30/4/16

Περιμένοντας την Ανάσταση



Σήμερα οι πιστοί απ' άκρη σ' άκρη περιμένουν την Ανάσταση. Και το αυθεντικό νόημα του Πάσχα είναι αυτό ακριβώς: το πέρασμα από τη σκλαβιά της αμαρτίας στην ελευθερία της ζωής 
εν Χριστώ. Η διάβαση από το σκοτάδι στο φως, από το θάνατο στη Ζωή...

«Ἐκ γάρ θανάτου πρός ζωήν ἡμᾶς διεβίβασεν ἐπινίκιον ψάλλοντας» θα ακούσουμε στον αναστάσιμο κανόνα.

Απόψε, ας αφήσουμε το αναστάσιμο φως της ελπίδας και της αγάπης να πλημμυρίσει τις κλονισμένες καρδιές μας. Το έχουμε όλοι μας τόσο ανάγκη!

"Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός..."

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Μήνυμα Πάσχα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου


Παιδιά μου εὐλογημένα,

Σήμερα ζοῦμε μέσα στό πέλαγος τῆς χαρᾶς καί τῆς ἀγαλλιάσεως, γιατί ἀναπνέομε τόν πνευματικό ἀέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καί τῆς νίκης τῆς ζωῆς ἐναντίον τοῦ θανάτου.

Αὐτός ὁ ἑορτασμός δέν εἶναι ἓνα κοσμικό γεγονός. Αὐτό τό πανηγύρι δέν εἶναι μιά ἁπλῆ συμμετοχή σέ μιά ἑορταστική σύναξη, ἀλλά εἶναι «ἡ ἑορτή τῶν ἑορτῶν καί ἡ πανήγυρις τῶν πανηγύρεων».

Πρόκειται γιά «Σύνοδο οὐρανοῦ καί γῆς», ὃπως θά ἒλεγε ὁ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ὁ ὡραιότερος ὓμνος πού ἒχει γραφεῖ γιά ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι αὐτός πού ἀκούεται κατά τήν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως. «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια. Ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις, τήν ἒγερσιν Χριστοῦ ἐν ᾗ ἐστερέωται…» Δηλαδή: «Τώρα ὃλα ἒχουν πλημμυρίσει ἀπό φῶς. Ὁ Οὐρανός καί ἡ γῆ καί τά καταχθόνια. Ὃλη ἡ κτίση ἂς ἑορτάσει τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, γιατί μέσα ἀπό τήν Ἀνάσταση ἀνακαινίστηκε…».


Σήμερα, τό φῶς νίκησε καί ἒδιωξε μακριά ἀπό τόν ἂνθρωπο, τό φοβερό σκοτάδι τῆς ἀγνωσίας τοῦ Θεοῦ.
Σήμερα, γίνεται ἡ ἀνάβαση ἀπό τήν γῆ στούς οὐρανούς.
Σήμερα γίνεται ἡ μετάβαση ἀπό τόν θάνατο στή ζωή, ὣστε ὁ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὡς Ἐκπρόσωπος τῆς κτίσεως συμπάσης να πανηγυρίζῃ πανευφροσύνως, καταγελώντας τόν θάνατο καί λέγοντας: «Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; Ποῦ σου, ἅδη, τό νῖκος;

Ἀνέστη Χριστός καί σύ καταβέβλησαι.

Από το Αναστάσιμο μήνυμα του Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ


.....
Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερη ἐπένδυση ἀπὸ αὐτὴν τῆς πίστεως στὴν θεότητα τοῦ Κυρίου καὶ τῆς ὁμολογίας τῆς Ἀναστάσεώς Του. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀδικία γιὰ κάποιον ἀπὸ τὸ νὰ μεταμορφώσει αὐτὴ τὴ δυνατότητα τῆς πίστεως σὲ ἀμφιβολία ἢ σὲ νεκρὸ γράμμα.

Ὁ κίνδυνος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, νὰ πνιγοῦμε κάτω ἀπὸ τὰ ἄγρια κύματα τῶν ὀρθολογιστικῶν ἀμφιβολιῶν καὶ ἢ νὰ παρασυρθοῦμε ἀπὸ τοὺς θυελλώδεις ἀνέμους τῆς σύγχρονης κοσμικῆς ἀντίληψης ἢ ἀκόμη νὰ μείνουμε ἀδιάφοροι κάτω ἀπὸ ρηχότητα τῶν ἑορταστικῶν πανηγυρισμῶν τοῦ λεγόμενου ἑλληνικοῦ Πάσχα εἶναι ὁρατός. Ἡ χαρὰ ποὺ οἱ πασχαλιάτικοι ἑορτασμοὶ προσφέρουν σβήνει μόλις σβήσουν οἱ λαμπάδες, τελειώνει μόλις φᾶμε τὸ ἀρνί, εἶναι εὔθραυστη σὰν τὰ τσόφλια ἀπὸ τὰ κόκκινα αὐγά, ξεχνιέται μόλις τελειώσουν οἱ ἀργίες.

Ἀντίθετα, ὁ πνευματικὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα, ποὺ στηρίζεται πάνω στὴν ἀκλόνητη πίστη στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ ἐπιβεβαιώνεται μὲ τὴν πραγματικὰ ἀναστημένη ζωή μας εἶναι αἰώνιος, δίχως τέλος, ἀνέσπερος, οὔτε ἐξαντλεῖται οὔτε ἐξαντλεῖ...

ολόκληρο το μήνυμα εδώ

Χριστός Ανέστη!


Ἐὰν ὑπάρχει μιὰ ἀλήθεια στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ εὐαγγελικὲς ἀλήθειες, ἡ ἀλήθεια αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.


Μόνο στὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐξηγοῦνται ὅλα τὰ θαύματά Του, ὅλες οἱ ἀλήθειές Του, ὅλα τὰ λόγια Του, ὅλα τὰ γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Μεταξὺ τῶν θαυμάτων, ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι τὸ μεγαλύτερο θαῦμα. Ὅλα τὰ ἄλλα θαύματα πηγάζουν ἀπὸ αὐτὸ καὶ συνοψίζονται σ’ αὐτό. Ἀπ’ αὐτὸ πηγάζουν ἡ πίστη καὶ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ προσευχὴ καὶ ἡ θεοσέβεια. 

Χωρὶς τὴν ἀνάσταση δὲν ὑπάρχει, οὔτε στὸν οὐρανὸ οὔτε κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸ, τίποτε πιὸ παράλογο ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸ, οὔτε μεγαλύτερη ἀπελπισία ἀπὸ τὴ ζωὴ αὐτή, δίχως ἀθανασία. Γι’ αὐτό, γιὰ τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη, ὁ Ἀναστημένος Κύριος εἶναι τὰ «πάντα ἐν πᾶσιν» σ’ ὅλους τοὺς κόσμους: ὅ,τι τὸ Ὡραῖο, τὸ Καλό, τὸ Ἀληθινό, τὸ Προσφιλές, τὸ Χαρμόσυνο, τὸ Θεῖο, τὸ Σοφό, τὸ Αἰώνιο. 

Αὐτὸς εἶναι ὅλη ἡ Ἀγάπη μας, ὅλη ἡ Ἀλήθειά μας, ὅλη ἡ Χαρά μας, ὅλο τὸ Ἀγαθό μας, ὅλη ἡ Ζωή μας, ἡ Αἰωνία Ζωὴ σὲ ὅλες τὶς αἰωνιότητες καὶ ἀπεραντοσύνες.

Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

Από το αναστάσιμο μήνυμα του Μητροπολίτου Κονίτσης κ.κ. ΑΝΔΡΕΑ


.....
Ἀλλὰ ὄχι ! Ἡ φωνὴ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀκούγεται θριαμβευτική : "Ἐγενόμην νεκρός, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων". Οἱ ἐχθροί μου μὲ ἐσταύρωσαν, ἐσφράγισαν τὸν τάφον μου καὶ ἔβαλαν στρατιωτικὴ φρουρά. Καὶ νόμισαν ἔτσι ὅτι ἡσύχασαν ἀπὸ τὴν παρουσία μου. Πόσο λάθος ἔκαναν ! Τὰ δεσμὰ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ἅδου διερράγησαν, ὁ τάφος ἄνοιξε μὲ θαυμαστὸ τρόπο. Κι' ἐγώ, ποὺ οἱ ἐχθροί μου νόμιζαν ὅτι μὲ εἶχαν ἐξουθενώσει, "ζῶν εἰμι", ζῶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Εἶμαι ὁ νικητὴς καὶ ὁ ἀσάλευτος βράχος ἐπάνω στὸν ὁποῖο θὰ μένῃ ἀκλόνητη ἡ Ἐκκλησία μου. "Καὶ πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς" (Ματθ. ιστ΄ 18). Ὁ θάνατος καὶ οἱ ὠργανωμένες δυνάμεις τοῦ κακοῦ δὲν θὰ ὑπερισχύσουν καὶ δὲν θὰ κατανικήσουν τὴν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία θὰ παραμένῃ αἰώνια καὶ ἀθάνατη.



Εσπερινός της Αγάπης




Το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου για το Πάσχα


....
Ἀτυχῶς, σήμερον ἡ τρομοκρατία, οἱ πόλεμοι καὶ γενικώτερον ἡ ἀφαίρεσις τῆς ζωῆς ἀνθρώπων συνεχίζονται.

Ὁ θρῆνος καὶ ἡ ἀγωνία τῶν θυμάτων, διαδιδόμενοι μάλιστα ταχύτατα διὰ τῶν συγχρόνων τεχνολογι-κῶν μέσων, διασχίζουν τὴν ἀτμόσφαιραν καὶ σπαράσσουν τὴν καρδίαν μας. Διὰ τοῦτο οἱ ἡγέται τῆς ἀνθρωπότητος, πολιτικοὶ καὶ πνευματικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί, ἔχομεν καθῆκον καὶ χρέος ἀγάπης νὰ ἐνεργῶμεν πᾶν ὅ,τι ἐνδείκνυται διὰ τὴν ἀποφυγὴν αὐτῶν τῶν ἐκρύθμων καταστάσεων.

Ἐν μέσῳ αὐτοῦ τοῦ σημερινοῦ «κόσμου τοῦ παραλόγου», ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ καλούμεθα νὰ δώσωμεν τὴν καλὴν μαρτυρίαν τῆς ἀγάπης καὶ τῆς προσφορᾶς πρὸς τὸν συνάνθρωπον, ἀγάπης καὶ μόνον.


Τὸ Πάσχα δὲν εἶναι διὰ τοὺς Ὀρθοδόξους πιστοὺς μία στιγμιαία ἀπόδρασις ἀπὸ τὴν στυγνὴν πραγματικότητα τοῦ κακοῦ ἐν τῷ κόσμῳ, εἶναι ἡ ἀκλόνητος βεβαιότης ὅτι ὁ θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χριστὸς εἶναι μεθ᾿ ἡμῶν «πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματ. κη΄, 20)...

Από το Αναστάσιμο μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου



Καλή Ανάσταση



Τί εἶναι αὐτό, ἀδελφοί φιλεόρτοι καί φιλόχριστοι; Τί εἶναι αὐτή ἡ μεγάλη λαμπροφορία; Τί εἶναι αὐτή ἡ τόση φωταγωγία καί χαρά; Τί εἶναι αὐτό πού ἔκανε τήν Ἐκκλησία νά ἀστράφτει τόσο πολύ; Τί εἶναι αὐτό πού λάμπρυνε τήν οἰκουμένη; Τί εἶναι αὐτό πού ἔκανε νά δημιουργηθεῖ τόσο μεγάλη χαρά καί εὐχαρίστηση;

Ὁ Χριστός ἀναστήθηκε καί ὅλος ὁ κόσμος γέμισε ἀπό ἀγαλλίαση. Ἄνοιξε τόν Παράδεισο καί τόν ἔκανε προσιτό σέ ὅλους μας.

Ὑμνοῦν οἱ ἄγγελοι, ἐπειδή εὐφραίνονται γιά τή σωτηρία μας. Ὅλη ἡ κτίση ἑορτάζει μαζί μας γιατί ξημέρωσε ἡμέρα σωτήρια, ἔλαμψε πάλι ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης».

Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης
(Ε.Π.Ε. Φιλοκαλία, τόμος 18ος)

29/4/16

Δος μοι τούτον τον ξένον



Τὸν ἥλιον κρύψαντα τὰς ἰδίας ἀκτίνας,
καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ διαρραγέν, τῷ τοῦ Σωτῆρος θανάτῳ,
ὁ Ἰωσὴφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καὶ καθικετεύει λέγων·


δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ἡ Μήτηρ καθορῶσα νεκρωθέντα ἐβόα·


Ὦ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, εἰ καὶ τὰ σπλάγχνα τιτρώσκομαι,
καὶ καρδίαν σπαράττομαι, νεκρόν σε καθορῶσα,
ἀλλὰ τῇ σῇ ἀναστάσει θαρροῦσα μεγαλύνω.
Καὶ τούτοις τοίνυν τοῖς λόγοις δυσωπῶν τὸν Πιλᾶτον
ὁ εὐσχήμων λαμβάνει τοῦ Σωτῆρος τὸ σῶμα,
ὃ καὶ φόβῳ ἐν σινδόνι ἐνειλήσας καὶ σμύρνῃ, κατέθετο ἐν τάφῳ
τὸν παρέχοντα πᾶσι ζωὴν αἰώνιον καὶ τὸ μέγα ἔλεος. 



Τον ήλιο που έκρυψε τις ίδιες του τις ακτίνες και το καταπέτασμα του ναού που διερράγη, λόγω του θανάτου του Σωτήρος, ο Ιωσήφ όταν (τα) είδε, προσήλθε στον Πιλάτο και θερμά ικετεύει λέγοντας: 

Δώσε μου τούτο τον ξένο, που από βρέφος σαν ξένος φιλοξενήθηκε στον κόσμο. 
Δώσε μου τούτο τον ξένο, που οι ομόφυλοι από μίσος τον θανατώνουν σαν ξένο. 
Δώσε μου τούτο τον ξένο, που παραξενεύομαι να βλέπω του θανάτου το (παρά)ξενο. 
Δώσε μου τούτο τον ξένο, που ήξερε να φιλοξενεί τους πτωχούς και τους ξένους. 
Δώσε μου τούτο τον ξένο, που οι Εβραίοι από φθόνο τον απεξένωσαν από τον κόσμο. 
Δώσε μου τούτο τον ξένο, για να κρύψω σε τάφο, που σαν ξένος δεν είχε που να γείρει το κεφάλι. 
Δώσε μου τούτο τον ξένο, που βλέποντάς τον νεκρό η Μητέρα φώναζε: 

Ω, Υιέ μου και Θεέ μου, αν και στα σπλάχνα πληγώνομαι και στην καρδιά σπαράζω που σε βλέπω νεκρό, αλλά αναθαρρώντας από την ανάστασή σου, δοξάζω. 
Και με τούτα τα λόγια ικετεύοντας τον Πιλάτο ο άρχοντας λαμβάνει του Σωτήρος το σώμα, που και με φόβο το τύλιξε σε σεντόνι και σε σμύρνα και το έβαλε σε τάφο, αυτόν που παρέχει σε όλους ζωή αιώνια και το μεγάλο έλεος. 

(ιδιόμελο Μ. Παρασκευής)

28/4/16

Ακολουθίες στην Αγ. Σκέπη



Η Ακολουθία του Επιταφίου Θρήνου 
την Μεγάλη Παρασκευή το απόγευμα 
στον Ιερό Ναό Αγίας Σκέπης Πατρών 
θα αρχίσει στις 6 μ.μ.

Η περιφορά του Επιταφίου πέριξ του Ιδρύματος 
περίπου στις 8 μ.μ.

Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ της ΑΓΑΠΗΣ
στον ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΠΑΤΡΩΝ
θα τελεσθεί την ΚΥΡΙΑΚΗ του ΠΑΣΧΑ
στις 10:30 το πρωί.

Τι είναι το Υπερώο της Σιών;


Το Υπερώο της Σιών που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη είναι ένα ιδιωτικό διώροφο σπίτι, που μεταμορφώθηκε σε χώρο συναθροίσεων των χριστιανών. Σ’αυτό έγιναν, ο Μυστικός Δείπνος και το Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας, η Επιφοίτηση του Άγιου Πνεύματος και η ίδρυση της πρώτης χριστιανικής Εκκλησίας (Πραξ. 2.).

Σύμφωνα με μια παλιά παράδοση το Υπερώο στη Σιών ανήκε σε ευσεβεστάτη πλούσια γυναίκα, τη Μαρία, μητέρα του Ευαγγελιστή Μάρκου.


Ορθόδοξες Απαντήσεις

Γιατί ο Δείπνος της Μ. Πέμπτης, ονομάζεται "Μυστικός Δείπνος";


Η λέξη μυστικός παράγεται από το «μύστης» και αυτό από το «μυώ». Άρα ο Δείπνος αυτός δεν έγινε κρυφά και απομονωμένα, αλλά για να αποκαλύψει, παρουσιάσει και διδάξει στους δώδεκα μαθητές Του ο Κύριος, ότι το μυστήριο της Σταυρικής Του Θυσίας ήδη έχει συντελεσθεί. 

Ο Δείπνος εκείνης της Πέμπτης λέγεται και είναι «ΜΥΣΤΙΚΟΣ», διότι εμύησε ο Κύριος τους Μαθητές Του και διά των Μαθητών εμάς στη σωτήρια θυσία: Ιερούργησε ο ίδιος τη Σταυρική Θυσία του Γολγοθά. Με τον Μυστικό Δείπνο ο Χριστός με τρόπο ασύλληπτο από τον ανθρώπινο νου και την κοινή λογική, προλαβαίνει τα γεγονότα της προδοσίας, της Δίκης, των Παθών, του Γολγοθά και της Θυσίας πάνω στον Σταυρό. 

Και τα προλαμβάνει διότι είναι παρόντα στην τροφή του Παναγίου Σώματος και του Τιμίου Αίματος Του… "Φάγετε από το Σώμα μου", τους λέγει, "και πίετε από το Αίμα μου". Είμαι το "Εσφαγμένο Αρνίον". Για να μας ομιλεί έτσι ο Κύριος, σημαίνει ότι η Θυσία έχει ήδη συντελεσθεί και συνεχίζει με την δική μας Θεία Λειτουργία να συντελείται!

πρ. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Ορθόδοξες Απαντήσεις

Μειώνονται οι ώρες των Θρησκευτικών στην Ε' και Στ' Δημοτικού


Τη Μ.Τρίτη, 26 Απριλίου 2016, το Υπουργείο Παιδείας παρουσίασε την Υπουργική απόφαση για το νέο τύπο ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου που ξεκινά τη λειτουργία του από τον προσεχή Σεπτέμβριο.

Η απόφαση αυτή, ανάμεσα στα άλλα και εντελώς προκλητικά, μειώνει τις ώρες διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών από 2 σε 1 στην Ε’ και ΣΤ’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου... Και όλο αυτό χωρίς δημόσια διαβούλευση και ενώ ο περίφημος διάλογος για την Παιδεία είναι σε εξέλιξη... 

Φοβούμαστε ότι η πλήρης κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών από τα σχολεία είναι κοντά. Οι αντιχριστιανικές εμμονές και ιδεοληψίες συνεχίζονται με αμείωτη ένταση...



