31/5/14

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014 – ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 318 ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ


Ἐν ταις ημέραις εκείναις, ἐπάρας ὁ Ἰησοῦς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε, καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν. Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω· καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. Ἐφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. Σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι. Νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· ὅτι τὰ ρήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας.

Ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. Καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς. Ὅτε ἤμην μετ' αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ. Νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς.



Απόδοση στη νεοελληνική:

Τις ημέρες ἐκείνες, σηκώνοντας ὁ Ἰησοῦς τὰ μάτια του εἰς τὸν οὐρανὸν εἶπε, «Πατέρα, ἦλθε ἡ ὥρα· δόξασε τὸν Υἱόν σου, διὰ νὰ σὲ δοξάσῃ καὶ ὁ Υἱός σου, σύμφωνα μὲ τὴν ἐξουσίαν ποὺ τοῦ ἔδωκες ἐπὶ ὅλων τῶν ἀνθρώπων, διὰ νὰ δώσῃ ζωὴν αἰώνιον εἰς τὸν καθένα ἀπὸ ἐκείνους ποὺ τοῦ ἔδωκες. Αὐτὴ εἶναι ἡ αἰώνιος ζωή: τὸ νὰ γνωρίζουν σὲ τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ὁποῖον ἔστειλες. Ἐγὼ σὲ ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, ἐτελείωσα τὸ ἔργον ποὺ μοῦ ἔδωκες νὰ κάνω, καὶ τώρα δόξασέ με σύ, Πατέρα, πλησίον σου μὲ τὴν δόξαν ποὺ εἶχα μαζί σου πρὶν νὰ ὑπάρξῃ ὁ κόσμος. Ἐφανέρωσα τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ὁποίους μοῦ ἔδωκες ἀπὸ τὸν κόσμον. Δικοί σου ἦσαν καὶ τοὺς ἔδωκες σ’ ἐμένα, καὶ τὸν λόγον σου ἔχουν τηρήσει. Τώρα κατάλαβαν ὅτι ὅλα ὅσα μοῦ ἔδωκες, εἶναι ἀπὸ σένα, διότι τὰ λόγια ποὺ μοῦ ἔδωκες, τοὺς τὰ ἔδωκα καὶ αὐτοὶ τὰ ἐδέχθησαν καὶ ἐγνώρισαν ἀληθινὰ ὅτι ἐβγῆκα ἀπὸ σένα καὶ ἐπίστεψαν ὅτι σὺ μὲ ἔστειλες.

Ἐγὼ γι’ αὐτοὺς παρακαλῶ, δὲν παρακαλῶ γιὰ τὸν κόσμο, ἀλλὰ γιὰ ἐκείνους ποὺ μοῦ ἔδωκες, ἐπειδὴ εἶναι δικοί σου, καὶ ὅλα τὰ δικά μου εἶναι δικά σου καὶ τὰ δικά σου εἶναι δικά μου, καὶ ἔχω δοξασθῆ δι’ αὐτῶν. Δὲν θὰ εἶμαι πλέον εἰς τὸν κόσμον, ἐνῷ αὐτοὶ θὰ εἶναι εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἐγὼ ἔρχομαι σ’ ἐσένα. Πατέρα ἅγιε, φύλαξέ τους μὲ τὴν δύναμιν τοῦ ὀνόματός σου ποὺ μοῦ ἔδωκες, διὰ νὰ εἶναι ἕνα ὅπως εἴμεθα ἐμεῖς. Ὅταν ἤμουν μαζί τους εἰς τὸν κόσμον, ἐγὼ τοὺς ἐφύλαττα μὲ τὴν δύναμιν τοῦ ὀνόματός σου· ἐκείνους ποὺ μοῦ ἔδωκες τοὺς ἐφύλαξα καὶ κανένας ἀπ’ αὐτοὺς δὲν ἐχάθηκε παρὰ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, διὰ νὰ ἐκπληρωθῇ ἡ γραφή. Ἀλλὰ τώρα ἔρχομαι σ’ ἐσένα, καὶ αὐτὰ τὰ λέγω ἐνῷ εἶμαι ἀκόμη εἰς τὸν κόσμον, διὰ νὰ ἔχουν τὴν χαράν μου μέσα τους τελείαν.


30/5/14

ΗΠΑ: 16χρονος σκότωσε τους γονείς του γιατί του πήραν το iPod


 
«Σκότωσα τους γονείς μου γιατί μου πήραν το iPod», ήταν η αποστομωτική ομολογία του 16χρονου Βίνσεντ Πάρκερ, πέντε μήνες αφότου έστησε ενέδρα για να δολοφονήσει τη μητέρα και τον πατέρα μου μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.

Ο Πάρκερ που από το περιβάλλον του χαρακτηρίζεται «έξυπνος» και από τους ειδικούς που τον εξέτασαν ότι έχει σώας τας φρένας του, αποφάσισε να εκδικηθεί τους γονείς του επειδή του απέσπασαν τη φορητή συσκευή μουσικής.

Αφού πήρε οκτώ μαχαίρια, ένα μπαστούνι του μπέιζμπολ και έναν λοστό, περίμενε τη μητέρα του να βγει από το μπάνιο στο σπίτι τους στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ για να της καταφέρει θανάσιμα χτυπήματα.

Αφού την «τύφλωσε» χρησιμοποιώντας σπρέι πιπεριού, της επιτέθηκε στα μάτια με ένα από τα μαχαίρια, έπειτα τη χτύπησε στο πρόσωπο και το κεφάλι με το μπαστούνι και στη συνέχεια με το λοστό «μέχρι που σταμάτησε να αναπνέει».

Στα αιματηρά του πλάνα υπήρχε και ο πατέρας του που έπρεπε να θανατωθεί. Έτσι, τον περίμενε στο σαλόνι, ενώ το άψυχο κορμί της μητέρας του βρισκόταν σε μία λίμνη αίματος, και όταν ο άνδρας μπήκε στο σπίτι ο 16χρονος του επιτέθηκε αρχικά με το λοστό και έπειτα του κατάφερε μαχαιριές στο στήθος και την πλάτη.

Ο Βίνσεντ Πάρκερ αφότου ο πατέρας του έπεσε στο δάπεδο αιμόφυρτος, έφυγε από το σπίτι. Ωστόσο ο άνδρας κατάφερε να καλέσει την αστυνομία και να αναφέρει ότι ο γιος του επιτέθηκε. Όταν οι πρώτες βοήθειες και οι άνδρες της αστυνομίας έφτασαν στο σημείο, βρήκαν τον πατέρα του Πάρκερ βουτηγμένο στο αίμα, αλλά διατηρούσε τις αισθήσεις του. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, ωστόσο, λίγες ώρες αργότερα κατέληξε στα τραύματά του.

29/5/14

1453-2014: 561 χρόνια από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης


Η Πόλη δεν έπεσε την 29η Μαΐου 1453 αλλά πολύ νωρίτερα...

Στις 13 Απριλίου 1204 η Πόλη έπεσε στα χέρια των Φράγκων της Δʹ Σταυροφορίας.
 

Η πρώτη αυτή άλωση υπήρξε μια ληστρική κατάκτηση πολύ επώδυνη αφού στα 57 χρόνια που έμεινε η Πόλη στα χέρια των Δυτικών, οι βιβλιοθήκες της απογυμνώθηκαν, οι ναοί της βεβηλώθηκαν, θησαυροί της και ιερά κειμήλια κλάπηκαν, τα ταμεία της άδειασαν.

Όταν το 1261 ο στρατηγός Αλέξιος Στρατηγόπουλος, δίχως μάχη, την απελευθέρωσε, η Βασιλεύουσα ήταν μια πόλη ρημαγμένη, μια πόλη που το καντήλι της είχε λίγο λάδι. Σύμφωνα με την Αρβελέρ "το φραγκικὸ κτύπημα εναντίον της ήταν τόσον δυνατό, που έκτοτε η Κωνσταντινούπολη ήταν «μια πόλη καταδικασμένη να χαθεί».

Παρόλο που η περίοδος από το 1204 μέχρι το 1453 ήταν μια περίοδος παρακμής, ο γιος του Εμμανουήλ Παλαιολόγου και της Ελένης Δραγάτση, αφήνει το Δεσποτάτο του Μυστρά, και δέχεται εκείνος να σηκώσει το βάρος της τελευταίας άμυνας, ενός αγώνα μέχρι εσχάτων...


Γ. Π.

Το παιδὶ που δεν γεννήθηκε ποτέ



Ένα εκπληκτικὸ γλυπτό απὸ έναν νεαρὸ Σλοβένο γλύπτη τον Martin Hudacek.

Περιγράφει ο ίδιος. "Κύριος σκοπός μου στη δημιουργία αυτου του γλυπτού ήταν, όχι να γίνω διάσημος, αλλὰ για να φανεί η σημαντικὴ αξία της ανθρώπινης ζωής και την ανάγκη για την προστασία της, ακόμα απὸ τη σύλληψη".

Εγὼ κοιτώντας το και έχοντας βαθειὰ επίγνωση της αξίας κάθε ανθρώπινης ζωής, μια και είμαι ένας απὸ τους πολεμιστές της, σκέφτομαι ότι το γλυπτὸ απηχεί μαζὶ την ομορφιά, τον πόνο, τη θλίψη, και την ελπίδα. Δείχνει πανέμορφα τον τρόπο που βιώνει μία μητέρα την απώλεια είτε ακούσια, είτε εκούσια, αλλὰ και την συγχώρεση. Η διαφάνεια της μικρής, η σχεδὸν αγγελική της παρουσία, δείχνει αυτὸ ακριβώς. Θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί σαν κυρίαρχη εικόνα στον αγώνα κατὰ των αναίτιων αμβλώσεων.

Έτσι στο τέλος γεννιέται πάντα η ελπίδα.


Άρης Τσιγκρής, Μαιευτήρας-Χειρουργός Γυναικολόγος


Πηγή: http://www.agiazoni.gr/parembaseis.php?id=36601777774374454445

28/5/14

Δίνουμε καλές εξετάσεις;


Ο σοφός Παροιμιαστής προτρέπει να είναι η διαγωγή μας ενώπιον του Θεού και ενώπιον των άνθρώπων επαινετή: «Προνού καλά ένώπιον Κυρίου και άνθρώπων» (Παροιμ. γ' 4). Παραπλήσιες προτροπές απευθύνει και ο απόστολος Παύλος στην πρός Ρωμαίους επιστολή, όπου γράφει: «Προνοούμενοι καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων» (Ρωμ. ιβ' 17). αλλά και στη Β' πρός Κορινθίους επιστολή: «Προνοούμενοι καλά ού μόνον ενώπιον Κυρίου, αλλά και ενώπιον ανθρώπων» (Β' Κορ. η' 21).
 

Η κύρια έννοια των τριών αυτών παραλλήλων χωρίων είναι το να προσέχουμε στη ζωή μας, στις συναναστροφές και τη συμπεριφορά μας και να δίνουμε καλές εξετάσεις ενώπιον Θεού και ανθρώπων.

Πότε δίνουμε καλές εξετάσεις ενώπιον του Θεού; Όταν ζούμε ζωή αληθινής θεοσέβειας. Ένας αρχαίος ερμηνευτής, ο Προκόπιος Γαζαίος, παρατηρεί: «Πρό πάσης άλλης εννοίας, διανοού έμπροσθεν μέν Θεού τό πρός αύτόν εύσεβές». Πριν  από κάθε άλλη σκέψη σου, σκέψου πώς θα  εκδηλώσεις την ευσέβειά σου στον Θεό. Και ο απόστολος Παύλος στην προς Τίτον επιστο­λή του μας προτρέπει να ζήσουμε στην παρούσα ζωή με ευσέβεια (β' 12). Τότε είναι επαινετή η δι­αγωγή μας ενώπιον του Θεού, όταν απ' όλα πιο πολύ μας απασχολεί «ή τού Θεού εύαρέστησις», όταν καλλιεργούμε ένθεο ζήλο και αγάπη προς τον Θεό, όταν έχουμε την ασφαλή πληροφορία της αγαθής συνειδήσεως ότι πορευόμαστε σύμ­φωνα με το άγιο θέλημα του Θεού.

Αρχίζουν οι πανελλαδικές εξετάσεις


Καλή επιτυχία σε όσους διαγωνίζονται από σήμερα  στις πανελλήνιες εξετάσεις.

Ο Θεός να είναι βοηθός τους!



27/5/14

Ιερά Αγρυπνία για την απόδοση του Πάσχα



Σήμερα Τρίτη 27 Μαΐου 
στον Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου 
(εντός της Χριστ. Εστίας Πατρών) 
θα τελεσθεί ιερά αγρυπνία 
επί τη αποδόσει του Πάσχα.

Ώρα 9.30 μ.μ. έως 1.00 μετά τα μεσάνυκτα

Προσευχή




Αν δεν έχεις χρόνο, μπορείς  να προσεύχεσαι ενώ εργάζεσαι  ή περπατάς  ή ακόμα και στο κρεβάτι, αρκεί να μην ξεχάσεις να επικαλείσαι τον Κύριο στην καρδιά σου και να γονατίζεις μπροστά  σ` Εκείνον πρωί και βράδυ.

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ

26/5/14

Χειροτονία Γρηγορίου (Μουσουρούλη)

Σε ατμόσφαιρα κατανύξεως την Παρασκευή 23 Μαΐου 2014 το απόγευμα στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Υπεραγίας Θεοτόκου Τροοδιτίσσης Κύπρου κατά την διάρκεια του Εσπερινού έγινε η κουρά υπό του Ηγουμένου της Μονής Αρχιμανδρίτου Αθανασίου του Μοναχού Γρηγορίου (Μουσουρούλη) Ιεροκήρυκος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου και Μέλους της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ».

Τον Εσπερινό τέλεσε ο Αρχιμανδρίτης Λαυρέντιος Καρανάσιος, Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας και παρίσταντο ο Επίσκοπος Καρπασίας Χριστοφόρος, ο Αρχιμανδρίτης Αστέριος Χατζηνικολάου, Προϊστάμενος της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», πολλοί κληρικοί και λαϊκοί από Κύπρο και Ελλάδα.



Το Σάββατο 24 Μαΐου 2014, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος, συμπαραστατούμενος από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Καρπασίας κ. Χριστοφόρο και με την συμμετοχή ικανού αριθμού κληρικών από τη  Αρχιεπισκοπική περιφέρεια, αλλά και άλλες Μητροπόλεις της Κύπρου προέβη στη χειροτονία εις διάκονον του μοναχού Γρηγορίου. Η χειροτονία πραγματοποιήθηκε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου Λευκωσίας ενώ συμπροσευχόμενος στο ιερό βήμα ήταν και ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεώργιος. 


Την Κυριακή, 25 Μαΐου 2014, ο διάκονος Γρηγόριος έλαβε και τον δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης, στον Ιερό Ναό Παναγίας Ευαγγελιστρίας στην Παλουριώτισσα.

Άξιος!!!






Τις τελευταίες φωτογραφίες από την εις διάκονο χειροτονία βρήκαμε εδώ
 

Κίνα: 64 εκκλησίες κατεδαφίστηκαν - Αφαιρούνται σταυροί με διάταγμα


Η εκστρατεία διωγμού κατά των χριστιανών στην Zhejiang οδήγησε στη μαζική καταστροφή τόπων λατρείας στην αφαίρεση ή απάλειψη των σταυρών και σε συγκρούσεις μεταξύ χριστιανών και αστυνομίας κατά τη διάρκεια ενός μήνα στις εκκλησίες.Την ίδια περίοδο το σχέδιο της κατεδάφισης «της Ιερουσαλήμ της Ανατολής» εφαρμόζεται αμείλικτα.

Όπως μεταδίδει το πρακτορείο AsiaNews (21.05.14) για περισσότερες από 60 εκκλησίες κυρίως στην πόλη Wenzhou (της επονομαζόμενης και Ιερουσαλήμ της Ανατολής λόγω της σημαντικής χριστιανικής κοινότητας που διαθέτει) στην περιοχή του Zhejiang εκδόθηκε ένα διάταγμα κατεδάφισης το οποίο και υλοποιήθηκε με την κατεδάφιση μέρους των κτιριακών συγκροτημάτων. Σταυροί κατεδαφίστηκαν, επικαλύφθηκαν και κυρίως απήχθησαν από γερανούς...


Οι διωγμοί αρχίζουν και πάλι...






24/5/14

Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος - νέα έκδοση


    

Συγγρ.: ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ   
Χρονολογία έκδοσης: 05 2014
ISBN: 978-960-495-157-4
Σχήμα: 21 χ 29
Σελίδες: 32
Κατηγορία είδους: ΒΙΒΛΙΟ
Εκδότης: ΑΘΩΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ


Περιγραφή
 

O όσιος Ιωάννης ο Ρώσος είναι ένας μεγάλος άγιος της Εκκλησίας μας, που γιορτάζει στις 27 Μαΐου και το ιερό του σκήνωμα βρίσκεται στο Νέο Προκόπι, στην Εύβοια. Εκεί φθάνουν γεμάτοι κατάνυξη χιλιάδες προσκυνητές από ολόκληρο τον κόσμο για να λάβουν  την ευλογία του. Ποια όμως ήταν τα θαυμαστά γεγονότα της ζωής του; Και πώς ο άγιος συνεχίζει και μετά τον θάνατό του να βρίσκεται κοντά μας και να πραγματοποιεί με τη Χάρη του Θεού μεγάλα θαύματα;

23/5/14

Έχω facebook, άρα υπάρχω



Έχω facebook, άρα υπάρχω. Με ένα κλικ, ανεβάζω σε μία οθόνη την ανασφάλειά μου, τη μοναξιά μου, την ανάγκη για αναγνώριση, την αδυναμία μου στο «σχετίζεσθαι», τις ιδεολογικές μου εμμονές, το θεολογικό μου παραλήρημα… Γι’ αυτό θα ποστάρω ότι «έχω νεύρα», ότι «το διάβασμα δεν βγαίνει», ότι «το φαΐ κάηκε», ότι «καλά έκαναν και τους απέλυσαν τους χαραμοφάηδες», ότι «όποιος δεν έχει τι να κάνει ας στείλει», ότι «οι παπάδες φταίνε», ότι «πίνω καφέ στο μαγαζί τάδε». Γι’ αυτό θα ανεβάσω τις φωτογραφίες που έβγαλα για το προφίλ. Γιατί με νοιάζει πάνω απ’ όλα το προφίλ. Άλλωστε μπορώ να μπαίνω και να βγαίνω, φανερά ή κρυφά, ρίχνοντας μια ματιά πρώτα «ποιος είναι μέσα». Γιατί στον τοίχο μου κάνω πολιτικές αναλύσεις, οικονομικές προβλέψεις, κοινωνικά μανιφέστα. Γιατί, μ’ ένα μόνο κλικ και το προφίλ μου μαρτυρά την ενεργό πολιτική μου συνείδηση, την πίστη και την θεολογική μου κατάρτιση και τις απόψεις μου για την κοινωνική επικαιρότητα. Φυσικά πάντα με τρόπο απόλυτο και αφοριστικό. Απλά και ανέξοδα. Εξάλλου, αν κάποιος θέλει κάτι παραπάνω, του ποστάρω κι ένα λινκ «να μη λέει»… Εξάλλου η εταιρία μού το λέει καθαρά κι εγώ το φχαριστιέμαι: είμαι χρήστης!

Έχω facebook, άρα υπάρχω. Και είμαι παντοδύναμος! Γιατί δεν έχω απέναντί μου να κοιτάξω ανθρώπινα μάτια, αλλά μια λευκή οθόνη. Παρόλ’ αυτά μπορώ να βυθομετρώ στις ψυχές και τα μυαλά των άλλων και να δίνω πάντα τις κατάλληλες απαντήσεις. Ένα τσιτάτο κάποιου φιλοσόφου που βρήκα στο διαδίκτυο, πάντα αποστομώνει και μου προσφέρει ικανοποιητικά like! Συχνά νιώθω την αυτοπεποίθησή μου να υφίσταται πλήγμα, αισθάνομαι ότι δεν αξίζω πια. Είναι όταν δεν έχω πολλά like… Τότε πραγματικά ταπεινώνομαι και ψάχνω κάτι καλύτερο για να επανέλθω δριμύτερος. Όσα πιο πολλά like, τόσο το κύρος μου ανεβαίνει. Κι αν μου κάνουν και κοινοποίηση το σχόλιο, τότε γίνομαι σοφός. Μέσα στον κόσμο του fb, το δικό μου εικονικό κόσμο, αυτοπραγματώνομαι. Ικανοποιώ εικονικά τις πραγματικές ανάγκες μου ή πραγματικά τις εικονικές μου επιθυμίες; Ποιος νοιάζεται! Εξάλλου ο αριθμός των φίλων μου (και των ακολούθων μου!) αυξάνεται συνεχώς στο προφίλ μου. Κι αν με τους περισσότερους δε γνωρίζομαι, δεν έχει σημασία αφού δε με νοιάζει το πρόσωπο, αλλά το νούμερο. Είπαμε, όλα είναι θέμα προφίλ!

Μ’ αρέσει αυτός ο κόσμος! Βλέπω από αυτόν, αναπνέω από τα like που θα πάρω και μιλάω πλέον όχι από το στόμα αλλά από το πληκτρολόγιο. Ο κόσμος αυτός είναι πολύ βολικός! Γιατί δεν έχει τις απαιτήσεις της προσωπικής συνύπαρξης. Δεν έχει ευθύνες, έγνοιες, ρίσκα. Είναι ασφαλής! Γράφω και διαγράφω τα λεγόμενα, κάνω ή μπλοκάρω φίλους, μεταφέρομαι από το ένα μέρος στο άλλο με μία επισήμανση, στέλνω ένα σκούντημα ή μια ηλεκτρονική αγκαλιά (hug), γελάω με lol, κερνάω ηλεκτρονικό καφέ, συμφιλιώνομαι με ένα emoticon με όποιον είχα μαλώσει, χωρίς τον κόπο της συγχώρεσης, κερδίζω την αναγνώριση που δε βρήκα στο σπίτι, στη σχολή ή στο γραφείο και μία ασφαλή τρύπα για να χώσω το κεφάλι μου και να κρυφτώ από τον έξω κόσμο.
ΥΓ: Ζητείται Θεός να με κάνει add.

Απόσπασμα από το Περιοδικό “Παρεμβολή”, Τεύχος Απριλίου-Μαΐου-Ιουνίου 2013

Κατά Ιωάννην (θ΄ 1–38) [Θεραπεία εκ γεννετής τυφλού]


Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγων ο Ιησοῦς, εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ραββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;

Ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ' ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. Ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. Ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ᾦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου.

Ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. Ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθε βλέπων.

Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον ὅτι τυφλὸς ἦν, ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν; Ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. Ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγώ εἰμι. Ἔλεγον οὖν αὐτῷ· πῶς ἀνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί; Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· ἄνθρωπος λεγόμενος Ἰησοῦς πηλὸν ἐποίησε καὶ ἐπέχρισέ μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέ μοι· ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν δὲ καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα. Εἶπον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει· οὐκ οἶδα. Ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους, τόν ποτε τυφλόν. Ἦν δὲ σάββατον ὅτε τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς.

Πάλιν οὖν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· πηλὸν ἐπέθηκέ μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω.

Ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές· οὗτος ὁ ἄνθρωπος οὐκ ἔστι παρὰ τοῦ Θεοῦ, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ. ἄλλοι ἔλεγον· πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; Καὶ σχίσμα ἦν ἐν αὐτοῖς. Λέγουσι τῷ τυφλῷ πάλιν· σὺ τί λέγεις περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἤνοιξέ σου τοὺς ὀφθαλμούς; Ὁ δὲ εἶπεν ὅτι προφήτης ἐστίν.

Οὐκ ἐπίστευσαν οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι τυφλὸς ἦν καὶ ἀνέβλεψεν, ἕως ὅτου ἐφώνησαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέψαντος καὶ ἠρώτησαν αὐτοὺς λέγοντες· οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ὑμῶν, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη; πῶς οὖν ἄρτι βλέπει; Ἀπεκρίθησαν δὲ αὐτοῖς οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπον· οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη· πῶς δὲ νῦν βλέπει οὐκ οἴδαμεν, ἢ τίς ἤνοιξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμεῖς οὐκ οἴδαμεν· αὐτὸς ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε, αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ λαλήσει.

Ταῦτα εἶπον οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ὅτι ἐφοβοῦντο τοὺς ᾿Ιουδαίους· ἤδη γὰρ συνετέθειντο οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα, ἐάν τις αὐτὸν ὁμολογήσῃ Χριστόν, ἀποσυνάγωγος γένηται. Διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπον ὅτι ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε. Ἐφώνησαν οὖν ἐκ δευτέρου τὸν ἄνθρωπον ὃς ἦν τυφλός, καὶ εἶπον αὐτῷ· δὸς δόξαν τῷ Θεῷ· ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἁμαρτωλός ἐστιν. Ἀπεκρίθη οὖν ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν οὐκ οἶδα· ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω. Εἶπον δὲ αὐτῷ πάλιν· τί ἐποίησέ σοι; Πῶς ἤνοιξέ σου τοὺς ὀφθαλμούς; Ἀπεκρίθη αὐτοῖς· εἶπον ὑμῖν ἤδη, καὶ οὐκ ἠκούσατε· τί πάλιν θέλετε ἀκούειν; Μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε αὐτοῦ μαθηταὶ γενέσθαι;

Ἐλοιδόρησαν αὐτὸν καὶ εἶπον· σὺ εἶ μαθητὴς ἐκείνου· ἡμεῖς δὲ τοῦ Μωυσέως ἐσμὲν μαθηταί. Ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι Μωυσεῖ λελάληκεν ὁ Θεός· τοῦτον δὲ οὐκ οἴδαμεν πόθεν ἐστίν.

Ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἐν γὰρ τούτῳ θαυμαστόν ἐστιν, ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστί, καὶ ἀνέῳξέ μου τοὺς ὀφθαλμούς. Οἴδαμεν δὲ ὅτι ἁμαρτωλῶν ὁ Θεὸς οὐκ ἀκούει, ἀλλ' ἐάν τις θεοσεβὴς ᾖ καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιῇ, τούτου ἀκούει. Ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου. Εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ Θεοῦ, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν.

Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; Καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω. Ἤκουσεν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπεν αὐτῷ· σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ; Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπε· καὶ τίς ἐστι, Κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν; Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· καὶ ἑώρακας αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν. Ὁ δὲ ἔφη· πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ.



Απόδοση στη νεοελληνική:

Τόν καιρό ἐκείνο, καθὼς ἐβάδιζε ὁ Ἰησοῦς, εἶδε ἄνθρωπον γεννημένον τυφλὸν καὶ τὸν ἐρώτησαν οἱ μαθηταί του, «Ραββί, ποιός ἁμάρτησε, αὐτὸς ἢ οἱ γονεῖς του διὰ νὰ γεννηθῇ τυφλός;».

Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς, «Οὔτε αὐτὸς ἁμάρτησε οὔτε οἱ γονεῖς του, ἀλλὰ διὰ νὰ φανερωθοῦν ἐξ ἀφορμῆς του τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ. Ἐγὼ πρέπει νὰ κάνω τὰ ἔργα ἐκείνου ποὺ μὲ ἔστειλε ἐν ὅσω εἶναι ἡμέρα· θὰ ἔλθῃ νύχτα, ὅταν κανεὶς δὲν θὰ μπορῇ νὰ ἐργασθῇ. Ὅσον καιρὸν εἶμαι εἰς τὸν κόσμον, εἶμαι τὸ φῶς τοῦ κόσμου».

Ὅταν εἶπε αὐτά, ἔφτυσε χάμω καὶ ἔκανε πηλὸν μὲ τὸ φτύσιμο καὶ ἄλειψε τὸν πηλὸν ἐπάνω εἰς τὰ μάτια τοῦ τυφλοῦ καὶ τοῦ εἶπε, «Πήγαινε, πλύσου εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ», τὸ ὁποῖον μεταφράζεται Ἀπεσταλμένος. Ἔφυγε λοιπὸν καὶ πλύθηκε καὶ ἐπέστρεψε βλέπων.

Σουδάν: Έγκυος γυναίκα καταδικάστηκε σε θάνατο επειδή ασπάστηκε τον χριστιανισμό


Δικαστήριο του Χαρτούμ καταδίκασε μια γυναίκα 27 ετών σε θάνατο επειδή ασπάστηκε τον χριστιανισμό, παρά τις εκκλήσεις δυτικών χωρών να γίνει σεβαστό το δικαίωμά της να επιλέξει θρησκεία.

Η νεαρή γυναίκα, έγκυος 8 μηνών, κρατείται στη φυλακή μαζί με τον 20 μηνών γιο της, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, η οποία ζητεί την άμεση απελευθέρωσή της.

«Σας δώσαμε τρεις ημέρες περιθώριο για να απαρνηθείτε τα θρησκεία σας, αλλά επιμείνατε να μην επιστρέψετε στο ισλάμ. Σας καταδικάζω στην ποινή του θανάτου δι' απαγχονισμού», δήλωσε ο δικαστής Αμπάς Μοχάμεντ αλ Χαλίφα απευθυνόμενος στη γυναίκα με το επώνυμο του πατέρα της που είναι μουσουλμάνους.

Η Μαριάμ Γιαχία Ιμπραήμ Ίσαγκ, κατά το χριστιανικό όνομα της γυναίκας, καταδικάστηκε επίσης σε 100 μαστιγώσεις για «μοιχεία» επειδή παντρεύτηκε έναν χριστιανό.

Όταν ο δικαστής ανακοίνωσε την απόφασή του η νεαρή γυναίκα έμεινε ανέκφραστη.

Νωρίτερα, στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, έπειτα από μια μακρά παρέμβαση ενός μουσουλμάνου ιερωμένου που προσπάθησε να μεταπείσει τη Μαριάμ, η ίδια είπε στον δικαστή: «είμαι χριστιανή».

Περίπου 50 άνθρωποι διαδήλωσαν έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου κατά της ποινής. «Όχι στην εκτέλεση της Μαριάμ», «Τα θρησκευτικά δικαιώματα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα», έγραφαν τα πανό που κρατούσαν.

21/5/14

Ἡ Alpha Bank καὶ ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς




Ὁ μαμωνάς, ὁ θεὸς τοῦ πλούτου, ἐπιτίθεται ἀνοιχτὰ κατὰ τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ καὶ στὶς ἡμέρες μας. Ἄλλωστε οἱ δοῦλοι τοῦ μαμωνᾶ ὑπῆρξαν ἀνέκαθεν ἀνταγωνιστὲς τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν σωτηρίων νόμων τοῦ Εὐαγγελίου. Τὸ ἐπεσήμανε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος στὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του, ὁ Ὁποῖος ἐδίδαξε: «Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ» (Ματθ. ς΄ 24)· δὲν μπορεῖτε νὰ εἶσθε συγχρόνως δοῦλοι καὶ τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ μαμωνᾶ.
 

Αὐτὸ ἀκριβῶς ἐπιβεβαιώνει καὶ μὲ πρόσφατη ἐνέργειά της ἡ Alpha Bank, ἡ ὁποία πολεμεῖ ἀνοικτὰ τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς μὲ τὸ νὰ προτρέπει τοὺς πελάτες της νὰ ψωνίζουν τὴν Κυριακή, ἐπιβραβεύοντάς τους μὲ διπλάσιο δῶρο. Σύμφωνα μὲ τὴ διαφήμισή της «ἡ Alpha Bank στηρίζει τὶς ἀνοικτὲς Κυριακὲς μὲ διπλάσιο bonus».

Δηλαδὴ αὐτὸ ποὺ νομοθέτησε ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς μὲ τὴν τέταρτη ἐντολὴ τοῦ Δεκαλόγου ἡ Τράπεζα προτρέπει νὰ τὸ καταργήσουμε. Τί ὅρισε ὁ Θεός; «Ἐπὶ ἕξι ἡμέρες θὰ ἐργάζεσαι καὶ θὰ κάνεις ὅλες τὶς ἐργασίες σου· ὅμως τὴν ἕβδομη ἡμέρα θὰ διακόπτεις τὴν ἐργασία σου πρὸς τιμὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Τὴν ἡμέρα αὐτὴ δὲν θὰ κάνεις καμιὰ βιοποριστικὴ ἐργασία (...). Ὁ Θεὸς εὐλόγησε τὴν ἕβδομη ἡμέρα καὶ τὴν ξεχώρισε ὥστε νὰ εἶναι ἁγία καὶ ἱερὴ πρὸς τιμήν Του» (Ἐξ. κ΄ [20] 9-11· βλ. καὶ Δευτ. ε΄ 12-14). Τὴν ἐντολὴ αὐτὴ τοῦ Θεοῦ ἔκανε νόμο τοῦ κράτους ὁ ἅγιος ἰσαπόστολος Κωνσταντίνος ὁ Μέγας στὶς 7 Μαρτίου τοῦ 321, καθιερώνοντας τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς, ἀφοῦ ἡ Κυριακή, ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως, ἀντικατέστησε στοὺς μετὰ Χριστὸν χρόνους τὸ ἑβραϊκὸ Σάββατο.
 

Αὐτὰ ὁρίζει ὁ θεόσδοτος νόμος. Αὐτὰ νομοθετήθηκαν καὶ ἴσχυαν ἐδῶ καὶ 17 αἰῶνες. Τώρα ἡ ἑλληνικὴ Βουλὴ τὰ κατήργησε ἐτσιθελικά, γιὰ δῆθεν ἐνίσχυση τῆς οἰκονομίας τῆς χώρας. Καὶ ἐνῶ οἱ ἄμεσα ἐνδιαφερόμενοι ἀντιδροῦν, ἔρχεται συνεργὸς τῶν κρατούντων καὶ τὸ τραπεζικὸ σύστημα ποὺ δουλεύει στὸ μαμωνά. Ἢ ἡ πλουτοκρατία, τὴν ὁποία ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης ὀνομάζει «διαρκῆ ἀντίχριστον». Ἀλλὰ πρέπει νὰ ἐπαναλάβουμε τὸν πολὺ ἀληθινὸ λόγο τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὁ ὁποῖος κηρύσσοντας ἔλεγε: Δὲν πρέπει «οὔτε νὰ ἐργαζόμεθα οὔτε νὰ πραγματευόμεθα τὴν Κυριακήν. Ἐκεῖνο τὸ κέρδος ὅπου γίνεται τὴν Κυριακὴν εἶναι ἀφορισμένον καὶ κατηραμένον καὶ βάνετε φωτιὰ καὶ κατάρα εἰς τὸ σπίτι σας. Νὰ φυλάγετε τὴν Κυριακή». Ἀδελφοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἂς μὴν ἐπηρεαζόμαστε ἀπὸ τὴ δαιμονικὴ λατρεία τοῦ μαμωνᾶ. Ἂς συνέλθουμε καὶ ἂς μὴν ἐξοργίζουμε τὸν δωρεοδότη, τὸν δημιουργὸ καὶ προνοητὴ Κύριό μας.

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ “

Χειροτονία κ. Γρηγ. Μουσουρούλη




Στις τάξεις του ιερού κλήρου θα ενταχθεί ο Θεολόγος, Φιλόλογος και συγγραφέας κ. Γρηγόριος Μουσουρούλης  Ιεροκήρυκας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου και μέλος της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ».
 

Την Παρασκευή 23 Μαΐου 2014 και ώρα 4.30 μ.μ. θα  τελεσθεί η Ακολουθία του Εσπερινού και στη συνέχεια θα πραγματοποιηθεί η Ακολουθία της Κουράς στο Καθολικό της Ιεράς Μονή Παναγίας Τροοδιτίσσης.
 

Το Σαββάτο το πρωί 24 Μαΐου 2014 κατά τη Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου Αρχιεπισκοπής Κύπρου θα τελεσθεί η εις διάκονο χειροτονία του υπό του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου.
 

Την Κυριακή το πρωί 25 Μαΐου 2014 κατά τη Θεία Λειτουργία εις τον περικαλλέστατο Ναό του Ευαγγελισμού της Παναγίας στην Παλουριώτισσα Λευκωσίας θα τελεσθεί η εις Πρεσβύτερο  χειροτονία του υπό του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου.

Στο Αθαμάνιο της Άρτας - 10 Ιουλίου - 15 Ιουλίου 2014

Πενθήμερο φέτος στο Αθαμάνιο 2014


Μία ξεχωριστή ευκαιρία (στα 1.100 μ.υψόμετρο στο όρος  Τζουμέρκα Άρτας) μέσα στις δύσκολες μέρες που περνούμε, να βρεθούμε για λίγο μεταξύ μας, να συμπνευματισθούμε και να ανανεώσουμε τις δυνάμεις μας για τη συνέχιση της πορείας μας μέσα στον κόσμο που ζούμε. 


Η κατασκήνωση ανοίγει το απόγευμα της Πέμπτης 10ης Ιουλίου και κλείνει το μεσημέρι της Τρίτης 15 Ιουλίου.

Δηλώσεις συμμετοχής
στον κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΜΑΤΘΑΙΟ
τηλ.:210 7230245
        6938174020

19/5/14

Γενοκτονία Ποντίων: 353.000 νεκροί, ημέρα μνήμης!


Η γενοκτονία των Ποντίων (1916-1923) με 353.000 νεκρούς αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας. 

Το Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή, παρόλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη. Γιατί η ήττα του 1922, η «Νέα τάξη πραγμάτων» που επικράτησε τότε, με την απόλυτη συνενοχή ολόκληρου του ελλαδικού πολιτικού κατεστημένου, περιόρισαν ουσιαστικά όχι μόνο τα γεωγραφικά όρια του ελληνισμού, αλλά και τα διανοητικά. Ο περιορισμός των πνευματικών νεοελληνικών οριζόντων είχε άμεση αντανάκλαση στη ελλειματική ιστορική μνήμη των σύγχρονων Ελλήνων.
 

ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ «ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ»;
 

Έφυγε ο Λυκούργος Αγγελόπουλος



Εκοιμήθη χθες, το πρωί της Κυριακής 19 Μαΐου, σε ηλικία 73 ετών, ο Λυκούργος Αγγελόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους μελετητές, δασκάλους και ερμηνευτές της βυζαντινής μουσικής.

Η εξόδιος ακολουθία του θα ψαλεί την Τετάρτη, στις 11 το πρωί, στην Αγία Ειρήνη, στην οδό Αιόλου, στο ψαλτήρι της οποίας διακονούσε από το 1982.


Ας είναι η μνήμη του αιωνία!



Ιερά Σύνοδος Εκκλησίας Κύπρου: “ Οἱ ὁμοφυλόφιλες σχέσεις ἀποτελοῦν ἠθική ἐκτροπὴ καὶ συνιστοῦν ἀτίμωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου”



ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος μὲ ἀνησυχία καὶ θλίψη παρακολουθεῖ, τὰ ὅσα συμβαίνουν καί ἐξαγγέλλονται, σχετικὰ μὲ τὸν τρόπο συμπεριφορᾶς καὶ ζωῆς μιᾶς μερίδας συνανθρώπων μας.
 

Οἱ ἐν λόγῳ, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ὑποκινούμενοι καὶ παρασυρόμενοι ἀπὸ ἀνάλογες ὁμάδες τοῦ ἐξωτερικοῦ ἢ καί ἀπό τὴ σύγχυση τῆς ἴδιας τῆς συνείδησής τους, ὑποστηρίζουν καὶ διαδηλώνουν ὅτι ἡ συνάφεια ἀνθρώπων τοῦ ἰδίου φύλου (ἡ ὁμοφυλοφιλία) εἶναι φυσιολογικὸς τρόπος συμπεριφορᾶς, γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ ἐπιλογή τους αὐτὴ πρέπει νὰ τυγχάνει νομικῆς κατοχύρωσης καὶ κοινωνικῆς ἀποδοχῆς. 

Προκειμένου, μάλιστα, νὰ ἐπιτύχουν τοῦ σκοποῦ τους, προγραμματίζουν ἐκδηλώσεις, «ὑπερηφάνειας», ὅπως τίς ἀποκαλοῦν.
 

Διαψεύδονται, ὅμως, καὶ ἐλέγχονται ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, ἡ ὁποία διδάσκει ὅτι ὁ Θεός «ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησε τοὺς ἀνθρώπους» (Ματθ. 18,14) καὶ εὐλόγησε μὲ τὸ μυστήριο τοῦ γάμου τὴν ἔννομη συζυγία (Ἐφ. 5:32).  Ταυτόχρονα ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καταδικάζει τὴν ὁμοφυλοφιλία καὶ προειδοποιεῖ μὲ βαρύτατες συνέπειες τοὺς θιασῶτες της: «Μή πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι ... οὔτε μοιχοί οὔτε μαλακοί (θηλυπρεπεῖς καί γυναικώδεις) οὔτε ἀρσενοκοῖται ... βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι» (Α΄ Κορ. 6,9-10). Γι᾿ αὐτὸ καὶ οἱ ὁμοφυλόφιλες σχέσεις ἀποτελοῦν ἠθική ἐκτροπὴ καὶ συνιστοῦν ἀτίμωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου (Ρωμ. 1, 24-28).

Ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ Ἐπιστήμη θεωροῦν τὴν ὁμοφυλοφιλία ὡς πτώση καὶ ἀσθένεια τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, καὶ ὄχι φυσιολογικὸ τρόπο ζωῆς καὶ ἐπιλογῆς. Γι᾿ αὐτὸ καὶ συνιστοῦν σωστὴ ἀντιμετώπιση καὶ θεραπεία καὶ ἐναντιώνονται στὴ θεσμική καὶ κοινωνικὴ στήριξη καὶ ἀποδοχή της.
 

Τὰ τραγικὰ ἀποτελέσματα τῆς ὁμοφυλοφιλίας σὲ τοπικὸ καὶ παγκόσμιο ἐπίπεδο, μὲ τὴ χαλάρωση τῆς ἠθικῆς συμπεριφορᾶς, μὲ τὴν αὔξηση τῶν κρουσμάτων παιδεραστίας, μὲ τὶς ἀναρίθμητες περιπτώσεις θυμάτων τῆς ἀνίατης ἀσθένειας τοῦ AIDS ἢ τῶν ὁμοφυλοφίλων, μὲ τὴν ἔξαρση τῶν διαζυγίων καὶ τῆς διάλυσης οἰκογενειῶν, μὲ τὴν ἀφύσικη υἱοθέτηση τέκνων κ.ἄ., ἀποτελοῦν τὰ πιὸ ἰσχυρά ἐπιχειρήματα γιὰ τὸν ἄτυπο αὐτὸ τρόπο ζωῆς.
 

Ὡς Ἐκκλησία στεκόμαστε πάντοτε μὲ συμπάθεια καὶ κατανόηση δίπλα στὸν κάθε πεπτωκότα συνάνθρωπό μας καὶ τὸν βλέπομε ὡς «κατ᾿ εἰκόνα» Θεοῦ ἀδελφό μας. Ἀσφαλῶς καὶ καταδικάζομε τὶς πράξεις του, ἐφόσον αὐτὲς ἔρχονται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἴδιο, ὅμως, τὸν ἀγαποῦμε καὶ τὸν συνδράμομε, ἐφόσον τὸ θέλει, καὶ εὐχόμαστε καὶ προσευχόμαστε νὰ ἀνανήψει, νὰ συναισθανθεῖ τὴν πτώση του καὶ νὰ ζητήσει τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
 

Παράλληλα, στοὺς κρίσιμους αὐτοὺς καιρούς ποὺ διερχόμαστε ὡς λαὸς στὴν Κύπρο, καλοῦμε τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας νὰ μείνει προσηλωμένο στὶς ἀναλλοίωτες καὶ διαχρονικὲς ἀλήθειες τῆς πίστης μας, οἱ ὁποῖες καταξιώνουν τὸν ἄνθρωπο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν καθιστοῦν ἀξιοπρεπὴ μέσα στὸ οἰκογενειακὸ καὶ κοινωνικό του περιβάλλον.
 

Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Κύπρου,
15 Μαΐου 2014.


Να μην προδοθεί η Ορθόδοξη Θεολογία

 
 
Η απρόσμενη απόφαση του Τμήμα­τος Θεολογίας της Θεολογικής Σχο­λής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης περί ιδρύσεως ξεχω­ριστού Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών προξένησε θλίψη βαθιά σε κάθε άγρυ­πνη Ορθόδοξη συνείδηση.

Ακόμη όμως μεγαλύτερη θλίψη δημι­ουργεί νεότερη ανακοίνωση του Τμήματος, με την οποία, υπεραμυνόμενο της αποφάσεώς του, χρησιμοποιεί διάφορα επιχειρήματα τάχα επιστημονικά. Μεταξύ των άλλων όμως επιστρατεύει ως σημαντικό επιχείρημα και το ότι η ίδρυση τέτοιου Τμήματος θα συντελέσει στην «προαγωγή των διαθρησκειακών διαλόγων και σχέσε­ων καταλλαγής» μεταξύ Ισλαμισμού και Χριστιανισμού.
 
Αλήθεια, ποια κοινωνία μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στο χριστιανικό φως και το ισλαμικό σκοτάδι; Ποιά καταλλαγή ανάμεσα στην αλήθεια του Ευαγγελίου και το ψεύδος των άλλων θρη­σκειών; Οι θεολόγοι του Τμήματος Θε­ολογίας δεν έχουν διαβάσει ποτέ τόν λόγο τής Γραφής ότι «πάντες οί θεοί τών έθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. ζε [95] 5); Για ποιες σχέσεις καταλλαγής ομι­λούν; Το επιδιωκόμενο εγχείρημα φα­νερώνει κοσμική νοοτροπία τελείως ξένη προς την Ορθόδοξη θεολογία και υπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες, με­ταβάλλοντας τη θεολογία σε όργανο τής κοσμικής εξουσίας.
 
Ναί. Να συμβιώνουμε ειρηνικά με όλους τους λαούς οποιασδήποτε θρησκείας και ιδεολογίας. Όχι όμως να αναγνωρίζουμε ως άλήθεια την πλάνη. Διότι αυτό αποτελεί προδοσία τής Ορθόδοξης θεολογί­ας. Κάτι που είναι ανάγκη οπωσδήποτε να άποτραπεί. Πρωτίστως διότι θα αποτελέσει όνειδος για την ίδια τη Σχολή. Τη Σχολή που είχε τη δίκαιη φήμη ότι κρατά­ει σταθερά και με ακρίβεια την Ορθόδοξη Παράδοση.
 
Προς αυτή την κατεύθυνση είναι ση­μαντικότατη, αξιέπαινη και πολύ ένθαρρυντική η αντίθεση του δευτέρου Τμήμα­τος της Σχολής, αυτού της Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας , το οποίο στη συνέλευσή του την 26η Μαρτίου έλαβε ομόφωνα αρνητική θέση για το συγκεκρι­μένο ζήτημα.
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η Κοσμητεία τής Σχολής θα σταματήσει το έγχείρημα. Διότι θα αποτελέσει πτώση απροσμέτρητη η τυχόν πραγματοποίησή του.
 
Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

17/5/14

Κουρασμένος από τήν πεζοπορία



 Είναι μεσημέρι. Ό ήλιος είναι στις δό­ξες του. Σέ μιά σκιά κοντά στό πη­γάδι τού 'Ιακώβ, στή Σαμάρεια, κά­θεται κουρασμένος ό Κύριος 'Ιησούς Χριστός. «Κεκοπιακώς έκ τής οδοιπορίας», σημειώνει ό εύαγγελιστής 'Ιωάννης (Ιω. δ' 6)· κουρασμένος άπό τήν πεζο­πορία.

Πώς βρέθηκε έκεί; Στήν 'Ιουδαία είχε πολλή άπήχηση ή δράση Του. Αλλά γιά νά μήν έρεθίζει τόν φθόνο τών Φαρισαίων, ξεκίνησε μέ τούς μαθητές Του γιά τή Γαλιλαία, κι έπρεπε νά περάσουν μέσα άπό τή Σαμάρεια. Ασφαλώς είχαν περ­πατήσει άρκετές ώρες, καί τώρα έκαναν μιά στάση νά ξεκουραστούν. Δέν είχαν δικό τους μέσο μεταφοράς, άμαξα ή άλο­γα. Ό Κύριος ήταν πτωχός. Έζησε πολύ λιτά. Δέν είχε τέτοια μέσα. Μιά φορά μόνο άναφέρεται ότι χρησιμοποίησε ύποζύ- γιο, ένα πουλάρι, στή θριαμβευτική Του είσοδο στά Ιεροσόλυμα, γιά νά διδάξει ότι είναι ό πράος Βασιλιάς.
 

Περπατούσε στά ταξίδια Του. Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος γράφει ότι περ­πατούσε «συντόνως», δηλαδή μέ γρήγο­ρο βήμα (PG 59, 179). Όχι σάν κάποιος άργόσχολος. Άλλά μέ βήμα πού έδειχνε πνευματική έγρήγορση καϊ στιβαρότητα. Ήταν και γι' αύτό κουρασμένος.
 

Ούτε έδειχνε ιδιαίτερη φροντίδα γιά τό φαγητό ό ιερός έκείνος όμιλος, ό Κύρι­ος μέ τούς δώδεκα μαθητές Του. Έκα­ναν μέν στάση, άλλά δέν είχαν τί νά φάνε. Γι' αύτό οί μαθητές πήγαν στήν πόλη Συχάρ, πού ήταν έκεί κοντά, γιά ν' άγοράσουν τρόφιμα.
 

Το ραντεβού με το Θεό


 Ένας ερημίτης προσευχόταν πολύ σκληρά και επίμονα, ζητώντας να συναντηθεί με τον Θεό. Επιτέλους κατάφερε να “κλείσει” ένα ραντεβού μαζί του. “Αύριο, πάνω στο όρος” του είπε ένας άγγελος.
 

Την επόμενη ημέρα ο ερημίτης σηκώθηκε πολύ πρωί και κοίταξε το όρος, ήταν τελείως καθαρό από σύννεφα.
 

Ξεκίνησε , λοιπόν, χαρούμενος και με δέος, προς την κορυφή του βουνού. Κάποια στιγμή, εκεί που περπάταγε κατά μήκος του μονοπατιού συνάντησε έναν άνθρωπο που είχε πέσει κάτω μέσα στα αγκάθια και του ζήτησε βοήθεια. 
“Λυπάμαι, βιάζομαι, έχω “ραντεβού” με τον Θεό” απάντησε ο ερημίτης και συνέχισε τον δρόμο του.
 

Λίγο πιο κάτω συνάντησε μια γυναίκα που έκλαιγε δίπλα στο άρρωστο παιδί της “Βοήθησε με σε παρακαλώ”. ”Λυπάμαι, δεν έχω χρόνο, ο Θεός με περιμένει στην κορυφή του βουνού.”
 

Προχώρησε ακόμα πιο γρήγορα για να μην αργήσει, αλλά εκεί που το μονοπάτι έγινε πιο δύσκολο, είδε ένα ηλικιωμένο εξαντλημένο, που του έδινε ένα ασκί “Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο, σε παρακαλώ πήγαινε να μου γεμίσεις το ασκί με νερό από την πηγή εδώ πιο κάτω.”Κάνε υπομονή, καλέ μου άνθρωπε, έχω ένα ραντεβού με τον Θεό και δεν θέλω να αργήσω!”
 

Όταν ο ερημίτης έφτασε επιτέλους στην κορυφή του βουνού, στην πόρτα της καλύβας, όπου επρόκειτο να συναντηθεί με τον Θεό, βρήκε κρεμασμένο ένα μήνυμα:      

”Συγχώρεσε με που δεν είμαι εδώ, αλλά πήγα να βοηθήσω εκείνους που δεν βοήθησες εσύ στο διάβα σου.”
 

Πηγή: http://thesecretrealtruth.blogspot.com

Κατά Ιωάννην (δ΄ 5–42) [Η συνάντησις του Κυρίου με τη Σαμαρείτιδα γυναίκα]






Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἕρχεται ὁ Κύριος εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχάρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν Ἰακὼβ Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ· ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ Ἰακώβ. Ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕκτη. Ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· δός μοι πιεῖν. Οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσι.

Λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρεῖτις· πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὢν παρ' ἐμοῦ πιεῖν αἰτεῖς, οὔσης γυναικὸς Σαμαρείτιδος; οὐ γὰρ συγχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαμαρείταις.

Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν. Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶ βαθύ· πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; Μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιε καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ;

Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν· ὃς δι' ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον. Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ ἔρχωμαι ἐνθάδε ἀντλεῖν. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε. Ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν· οὐκ ἔχω ἄνδρα. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω· πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας. Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ. Οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου δεῖ προσκυνεῖν.

Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· γύναι, πίστευσόν μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί. Ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε, ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν· ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν. Ἀλλ' ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν. Πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν.

Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν πάντα.

Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι.

Καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει· οὐδεὶς μέντοι εἶπε, τί ζητεῖς ἢ τί λαλεῖς μετ' αὐτῆς; Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις· δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός; Ἐξῆλθον οὖν ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν.

Ἐν δὲ τῷ μεταξὺ ἠρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες· ραββί, φάγε. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν, ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε. Ἔλεγον οὖν οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους· μή τις ἤνεγκεν αὐτῷ φαγεῖν; Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον. Οὐχ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἔτι τετράμηνός ἐστι καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; Ἰδοὺ λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθε τὰς χώρας, ὅτι λευκαί εἰσι πρὸς θερισμὸν ἤδη. Καὶ ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἵνα καὶ ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καὶ ὁ θερίζων. Ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ἐστὶν ὁ ἀληθινός, ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων. Ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασι, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε.

Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαρειτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικός, μαρτυρούσης ὅτι εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα. Ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρεῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ' αὐτοῖς· καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας. Καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ, τῇ τε γυναικὶ ἔλεγον ὅτι οὐκέτι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν· αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν, καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου ὁ Χριστός.



Απόδοση στη νεοελληνική:

16/5/14

Αρχιμ. Αστέριος Χατζηνικολάου: «Ο πνευματικός και το ζήτημα της τεκνογονίας


Η ομιλία που πραγματοποίησε ο Αρχιμαμνδρίτης Αστέριος Χατζηνικολάου, Προϊστάμένος της Αδελφότητος «Σωτήρ», με θέμα: 
«Ο πνευματικός και το ζήτημα της τεκνογονίας», 
στην Ημερίδα που οργάνωσε ο Ορθόδόξος Χριστιανικός Σύλλόγος «Ιωάννης ο Βαπτιστής» 
το Σάββατο 10 Μαΐου 2014 
με γενικό τίτλο: «Οικογένεια και μέλλον».

«Φουγάρα» οι Ελληνες μαθητές γυμνασίου: Το 10% είναι καπνιστές -Το 26% έχει δοκιμάσει τσιγάρο πριν τα 13


Αρνητικά είναι τα αποτελέσματα της έρευνας για το τσιγάρο που πραγματοποίησε το υπουργείο Παιδείας, καθώς, διαπιστώνεται για ακόμη μια φορά πως οι μαθητές καπνίζουν από πολύ μικρή ηλικία, παρά τις όποιες εκστρατείες ενημέρωσης στα σχολεία.

Στην έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας παρουσίασαν ο υπουργός Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος και η υφυπουργός Ζέτα Μακρή, συμμετείχαν οικειοθελώς και ανώνυμα 28.088 μαθητές από σχολεία όλης της Ελλάδας.

Οπως προέκυψε από τις απαντήσεις, το 26% του μαθητικού πληθυσμού της Β' και Γ' Γυμνασίου έχει την «εμπειρία της πρώτης δοκιμής» δηλαδή δοκίμασε κάποια στιγμή το κάπνισμα, έστω με μερικές «ρουφηξιές» καπνού. Από αυτούς, το 40,6% είναι, ήδη, καπνιστές.

Συνολικά, το 10,7% του μαθητικού πληθυσμού της Β' και Γ' Γυμνασίου της χώρας, δηλαδή περίπου 22.000 μαθητές, καπνίζουν. Μία σημαντική διαπίστωση της έρευνας είναι ότι τα αγόρια είναι περισσότερο επιρρεπή στο κάπνισμα σε σχέση με τα κορίτσια, αφού στους μαθητές που καπνίζουν το 56,2% είναι αγόρια και το 43,8% είναι κορίτσια.

Η πλειοψηφία των μαθητών δοκίμασε για πρώτη φορά το κάπνισμα πριν, καν, συμπληρώσει τα 13 έτη. Συγκεκριμένα, το 15,8% των μαθητών που έχουν δοκιμάσει κάποια στιγμή να καπνίσουν, το έκαναν σε ηλικία από οκτώ έως 10 ετών και το 31% δοκίμασε στην προεφηβική ηλικία των 11 έως 13 ετών.

Το κακό παράδειγμα δίνουν οι γονείς

15/5/14

3,3 εκατ. θύματα απ΄ το αλκοόλ το 2012




Το αλκοόλ προκαλεί ετησίως το θάνατο σε 3,3 εκατομμύρια ανθρώπους,δηλαδή, περισσότερους από το AIDS, την φυματίωση και την βία μαζί, προειδοποίησε πρόσφατα ο ΟΗΕ, εκφράζοντας φόβους για μια επιδείνωση της κατάστασης.

Περισσότερες από 200 ασθένειες συνδέονται με την κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών, σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

Το 2012 η υπερκατανάλωση αλκοόλ είχε προκαλέσει τον θάνατο 3,3 εκατομμυρίων ανθρώπων στον κόσμο, έναντι 2,5 εκατομμυρίων το 2005, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, ο οποίος εξέφρασε την λύπη του για την έλλειψη δράσης από την πλευρά των αρχών κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου.

Σύμφωνα με την έκθεση του ΠΟΥ, το 2010, οι μεγαλύτεροι καταναλωτές οινοπνευματωδών ποτών στον κόσμο ήταν η Ρωσία, οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης και η Πορτογαλία, οι οποίες ακολουθούνταν από τις χώρες της ΕΕ, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Νότια Αφρική. Το 2012, η παγκόσμια κατανάλωση αντιστοιχούσε σε 6,2 λίτρα καθαρού αλκοόλ ανά άτομο ηλικίας άνω των 15 ετών.

Έρευνα που δόθηκε στην δημοσιότητα νωρίτερα φέτος έδειξε ότι το ένα τέταρτο όλων των Ρώσων ανδρών πεθαίνει πριν φτάσει στα μέσα της δεκαετίας των πενήντα, σε μεγάλο βαθμό λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ. Ορισμένοι άνδρες από αυτούς που ερωτήθηκαν για την έρευνα πίνουν τρία ή περισσότερα μπουκάλια βότκα την εβδομάδα.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, το 48% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πιει ποτέ οινοπνευματώδη ποτά και η αποχή αυτή συναντάται συχνότερα στις γυναίκες.



Δελτίο Τύπου τῆς Ἐκδηλώσεως γιὰ τὴν 100ὴ Ἐπέτειο τοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγώνα τῆς Βορείου Ἠπείρου στὸ Δελβινάκι (1914-2014).








Μὲ τὴν συμπλήρωση, φέτος, ἑκατὸν (100) ἐτῶν ἀπὸ τὸν Αὐτονομιακὸ Ἀγῶνα τῆς Βορείου Ἠπείρου (17.2.1914) καὶ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ «Πρωτοκόλλου τῆς Κερκύρας» (17.5.1914), ἡ Μητρόπολή μας ἀφιέρωσε τὶς σχετικὲς ἐκδηλώσεις σ’ αὐτὴ τὴν σπουδαία ἐπέτειο. Ἔτσι, στὸ ἡρωϊκὸ Δελβινάκι, τὴν Κυριακή, 11 Μαΐου 2014, τελέσθηκε τὸ πρωῒ ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, στὴν συνέχεια μνημόσυνο τῶν πρωτεργατῶν καὶ τῶν πεσόντων στὸν Αὐτονομιακὸ Ἀγῶνα καὶ κατόπιν τρισάγιο στὸν τάφο τοῦ Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, μετὰ ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἔγινε ἡ καθιερωμένη ὁμιλία ἀπὸ τὸν Σεβ. Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑ. 

Τέλος, πραγματοποιήθηκε εἰρηνικὴ πορεία μέχρι τὸ μνημεῖο τῶν πεσόντων τῆς κωμοπόλεως, ὅπου ἐψάλη τρισάγιο γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς πεσόντες στοὺς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους, κατατέθηκε δάφνινο στεφάνι καὶ ἐψάλη ὁ Ἐθνικὸς Ὕμνος.

Στὶς πιὸ πάνω ἐκδηλώσεις συμμετεῖχαν τὸ Δ.Σ. τῆς Σ.Φ.Ε.Β.Α. (ἀπὸ Ἀθήνα), τὰ παραρτήματα Θεσ/νίκης καὶ Ἰωαννίνων, καθὼς καὶ Βορειοηπειρῶτες καὶ πλῆθος λαοῦ. Στὸ τέλος, καὶ μετὰ τὸν Ἐθνικὸ Ὕμνο οἱ παριστάμενοι ἐνέκριναν ὁμόφωνα τὸ ἀκόλουθο

Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α

14/5/14

Ας μη μαλώνουμε τα παιδιά τα βράδυ




Οι γονείς πρέπει να προσέχουν πολύ να μη μαλώνουν τα παιδιά τους το βράδυ, γιατί το βράδυ τα παιδιά δεν έχουν με τι να διασκεδάσουν την στενοχώρια τους και η μαυρίλα της νύχτας την μαυρίζει πιο πολύ.

Αρχίζουν να σκέφτωνται πώς να αντιδράσουν, ψάχνουν διάφορες λύσεις, μπαίνει στην μέση και ο διάβολος, και μπορεί να φθάσουν στην απελπισία.
 

Την ημέρα, και να πουν τα παιδιά: «θα κάνω αυτό ή εκείνο», θα βγουν έξω, θα ξεχαστούν, οπότε διασκεδάζεται η στενοχώρια.

- Γέροντα, μερικά παιδιά όμως είναι πολύ άτακτα. Φωνάζουν, τρέχουν, κάνουν ζημιές. Πώς να αποφύγουν οι γονείς το ξύλο;

- Κοίταξε, δεν φταίνε τα παιδιά. Τα παιδιά, για να μεγαλώσουν φυσιολογικά, θέλουν αυλή, για να μπορούν να παίξουν. Τώρα τα κακόμοιρα είναι κλεισμένα μέσα στις πολυκατοικίες και ζορίζονται. Δεν μπορούν να τρέξουν ελεύθερα, να παίξουν, να χαρούν. Δεν πρέπει να στενοχωριούνται οι γονείς, όταν το παιδάκι είναι ζωηρό. Ένα ζωηρό παιδί έχει δυνάμεις μέσα του και μπορεί να προκόψη πολύ στην ζωή του, αν τις αξιοποιήση.

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή» ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Δ΄-
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2004

Ημερήσια εκδρομή για τα παιδιά του Δημοτικού



13/5/14

Το φετινό ενθύμιο (2013 - 2014)



Η καινή Διαθήκη ηχογραφημένη

Η εγκεκριμένη ερμηνεία του καθ. Παν. Ν. Τρεμπέλα 
σε νεοελληνική μετάφραση.

Σε μορφή MP3

Παράκληση και γιορτή λήξης των ομάδων Γυμνασίου και Λυκείου


Ολοκληρώθηκε και η φετινή χρονιά για τις ομάδες των Χαρ. Αγωνιστών Γυμνασίου και Λυκείου.

Την Κυριακή στη Χριστ. Εστία εψάλη η Παράκληση υπέρ υγείας και φωτισμού όλων των μαθητών που συμμετέχουν και φέτος στις εξετάσεις, εξαιρέτως αυτών που ετοιμάζονται για τις πανελλήνιες εξετάσεις.

Στη συνέχεια, έγινε μια απλή γιορτή λήξης που περιελάμβανε καλοσώρισμα των παιδιών, αποχαιρετισμό των αποφοίτων μας, παρουσίαση του ενθυμίου της χρονιάς, βράβευση των ομάδων που πρώτευσαν στο πρωτάθλημα μπάσκετ που διοργανώθηκε φέτος και προβολή φωτογραφιών από την περσινή κατασκήνωση.

Το κλείσιμο έκανε ο π. Χριστοφόρος Μυτιλήνης που κάλεσε τα παιδιά να γίνουν με τη ζωή τους κήρυκες της Αναστάσεως.

Καλή επιτυχία στις εξετάσεις, παιδιά!
Καλή κατασκήνωση!!!




Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος: Είναι πολύ κρίσιμες αυτές οι εκλογές




Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
 

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ   Α Ν Ε Σ Τ Η !

Ἤδη πέρασαν τρεῖς ἑβδομάδες ἀπὸ τὸ Πάσχα, ἀπὸ τὴ γιορτὴ τῆς ἀληθινῆς πανηγύρεως καὶ τῆς αὐθεντικῆς εἰρήνης καὶ βρισκόμαστε πάλι μπροστὰ στὴν πρόκληση πολλαπλῶν αὐτὴ τὴ φορὰ ἐκλογῶν. Ὁ πασχαλινὸς ἑορτασμὸς λαμπροφόρος, γεμᾶτος φῶς καὶ χαρά. Ἡ πραγματικότητα ὅμως καὶ πάλι ζοφερή. Ἡ καθημερινότητα δυσβάσταχτη, οἱ προοπτικὲς ἀμφίβολες, οἱ ἐλπίδες ἐξανεμισμένες, οἱ ἐπιλογὲς περιορισμένες. Κρίση πρωτοφανής, προβλήματα τεράστια, πολιτευτὲς πολλοί, ἱκανοὶ ὅμως ἡγέτες ἐλάχιστοι, ὁ λαὸς βουλιαγμένος σὲ σύγχυση καὶ ἀθυμία. Φτώχεια, ἐξουθενωτικὰ μέτρα, ἀνεργία, θλίψη, αἴσθηση ἀδιεξόδου.

Κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι βλέπουν φῶς. Μάλιστα ἐπαγγέλλονται σωτήριες λύσεις. Οἱ ὑποψήφιοι ὑπόσχονται. Τὰ ὀνόματα τῶν ποικίλων παρατάξεων δίνουν μιὰ εἰκόνα αἰσιοδοξίας. Ἐμεῖς ὅμως, ὁ λαός, ἀκόμη ὑποφέρουμε. Αὐτὸ ποὺ βλέπουμε μᾶς πονάει. Αὐτὸ ποὺ φανταζόμαστε μᾶς τρομάζει. Αὐτὴ εἶναι ἡ ὁρατὴ εἰκόνα τῆς κρίσης, αὐτὸ ποὺ φαίνεται.

Στὴν πραγματικότητα ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι ἡ κρίση εἶναι πνευματική. Ἐδῶ εἶναι τὸ πρόβλημα. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ ἐλπίδες μας εἶναι μόνο πνευματικές. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι καὶ τὰ κριτήριά μας καὶ οἱ πολιτικές μας ἐπιλογὲς καὶ ἡ ψῆφος μας πρέπει νὰ ἔχουν βασικὰ πνευματικὸ ὑπόβαθρο. Ἀλήθεια, πῶς νὰ ψηφίσουμε ἕναν ἄνθρωπο δίχως ἀρετὴ καὶ τόλμη; Πῶς νὰ ἐμπιστευθοῦμε ἡγέτες δίχως σοβαρότητα καὶ ἀρχές, δίχως φόβο Θεοῦ καὶ σεβασμὸ στὴν ἱστορία, δίχως εὐαισθησία πίστεως, δίχως σταθερὲς καὶ ἀξίες; Ἂν σὲ τέτοιους ἐμπιστευθοῦμε τὴν ψῆφο μας, ἁμαρτάνουμε.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ εὐθύνη γενικὰ τῶν πολιτικῶν ἐκπροσώπων μας εἶναι μεγάλη. Αὐτοὶ μᾶς χάλασαν. Αὐτοὶ μᾶς ἔφτιαξαν μία κοινωνία ἀνεκτικὴ στὰ ναρκωτικά, ἀσεβῆ στὰ ἱερά, ἄτονη ἢ ἀναρχικὴ στὶς ἀντιδράσεις. Ἀποποινικοποίησαν τὴ μοιχεία, νομιμοποίησαν τὶς ἀμβλώσεις, θεσμοθέτησαν τὸν πολιτικὸ γάμο καὶ τὶς ἀνίερες συμβιώσεις, κατήργησαν τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς. Καὶ τώρα; Τώρα θέλουν νὰ καῖνε τοὺς νεκρούς, νὰ παντρεύουν ἄτομα τοῦ ἰδίου φύλου, νὰ παίρνουν τὰ ὄργανά μας εἰκάζοντας τὴ συναίνεσή μας, νὰ διευκολύνουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ φεύγουν ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόσμο μὲ πολιτικὴ κηδεία, ἀδιάβαστοι, δίχως μιὰ προσευχή, δίχως μιὰ εὐλογία γιὰ τὴν ἄλλη ζωή• μὲ μοναδικὴ σφραγῖδα ἕνα μικρὸ ἠλεκτρονικὸ τσιπάκι καὶ ἕνα τεράστιο ψέμα μέσα καὶ γύρω τους.

