Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Τόν Δεκαπενταύγουστο, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἑορτάζουμε τήν Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὅμως, ὁ θάνατος καί ἡ Μετάσταση τῆς Παναγίας μας στόν Οὐρανό, δέν συνοδεύεται μέ κλάματα καί θρήνους καί δάκρυα, ἀλλά μέ πανευφρόσυνη χαρά καί μέ πανηγυρικές ἐκδηλώσεις. Παντοῦ, σ’ ὁλόκληρη τήν Ἑλλάδα, οἱ πιστοί συνωστίζονται στούς μεγάλους Ναούς ἤ στά ταπεινά ἐξωκκλήσια ἤ στά Μοναστήρια, πού ἔχουν ἱδρυθῆ ἐπ’ ὀνόματι τῆς Θεοτόκου, καί μέ Λειτουργίες, μέ προσευχές καί Λιτανεῖες τιμοῦν τό σεπτό πρόσωπο Ἐκείνης, πού ἀξιώθηκε νά γίνῃ ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
-Β-
Πράγματι! Ἡ Παρθένος Μαριάμ ἔγινε ὁ πανάγιος Ναός τοῦ Θεοῦ, πού «ἐδάνεισε στόν Κύριο σάρκα ζωοποιημένη ἀπό ψυχή μέ λογικό, νοῦ καί θέληση», ὅπως σημειώνει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Καί εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι γύρω ἀπό τήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου καί ἄλλοι πατέρες καί ἱεροί ὑμνογράφοι ἔχουν γράψει ὑπέροχα ἐγκώμια καί λυρικότατους θεοπρεπεῖς ὕμνους. Ἑπομένως, ὁ εὐσεβής Ὀρθόδοξος λαός τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά γιορτάζῃ καί νά πανηγυρίζῃ τήν μεγάλη αὐτή Θεομητορική ἑορτή, διότι ὁ θάνατος τῆς Παναγίας μας δέν ἦταν ἕνας συνηθισμένος θάνατος, ἀλλά ἦταν θάνατος καί ἐκδημία πρός τόν Θεό, ἦταν θεία μετάσταση. Ὁ τάφος δέν μποροῦσε νά κρατήσῃ μέσα στήν παγερότητα καί τό σκοτάδι του τήν Θεοτόκο, τήν ἔμψυχη αὐτή κιβωτό τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ. Τό ὅτι, μάλιστα, δέν ἔχει διασωθῆ τό πανακήρατο σῶμα της, εἶναι λίαν σαφής ἀπόδειξη, ὅτι μετετέθη μέ τό σῶμα στήν ἄφθαρτη μακαριότητα τοῦ οὐρανοῦ, μέ τρόπο πού δέν μπορεῖ νά κατανοήσῃ ὁ πεπερασμένος νοῦς τοῦ ἀνθρώπου.
-Γ-
Αὐτή, λοιπόν, ἡ μεγάλη ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, τό «Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ» ὅπως χαρακτηριστικά ἔχει ὀνομασθῆ, θά συγκεντρώσῃ καί μᾶς στό πανάρχαιο Μοναστήρι τῆς Μολυβδοσκεπάστου, πού εἶναι ἀφιερωμένο στήν Παναγία καί ἀποτελεῖ σέμνωμα ὄχι μόνο τῆς ἀκριτικῆς Μητροπόλεώς μας, ἀλλά καί πολλῶν ἄλλων περιοχῶν τοῦ Ἑλλαδικοῦ
Χώρου καί τῆς Βορείου Ἠπείρου. Τό γιατί θά μᾶς συγκεντρώσῃ, οἱ παλαιότεροι, ἀσφαλῶς, τό γνωρίζετε. Διότι ἀπό τό ἔτος 1968, ὁ σεπτός Προκάτοχός μου, Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κυρός ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, εἶχε καθιερώσει νά τελῆται Ἀγρυπνία ὁλονύχτια, ἀφιερωμένη στά ἐθνικά κυρίως θέματα, ἀλλά καί σέ ἄλλα ἐξ ἴσου σπουδαῖα τά ὁποῖα παρουσιάζει ἡ καθημερινή πραγματικότητα.
-Δ-
Ἡ Ἀγρυπνία μας θά ἀρχίσῃ, σύν Θεῷ, στίς 9 μ.μ. τῆς 14ης Αὐγούστου, ἀφοῦ προηγουμένως θά ψαλῇ τό καθιερωμένο τρισάγιο ἐπί τοῦ τάφου τοῦ μακαριστοῦ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ. Θά συνεχισθῇ ὅλη τήν νύχτα καί θά ὁλοκληρωθῇ μέ τόν Ὄρθρο καί τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία στίς 5.30 τό πρωΐ τῆς 15ης Αὐγούστου. Κατά τήν διάρκεια τοῦ ἑσπερινοῦ, ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, συνεχίζοντας τήν παράδοση τοῦ Προκατόχου του, θά ἐκφωνήσῃ τήν σχετική Ὁμιλία. Ἀργότερα, μετά τό πέρας τῆς Ἀγρυπνίας, θά ἐπακολουθήσῃ καί δεύτερη Θεία Λειτουργία.
Σᾶς περιμένω, λοιπόν, μετά χαρᾶς, νά συμπροσευχηθοῦμε καί νά παρακαλέσουμε τήν Θεοτόκο ζητῶντας τήν προστασία Της, διότι εἶναι πολλά τά δεινά, πού μᾶς περιβάλλουν καί μᾶς ἀπειλοῦν.
Χρόνια πολλά σέ ὅλους, ἅγια εὐλογημένα, κάτω ἀπό τήν Σκέπη τῆς Παναγίας μας.
Διάπυρος πρός Χριστόν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου