12/1/13

Βυζαντινή μουσική


Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι

βυζαντινή μουσική, λεγε, γιάζει τόν νθρωπο ναίμακτα. να σπουδαο θεραπευτικό μέσο γιά τήν ταλαίπωρη ψυχή το πεπτωκότος νθρώπου, το μπαθος, εναι πράγματι Βυζαντινή μουσική.

Διά τοτο δίδασκε σοφός ατρός τς ψυχς-Γέρων: « βυζαντινή μουσική εναι πάρα πολύ φέλιμη. Κανένας χριστιανός δέν πρέπει νά πάρχει χωρίς νά ξέρει βυζαντινή μουσική. Πρέπει λοι νά μάθομε. χει μεση σχέση μέ τήν ψυχή. μουσική γιάζει τόν νθρωπο ναίμακτα. Χωρίς κόπο,γαλλόμενος, γίνεσαι γιος». Εδικά γιά τήν θεραπεία τς κατάθλιψης βυζαντινή μουσική εναι να πολύ ποτελεσματικό μέσο.

Ἡ Βυζαντινή μουσική, δίδασκε, θεραπεύει τήν κατάθλιψη. 

«Μιά φορά (διηγεται Γέροντας) εχε κάποιος δαιμόνιο, βασιλιάς Σαούλ, καί πήγαινε Δαβίδ καί το ψαλλε καί δαίμονας φευγε. Πήγαινε μέ τό ψαλτήρι-τό ψαλτήρι ταν ργανο.
 
ταν τόν πιανε τό δαιμόνιο τς μελαγχολίας, πήγαινε Δαβίδ καί το 'παιζε τό ψαλτήρι κι τσι φευγε δαίμονας. Πο 'ναι ατοί πού τρέχουνε νά βρονε θεραπεία γιά τήν κατάθλιψη. ταν μάθουνε βυζαντινή μουσική καί δονε τή μαυρίλα νά 'ρχεται,πάπ! να δοξαστικό κι μαυρίλα πού ρχεται νά σέ καταλάβει, ς να εδος ψυχικς μελαγχολίας, γίνεται μνος πρός τόν Θεό.
 
γώ τό πιστεύω ατό.πόλυτα τό πιστεύω. Σς τό λέω τι νας μουσικός, πού γαπάει τή μουσική, πού εναι εσεβής, μπορε μιά δυσκολία του νά τήνε κάνει ργο μουσικό να τοιμο ργο νά τό ψάλει, νά τό ποδώσει. τσι, προκειμένου νά κλαίει καί νά καταπιέζεται, προσφέρει μιά δοξολογία στόν Θεό».


γιής νθρωπος ζε μέσα στήν ρμονία. ρετή εναι ρμονία. λεγε Γέροντας: « βυζαντινή μουσική εναι πάρα πολύ εκολη, ταν τήν ρωτευθε ψυχή. Εναι τόση φέλεια τς ρμονίας στήν ψυχή!.
 
Α
τός πού ξέρει μουσικά καί χει ταπείνωση, χει τήν χάρι το Θεο. Πάει νά θυμώσει, νά κραγε, λλά φοβται τή δυσαρμονία, διότι καί θυμός καί λες ατές ο μαρτωλές καταστάσεις δέν εναι μέσα στήν ρμονία. Κι τσι μισε σιγά σιγά τήν κακία καί γκολπώνεται τήν ρετή, πού εναι ρμονία. λες ο ρετές χουν ρμονία. 
 
Ο
τε στενοχώριες μπορε νά χεις, οτε... Μπορες νά ζες μέσα στή χαρά. μα καταλάβεις πώς ρχεται καμιά μαυρίλα στόν ρίζοντα τς ψυχς σου, λέεις να ραο τροπάριο καί μαυρίλα γίνεται μνος στόν Θεό. Τή δύναμη ατή πού θά σέ στενοχωροσε καί θά σέ καταπίεζε, τήν δια δύναμη τή βουτς καί τήν γιάζεις».

Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι

Δεν υπάρχουν σχόλια: