τι να φάνε, τότε θα εκτιμήσουν και το ψωμί και την μαρμελάδα και όσα θα στερηθούν.
Άμα δεν δοξάζουμε τον Θεό, επιτρέπει ο Θεός να έρθει μια δοκιμασία, για να εκτιμήσουμε τα πράγματα. Ενώ, όταν τα εκτιμούμε, δεν επιτρέπει ο Θεός να συμβεί κάτι το κακό.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
ΠΗΓΗ: https://simeiakairwn.gr/
3/12/25
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός μέσα από την εμπειρία μου
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός μέσα από την εμπειρία μου
(31 έτη από την προς Κύριον εκδημία του)
Αρχιμ. Αντωνίου Φραγκάκη, Ιεροκήρυκος Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας
Αυτές τις ημέρες, συμπληρώθηκαν τριάντα ένα έτη από την οσιακή τελείωση ενός μεγάλου Ιεράρχου. Του Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού. Παρέλκει να αναφερθώ στην αγιοπατερική φυσιογνωμία του, παρ’ όλο πού τα πνευματικά του παιδιά ήταν οι στενοί μου φίλοι στα χρόνια των θεολογικών μου σπουδών και ο ίδιος σφράγισε ανεξίτηλα την φοιτητική μου ζωή και την μέχρι τώρα πορεία μου. Έχουν γραφεί πάμπολλα και επάξια για την ουρανομήκη όντως προσωπικότητά του την παριππεύσασα τριακονταετία, που ο δικός μου πενιχρός λόγος δεν είναι ικανός να προσθέσει κάτι περισσότερο στην εγκωμιαστική αναφορά εκείνων που τον έζησαν στενότερα και με επιδέξιο χρωστήρα λόγου επακριβώς τον εξεικόνισαν. Θέλω μόνο να παρουσιάσω τον τρόπο της αρχικής γνωριμίας μας και την επεξήγηση του αγίου Πορφυρίου για όσα καταλυτικά και ανεύφθορα βιώματα μου δημιουργήθηκαν, όταν πρωτοσυναντήθηκα μαζί του.
Ήταν Φθινόπωρο του 1988 όταν βρέθηκα πρώτη φορά στον Πειραιά και στην Αθήνα. Επαρχιωτόπαιδο, χωρίς εμπειρίες από την ζωή της πόλης, δίχως ιδιαίτερες εκκλησιαστικές γνωριμίες, μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες ζωής… Είχα συνδεθεί από πολύ μικρός με τον αείμνηστο και άγιο κατ’ εμέ Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Τιμόθεο και το περιβάλλον της Ιεράς Μονής Παναγίας Καλυβιανής. Στα πρώτα φοιτητικά μου βήματα, έστειλε ο Θεός, εκεί στο «κλεινόν άστυ» των Αθηνών, φύλακα άγγελό μου και αχώριστο συμπαραστάτη και καθοδηγητή μου τον τότε Ιωάννη Γιαννουδάκο απόφοιτο εκκλησιαστικού λυκείου και σημερινό μοναχό π. Ιερόθεο τον παγκοίνως γνωστό και αγαπητό.
Διαμέναμε αμφότεροι στον Πειραιά. Πάντα μαζί εκκλησιαζόμασταν. Κάποια Κυριακή βρεθήκαμε στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου. Λειτουργός ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός. Ήταν συνοδικός την περίοδο εκείνη. Συμπροσευχόμενος ο οσίας μνήμης και μεγίστου πνευματικού κύρους Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου αείμνηστος Ιωάννης Παπάλης. Ομολογώ ότι εκείνη η λειτουργία σφράγισε ανεξίτηλα την ζωή μου… Κατέβασε αισθητά τον ουρανό στη γη! Τα βιώματα δεν λέγονται, δεν γράφονται, δεν περιγράφονται… Υπάρχει και ο αδιόρατος κόσμος της καρδιάς, που όσα προσλαμβάνει και αποθησαυρίζει, δεν σημειολογούνται με λεκτικά σχήματα, ούτε και καταστρώνονται σε απόδοση γραφική… Ένας επίσκοπος πού έλαμπε εμφανώς, ευσταλής και αρχοντικός, ηδύμολπος και κατανυκτικός, ασκητικός και δοτικός, άτυφος και ιλαρός, σεμνός και συμμετρικός σε κάθε κίνηση και παρουσία, γλυκύς αλλά και εσωστρεφής (<ήταν εαυτώ και Θεώ συστρεφόμενος> κατά τον Γρηγόριο τον Θεολόγο), σύννους και επικοινωνιακός, ρωμαλέος και ταπεινός, όντως ταπεινός, γέμιζε με την παρουσία του της εκκλησιάς εκείνης την ευμεγέθη συγκρότηση και πλούσια χωρητικότητα. Ήταν μια διαφορετική έκδοση αρχιερατικής φυσιογνωμίας απ’ όσες είχαμε συναντήσει μέχρι τότε… Κανένα ψευδεπίγραφο χαρακτηριστικό δεν υπήρχε πάνω του, ούτε ακροθιγώς καιροσκόπος στο φρόνημα και απολυταρχικός στην συμπεριφορά, ξένος με την εκμετάλλευση της περίστασης και το στητό παράστημα πάνω στο βάθρο της εξουσίας… Προπαντός δεν ήταν χρυσοφορεμένη μαριονέτα με επιδέξιες θεατρίστικες πιρουέτες στην Ωραία Πύλη όπως πλειστάκις συμβαίνει… Ζωντάνευε αμεσότατα με κάθε κίνηση και λόγο του, το αρχαίο εκκλησιαστικό ήθος και το μαρτυρικό φρόνημα των πρώτων αιώνων…
2/12/25
Χριστουγεννιάτικη Έκθεση Καινοτόμου Τέχνης & Αλληλεγγύης!
Χριστουγεννιάτικη Έκθεση Καινοτόμου Τέχνης & Αλληλεγγύης!
Συμμαχίες για άτομα με λιγότερες ευκαιρίες και αναπηρίες...
Συνδεθείτε....
Σας περιμένουμε, 7 & 8 Δεκεμβρίου 2025,
στο Ξενοδοχείο Βυζαντινό, Ρήγα Φεραίου 106, Πάτρα,
ώρες λειτουργίας έκθεσης: 10:00-22:00
"Πρόσεχε να μη μεταλαμβάνεις από συνήθεια" - ΓΕΧΑ Αιγίου
Πρόσεχε να μη μεταλαμβάνεις από συνήθεια.
Να είναι για σένα η κάθε Κοινωνία όπως την πρώτη φορά που μετάλαβες και σαν να είναι και η τελευταία σου, πριν πεθάνεις.
Πηγή: Γέροντος Πορφυρίου ιερομονάχου, Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι Αττικής, Α΄ έκδοσις 2002, σ. 238.
Αφιέρωμα στον Άγ. Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη-Μητρ. Μεσογαίας κ.Νικόλαος, π.Χριστόδουλος Χατζηθανάσης
Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των Συνάξεων Νέων της Ι. Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής.
Ο π. Χριστόδουλος Χατζηθανάσης είναι γιατρός και πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου και διακονεί ως ιερέας στην Ι. Μητρόπολη.
Πνευμ. Κέντρο Ι. Μητροπόλεως - Σπάτα, 26/11/2023
Νίκος Οικονομόπουλος: Αγαπώ πολύ τον Χριστό...
...«Είμαι παραδομένος στον Χριστό. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο, παρά να κερδίσω την αιώνια ζωή. Θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Θέλω να βοηθήσω όσο μπορώ ανθρώπους που έχουν προβλήματα, αλλά να γίνω καλύτερος άνθρωπος για να μπορέσω να πάω εκεί που θέλω. Δεν ξέρω αν το αξίζω, αλλά θέλω να πάω. Πιστεύω σε αυτό, ξέρω ότι υπάρχει μέσα μου, όπως το ξέρουν πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να μιλήσουν δημόσια. Αγαπώ πολύ τον Χριστό, το λέω συνέχεια, είναι τρόπος ζωής για εμένα. Ποτέ δεν προσπάθησα να πείσω κάποιον ότι πρέπει να πιστέψει στο Χριστό γιατί… Δεν υπάρχει γιατί, αυτό θα το νιώσεις μόνος σου, εγώ το νιώθω και θέλω να το μεταδώσω. Ποτέ μην χάσεις την πίστη σου. Δεν με ενδιαφέρει να με κρίνουν, το έχω πει τόσες φορές. Βρίστε όσο θέλετε, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Είναι το μοναδικό πράγμα που τρελαίνομαι όταν μιλάω, έχω ένταση, θέλω να μοιραστώ την αγάπη μου. Αγαπάω τον Χριστό»...
