30/4/09

Χειροτονία Περικλή Ρίπιση

Την Κυριακή 3 Μαΐου 2009 στον Ι. Ναό του Αγ. Ανδρέου Πατρών ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ.κ.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ θα τελέσει την εις διάκονο χειροτονία του αγαπητού μας αδελφού Περικλή Ρίπιση. Ο Περικλής Ρίπισης ήταν για πολλά χρόνια κατασκηνωτής στην ΑΓΚΥΡΑ αφήνοντας σε όλους τις καλύτερες εντυπώσεις. Επιπλέον, κάθε χρόνο συμμετείχε και στο διήμερο παλαιών κατασκηνωτών.
Η Γ.Ε.Χ.Α. Πατρών εύχεται στον αγαπητό Περικλή να διακονήσει με ταπείνωση και φόβο Θεού το ιερό θυσιαστήριο και προσεύχεται ο Θεός να του χαρίζει πλούσια τα δώρα της αγάπης Του. Τον παρακαλεί να προσεύχεται και αυτός για την κατασκήνωση και όλους όσους διακονούν εκεί.
ΑΞΙΟΣ !!!

28/4/09

Πάσχα στην Αλβανία

Και φέτος το Πάσχα κλιμάκιο φοιτητών με επικεφαλής τον π. Σωτήριο Τσάφο επισκέφτηκε τη γειτονική χώρα για να εξυπηρετήσει λειτουργικές ανάγκες ορθόδοξων χριστιανών αδελφών μας στην ευρύτερη περιοχή της Χειμάρας. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι ένα σύντομο οδοιπορικό.
Μοιράζοντας λαμπάδες στα παιδιά... (Τις λαμπάδες προσέφεραν κυρίες από την Πάτρα)
Έτοιμοι για την Ανάσταση
Μ. Πέμπτη Ο Επιτάφιος στη Χειμάρα
Μ. Παρασκευή στη Χειμάρα
Κατηχώντας τα παιδιά...
Θ. Λειτουργία στη Νίβιτσα
Επίσκεψη στο τεχνικό λύκειο του Μεσοποτάμου
Ανάσταση στη Χειμάρα
Ο Εσπερινός της Αγάπης
Άνω Κηπαρό

27/4/09

Μια ανάσα ζωής στο Π.Γ.Ν.Π.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΒΟΗΘΕΙΑ Μια ανάσα ζωής στο Π.Γ.Ν.Π.
Όταν κανείς εισέρχεται στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών, νιώθει ένα περίεργο συναίσθημα να τον κατακλύζει. Μία αδιόρατη αγωνία και ένα σφίξιμο καθώς αντικρίζει μπροστά του ένα χώρο που κατακλύζεται καθημερινά από χιλιάδες ασθενείς και τους συγγενείς τους. Πολλοί από αυτούς βογγούν κι αναστενάζουν, ενώ άλλοι προσπαθούν να πουν ένα αστείο και να γελάσουν με ένα τρόπο που κάνει το αστείο να ακούγεται σαν σαρκασμός. Ένας χώρος δοκιμασίας και πόνου, σωματικού και ψυχικού. Μόλις, όμως, ξεπεράσει το αρχικό αυτό μούδιασμα και στρέψει το βλέμμα στα αριστερά του διακρίνει, έναν πολύ όμορφο και απέριττο ναό αφιερωμένο στην «Παναγία Βοήθεια». Όταν το 1988 αποπερατώθηκε η ανοικοδόμηση του τεράστιου αυτού νοσηλευτικού ιδρύματος, το οποίο αποτελεί το σημείο αναφοράς ολόκληρης της νοτιοδυτικής Ελλάδος και όχι μόνο, προέκυψε η ανάγκη ανέγερσης ενός Ιερού Ναού για την επιτέλεση των λατρευτικών ακολουθιών της Εκκλησίας μας καθώς και τη μετοχή στα ιερά μυστήρια του προσωπικού και των ασθενών. Αυτή τη μεγάλη αλήθεια αντιλήφθηκε έγκαιρα μια εκλεκτή και ευσεβής κυρία των Πατρών, Δημητσανίτισσα στην καταγωγή και επωμίστηκε όλο το βάρος των εξόδων για την ανέγερση ενός Ιερού Ναού - κόσμημα, του Νοσοκομείου του Ρίου. Η αείμνηστη Σταυρούλα Τούλα, άνθρωπος βαθυτάτης πίστεως οραματίστηκε και πραγματοποίησε ένα θαυμαστό έργο, διότι γνώριζε ότι η Παναγία μας είναι η παρηγοριά και το στήριγμα όλων όσων προστρέχουν στη Χάρη Της. Οι πολύτιμοι και αφανείς συνεργάτες της, βοήθησαν τα μέγιστα στην επίτευξη του ιερού αυτού σκοπού και στις 10 Ιουνίου 1992 τελέστηκαν από τον Μητροπολίτη πρώην Πατρών κ. Νικόδημο τα εγκαίνια του Ιερού Ναού που εορτάζει τη Δευτέρα του Θωμά και εντός του οποίου βρίσκεται η εικόνα της Παναγίας, πιστό αντίγραφο της θαυματουργής εικόνας της «Παναγίας της Βοήθειας» που βρίσκεται στο ομώνυμο Μοναστήρι της Χίου και αγιογραφήθηκε από την σεμνή καθηγουμένη Βρυαίνη, μοναχή... ... Από τη στιγμή εκείνη η στοργική Μητέρα περιδιαβαίνει ακούραστα νύχτα μέρα κάθε γωνιά του νοσοκομείου, στέκεται δίπλα στα κρεβάτια της αγωνίας, αγκαλιάζει και παρηγορεί με αγάπη και φροντίδα τα πονεμένα παιδιά της, τα περιθάλπει και τα ενισχύει, πρεσβεύει για αυτά ενώπιον του επουρανίου θυσιαστηρίου, στηρίζει τις ευλογημένες μορφές των αδελφών νοσοκόμων, που σαν άλλες Μυροφόρες παραστέκουν νυχθημερόν δίπλα στα κρεβάτια δαπανώμενες στην κυριολεξία σαν λαμπάδες ευώδεις προσφέροντας ως «μύρον πολύτιμητον» ατελείωτες ώρες διακονίας και αγάπης στους ασθενείς, ακούει και αφουγκράζεται μόνη Αυτή, όσα μόνο ο πόνος μπορεί να αποκαλύψει· και, όταν τα βλέμματα χαμηλώνουν δακρύζοντας και τα πρόσωπα βαθαίνουν από την απελπισία, στα πιο δύσκολα, όταν πια το ανθρώπινο γίνεται αδύνατον, παρεμβαίνει με τρόπο αγιαστικό, ζωντανό και θαυματουργικό για να αποδείξει «πάλιν και πολλάκις» πως είναι η Προστάτης και Έφορος τούτου του Ιδρύματος και η Παρουσία Της, δίπλα στους ασθενείς και τους εργαζομένους είναι άμεση, έντονη και συγκινητική. Πόσα και πόσα θαύματα δεν έχουν να διηγηθούν όσοι ένιωσαν την μητρική αγκαλιά Της να τους σκεπάζει, να αναδέχεται τις ικεσίες και προσευχές τους για να τις μεταφέρει και να τις εναποθέσει μαζί με τις πρεσβείες Της στο επουράνιο θυσιαστήριο. Πόσοι άνθρωποι δεν Την είδαν και δεν Την αισθάνθηκαν ευλογημένο συγκυρηναίο στον ανήφορο της δοκιμασίας τους, μη λησμονώντας ποτέ πως νοσηλεύθηκαν στο «νοσοκομείο της Παναγίας της Βοήθειας», η οποία προστρέχει παρηγορητικά και ιαματικά στις παρακλήσεις των ανθρώπων και μεσιτεύει ακατάπαυστα στον Υιό και Θεό Της για τη σωτηρία όλων μας! Για τούτο το λόγο παρατηρεί κανείς πως το όνομα της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι αυτό που ακούγεται περισσότερο από κάθε άλλο στον χώρο του νοσοκομείου. Διότι αυτό το όνομα αποτελεί καταφύγιο ελπίδας, στήριγμα υπομονής και παρηγοριάς, πηγή ιαμάτων και θαυμάτων. Δίπλα Της αισθάνεται κανείς έντονη και ακοίμητη την παρουσία του Αγίου Ανθίμου «της Χίου πάσης το καύχημα», ο οποίος εκοιμήθη το 1960 και ανακηρύχτηκε άγιος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1992. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό της οσιακής μορφής και πορείας του αποτέλεσε ο σεβασμός και η τιμή προς το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, τη μεσιτεία της οποίας συνήθιζε να επικαλείται πριν την κάθε του ενέργεια. Ολόκληρη η ζωή του συνδέθηκε άρρηκτα με την εικόνα της Παναγίας της Βοήθειας, η οποία αποτέλεσε και την αφορμή για να ακολουθήσει την μοναχική οδό. Η Παναγία έγινε για εκείνον πηγή ανεξάντλητης δύναμης στους μετέπειτα σκληρούς αγώνες του, αλλά και πηγή δροσιάς και ανακούφισης. Η απέραντη αγάπη και ευλάβεια προς τη Μητέρα του Θεού εκδηλωνόταν με την θυσιαστική προσφορά Του προς τον ασθενή συνάνθρωπο με αποκορύφωμα όλων τη διακονία Του στο Λεπροκομείο της Χίου, χωρίς να υπολογίζει κινδύνους, κόπους και δαιμονικές αντιξοότητες και πειρασμούς. Ποίμαινε με πλεονάζουσα στοργή και αγάπη το ποίμνιό του, ενίσχυε και παρηγορούσε με τον γλυκύ και απλό του λόγο και θεράπευε ασθενείς και πάσχοντες που κατέφευγαν κοντά του. Το έντονο των αγώνων του, τους οποίους ο γενναίος αγωνιστής του Χριστού επιμελώς περιέκρυπτε, αποκαλύφθηκε με την πανθομολογούμενη αγιότητα του βίου του, την οποία όλοι οι συμπατριώτες του διεκήρυτταν, αλλά και με τα πολλά θαύματα, τα οποία δια της οσιακής προσευχής του επιτελούσε η εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Βοήθειας. Η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο στις 15 Φεβρουαρίου και η ανακομιδή των ιερών του λειψάνων στις 3 Σεπτεμβρίου. Μέσα σε έναν τόσο χαριτωμένο και ευλογημένο χώρο, όπου η πνευματική στήριξη, η ψυχική ανακούφιση και η θεϊκή ελπίδα αποτελούν απόλυτες ανάγκες, η παρουσία της Εκκλησίας μας καθημερινά αλλά και ιδιαίτερα τις μεγάλες εορτές, είναι έντονη και ζωντανή. Ο αιώνιος λόγος του Κυρίου μας «...ησθένησα και επισκέψασθέ με.. Αμήν λέγω ημίν, εφ'όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» ηχεί και προτρέπει. Με την Χάρη της Παναγίας μας και τις ευχές και ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσοστόμου ομάδα ιερέων διακονεί και ποιμαίνει τους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας με την τέλεση όλων των ιερών μυστηρίων της Εκκλησίας μας, με επισκέψεις αγάπης στους θαλάμους των ασθενών σε όλες τις κλινικές, ανά τακτά διαστήματα, ενώ κάθε εβδομάδα ψάλλεται η Ιερά παράκληση προς την «Παναγία την Βοήθεια». Καθημερινά είναι συνηθισμένη η εικόνα πλήθους ανθρώπων κάθε ηλικίας που στέκονται ενώπιον της Μητέρας του Κυρίου και αφήνουν να ξεχειλίσουν από την καρδιά τους δύο λόγια προσευχής, ένα δάκρυ ευγνωμοσύνης, ένα χαμόγελο ελπίδας και μία ακατανίκητη πίστη που ικετευτικά κραυγάζει: «Τη Θεοτόκω μετά πίστεως προσέλθωμεν, και την Εικόνα την Αυτής νυν προσκυνήσωμεν, αναμέλποντες εφύμνια μετά πόθου. Αλλ’ ως ήγειρας Ναόν Σου τον Πανάγιον, και της ποίμνης σου προστάτις έσο πάντοτε· ίνα ψάλλη σοι: Χαίρε πάντων Βοήθεια». Ευχή και προσευχή μας είναι η «Παναγία η Βοήθεια» δια πρεσβειών του Αγ. Ανθίμου του εν Χίω, να σκέπει, να φρουρεί, να διαφυλάττει το νοσοκομείο Της και να ενισχύει, να χαριτώνει και να επιδαψιλεύει κάθε ευλογία στο επιτελούμενο έργο και σε όλους όσους, κληρικούς και λαϊκούς, το αγαπούν και το ασκούν με αληθινή αγάπη, ανύσταχτο ενδιαφέρον και ευλογημένη ταπείνωση.
Το παραπάνω κείμενο συνέγραψε ομαδάρχης μου και μου το έστειλε με την ευκαιρία της εορτής της Παναγίας της Βοήθειας. Έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό Η ΔΡΑΣΙΣ ΜΑΣ, τεύχος 463 (Νοέμβριος 2008). Τον ευχαριστούμε πολύ.

