Και το όνομα αυτού ΚΥΡΙΛΛΟΣ...
Μέσα σε κλίμα κατανυκτικό αλλά και πανηγυρικό έγινε η κουρά και η χειροτονία του αγαπητού αδελφού μας π. Κυρίλλου Ιατρού στη Λάρισα.
Την κουρά σε μοναχό και την εις διάκονο χειροτονία τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Λαρίσης & Τυρνάβου κ.κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ ενώ παρέστησαν και ο Σεβ. Μητρ. Κεντρώας Αφρικής κ.κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ καθώς και ο Σεβ. Μητρ. Αυλώνος κ.κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ.
ΑΞΙΟΣ!
Οι φωτογραφίες είναι του κ. Γ. Μαρκάκη, τον οποίο πολύ ευχαριστούμε...
"... Ο αμαρτωλός και ο αδύνατος εγώ άνθρωπος να προσεγγίσω την Αγ. Τράπεζα και να δεχτώ, διά των χειρών σας τίμιε Δέσποτα, τον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης!
Γνωρίζω ότι "Θεού το δώρον", ότι η Ιερωσύνη είναι δωρεά και χάρισμα. Και χάρισμα σημαίνει κάτι που μας προσφέρεται κατά Χάριν. Κανένας δεν δικαιούται το χάρισμα, όποιος και αν είναι αυτός.
Σε αυτή την κλήση του Θεού και της Εκκλησίας ανταποκρινόμενος, προσφέρω ολόψυχα τον εαυτό μου με συγκίνηση και βαθιά συναίσθηση τς πνευματικής μου πτωχείας..."
Απόσπασμα από το λόγο του π. Κυρίλλου στη χειροτονία του
7 σχόλια:
ΜΠΡΑΒΟ...ΠΟΛΥ ΧΑΡΗΚΑΜΕ...ΠΑΝΤΑ ΑΞΙΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ...ΠΑΝΤΑ...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟ...ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ...
Ν
Άγκυρα, ήταν πολλοί οι παλιοί ομαδάρχες σου στη χειροτονία...
Είδα και κληρικούς αλλά και λαικούς από την Πάτρα. Επίσης 3 μέλη του Δ.Σ. της ΓΕΧΑ ήταν εκεί... Η φιλοξενία άψογη
Γ.Α.
Κάθε μοναχική κουρά είναι ένας θάνατος. Ο θάνατος, κατά κόσμον, του κειρομένου . Έτσι, αν καταλαβαίνει κάποιος τι ακριβώς λέγεται κατά τη διάρκειά της, νομίζω πώς δεν μπορεί παρά να αγωνιά και να συνέχεται ψυχικώς (τουλάχιστον ελαφρώς).
Όσα ζητούνται από τον κειρόμενο να υποσχεθεί και όσα εκείνος αντίστοιχα υπόσχεται έχουν ένα τεράστιο βάρος ψυχολογικό, συναισθηματικό αλλά και ουσιαστικό. Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο οι παριστάμενοι απλά να μην καταλαβαίνουν τι λέγεται. Πάντως, επειδή όταν σβήνουν τα φώτα και οι παριστάμενοι αποχωρούν ο καρείς αδελφός μένει μόνος μόνω Θεώ, καλό είναι τότε ακριβώς να τον βοηθούμε με την ολόθερμη προσευχή μας να αντέξει το βάρος της αλλαγής, να παραμείνει σταθερός στην απόφασή του, να συνεχίσει να αποδέχεται τον κατά κόσμο θάνατό του.
Όλα αυτά δεν τα λέω έχοντας στο νου μου τη συγκεκριμένη μοναχική κουρά του αγαπητότατου π. Κυρίλλου αλλά σκεπτόμενος την ακολουθία που ακούστηκε.
Έρρωσθε
Στο μυστήριο έλαβαν μέρος τρεις ιεράρχες και πολλοί αρχιμανδρίτες-μέλη της αδελφότητας από Πάτρα, Αθήνα, Αγρίνιο, Τρίκαλα, Βόλο, Θεσσαλονίκη, Δράμα, Σέρρες.
Ήταν πολύ συγκινητικές οι αναφορές του π. Κυρίλλου, κατά τον λόγο του τη στιγμή της χειροτονίας του, στα πρόσωπα των γονέων του (πνευματικά παιδιά του π. Γερβασίου, άνθρωποι θυσίας, προσφοράς και αυταπάρνησης) καθώς και στους πνευματικούς του πατέρες από την Πάτρα και την Αθήνα.
Επίσης θα πρέπει να σταθούμε και στην πολλή αγάπη και απεριόριστη εμπιστοσύνη του Σεβ. Λαρίσσης κ. Ιγνατίου προς τον νεοχειροτονούμενο από την πρώτη ημέρα της διακονίας του στη Λάρισσα αλλά και τα θερμά του λόγια προς τα μέλη της αδελφότητας, λαϊκούς και κληρικούς.
Να είναι πάντα ΑΞΙΟΣ!
Η ζωή του άλλαξε. Απέκτησε μια νέα διάσταση, μια διαφοερετική προοπτική. Το τέρμα της ζωής όμως και ο σκοπός του βίου παραμένει ο ίδιος και αναλλοίωτος. Τώρα χρειάζεται την βοήθεια των πνευματικών αδελφών και φίλων... Είναι δύσκολο το εγχείρημα αλλά νομίζω ότι αξίζει τον κόπο το άλμα αυτό. Την ευχή σου!
Μπορείτε να βάλετε τον χειροτονειτήριο λόγο του π. Κυρίλλου;
π. Κύριλλε εύχομαι να αξιωθείτε της μετοχής σας στην μυστική τράπεζα των επουρανίων θησαυρών.
Όμως παρατηρώ πως γίνεται πολύ συζήτηση για τη Γ.Ε.Χ.Α.
Το ζήτημα και κυρίως δίλλημα που θέτει η υπαρξιακή μας οντότητα, η οποία συνδέεται ως κατ' εικόνα με το πρωτότυπο της, είναι αν θα συνεχίσουμε να σκφτόμαστε και πράτουμε ορθολογιστικά, σχολαστικά με δικανικό τρόπο και φανατική - φαρισαϊκή διάθεση στη ζωή μας, ή εάν θα βιώσουμε τη μυστηριακή ζωή της εκκλησία όπως αυτή αναδύεται από τον ασκητικό μοναχισμό, την ενοριακή ζωή και την χαρισματική θεολογία της αγιοπνευματικής εμπειρίας.
Η.Φ.
Δημοσίευση σχολίου