Θάνατος

 .....
Δόξα τω Θεώ, ο θάνατος, το όντως φοβερό αυτό γεγονός δεν είναι παρά κάτι το προσωρινό, και τούτο διότι διά του θανάτου και της αναστάσεως του Χριστού, ο θάνατος δεν είναι αθάνατος.
 
Έρχεται και γι' αυτόν το τέλος του. Όμως σημασία δεν έχει ο θάνατος του σώματος αλλά ο “θάνατος της ψυχής”. Και επειδή η ανθρώπινη ψυχή δεν πεθαίνει, όχι βεβαίως από δική της ικανότητα, αλλά διότι έτσι την δημιούργησε ο Τριαδικός Θεός, με τον όρο “θάνατος της ψυχής” δεν εννοούμε παρά την αμαρτία η οποία τελικώς αποξενώνει την ψυχή από τον δημιουργό της με όλες βεβαίως τις φοβερές συνέπειες που μας αποκαλύπτει ο ίδιος ο Ιησούς.
 
Το πώς τώρα αντιμετωπίζει ο άνθρωπος το αναπόφευκτο γεγονός του θανάτου, τούτο εξαρτάται απολύτως από τον ίδιο τον άνθρωπο. Από το επίπεδο του πιστεύω του ή της απιστίας του.
 
Εάν ο άνθρωπος έχει αποδεχθεί την χάρη και έχει λάβει την ευλογία να εκτρέφει μέσα στην ύπαρξή του την πίστη προς τον Χριστό, εάν δηλ. πιστεύει αλλά και εφαρμόζει όλ' αυτά τα οποία διδάσκει η Αγία μας Εκκλησία, το γεγονός του θανάτου το αναμένει ειρηνικώς. Το αναμένει χωρίς σύγχυση και ταραχή, γνωρίζοντας ότι η μεν ψυχή θα μεταφερθεί υπό του φύλακος Αγγέλου στον θρόνο του Θεού και κατόπιν θα καταταγεί εκεί που ο ίδιος ο άνθρωπος προετοιμάστηκε καθ' όλη τη ζωή του, το δε σώμα θα το καλύψει η γη “εξ' ης ελήφθη”.
 
Εάν αντιθέτως ο ταλαίπωρος άνθρωπος έχει περάσει στο απέναντι στρατόπεδο του εχθρού, εάν δηλ. είναι άθεος και άπιστος – ω της ανοησίας του - τότε παρά τους εξωτερικούς και θεατρινίστικους παλικαρισμούς που επιδεικνύει στο περιβάλλον του, επί της ουσίας τρέμει σαν το φθινοπωρινό φύλλο στη σκέψη ότι οσονούπω το δρέπανον του θανάτου θα του θερίσει την ζωή.
 
Άρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος
Email: ioil.konitsa@gmail.com
Κόνιτσα