Διψώ...


.......
Ὁ Ἰησοῦς διψᾶ. Τί θὰ Τοῦ προσφέρουμε ἄραγε ἐμεῖς στὴν ὀδυνηρὴ δίψα Του;

Γιατὶ τώρα δὲν ἔχει ἀνάγκη τῆς προσ­φορᾶς ἑνὸς ποτηρίου νεροῦ. Οὔτε ὅμως Τὸν ξεδιψᾶ μιὰ συναισθηματικὴ συμπόνια καὶ μιὰ τυπικὴ συμπόρευση μαζί Του.

Ὁ Χριστὸς διψᾶ! Διψᾶ τὴ σωτηρία μας. Τὴ σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου. Ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Καὶ τίποτε, μὰ τίποτε ἄλλο δὲν θὰ ξεδιψοῦσε αὐτή Του τὴ δίψα, ὅσο οἱ σταλαγματιὲς τῶν δακρύων τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας μας.

Τὰ δάκρυά μας. Τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας μας μποροῦν νὰ μετριάσουν τὴ φλόγωση τῶν χειλέων τοῦ Κυρίου μας. Μόνο αὐτὰ μποροῦν νὰ ξεδιψάσουν τὴν ἀφόρητη δίψα τοῦ Σταυροῦ Του.

Ἂς εἶναι αὐτὰ ποὺ θὰ Τοῦ ἀφήσουμε στὰ πανάχραντα πόδια Του ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ μαζὶ μὲ τὴν καρδιακή μας παράκληση: «Δέξαι, Κύριε, τὰς πηγὰς τῶν δακρύων ἡμῶν καὶ σῶσον ἡμᾶς ὡς φιλάνθρωπος».

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

Γιατί ο Χριστός στο Μυστικό Δείπνο είπε «Πίετε εξ’ αυτού πάντες» και δεν είπε και «Λάβετε φάγετε πάντες»



Γιατί ο Κύριος είπε για το μεν Σώμα Του, «Λάβετε φάγετε», έτσι αορίστως (δηλαδή ούτε πόσοι ούτε ποιοί), και αμέσως μετά, να λέει για το Αίμα Του, «Πίετε εξ αυτού πάντες», προτρέποντας άπαντες να πιουν από τους παρόντες στον Μυστικό Δείπνο;

Υπήρχε περίπτωση να κάνει λάθος ο Κύριος, στην διατύπωση αυτή των λόγων Του; Ασφαλώς και όχι.

Γνώριζε πολύ καλά, ότι όλοι οι παριστάμενοι στον Μυστικό Δείπνο θα έπιναν από το Ποτήριο που τους έδωσε, αλλά δεν θα έτρωγαν όλοι.

Γιατί, ο Ιούδας τον άρτο δεν τον έφαγε, λένε οι ερμηνευτές, αλλά τον έκρυψε, (ή έφαγε μέρος και έκρυψε τον υπόλοιπο), για να τον δείξει στους Σταυρωτές Του ως αποδεικτικό στοιχείο και να τους πει: Ορίστε, κοιτάξτε, Αυτός λέει ότι αυτό το ψωμί είναι το Σώμα Του πράγμα που σημαίνει ότι είναι δεισιδαίμων, πλάνος, παραβάτης του Νόμου.

Όμως τον οίνον, δεν μπορούσε να τον κρύψει ούτε να τον πάρει μαζί του, επομένως ήπιε αναγκαστικά.

Να λοιπόν, για ποιο λόγο ο Κύριος δεν είπε το «όλοι» για τον άρτο ενώ το είπε μόνο για το ποτήριο.

Πηγή: Συναξαριστής υπό Ματθαίου Λάγγη, τόμος 13

27/4/16

Θεία Λειτουργία στην Χριστ. Εστία τη Μ. Πέμπτη


Μ. ΠΕΜΠΤΗ ΠΡΩΙ

Θεία Λειτουργία στον Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου
(εντός της Χριστ. Εστίας Πατρών)

7.00 πμ. - 9.00 πμ.


Αναζητώντας την υπέρβαση



Τις αργίες του Πάσχα πολλοί είναι αυτοί που θα αποδράσουν από τις πόλεις και θα ξεχυθούν στην ελληνική ύπαιθρο όπως επιβάλλει το εθιμοτυπικό των ημερών. Ίσως εκεί συναντήσουν κάποιο απόμερο ξωκλήσι ή έρημο ή όχι μοναστήρι...

Ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές σας πεποιθήσεις, αξίζει να τους αφιερώσετε λίγο από τον χρόνο σας για να μάθετε την ιστορία τους, να περιεργαστείτε τα έργα της ανθρώπινης πίστης, τις χειροποίητες νωπογραφίες και αγιογραφίες στο εσωτερικό τους που έχουν αντέξει στους αιώνες.

Ίσως τότε μες στην απόλυτη ησυχία και στο φως του κεριού που τρεμοπαίζει κατανοήσετε τις επιλογές κάποιων αναχωρητών ή απλών ανθρώπων της υπαίθρου που εδώ σε τούτα τα απόμακρα μέρη, έκαναν τη δική τους υπέρβαση για να συναντήσουν τον Θεό τους ή να βρουν τον εαυτό τους, στήνοντας ένα ταπεινό ξωκλήσι ή κτίζοντας πέτρα, πέτρα με απόθεμα ψυχής και περίσσευμα δύναμης ένα μοναστήρι που, ακόμη και αιώνες μετά, εντυπωσιάζει και προκαλεί δέος!

Πηγή: ΤΟ ΕΘΝΟΣ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ Η ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗ



Συγγραφέας: ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Εκδότης: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ "Ο ΣΩΤΗΡ"


Ἡ παροῦσα ἔκδοση περιλαμβάνει κείμενα πού ὑπό τή μορφή ὁμιλιῶν, συνεντεύξεων, ἀφυπνιστικῶν ἐγκυκλίων, δηλώσεων ἤ μηνυμάτων πρός νέους ἀνθρώπους, κατά καιρούς προσπάθησαν νά καταδείξουν τό ψέμα καί νά ὑποδείξουν τήν ἀπόλυτη ἀνάγκη καί τόν δρόμο τῆς ἀνατροπῆς καί ἐλπίδας. Μέσα στά ἀσφυκτικά καί ἀηδιαστικά ἀδιέξοδα τῆς σύγχρονης ζωῆς τονίζουν τίς ρωγμές τους καί ἐκφράζουν τήν ἐλπίδα γιά λίγο φῶς...


Εξώφυλλο Μαλακό
Σελίδες 182
Σχήμα 15x23
Κωδικός 75795
ISBN 978-960-99056-2-6


Το βάρος του ποτηριού και τα άγχη της ζωής


Ένας γέροντας μιλούσε σε κάτι νεαρά παιδιά…
Κάποια στιγμή σήκωσε ένα ποτήρι νερό, και όλοι υπέθεσαν ότι θα τους απευθύνει την κλασική ερώτηση «είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο».

Αντί αυτού, με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο, ρώτησε:

«Πόσο βαρύ είναι αυτό το ποτήρι νερό;»

Οι απαντήσεις που ακούστηκαν κυμαίνονταν από 250 σε 600 γραμμάρια.

Εκείνος όμως απάντησε:

«Το απόλυτο βάρος δεν έχει σημασία… Εξαρτάται από το πόσο διάστημα το κρατάω.
Εάν το κρατήσω για ένα λεπτό, δεν είναι ένα πρόβλημα.
Εάν το κρατήσω για μια ώρα, θα έχω έναν πόνο στον βραχίονά μου.
Αν το κρατήσω για μία μέρα, το χέρι μου θα μουδιάσει και θα αρχίσει να παραλύει.
Σε κάθε περίπτωση, το βάρος του γυαλιού δεν αλλάζει, αλλά όσο πιο πολύ το κρατάω, τόσο πιο βαρύ γίνεται.»

Ο γέροντας συνέχισε λέγοντας,
«Τα άγχη και οι ανησυχίες της ζωής είναι σαν το ποτήρι του νερού. Αν τα σκέφτεστε για ένα μικρό χρονικό διάστημα, δεν συμβαίνει τίποτα κακό. Αν τα σκεφτείτε λίγο περισσότερο, αρχίζουν να σας βλάπτουν.
Και αν τα σκέφτεστε όλη την ημέρα για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να αισθανθείτε ότι σας παραλύουν και ότι σας καθιστούν ανίκανους να κάνετε οτιδήποτε άλλο».

Είναι σημαντικό να θυμάστε να διώχνετε τα άγχη και τους φόβους σας. Όσο πιο νωρίς μέσα στην ημέρα, αφήστε όλα τα βάρη σας στον Χριστό. Μην τα κουβαλάτε όλο το απόγευμα και όλο το βράδυ μαζί σας. Προσευχηθείτε και πείτε τα πρώτα στο Χριστό!

Έπειτα, αν οι φοβίες σας, γίνουν εμμονές ή αιτία να αμαρτάνετε, είτε με ολιγοπιστίες και με αμφιβολίες προς τον Θεό είτε με άσχημους λογισμούς προς τους γύρω σας, τότε όποτε μπορέσετε επισκεφθείτε τον πνευματικό σας πατέρα και εξομολογηθείτε…

Μην το αναβάλετε.

Θυμηθείτε να αφήσετε το ποτήρι σας, όσο πιο γρήγορα μπορείτε!

Για να ξεκουραστείτε…

Πηγή: Αόρατοι Ερημίτες

26/4/16

Δόξα! Τὸ τέλος τῆς θυσίας καὶ τοῦ σταυροῦ


Παράξενος πολὺ ὁ κόσμος γύρω μας. Καὶ ἡ ζωή μας σὲ ὅλες τὶς ἐκφάνσεις της. Γεννᾶ καθημερινὰ μέσα ἀπὸ τὰ πολυποίκιλα προβλήματά της βασανιστικὰ καὶ ἀναπάντητα ἐρωτήματα. Ἐρωτήματα γύρω ἀπὸ τὸν πόνο, τὶς δοκιμασίες καὶ τὶς κακουχίες τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλὰ καὶ ἐρωτήματα ποὺ ἀφοροῦν στὸ Σταυρὸ τοῦ Κυρίου καὶ τὸν φοβερὸ Γολγοθᾶ.Ἀλήθεια, πόσες φορὲς δὲν σκάλωσε ἡ σκέψη μας ἀτενίζοντας τὸν Σταυρό Του; Πόσες φορὲς δὲν ἀπορήσαμε γιὰ τὸ τέλος τοῦ ὄντως δικαίου καὶ ἀναμαρτήτου Ἰησοῦ Χριστοῦ; Πόσο δίκιο εἶχε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν ἔγραφε ὅτι ὁ Σταυρός Του ἦταν «σκάνδαλο» γιὰ τοὺς Ἰουδαίους καὶ «μωρία» γιὰ τοὺς Ἕλληνες (Α΄ Κορ. α΄ 23). Ἀλλὰ παρόμοια ἐρωτήματα γεννῶνται καὶ σχετικὰ μὲ τὶς δοκιμασίες καὶ τὰ παθήματα ὅλων ἐκείνων ποὺ πάσχουν καὶ ὑποφέρουν.

Ἕως πότε λοιπὸν ἡ ἀδικία θὰ κυριαρχεῖ καὶ θὰ ἐπιβάλλεται; Ἕως πότε ὁ ἐνάρετος θὰ παραμερίζεται καὶ θὰ διώκεται; Ἕως πότε ὁ τίμιος θὰ ἀδικεῖται, καὶ ὁ ἀνέντιμος θὰ δικαιώνεται καὶ θὰ ἐπιπλέει; Ἕως πότε ἡ ἀλήθεια θὰ συσκοτίζεται καὶ θὰ διαστρέφεται καὶ τὸ ψέμα θὰ θριαμβεύει;

Γιὰ νὰ φθάσει πλέον κατ’ εὐθείαν τὸ ἐρώτημά μας στὸν ἴδιο τὸν Θεό: Ἕως πότε λοιπὸν Σύ, «ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ἀληθινός» (Ἀποκ. ς΄ 10), θὰ παραβλέπεις τὴν ἀδικία καὶ θὰ ἀρνεῖσαι νὰ παρέμβεις δυναμικὰ γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς δικαιοσύνης;

Ἴδιος ὁ ἄνθρωπος διαχρονικά. Πανομοιότυπα καὶ τὰ ἐρωτήματά του. Ὁλόϊδιες καὶ οἱ ἀπορίες τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου μας, ὅταν βρισκόταν στὴ γῆ: Γιατί ὁ θεῖος Διδάσκαλος νὰ ἐμπαίζεται, νὰ ἐμπτύεται, νὰ κολαφίζεται, νὰ μαστιγώνεται, νὰ σταυρώνεται; Κι ἐμεῖς ἐλπίζαμε. 

Ἐλπίζαμε... Τώρα ὅμως ἐξανεμίστηκαν οἱ ἐλπίδες μας. Διαψεύσθηκαν. Καὶ ἡ ἀπελπισία ἔχει καταπλακώσει τὶς καρδιές μας. Διότι Αὐτὸς στὸν Ὁποῖο ἐλπίζαμε βρίσκεται στὸ μνῆμα. Αὐτὸς ποὺ μᾶς εἶπε ὅτι εἶναι ἡ Ἀνάσταση καὶ ἡ ζωὴ πέθανε πάνω στὸ Σταυρό. Κι οἱ ἐλπίδες μας θάφτηκαν μαζί Του. Σκεπάστηκαν μὲ τὴν πέτρα ποὺ ἔκλεισε καὶ σφράγισε τὸ μνημεῖο Του.

25/4/16

Μητροπ. Μεσογαίας κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Xρειαζόμαστε ἀφύπνιση


Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Σήμερα Κυριακὴ τῶν Βαΐων, βρισκόμαστε στὸ ξεκίνημα τῆς ὄντως Μεγάλης Ἑβδομάδας καὶ μόλις λίγες μέρες πρὶν ἀπὸ τὸ Πάσχα. Οἱ καρδιές μας εἶναι γεμᾶτες προσδοκία γιὰ κάτι καλὸ καὶ μεγάλο, γιὰ λύτρωση ἀπὸ τὸ ἀτελείωτο βούλιαγμα στὸ ὁποῖο μᾶς ἔρριξαν τὰ ξένα συμφέροντα, τὰ μεγάλα λάθη μας, ἡ πολὺ κακὴ νοοτροπία μας, οἱ προσωπικὲς καὶ ἐθνικὲς ἁμαρτίες μας καὶ κυρίως ἡ δημόσια ἀλλὰ καὶ ἡ πρακτικὴ ἀθεΐα μας.

Οἱ μέρες αὐτὲς πρέπει νὰ μεταμορφώσουν τὴν ἐλπίδα μας γιὰ λύτρωση ἀπὸ τὴν κυριαρχοῦσα ἀσφυξία μας σὲ πραγματικότητα. Καὶ αὐτὸ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ γίνει. Δὲν ἔχουμε ἄλλα περιθώρια. Αὐτὸ ποὺ χρειαζόμαστε εἶναι ἀφύπνιση, ἀποφάσεις γιὰ ἀλλαγὴ ζωῆς καὶ στροφὴ στὸν Κύριο τῆς ζωῆς. Αὐτὸς ποὺ νίκησε τὸν θάνατο καὶ τοὺς σταυρωτές Του μπορεῖ νὰ κυλήσει τὸν λίθο καὶ τοῦ δικοῦ μας πνευματικοῦ καὶ ὄχι μόνο δράματος.

Θὰ ἤθελα λοιπὸν νὰ σᾶς προτρέψω φέτος τὴ νύχτα τῆς Ἀναστάσεως νὰ κάνουμε τὴν ἀλλαγή, καὶ ἀπὸ περίεργοι ἐπισκέπτες τοῦ κενοῦ τάφου νὰ γίνουμε συνόμιλοι τοῦ Ἀναστάντος. Μὲ ἄλλα λόγια, νὰ μείνουμε ὅσοι καὶ γιὰ ὅσο μποροῦμε στὴν ἀγρυπνία τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, μὲ τὴν ἐλπίδα μας στραμμένη στὸν Χριστὸ καὶ ὄχι νὰ βιαστοῦμε νὰ γευθοῦμε τὰ ψητὰ καὶ τὴ μαγειρίτσα. Τὸ πρῶτο εἶναι ἡ μοναδικὴ εὐκαιρία ποὺ δὲν πρέπει νὰ χάσουμε. Τὸ δεύτερο ἡ ὄμορφη συνήθεια ποὺ μπορεῖ λίγο νὰ περιμένει. Ἂς κάνουμε ἀπὸ τώρα ἔτσι τὸ πρόγραμμά μας, ὥστε νὰ ζήσουμε καὶ τὴ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἐλπίδα τῆς δικῆς μας ἀνάστασης...

Μητροπολίτης Μεσογαίας κ Λαυρεωτικής κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ 24.4.16

Όταν οι χριστιανοί της Συρίας ανεβαίνουν Γολγοθά όλο τον χρόνο


«...Οι χριστιανοί στη Συρία ζούμε όλο τον χρόνο Μεγάλη Εβδομάδα, βιώνουμε διαρκώς μια αίσθηση συμμετοχής στον Σταυρό και στον θάνατο».


Η χριστιανή ορθόδοξη μοναχή Μαριάμ, από τη Χομς της Συρίας, μιλάει στην «Κ» για το δράμα των χριστιανών στην πατρίδα της αλλά και στο Ιράκ.

«Στεναχωριόμαστε όταν συνειδητοποιούμε ότι ο στόχος είναι ν’ αδειάσει η Ανατολή από χριστιανούς, η Ανατολή στην οποία έζησε ο ίδιος ο Χριστός. Ήδη, στο Ιράκ απέμεινε το 25% των χριστιανών που ζούσε εκεί.

Τώρα, οι χριστιανοί της Συρίας, που αποτελούσαν μειοψηφία στον πληθυσμό με ποσοστό 10% σε καιρό ειρήνης, αναγκάζονται να φύγουν –αν δεν σκοτωθούν– από πόλεις στις οποίες η αγριότητα του πολέμου είναι διαρκής. Αυτοί οι άνθρωποι καταφεύγουν σε μέρη της Συρίας πιο ασφαλή, είτε φεύγουν για χώρες τις Ευρώπης που είναι διατεθειμένες να τους δεχθούν...».

Η μοναχή Μαριάμ ζούσε πριν από τον πόλεμο σ’ ένα από τα χωριά της Χομς, στην ευρύτερη κοιλάδα των χριστιανών, στα σύνορα με τον Λίβανο απ’ όπου έφυγε εν μέσω πολέμου και τώρα εγκαταβιοί σε γυναικεία μονή του Πανοράματος Θεσσαλονίκης, όπου τη συναντήσαμε και δέχθηκε να μας μιλήσει για το δράμα των Χριστιανών στην πατρίδα της.

«Στο χωριό μου πλειοψηφούσαν οι ορθόδοξοι χριστιανοί, υπήρχαν όμως και πολλοί μουσουλμάνοι. Η συμβίωσή μας ήταν αρμονική, μέναμε ο ένας δίπλα στον άλλο στην ίδια πολυκατοικία. Ο πόλεμος τα άλλαξε όλα» λέει.