25/4/09

Πρόγραμμα κατασκ. περιόδων 2009

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΔΩΝ 2009
27 καί 28 Iουνίου 2009 - Διήμερο επιστημόνων (γυν.) 1 έως 9 Ιουλίου 2009 - για μαθητές που θα πάνε Δ΄, Ε΄, Στ΄Δημοτ. Σχολείου 9 έως 17 Ιουλίου 2009 - για μαθήτριες που θα πάνε Δ΄, Ε΄, Στ΄ Δημοτ. Σχολείου 17 έως 20 Ιουλίου 2009 – τριήμερο για Φοιτητές 20 Ιουλίου έως 1 Αυγούστου 2009 - για μαθήτριες Γυμνασίου – Λυκείου 1 έως 8 Αυγούστου 2009 – περίοδος Φοιτητριών 8 καί 9 Αυγούστου 2009 - Διήμερο Παλαιών Κατασκηνωτών 18 έως 30 Αυγούστου 2009 - για μαθητές Γυμνασίου - Λυκείου

23/4/09

Ο π. Χαρίτων στη Χριστ. Εστία

Ο π. Χαρίτων Πνευματικάκης, ιδρυτής της κατασκήνωσης, μιλάει στα παιδιά των ομάδων στη Χριστιανική Εστία Πατρών, αφηγούμενος κάποιες εμπειρίες του από την Αφρική...