Απόσπασμα από συνέντευξη του τραγουδιστή
Ν. Οικονομόπουλου στο "Πρωινό", 1.12.25
Ἡ Ἀγρυπνία καὶ ὁ μεθέορτος Ἑσπερινὸς στὸν Ἅγιο Ἀνδρέα Πατρῶν
Χιλιάδες προσκυνηταὶ κατέκλυσαν τὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Πρωτοκλήτου στὴν Πάτρα, ὅπως ἤδη ἔχει γραφεῖ κατ’ αὐτάς τὰς ἡμέρας.
Ἀξίζει ὅμως νὰ ἀναφέρουμε καὶ τὴν ἐξόχως συγκινητικὴ καὶ συγκλονιστικὴ παρουσία τῶν χιλιάδων Λαοῦ ποῦ «ξενύχτησαν» κατὰ τὴν ἀγρυπνία τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου στὴν Πάτρα τόσον ἐντὸς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὅσον καὶ ἐκτός, παρὰ τὸ ψῦχος τῆς νυκτός. Τὸ προσκύνημα ἦτο ἕνα ἀτελείωτο ποτάμι.
Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ μετὰ τὸ πέρας τῆς Λιτανείας, μέχρι τὶς μεταμεσονύκτιες ὧρες ἀνήμερα τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τελεσθέντος τοῦ μεθεόρτιου Ἑσπερινοῦ καὶ τῆς Ἱερᾶς Παρακλήσεως μὲ τὸ ἀδιαχώρητον ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τοῦ Ναοῦ. Τὸ προσκύνημα ἐφέτος ἦτο, ἀπὸ ὅτι ἐνθυμοῦνται οἱ Πατρινοί, Κλῆρος καὶ Λαός, τὸ μεγαλύτερο τῶν τελευταίων ἐτῶν.
Τὴν ἀγρυπνία ἐτέλεσε ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, συλλειτουργούντων Πρεσβυτέρων καὶ Διακόνων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μας, σὲ κλῖμα βαθειᾶς κατανύξεως. Τοὺς ὕμνους ἀπέδωσαν τὰ μέλη τοῦ Βυζαντινοῦ χοροῦ «Θεόδωρος ὁ Φωκαεὺς» μὲ χοράρχη τόν μουσικολογιώτατο κ. Χαράλαμπον Θεοτοκᾶτον. Στὸ τέλος μίλησε ἀπὸ καρδίας πρὸς τὰ πλήθη τῶν πιστῶν ὁ Θεοφιλέστατος κ. Χρύσανθος, ὁ ὁποῖος εὐχήθηκε δεόντως.
Στὸν μεθέορτο Ἑσπερινὸ καὶ στὴν Ἱερὰ Παράκληση ποὺ τελέστηκαν μὲ τὴν συμμετοχὴ πλημμύρας πιστῶν, ἐχοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος στὴν σύντομη ὁμιλία του ἐτόνισε: «Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλεῖο τοῦ Ὀρθοδόξου Λαοῦ τῆς Ἑλλάδος. Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἐσταυρωμένου καὶ Ἀναστάντος Κυρίου μας. Αὐτὴ εἶναι ἡ πόλις τῶν Πατρῶν στὴν ὁποία μὲ τὴν διδασκαλία καὶ τὸ ἐπί Χιαστοῦ Σταυροῦ Μαρτυρίου του, τὴν ἀνεγέννησε, τὴν ἐφώτησε, τὴν ἁγίασε καὶ τῆς ἐχάρισε τὸν ἐπίζηλο τίτλο «Ἀποστολική…».
Ἐπήνεσε ὅλους καὶ ἰδιαιτέρως τὴν νεολαία καὶ εὐχήθηκε πᾶσαν εὐλογίαν παρὰ Κυρίου, διὰ πρεσβειῶν του Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.
1/12/25
Πολυαρχιερατικός Εσπερινός για τον Πολιούχο των Πατρών Άγιο Ανδρέα
Στὸν ὁλόλαμπρο καὶ μεγαλοπρεπῆ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, στὴν πόλη τῶν Πατρῶν, ἐτελέσθη ὁ Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών, ὁ ὁποῖος μὲ γλαφυρότητα καὶ θεολογικὸ βάθος, ἐκήρυξε τὸν θεῖο λόγο.
Συνεχοροστάτησαν οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες πρ. Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος, Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος, Ζιχνῶν καὶ Νευροκοπίου κ. Ἱερόθεος, Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος, Ἠλείας καί Ὠλένης κ. Ἀθανάσιος, Ζακύνθου κ. Διονύσιος, Ἱερισσοῦ, Ἀρδαμερίου καὶ Ἁγίου Ὂρους κ. Θεόκλητος, Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης κ. Χρυσόστομος, Μάνης κ. Χρυσόστομος, Φθιώτιδος κ. Συμεών, Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἱερώνυμος, Μαντινείας καὶ Κυνουρίας κ. Ἐπιφάνιος, Κορίνθου κ. Παῦλος καὶ ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, προσκεκλημένοι τῆς ἀγάπης τοῦ οἰκείου Ἀρχιερέως, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν μὲ λόγους θερμοὺς εὐχαρίστησε τοὺς ἁγίους Ἀρχιερεῖς, εὐχήθηκε στὸν καθένα, ἀπὸ καρδίας τά δέοντα καὶ παρεκάλεσε, νὰ εὔχονται πρὸς Κύριον ὑπέρ τοῦ εὐαγοῦς Ἱεροῦ Κλήρου καὶ τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν.
Πλήθη προσκυνητῶν καθ΄ ὅλας αὐτὰς τὰς ἡμέρας κατέφθασαν στον Ἱερό Ναό, μὲ ἀποκορύφωμα τὸν Ἑσπερινό, ὅπου χιλιάδες πιστῶν κατέκλυσαν τὸν Ἱερὸ Ναό, προκειμένου νὰ προσκυνήσουν τὴν χαριτόβρυτον Κάραν, τὸν Σταυρὸν τοῦ Μαρτυρίου καὶ τὸν Τάφο τοῦ Πρωτοκλήτου.
30/11/25
Ανδρέου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου... αιωνία η μνήμη!
"... Στεκόμαστε λοιπόν μπροστά σ’ ἕνα δίλημμα, εἴμαστε ἐδῶ καί ἀπέναντι εἶναι δύο πυλῶνες, ὁ ἕνας εἶναι ὁ Θεός, ὁ ἄλλος εἶναι ὁ κόσμος. Τί θά διαλέξουμε; Ποιό δρόμο θ’ ἀκολουθήσουμε; Θ’ ἀκολουθήσουμε τό δρόμο τοῦ συμφέροντος τοῦ ὑλικοῦ, ἤ τό δρόμο τοῦ καθήκοντος; Ἐάν εἴμαστε σάν τόν Πιλᾶτο, ὁ ὁποῖος ἦταν καιροσκόπος καί δειλός, ἀσφαλῶς θά διαλέξουμε τόν εὔκολο δρόμο. Ἄν ὅμως θέλουμε πραγματικά νά ἀγαποῦμε τόν Χριστό, θ’ ἀκολουθήσουμε τό δικό Του τό δρόμο, ὁ ὁποῖος ἔχει τίς δυσκολίες του, ὁ Ἴδιος μᾶς τό εἶπε, ἀλλά ὁδηγεῖ στήν ἀπέραντη εὐτυχία τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὁποῖος, ἐν τέλει, ἀξιώνεται καί τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν...".
Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας,
Μολυβδοσκέπαστον,
Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2024
29/11/25
Στον Ιερό Ναό
Με 70 τσεκουριές - ΓΕΧΑ Αιγίου
70 τσεκουριές, μία για κάθε έναν που άφησε την Εβραϊκή θρησκεία και βαπτίσθηκε Χριστιανός
Τῇ αὐτῇ ἡμέρα, ὁ Ἅγιος ἔνδοξος Νέος Ἱερομάρτυς Φιλούμενος ὁ Κύπριος, [...] τὸ Ἱερὸν Προσκύνημα τοῦ Φρέατος Ἰακώβ διαφυλάσσων εὐλαβῶς καὶ πιστῶς ἐν Ἁγίοις Τόποις, καὶ ἑβδομήκοντα ψυχῶν ἐξ Ἑβραίων τὴν Βάπτισιν τελέσας, ἑβδομηκοντάκις διὰ πελέκεως τὴν κεφαλήν πλήττεται ὑπὸ φανατικοῦ Ἑβραίου καὶ μαρτυρικῶς τελειοῦται, ἐν ἔτει χιλιοστῷ ἐννεακοσιοστῷ ἑβδομηκοστῷ και ἐννάτῳ (1979). Τὸ δὲ ἱερὸν αὐτοῦ σκῆνος ἀνακομισθὲν εὑρέθη ἄφθορον καὶ εὐωδιάζον, διατηρούμενον ἄχρι τοῦ νῦν ἀδιαλώβητον ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει (Συναξαριστής της 29ης Νοεμβρίου).