23/4/16

ΚΥΡΑΙΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ: ΠΗΓΗ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΧΑΡΑΣ


1. Χαρὰ καὶ εἰρήνη

«Μετὰ βαΐων καὶ κλάδων», μὲ χαρὰ καὶ ἐνθουσιασμό, μᾶς καλεῖ σήμερα ἡ Ἐκκλησία νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸν Βασιλέα Χριστό, ὁ Ὁποῖος ἀνέστησε τὸν Λάζαρο κι ἔτσι, πρὶν ἀπὸ τὴ δική Του Ἀνάσταση, ἔδωσε τὸ προμήνυμα τῆς νίκης κατὰ τοῦ θανάτου καὶ τὴν προτύπωση τῆς ἀναστάσεως ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Πῶς λοιπὸν νὰ μὴν αἰσθανόμαστε χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση, ὅταν γνωρίζουμε ὅτι ὁ Κύριός μας εἶναι ὁ Νικητὴς τοῦ θανάτου;...

Δικαιολογημένα ἑπομένως ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ σημερινὸ ἀνάγνωσμα ἀπὸ τὴν πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολὴ μᾶς καλεῖ νὰ ἀπολαμβάνουμε καὶ νὰ χαιρόμαστε τὸν σύνδεσμό μας μὲ τὸν Κύριο. Γράφει: «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε». Νὰ χαίρεστε πάντοτε μὲ τὴ χαρὰ ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἕνωση καὶ τὴν κοινωνία μας μὲ τὸν Κύριο. Πάλι θὰ τὸ πῶ: «χαίρετε»! 

Ἡ ἐπιείκειά σας καὶ ἡ ὑποχωρητικότητά σας ἂς γίνει γνωστὴ σ’ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, καὶ σ’ αὐ­τοὺς ἀκόμη τοὺς ἀπίστους. Ὁ Κύριος εἶναι κον­τά· πλησιάζει νὰ ἔλθει, καὶ τότε θὰ ἀποδώσει στὸν καθένα ὅ,τι τοῦ ἀνήκει.

Μὴν κυριεύεστε, συνεχίζει, ἀπὸ ἀγωνιώδη φρον­τίδα γιὰ τίποτε, ἀλλὰ γιὰ καθετὶ ποὺ σᾶς παρουσιάζεται, νὰ κάνετε γνω­στὰ τὰ αἰτήματά σας στὸ Θεὸ μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴ δέη­ση, οἱ ὁποῖες πρέπει νὰ συνοδεύονται καὶ μὲ εὐχα­ριστία γιὰ ὅσα ὁ Θεὸς μᾶς ἔδωσε. 

Κυριακή των Βαΐων


Η είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα είναι θριαμβευτική, γιατί: 

α. Αποκαλύπτει δημόσια ότι είναι Υιός του Θεού,
β. Αποδέχεται την υποδοχή του λαού,
γ. Έρχεται να καταργήσει τον θάνατο.

Ο κόσμος που ήρθε για την εορτή του Πάσχα υποδέχεται τον Ιησού με το «Ωσαννά» που σημαίνει «σώσε μας». Όλοι αναγνωρίζουν αυτή τη στιγμή, ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας, που το περίμενε ο κόσμος για να φέρει τη λύτρωση και τη σωτηρία.

Οι φοίνικες που κρατούσε ο λαός, συμβολίζουν την νίκη του Χριστού ενάντια στο θάνατο και προμηνύουν την Ανάστασή Του. 

Πορεύεται ο Χριστός και οι Ισραηλίτες τον υποδέχονται με τιμές ως Βασιλιά. Εκείνος δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις τιμές, δεν περιορίζεται στο πανηγύρι, στην πρόσκαιρη δόξα, αλλά προχωρεί στο σταυρό και την Ανάσταση. 

Η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι τελικά η είσοδος του μαρτυρίου στην επίγεια ζωή του Κυρίου. Σε λίγες ημέρες θα μαρτυρήσει και θα θανατωθεί στο Σταυρό, για να θανατώσει το θάνατο και να χαρίσει τη ζωή.

Η Ορθοδοξία και οι ετερόδοξοι χριστιανοί



Εδῶ καὶ πάνω ἀπὸ 50 χρόνια οἱ σχέσεις τῆς Ὀρθοδοξίας πρὸς τὸν ὑπόλοιπο χριστιανικὸ κόσμο ἔχουν παραβιάσει πολὺ ἐ­πι­κίνδυνα τὰ ἐπιτρεπόμενα ὅρια. Νὰ θυμηθοῦμε μόνο ὅτι οἱ κινήσεις τοῦ τότε Πατριάρχη Ἀθηναγόρα εἶχαν προκαλέσει ἔκρηξη συνειδήσεων. Τρεῖς Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ οἱ Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους εἶχαν παύσει νὰ τὸν μνημονεύουν.

Στὶς δεκαετίες ποὺ ἀκολούθησαν ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ βρισκόταν διαρκῶς στὰ ὅρια τῆς ἀνοχῆς του. Δὲν ἀπέρριπτε συλλήβδην τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους, ζητοῦσε ὅμως νὰ γίνονται αὐτοὶ μὲ σωστὸ τρόπο. Ὁ τρόπος ἦταν δυστυχῶς ἀπαράδεκτος. Ἐπὶ δεκαετίες συζητοῦνταν αὐτὰ στὰ ὁποῖα δὲν διαφωνοῦμε. Ὅλη αὐτὴ ἡ ἱστορία ἀνάγκασε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Αὐστραλίας Στυλιανό, ἐπὶ 20ετία Συμπρόεδρο στὸν «Ἐπίσημο Θεολογικὸ Διάλογο» Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν, νὰ παραιτηθεῖ ἀγανακτισμένος, γιὰ νὰ μὴν ἔχει πλέον, ὅπως δήλωσε, «οὐδεμία σχέση μὲ ἕνα τέτοιο ‘‘ἀνούσιο παίγνιο’’».

Ἐπιπλέον ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ ἀντιδροῦσε σταθερὰ στὶς ποικίλες κοινὲς λατρευτικὲς καὶ ἄλλες ἐκδηλώσεις ποὺ προωθοῦσαν μιὰ ἕνωση στὴν πράξη, χωρὶς νὰ ἔχει ἐπιτευχθεῖ συμφωνία στὰ σοβαρὰ δογματικὰ ζητήματα. Καὶ πάντα ἐλπίζαμε ἢ ὅτι θὰ ὑπάρξει θεολογικὴ συμφωνία ἢ ὅτι θὰ ἐπέλθει διακοπὴ τῶν σχέσεων.

Αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ σημεῖο δημιουργεῖ καὶ ἐπιτείνει τώρα τὴν ἀγωνία μας. Διότι ἀπὸ τὸ προσυμφωνημένο κείμενο γίνεται φανερὸ ὅτι ἡ ἐκτροπὴ τῶν προηγούμενων ἐτῶν ποὺ καθιέρωσε ὁ Ἀθηναγόρας, θὰ ἐπιχειρηθεῖ νὰ περιβληθεῖ μὲ πανορθόδοξο κύρος καὶ ἑπομένως νὰ παγιωθεῖ. Πόσο δικαιολογημένη εἶναι αὐτὴ ἡ ἀνησυχία φαίνεται καθαρὰ καὶ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ δήλωσε στὶς ἀρχὲς Ἀπριλίου σὲ συνέντευξή του στὴν ἐφημερίδα «Ἐθνικὸς Κήρυξ» τῆς Νέας Ὑόρκης ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ. 

Εἶπε: «Δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι δὲν ἀναγνωρίζουμε ὅλες τὶς ἄλλες Ἐκκλησίες, εἴτε εἶναι ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία εἴτε οἱ Ἐκκλησίες οἱ ὁποῖες προῆλθαν ἀπὸ τὴ Μεταρρύθμιση. Πρέπει νὰ εἴμαστε λογικοὶ σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ θέματα». Αὐτὴ ἡ «κοσμικὴ» λογικὴ εἶναι ποὺ φοβίζει τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ὀρθόδοξη συνείδηση κάτι τέτοιο δὲν τὸ δέχεται. Κι οὔτε δεχόμαστε νὰ μᾶς τὸ ἀμφισβητήσει αὐτὸ κανείς. Διότι δὲν ἀλλάξαμε ἐμεῖς. Ἐμεῖς οἱ ἁπλοὶ πιστοὶ παραμένουμε σταθεροὶ καὶ ἀμετακίνητοι στὴν παράδοση τῶν Πατέρων μας, τῶν Πατριαρχῶν, τῶν Συνόδων ὅλων τῶν αἰώνων.

Αὐτοὺς τοὺς ἁγίους καὶ ἡρωικοὺς Πατέρες ἀναγνωρίζουμε πραγματικὰ μεγάλους καὶ θεοφώτιστους ἀπλανεῖς ὁδηγοὺς καὶ ὄχι τὸν σήμερα πολυυμνούμενο δῆθεν «μεγάλο» Ἀθηναγόρα, τοῦ ὁποίου τὴ γραμμὴ ἐπιδιώκουν νὰ ἐπιβάλουν καὶ γιὰ τὸν ὁποῖο ὁ ὅσιος Παΐσιος εἶχε γράψει αὐτὰ τὰ φοβερὰ λόγια: «Ἀγάπησε μίαν ἄλλην γυναίκα μον­τέρνα, ποὺ λέγεται παπικὴ ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξη Μητέρα μας δὲν τοῦ κάμνει καμμίαν ἐντύπωσι, ἐπειδὴ εἶναι πολὺ σεμνή».

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

22/4/16

ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ: Πρόγραμμα ακολουθιών Μ. Εβδομάδας



ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΠΑΤΡΩΝ


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΚΑΙ ΠΑΣΧΑ


ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΪΩΝ: 
Ακολουθία του Νυμφίου, απόγευμα ώρα 6:30

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ:
Ακολουθία του Νυμφίου, απόγευμα ώρα 6:30

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ: 
Ακολουθία του Νυμφίου, απόγευμα ώρα 6:30.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ: 
Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία πρωί 7:00
Ακολουθία του Νιπτήρος, απόγευμα ώρα 6:30

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ: 
Ακολουθία των Αγ. Παθών, απόγευμα ώρα 6:30

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:
Α) Μεγάλες Ώρες, Εσπερινός, Αποκαθήλωση το πρωί 7:45
Β) Ακολουθία του Επιταφίου, απόγευμα ώρα 6:30

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ: 
Την νύκτα ώρα 11:10 κτυπούν οι καμπάνες για την υποδοχή του Αγίου Φωτός από τον Πανάγιο Τάφο και την Ακολουθία της Παννυχίδος.

Στις 12:00 (Μεσάνυκτα) η τελετή της Αναστάσεως
και στην συνέχεια η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία.



ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Κυριακή Πάσχα

Εσπερινός της Αγάπης, 10:30 πρωί

Καλή Μ. Εβδομάδα!



18/4/16

Η Ενορία της Αγίας Μαρίνης Πατρών στην Κατασκήνωση της Γ.Ε.Χ.Α. Πατρών

Το μεσημέρι της Κυριακής 17 Μαρτίου ξεκινήσαμε πάνω από 110 άτομα από την Ενορία μας, την Αγία Μαρίνα Πατρών, με προορισμό την Κατασκήνωση του Παραρτήματος Πατρών της «Πανελληνίου Ενώσεως Γονέων «Η Χριστιανική Αγωγή»» (Γ.Ε.Χ.Α.) στην περιοχή της Παναγοπούλας. 

Οι φωτογραφίες δείχνουν στιγμές αξέχαστες, που ζήσαμε εκεί. Όλοι αισθανθήκαμε νέοι. Γελάσαμε, παίξαμε με την ψυχή μας. Ήταν φανταστικά!!!

Φωτογραφίες: Αριστείδης Τσαούσης
Πηγή: Αναστάσιος
















17/4/16

Στην Άγκυρα με τους Χαρ. Αγωνιστές


Στην Άγκυρα βρεθήκαμε την Κυριακή 10 Απριλίου 2016, αγαπητοί φίλοι. Με 100 Χαρούμενους Αγωνιστές γυμνασίου και λυκείου εκκλησιαστήκαμε το πρωί στον Ι. Ν. των Αγ. Τεσσαράκοντα και μετά από ένα πρωινό ρόφημα παίξαμε όλο το πρωί στα γήπεδα της κατασκήνωσης. Ούτε η βροχή κάποια διαστήματα δεν μας πτόησε... 

Το μεσημέρι μάς περίμενε φαγητό που με πολλή φροντίδα ετοίμασαν στην κουζίνα της κατασκήνωσης κυρίες που είχαν έρθει από την Πάτρα. Και του χρόνου!







Ανθρωπιά


"Η αλήθεια είναι ότι η ανθρωπιά στην Ελλάδα ζει. 
Στην Ευρώπη, αργοπεθαίνει"...

Αρχιεπ. Αθηνών & πάσης Ελλάδος ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ 
(Κομοτηνή, 16.4.16)