21/4/09

Άγκυρα 1984 - Μια φωτογραφία-χίλιες λέξεις

Μια φωτογραφία της Άγκυρας του 1984, σας χαρίζουμε αγαπητοί φίλοι!
Ονομασία κατασκήνωσης: ΘΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ Αρχηγός ο κ. Ηλίας Σκόνδρας (η έπαρση της σημαίας γινόταν τότε στο παλαιό γήπεδο του μπάσκετ). Στην πρώτη ομάδα δεξιά διακρίνουμε τους Γιάννη Αποστολόπουλο, Νεκτάριο Τσιάκο, Γιώργο Μαρκάκη, Παναγιώτη Τσέλο... Ανάμεσα στα παιδιά (περίπου στο κέντρο) διακρίνονται ο Δημ. Σπίνος, ο Αντ. Μαρούδας, ο Μιχ. Μακρίδης, ο Δημ. Τσιάκος Πίσω απ' τις ομάδες διακρίνονται οι ομαδάρχες: Γιάν. Παπαδόπουλος, Χρήστ. Μυτιλήνης, Γ. Αθανασόπουλος κ.α.
Τη φωτογραφία μάς έστειλε ο κ. Γεώργιος Μαρκάκης (ήταν τότε απόφοιτος)
Παρακαλούμε πολύ και άλλους φίλους μας να μας στείλουν φωτογραφίες από τα χρόνια που έχουν περάσει στην Άγκυρα συνοδευόμενες, εάν είναι δυνατόν, από κάποιο σχόλιο ή σχετικό κείμενο. Ευχαριστούμε

20/4/09

Ζωοφόρος Ανάσταση και θριαμβεύουσα Άνοιξη

Ζωοφόρος Ανάσταση και θριαμβεύουσα Άνοιξη
«Σήμερον πάσα κτίσις αγάλλεται και χαίρει, ότι Χριστός Ανέστη...». Η ολάνθιστη ελληνική γη επιβεβαιώνει τον υμνωδό Ιωάννη Δαμασκηνό· σκορπάει απλόχερα χρώματα και αρώματα, προσκαλεί τον απανταχού της γης Eλληνισμό να γιορτάσει την εορτή των εορτών και την πανήγυρη των πανηγύρεων, τη ζωοφόρο Ανάσταση και τη θριαμβεύουσα Άνοιξη. Μετά την ήττα του θανάτου ατενίζουμε με περισσότερη αισιοδοξία το μέλλον, ο Ιησούς μάς προσκαλεί στην Πασχάλια χαρά. Ας ανοίξουμε ειλικρινά την καρδιά μας και ας την αφήσουμε να πλημμυρίσει με το Φως της Αναστάσεως...
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ - ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !

19/4/09

Πού είναι άδη η νίκη σου;

...... Πού σου, θάνατε, το κέντρον; Πού σου, άδη, το νίκος; Ανέστη Χριστός και σύ καταβέβλησαι. Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες. Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι. Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται. Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος. Χριστός γάρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο. Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Απόσπασμα από τον Κατηχητικό Λόγο του Αγ. Ιωάννη Χρυσοστόμου

Χριστός Ανέστη!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
...Όσοι αρνούνται την Ανάσταση, αρνούνται την ίδια τη ζωή, την πρόοδο, τη χαρά, την αισιοδοξία, την ελευθερία, την αθανασία, την αιωνιότητα. Γι' αυτό, αν το αναστάσιμο μήνυμα, συγκλονίζει όλων τις καρδιές, πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει για την πορεία των νέων ανθρώπων οι οποίοι βρίσκονται στης ζωής την άνοιξη, στην πιο ωραία της ζωής του στιγμή. ... Ο νέος άνθρωπος, ποθεί την ζωή και αγωνίζεται για να την κερδισει ημέρα και νύκτα. Ο εκ του τάφου ανατείλας Κύριος, του λέγει: "Παιδί μου, η ζωή δεν έχει τέλος"...
Απόσπασμα από το Αναστάσιμο μήνυμα του Μητροπολίτου Πατρών κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

18/4/09

Καλή Ανάσταση

Δεύτε, λαοί, υμνήσωμεν και προσκυνήσωμεν Χριστόν, δοξάζοντες αυτού την εκ νεκρών ανάστασιν ότι αυτός εστίν ο Θεός ημών, ο εκ της πλάνης του εχθρού τον κόσμον λυτρωσάμενος. Ελάτε, λαοί, να υμνήσουμε και να προσκυνήσουμε το Χριστό, δοξάζοντες την εκ νεκρών Ανάστασίν Του. Διότι Αυτός είναι ο Θεός μας, που ελευθέρωσε τον κόσμο απ' την πλάνη, στην οποία μας έριξε ο εχθρός διάβολος.
(Στιχ. Αναστάσιμο απ' τον Εσπερινό του Μ. Σαββάτου)

Μ. Σάββατο (πρωί)

Προσμένοντας την Ανάσταση
Το Μ. Σάββατο το πρωϊ, η Εκκλησία μας τελεί τον εσπερινό της Αναστάσεως και τη θ. Λειτουργία του Μ. Βασιλείου. Είναι η λεγόμενη «πρώτη Ανάσταση», δηλαδή το προανάκρουσμα της Αναστάσεως και η προσμονή της λυτρώσεως όλης της κτίσης από τη φθορά και το θάνατο! Είναι το μοναδικό Σάββατο του χρόνου που τηρείται αυστηρή νηστεία, για την παραμονή του Χριστού στον Άδη.
Η κάθοδος στον Άδη
Όλα πια είναι έτοιμα για τη μεγάλη στιγμή...
"Ανάστα ο Θεός, κρίνον την γην, ότι συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι".

17/4/09

Ο Χριστός στον Άδη

"Μετά την εκπνοή Του επί του σταυρού η ψυχή του Κυρίου, ακολουθώντας τον απαράβατο νόμο του θανάτου, κατέβηκε στον άδη, τον προαιώνιο σκοτεινό τόπο - δεσμωτήριο των ανθρωπίνων ψυχών. Ο απόστολος Πέτρος μας διαβεβαίωσε πως "Χριστός άπαξ περί αμαρτιών έπαθε, δίκαιος υπέρ αδίκων , ίνα ημάς προσάγη τω Θεώ, θανατωθείς μεν σαρκί, ζωοποιηθείς δε πνεύματι' εν ω και τοις εν φυλακή πνεύμασι πορευθείς εκήρυξεν" (1 Πέτρ.3:18-19). Επίσης ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι ο Χριστός "κατέβη πρώτον εις τα κατώτερα μέρη της γης" (Εφεσ.4:9), υπονοώντας ασφαλώς την εις άδου κάθοδο Του. Σύμφωνα με σαφή προφητικά χωρία της Αγίας Γραφής η κάθοδος του Χριστού στον άδη υπήρξε επεισοδιακή. Η παρουσία του Θεού στον τόπο του πικρού δεσμωτηρίου των ψυχών έφερε αναστάτωση. Οι αιώνιες πύλες του παμφάγου άδη γκρεμίστηκαν και οι φύλακες πυλωροί έφριξαν μπροστά στο μεγαλείο και το φως της θεότητας. Ο Χριστός συνέχισε και εκεί το απολυτρωτικό Του έργο. Κήρυξε το ευαγγέλιο της σωτηρίας στα απ' αιώνος δέσμια πνεύματα και όσα από αυτά πίστεψαν ελευθερώθηκαν και ανέβηκαν μαζί με τον Κύριο από τον άδη. Το πνεύμα του Κυρίου ήταν αδύνατο να μείνει στον εκεί, στον τόπο της βασάνου. Γι' αυτό και ανέστη. Επίσης οι πιστοί του Χριστού που συναποτελούν το μυστικό Του σώμα δεν μπορούν πια να μείνουν και αυτοί δέσμιοι του άδη..."
Λάμπρου Κ. Σκόντζου Θεολόγου - Καθηγητού http://www.imkby.gr/greek/sarakosti/passionweek/saturday/satur_3.htm

Μ. Παρασκευή

Τη Μ. Παρασκευή ζούμε όλοι μας με κατάνυξη το θείο Δράμα. Είναι η μοναδική μέρα του έτους που δεν τελείται η θεία Ευχαριστία. Είναι ημέρα πένθους και αυστηρής νηστείας. Το πρωί τελούμε στην εκκλησία τις Ώρες (καθεμιά περιλαμβάνει τρεις ψαλμούς, ένα ανάγνωσμα από την Π. Διαθήκη, ένα αποστολικό και ένα ευαγγελικό ανάγνωσμα). Στη συνέχεια τελούμε τον Εσπερινό του Μ. Σαββάτου, κατά τον οποίο γίνεται η αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου. Το νεκρό Σώμα εναποτίθεται στο "καινό μνημείο"... Το βράδυ της ίδια μέρας στην εκκλησία μας διαβάζεται ο όρθρος του Μ. Σαββάτου. Η υμνολογία είναι σχετική με την ταφή του Κυρίου από τον Ιωσήφ και το Νικόδημο αλλά και με την κάθοδό Του στον Άδη. Στην ακολουθία ψέλνονται και τα Εγκώμια (επιτάφιος θρήνος) σε τρεις στάσεις. Στη συνέχεια γίνεται η περιφορά του Επιταφίου στους δρόμους κάθε ενορίας. Ο Επιτάφιος δεν συμβολίζει ακριβώς τον Τάφο του Χριστού, αλλά τον τόπο εκείνον, όπου ακούμπησαν οι δύο κρυφοί Μαθητές το σώμα Του μετά την αποκαθήλωση και Το άλειψαν με αρώματα και το τύλιξαν στην σινδόνα πριν το ενταφιάσουν.
Ο επιτάφιος θρήνος

16/4/09

Σταυρώθηκες για μένα...

«Σταυρώθηκες για μένα...» Ιησού μου σταυρώθηκες για μένα δυο χέρια πού ’χες Συ πλασμένα βαθειά τρυπούν με λόγχη τ’ άχραντο πλευρό πάνω στο Σταυρό... Ιησού μου σταυρώθηκες για μένα τ’ άγια Σου μέλη ματωμένα για δες που σε πικραίνω βλέπω και απορώ πάνω στο Σταυρό... Ιησού μου σταυρώθηκες για μένα εγώ δεν πόνεσα για Σένα πικρά μετανοιωμένος τρέχω να Σε δω πάνω στο Σταυρό...

Μ. Πέμπτη (βράδυ)

Τη Μ. Πέμπτη το βράδυ διαβάζεται ο όρθρος της Μ. Παρασκευής.
Την Μεγάλη Παρασκευή έχουµε την Κορύφωση του θείου δράµατος. Στην Εκκλησία μας τελείται η «Ακολουθία των Παθών» και προβάλλονται τα φρικτά και σωτήρια Πάθη του Κυρίου και Θεού µας. ∆ηλαδή οι εμπτυσμοί, τα µαστιγώματα, οι κοροϊδίες, οι εξευτιλισµοί, τα κτυπήµατα, το αγκάθινο στεφάνι και κυρίως η Σταύρωση και ο θάνατος του Χριστού µας. Στη βραδινή αυτή ακολουθία διαβάζονται "τα 12 Ευαγγέλια" ενώ στη μέση του Ναού στήνεται ο Εσταυρωμένος. Αγαπητοί φίλοι, Ατενίζοντας, τον Εσταυρωμένο, ας συναισθανθούμε το μέγεθος της αγάπης και του ελέους Του και απ’ τα βάθη της ψυχής μας με κατάνυξη και αγάπη θερμή, ας ψελλίσουμε μαζί με τον υμνωδό:
«Προσκυνούμεν Σου τα πάθη Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν Σου ανάστασιν»...

15/4/09

Μ. Τετάρτη (βράδυ)

Τη Μ. Τετάρτη το βράδυ διαβάζεται ο όρθρος της Μ. Πέμπτης.
Την Μ. Πέμπτη η Εκκλησία μας μας υπενθυμίζει τέσσερα γεγονότα: - τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιµο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Κύριο, δείχνοντας και σε μας το νόημα της διακονίας των πιστών στην Εκκλησία, - το Μυστικό ∆είπνο, δηλαδή την παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, - την Προσευχή του Κυρίου στο Όρος των Ελαιών, - την Προδοσία του Ιούδα, την αρχή δηλαδή των Παθών του Κυρίου.
Πίνακας του Εl. Greco "Περίλυπος εστιν η ψυχή μου έως θανάτου" Ματθ. 26, 38.

14/4/09

Μ. Τρίτη (βράδυ)

Τη Μ. Τρίτη το βράδυ διαβάζεται ο όρθρος της Μ. Τετάρτης.
Tη Μ. Τετάρτη η Εκκλησία μας μας υπενθυμίζει: - το γεγονός της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πολύ αμαρτωλή γυναίκα, - τη σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, - τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του. Το ίδιο βράδυ ψάλλεται το περίφημο τροπάριο της Κασσιανής (βυζαντινή αρχόντισσα και υμνογράφος)
Το Τροπάριο της Κασσιανής
"Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει. Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας. Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων, ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας, ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει. Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας, αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη. Αμαρτιών μου τα πλήθη και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μη με την σήν δούλην παρίδης, Ο αμέτρητον έχων το έλεος".
(Φώτη Κόντογλου μεταγραφή)
Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες, σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου κι έλεγε οδυρόμενη: Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας. Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων, εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας. Λύγισε στ' αναστενάγματα της καρδιάς μου, εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης. Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου, και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου· αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό, τ' άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε. Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο, ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου; Μην καταφρονέσης τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ' αμέτρητο έλεος.

13/4/09

Μ. Δευτέρα (βράδυ)

Τη Μ. Δευτέρα το βράδυ διαβάζεται ο όρθρος της Μ. Τρίτης.
Την Μ. Τρίτη η Εκκλησία μάς προβάλει την παραβολή των δέκα Παρθένων. Η παραβολή αυτή έχει ως σκοπό να θυμίσει στους πιστούς πως η Δευτέρα και ένδοξη Παρουσία του Κυρίου θα γίνει ξαφνικά, θα έρθει “ως κλέπτης εν νυκτί”. Γι’ αυτό θα πρέπει όλοι οι πιστοί να είμαστε ανά πάσα στιγμή έτοιμοι για την υποδοχή Του, διαφορετικά θα μείνουμε έξω από τη βασιλεία του Θεού, όπως οι πέντε μωρές Παρθένες. Επίσης η εκκλησία μάς υπενθυμίζει σήμερα και την παραβολή των ταλάντων, προτρέποντάς μας να καλλιεργήσουμε και να αυξήσουμε τα χαρίσματα που μας έχει δώσει ο Θεός.
“Γρηγορείτε ουν, ότι ουκ οίδατε την ημέραν ουδε την ώραν εν η ο Υιός του ανθρώπου έρχεται” ( Ματθ.κε΄13 ).

Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου: 4η αγωνιστική

Τα αποτελέσματα των αγώνων στις 11.4.09 ήταν:
Μεταμόρφωση - Ανθούπολη 9-8 Αγ. Διονύσιος - Β΄/Γ΄ Γυμνασίου Εστίας 4-4 Λάγγουρας - Παραλία 0-3 α.α.
Ο τελικός πλησιάζει...

11/4/09

Κυριακή των Βαΐων

Έξι μέρες πριν το Πάσχα η ένδοξη είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα είναι ταυτόχρονα και η είσοδος του μαρτυρίου στην επίγεια ζωή Του . Στη Βαϊφόρο εικόνα που προσκυνούμε σήμερα, βλέπουμε τον Ιησού πάνω σε ταπεινό ζώο να πορεύεται επάνω σε κλαδιά Βαΐων. Τον κόσμο να στρώνει τα ρούχα του για να πάρει ευλογία... Η σημερινή δόξα όμως του Ιησού είναι πρόσκαιρη, γιατί πολύ γρήγορα και από τον ίδιο λαό το "ωσαννά" θα μετατραπεί σε "σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν". Ας ακολουθήσουμε κι εμείς τον Κύριο προσπαθώντας να ζήσουμε τα φρικτά πάθη Του ώστε να συνεορτάσουμε και τη λαμπροφόρα Ανάστασή Του!
Καλή Μεγάλη εβδομάδα, αγαπητοί φίλοι!

10/4/09

Ο Πατριάρχης έσωσε τον Ελληνισμό

ΚΩΝ/ΝΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε΄ ΕΣΩΣΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ»
Την προσπάθεια κατασυκοφάντησης του μαρτυρικού Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄και, δι’ αυτού, ολόκληρης της Εκκλησίας, σχετικά με τον ρόλο τους στην Επανάσταση του 1821, κατήγγειλε ο κορυφαίος Έλληνας Ακαδημαϊκός Κων/νος Δεσποτόπουλος, σε συνέντευξή του στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος (17/5/2007).
Συγκεκριμένα ο κ. Δεσποτόπουλος ανέφερε: «Με θλίψη έχω διαπιστώσει, τελευταία, ότι γράφουν μερικοί εναντίον του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄, ότι δήθεν ήταν εναντίον της Επαναστάσεως. Χρειάστηκε να τους εξηγήσω ότι ο Πατριάρχης έσωσε τον Ελληνισμό. Όταν εκδηλώθηκε Επανάσταση και για λόγους ιστορικούς, επικράτησε στην Πελοπόνησσο, στη Στερεά Ελλάδα και σε ορισμένα νησιά, οι πολλοί Έλληνες που ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη, στις Κυδωνίες, στην Κύπρο και στην μικρασιατική ύπαιθρο, βρέθηκαν σε κατάσταση ομηρίας και κινδύνευαν να εξοντωθούν όλοι, ως αντίποινα για όσα συνέβαιναν στην Πελοπόνησσο. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε μεν, εν ώρα ειρήνης, μία ανοχή στους πληθυσμούς, αλλά στην πρώτη ιστορική κρίση εξαγριώνονταν και συμπεριφέρονταν μέχρις απανθρωπίας σκληρά. Τότε ο Πατριάρχης, για να αποτρέψει αυτή την απάνθρωπη μεταχείριση εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως και της Σμύρνης και της Κύπρου προέβη σε μίαν αποκήρυξιν, εν συνεννοήσει και με τον Σεϊχουλισλάμη, τον θρησκευτικό ηγέτη των Τούρκων, που του το εζήτησε, ο οποίος αρνήθηκε να υπογράψει διατάγματα εξοντώσεως των Ελλήνων. Η πράξη, λοιπόν, του Πατριάρχη είναι κορυφαία εθνική πράξη και όχι αντεθνική, όπως λένε οι επιπόλαιοι, που διαβάζουνε απλώς τα γράμματα και αγνοούν τη ιστορική συγκυρία…».

9/4/09

Ο γιατρός των φτωχών παιδιών

Ο Αυξέντιος Καλαγκός είναι ένας σύγχρονος ιεραπόστολος της Ιατρικής. Τα τελευταία 10 χρόνια έχει χειρουργήσει πάνω από 9.000 άπορα παιδιά! Το φιλανθρωπικό ίδρυμα ¨ΚΑΡΔΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ" που δημιούργησε τον Ιούνιο του 1998, προσφέρει ανεκτίμητες ιατρικές υπηρεσίες στους ξεχασμένους του κόσμου... Ο διάσημος αυτός Έλληνας γιατρός διευθύνει την Καρδιοχειρουργική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Γενεύης αλλά ταξιδεύει μία εβδομάδα κάθε μήνα: Ερυθραία, Μοζαμβίκη, Αίγυπτος, Αλγερία, Ινδία, Λίβανος, Μαρόκο... ακολουθώντας τη συμβουλή του πατέρα του:
"Να προσπαθήσεις να γίνεις κάποιος που προσφέρει στους άλλους".
Από το περιοδικό Κ (Κυριακ. Καθημερινή 5.4.09) αντιγράφω κάποια αποσπάσματα της συνέντευξής του. Νομίζω ότι θα εντυπωσιαστείτε...
Εσείς, αλήθεια, τι άνθρωπος είστε; Πιστός βαθιά-προέρχομαι από θρησκευτική οικογένεια. Κοιτάζω να κάνω καλά πράγματα, γιατί αυτό καλύπτει μιαν ευαίσθητη πλευρά του χαρακτήρα μου. Και δεν έκλεισα ποτέ τα μάτια μου στους άλλους… Λέω ότι ο Θεός σου δίνει τα υπόλοιπα, όταν έχεις ένα θετικό προορισμό στη ζωή σου. ...Ο πατέρας μου διάβαζε με το κερί, για να σπουδάσει. Κι όταν μιλούσαμε, μου έλεγε: «Σκοπός σου να μην είναι τα χρήματα, αλλά τα έργα. Και να μην κλείνεις τα μάτια στις ανάγκες των άλλων». ...Οι χώρες, όπως η Ελβετία, δε με έχουν ανάγκη-εγώ σήμερα αδειάζω αυτή την έδρα, κάποιος άλλος θα πάρει τη θέση μου. Στον Τρίτο Κόσμο, όμως, βρήκα το νόημα της ψυχής μου. Εσείς, που κάθε στιγμή είστε σε επαφή με τη ζωή και το θάνατο, βρήκατε έστω μια απάντηση στα ερωτήματά σας; Αυτό που ένιωσα είναι ότι ο Θεός μου έδωσε μια ορισμένη ζωή, ορισμένες μέρες που είναι η ύπαρξή μου σε αυτό τον κόσμο και μια θετική φύση αγάπης. Ότι μου ζητάει να δώσω νόημα σε αυτή τη ζωή, χτίζοντας κάτι θετικό, όχι μόνο για τα προσωπικά μου, αλλά και για τους άλλους - αυτό αντιλαμβάνομαι. Και ξέρω ότι, όταν ο άνθρωπος μεγαλώνει και ρίχνει μια ματιά στο παρελθόν, κάνει έναν απολογισμό πράξεων: «από πού ξεκίνησα και που έφτασα». Εσείς τι «απαντάτε» στον Θεό σας; Ότι τον «συναντώ» καθημερινά, μέσα από την προσωπική μου συγκρότηση και ακριβώς γιατί ένας χειρούργος ισορροπεί πάντα ανάμεσα σε δύο ενδεχόμενα: είτε να κάνει λάθος με ολέθριες συνέπειες είτε να σώσει μια ζωή. Η σωστή απόφαση για την κατάλληλη τεχνική που θα ακολουθήσει, βασίζεται στην επιστημονική του γνώση αλλά και την εσωτερική του δύναμη. Όταν είστε στον Τρίτο Κόσμο, σε ξεχασμένα σημεία της Γης, πώς νιώθετε; …Ποτέ δε το σκέφτηκα αυτό, γιατί δεν έχω φόβους στη ζωή μου. Κι αν δεν είχα οικογένεια, θα μπορούσα να τα παρατήσω όλα και να ζήσω εκεί. Όσο …για τις τελικές υπαρξιακές απαντήσεις, τις έχει ο Θεός κι αυτή είναι η καλή πλευρά της ζωής. Με την αναζήτηση μπορεί να φτάσουμε σε ένα ανώτερο πνευματικό επίπεδο, κάνοντας θετικές πράξεις και δίνοντας κίνητρο στους άλλους ανθρώπους να βοηθήσουν. Και τότε, θα μπορούμε μια μέρα να πούμε «έκανα κάτι που θα μείνει»!

7/4/09

Από τον Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Παραλίας

Φίλοι μου από τα κατηχητικά του Ι. Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Παραλίας με ενημέρωσαν σχετικά... Υποδέχτηκαν το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ στην ενορία τους την Παρασκευή 27.3.09 (Δ' Στάση Χαιρετισμών) Μετά το πέρας της ακολουθίας στο πνευματικό κέντρο τα παιδιά των κατηχητικών συνάντησαν το Σεβασμιώτατο, μίλησαν μαζί του, πήραν την ευχή του και του τραγούδησαν. Μπράβο παιδιά για την παρουσία σας! Καλή Ανάσταση!
Ευχαριστούμε πολύ το Δ. Σταύρου για τις φωτογραφίες...

6/4/09

Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου: 3η αγωνιστική

Το πρωτάθλημά μας συνεχίστηκε και αυτό το Σαββατοκύριακο κανονικά...
Τα αποτελέσματα της 3ης αγωνιστικής ήταν:
Α΄ Γυμνασίου Εστίας – Εγλυκάδα 2-7 Β΄/Γ΄ Γυμνασίου Εστίας – Ανάληψη 12-6 Αγ. Διονύσιος – Μεταμόρφωση 7-5 Παραλία - Εστία 1-6
Είναι εμφανές ότι κάποιοι άρχιζαν να ξεχωρίζουν... Τίποτα όμως δεν έχει κριθεί ακόμα!