Από τη γενέτειρά του Κύπρο, ο εικοσάχρονος Σοφοκλής βρέθηκε καλεσμένος από τον Έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Αγία Γη, μαζί με το δίδυμο αδελφό του Αλέξανδρο. Τέσσερα χρόνια μετά δέχεται το αγγελικό σχήμα παίρνοντας το όνομα Φιλούμενος. Ο Αλέξανδρος, που επίσης εκάρη μοναχός, ονομάστηκε Ελπίδιος.
45 χρόνια έμεινε στα Ιεροσόλυμα ο Φιλούμενος. Η τελευταία του διακονία, από το Μάιο του 1979 ήταν στο φρέαρ του Ιακώβ. Οι φανατικοί Εβραίοι όμως, είχαν άλλα σχέδια. Ήθελαν πάση θυσία να μετατραπεί το χριστιανικό προσκύνημα σε Ιουδαϊκό. Απείλησαν ευθέως τον ταπεινό και πράο αρχιμανδίτη ότι θα τον σκοτώσουν αν δεν έφευγε. Εκείνος δεν κάμφθηκε.
Το απόγευμα της 29ης Νοεμβρίου 1979 μπήκε στο ναό για να τελέσει τον εσπερινό. Γρήγορα κατάλαβε πως δεν ήταν μόνος του. Οι δολοφόνοι του επιτέθηκαν με τσεκούρι. Τον χτύπησαν αλύπητα. Ξανά και ξανά. Με μανία. Εβδομήντα ψυχές είχαν φύγει από τα δίχτυα τους και είχαν βαπτισθεί Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Για κάθε ψυχή που έχασαν, μια τσεκουριά δέχεται το άγιο σώμα του μάρτυρα.
«Αδελφέ μου με σκοτώνουν προς δόξαν Θεού. Σε παρακαλώ μην αγανακτήσεις!» Εκατοντάδες μίλια μακριά, ο αδελφός του Ελπίδιος ακούει τη φωνή του Φιλούμενου και σαστίζει.
Οι δολοφόνοι αφού χτυπούν αλύπητα το πρόσωπό του, ακρωτηριάζουν τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού και φεύγοντας, βεβηλώνουν το ναό και αποτελειώνουν το έργο τους με μια χειροβομβίδα.
Στην εξόδιο ακολουθία που γίνεται πέντε μέρες αργότερα, είναι παρόντες εκτός από τους Αγιοταφίτες πατέρες και τους συγγενείς, πλήθος κόσμου, όχι μόνο ορθοδόξων αλλά και ετεροδόξων και μουσουλμάνων. Το μαρτυρικό σώμα εξακολουθεί να παραμένει ζεστό και εύκαμπτο.
Τέσσερα χρόνια μετά, κατά την ανακομιδή των λειψάνων, το σώμα του μάρτυρος είναι άφθορο και ευωδιάζων, ως άνωθεν επισφράγιση της ένταξής του «εν σκηναίς Αγίων». Ο τάφος κλείνεται και ανοίγει ξανά το 1984. Η ίδια ευωδία ...
Το ιερό σκήνωμα μεταφέρθηκε αρχικά στο Ιερό Βήμα του ναού της Αγίας Σιών και το 2008 στον τόπο του μαρτυρίου του. Ένα χρόνο μετά, στις 29 Νοεμβρίου 2009 γίνεται η επίσημη Αγιοκατάταξη του Αγίου από τη Σύνοδο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
Συγκινητική επικοινωνία με τον π. Ιουστίνο από το Φρέαρ του Ιακώβ για τον Άγιο Φιλούμενο***
https://www.youtube.com/watch?v=FzFUNp8-Dk0
Ακούστε ακόμα:
Τον Λυκούργο Μαρκούδη
στη ραδιοσυχνότητα της Πειραϊκής Εκκλησίας
να μιλά για τον άγιο Φιλούμενο.
"Άγιέ μου, τώρα θα δυσκολέψεις λίγο
που δεν έχουμε άνδρες να σηκώσουν την λάρνακα
κατά την μετακομιδή των λειψάνων του"
μαρτυρά ο Μητροπολίτης Μόρφου
"Σκεπάσαμε τη λάρνακα μ' ένα ύφασμα
και ξεκινήσαμε μ' ένα αυτοκίνητο...
Το σκήνωμα άρχισε να ευωδιάζει ...
Όταν πλησιάσαμε το εβραϊκό οδόφραγμα,
φοβηθήκαμε πολύ ...
Ένας στρατιώτης μας ρώτησε πού πηγαίνουμε ...
Ο π. Κυπριανός ήξερε εβραϊκά...
Τι μεταφέρετε εκεί;
Είναι νεκρός;
Αν άνοιγαν οι στρατιώτες τη λάρνακα ...
Στιγμές σιωπής και προσευχής ...
Τι θα λέγαμε;
Ο Εβραίος στη συνέχεια ...
Αρχίσαμε να διαβάζουμε τους Χαιρετισμούς ...
Εν τω μεταξύ ο π. Ιουστίνος περίμενε με συγκίνηση το σκήνωμα.
Σκέπασαν τη λάρνακα με σημαία ...
Ο άγιος επέστρεψε στην αγία Σιών".
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ
Πρόγραμμα διημέρου
Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2025
18:00 – Μέγας Πανηγυρικός Πολυαρχιερατικός Εσπερινός
22:00 – Ιερά Αγρυπνία
Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2025
07:00–10:45 – Όρθρος & Θεία Λειτουργία με τη συμμετοχή προσκεκλημένων Αρχιερέων
10:45 – Δοξολογία
11:00 – Λιτάνευση της Αγίας Κάρας και της Ιεράς Εικόνος του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου
18:00 – Μεθέορτος Εσπερινός & Ιερά Παράκλησις
ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ
28/11/25
40ήμερο μνημόσυνο Κωνσταντίνου Σακκά
Το Σάββατο 29/11
στον Ιερό Ναό του Αγίου
Ιωάννου του Ρώσου Πατρών
θα τελεστεί το 40ημερο μνημόσυνο
του αγαπητού αδελφού μας
Κωνσταντίνου Σακκά.
ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ, ΘΕΟΦΑΝΙΑ
Στο μικρό αυτό βιβλιαράκι θα γνωρίσεις τις μεγάλες γιορτές: Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Θεοφάνια, μέσα από λίγα λόγια και πολλές δραστηριότητες!
Εκδόσεις: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ “Ο ΣΩΤΗΡ”
Σελίδες: 16
Κωδικός: 01-625
Κουρά Μοναχοῦ στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Πατρῶν
Ἕνας ἀκόμη Μοναχὸς προσετέθη στὴ δύναμη τῆς Ἱερᾶς καὶ σεβασμίας Μονῆς τῆς Παναγίας Γηροκομητίσσης, τῆς Ἱερᾶς Μητροπολέως Πατρῶν.
Ἡ κουρὰ τοῦ νέου Μοναχοῦ, πραγματοποιήθηκε σὲ κλίμα κατανυκτικὸ καὶ συγκινητικὸ στὸ Καθολικὸ τῆς ἹερᾶςΜονῆς, ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος ἐχοροστάτησε στὸν Ἑσπερινό, συγχοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, τῇ συμμετοχῇ τοῦ Καθηγουμένου τῆς ἹερᾶςΜονῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Συμεών καὶ τῶν Ἀδελφῶν τῆς Μονῆς, ὡς καὶ ἄλλων κληρικῶν.
Στὸν νέο Μοναχὸ (κατὰ κόσμον ΓεώργιονΤσέλον), ὁ Σεβασμιώτατος ἔδωσε τὸ ὄνομα Εὐστάθιος, πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου καὶ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μονεμβασίας καὶ Σπάρτης κ. Εὐσταθίου, τὸν ὁποῖον ὁ Σεβασμιώτατος ἐχαρακτήρισε ἀδάμαντα τῆς Ἱεραρχίας καὶ κόσμημα καὶ καύχημα τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐμνήσθη δὲ ὅτι τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Μονεμβασίας καὶ Σπάρτης κ. Εὐστάθιον, ἔκειρε Μοναχὸν καὶ ἐχειροτόνησε Διάκονον καὶ Πρεσβύτερον, ὁ Πατρεὺς, μακαριστὸς Μητροπολίτης Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως Εὐστάθιος Εὐσταθόπουλος.
Ὁ Σεβασμιώτατος Πατρῶν, μίλησε μὲ θερμὰ λόγια γιὰ τὸν νέο Μοναχὸ καὶ τοῦ συνέστησε νὰ μιμεῖται στὴ ζωή του, τῆς σταθερότητα στὴν πίστη καὶ στὸ μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Εὐσταθίου καὶ νὰ ἀκολουθῇ τον ἐνάρετον καὶ ἅγιον βίον, μιμούμενος στὴν ἀγιότητα βίου, τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Μονεμβασίας καὶ Σπάρτης κ. Εὐστάθιον.










.jpg)






.png)
