10/5/14

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Κυριακής του Παραλύτου



....
«Άνθρωπον ουκ έχω»! Ένα παράπονο διαχρονικό και παγκόσμιο. Ένα παράπονο που ξεπερνά τους φυλετικούς και εθνικούς διαχωρισμούς. Μια φράση κοινή μέσα στους χώρους των ποικίλων θρησκευμάτων μα αλίμονο ένα παράπονο που αντηχεί και στον χώρο της Εκκλησίας.
Όταν μάλιστα κατά καιρούς ο άγγελος του Θεού κατέρχεται για ν’ «αναταράξει το νερό της κολυμβήθρας» όταν δηλ. η αγάπη του Θεού προσφέρει κατά καιρούς και για τους λόγους τους οποίους ο Ίδιος γνωρίζει σε κάποιες ανήμπορες υπάρξεις την θεραπεία Του, οπωσδήποτε ο Άγιος Άγγελος επιστρέφοντας στον θρόνο του Θεού θα μεταφέρει γεμάτη την «χρυσή φιάλη με τις προσευχές» (Αποκ. Ε΄8), και κυρίως το παράπονο «άνθρωπον ουκ έχω».
 

Φυσικά, ο Κύριος λυπήθηκε τον έρημο και αβοήθητο εκείνον άνθρωπο της Ευαγγελικής περικοπής, του χάρισε αμέσως την υγεία και του συνέστησε να πάρει στον ώμο το κρεβάτι του και να βαδίζει υγιής πλέον και ελεύθερος.
 

Το θαύμα ήταν καταπληκτικό. Ο πρώην παραλυτικός μπροστά σε όλους, εντελώς υγιής, έλαβε το κρεβάτι του πόνου και έφυγε. Δείγμα αυτό της Θεότητος του Κυρίου Ιησού. Αλλά, ακόμα και όταν φαίνεται, πως ο Θεός αργεί να μας χαρίσει αυτό που του ζητούμε, τούτο δε σημαίνει ότι δεν μας ακούει ή ότι, αλλοίμονο, δεν μπορεί να μας χαρίσει εκείνο που του ζητούμε, αλλά ότι θα μας το δώσει εάν είναι προς το συμφέρον μας, όταν η αγάπη του κρίνει.
 

Και αυτό μεν αφορά τον ίδιο τον Θεό. Εκείνο όμως το οποίο εμείς οφείλουμε είναι, εάν βρισκόμαστε στην περίπτωση, ή σε παραπλήσια του παραλυτικού, να δείχνουμε υπομονή, πίστη και ελπίδα. Εάν πάλι έχουμε ακόμα την υγεία, να γινόμαστε, όσο το δυνατόν φύλακες άγγελοι στους ανήμπορους αδελφούς μας, όποιοι κι αν είναι αυτοί.

Αρχιμ. Ιωήλ  Κωνστάνταρος
Mail: ioil.konitsa@gmail.com
Κόνιτσα.

9/5/14

Άγκυρα 2014



Ασκητές μέσα στον κόσμο: Τήρηση αργίας



Οι χριστιανοί παλαιότερα σέβονταν πολύ την αργία, την τηρούσαν με φόβο Θεού, δεν ήταν μια απλή τυπική πράξη. Η τήρησή της ήταν πρόξενος ευλογίας και η παράβαση επέφερε δοκιμασίες και όλεθρο.

Σ’ ένα προσφυγικό τραγούδι λέγεται ότι έχασαν το ωραίο τους χωριό, γιατί δεν τηρούσαν Κυριακές και γιορτές:
 
Αυτό μας έμελλε να πάθουμε,
Διότι δεν τηρούσαμε Κυριακές και γιορτές.
Αδιάβαστοι μείνανε των γονέων οι τάφοι.
Αχ, Θεέ μας, εσύ λυπήσου μας.

Η αργία άρχιζε από τον Εσπερινό του Σαββάτου ή της παραμονής της εορτής. Μόλις χτυπούσε η καμπάνα οι γυναίκες έκαναν τον σταυρό τους και σταματούσαν το πλέξιμο ή τον αργαλειό. Ούτε και την σειρά δεν τελείωναν. Επίσης οι γεωργοί που ώργωναν, μόλις άκουγαν την καμπάνα του Εσπερινού, ξέζευαν τα βόδια και επέστρεφαν στο χωριό. Εθεωρείτο ντροπή και σκάνδαλο η παράβαση της αργίας και αποδοκιμαζόταν από όλους.

Προτιμούσαν να πάθουν καμιά ζημιά υλική στην σοδειά τους, παρά να καταπατήσουν την αργία και να αμαρτήσουν στον Θεό, παραβαίνοντας την εντολή Του. Η τήρηση της αργίας ήταν από τα πιο βασικά καθήκοντά τους, μαζί με τη νηστεία, την προσευχή, την ελεημοσύνη, τον εκκλησιασμό, φυσικά την εξομολόγηση αλλά και την Θεία Κοινωνία.


- - - - - - - - - -

Τα Μετέωρα επί Τουρκοκρατίας είχαν ένα μετόχι. Μία Κυριακή πρωί πήγαν οι εργάτες και έσπειραν σιτάρι. Όταν το έμαθε ο Ηγούμενος, αγανάκτησε και είπε ότι αυτό είναι αφωρισμένο διότι το έσπειραν την Κυριακή, και μάλιστα την ώρα που γινόταν η Θεία Λειτουργία. Όταν ήρθε ο καιρός του θερισμού πήγε ο Ηγούμενος και έβαλε φωτιά στο σιτάρι. Κάηκε όλο το κομμάτι που ήταν σπαρμένο την Κυριακή και το υπόλοιπο δεν το πείραξε καθόλου η φωτιά, αλλά έσβησε μόνη της.
- - - - - - - - - -

Κατά Ιωάννην (ε΄ 1 - 15) [Η θεραπεία του παραλυτικοῦ της Βηθεσδά]


Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν Ἰουδαίων. Ἔστι δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ, ἡ ἐπιλεγομένη ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα. Ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν. Ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι. ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ. τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;

Ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν· ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει. Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. Καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρε τὸν κράβαττον αὐτοῦ καὶ περιεπάτει. Ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ.

Ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ· σάββατόν ἐστιν· οὐκ ἔξεστί σοι ἆραι τὸν κράβαττον. Ἀπεκρίθη αὐτοῖς· ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. Ἠρώτησαν οὖν αὐτόν· τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; Ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν· ὁ γὰρ Ἰησοῦς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ.

Μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται. Ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλε τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Τόν καιρό ἐκείνο, ἀνέβηκε ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα κατά την ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων. Ὑπάρχει δὲ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα κοντὰ εἰς τὴν πύλην τῶν Προβάτων μία δεξαμενή, ἡ ὁποία ὀνομάζεται Ἑβραϊστὶ Βηθεσδὰ καὶ ἡ ὁποία ἔχει πέντε στοές. Σ’ αὐτὲς ἤτανε ξαπλωμένος μεγάλος ἀριθμὸς ἀσθενῶν, τυφλῶν, χωλῶν, παραλυτικῶν, οἱ ὁποῖοι περίμεναν νὰ κινηθῇ τὸ νερό. Διότι ἕνας ἄγγελος κατέβαινε πότε – πότε εἰς τὴν δεξαμενὴν καὶ ἐτάρασσε τὸ νερό. Ἐκεῖνος λοιπὸν ποὺ ἔμπαινε πρῶτος, μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ νεροῦ, ἐθεραπεύετο ἀπὸ οἱονδήποτε νόσημα καὶ ἂν ὑπέφερε. Ὑπῆρχε ἐκεῖ ἕνας, ὁ ὁποῖος ἐπὶ τριάντα ὀκτὼ χρόνια ἤτανε ἄρρωστος. Ὅταν ὁ Ἰησοῦς τὸν εἶδε κατάκοιτον καὶ κατάλαβε ὅτι εἶχε ἤδη πολὺν χρόνον ἐκεῖ, τοῦ λέγει, «Θέλεις νὰ γίνῃς ὑγιής;».

Ἐπεκρίθη εἰς αὐτὸν ὁ ἀσθενής, «Κύριε, δὲν ἔχω ἄνθρωπον νὰ μὲ βάλῃ εἰς τὴν δεξαμενήν. Ὅταν τὸ νερὸ ταραχθῇ, καὶ ἐνῶ ἔρχομαι κατεβαίνει ἄλλος πρὶν ἀπὸ ἐμέ». Ὁ Ἰησοῦς τοῦ λέγει, «Σήκω ἐπάνω, σήκωσε τὸ κρεββάτι σου καὶ περπάτησε». Καὶ ἀμέσως ἔγινε ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος καὶ ἐσήκωσε τὸ κρεββάτι του καὶ περπατοῦσε. Ἡ ἡμέρα ἐκείνη ἦτο Σάββατον.

Γι’ αὐτὸ ἔλεγαν οἱ Ἰουδαῖοι εἰς τὸν θεραπευθέντα, «Εἶναι Σάββατον, δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται νὰ σηκώσῃς τὸ κρεββάτι σου». Αὐτὸς τοὺς ἀπεκρίθη, «Εκεῖνος ποὺ μὲ ἔκανε ὑγιῆ ἐκεῖνος μοῦ εἶπε, «Σήκωσε τὸ κρεββάτι σου καὶ περπάτησε». 


Τότε τὸν ρώτησαν, «Ποιός εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ σοῦ εἶπε, «Σήκωσε τὸ κρεββάτι σου καὶ περπάτησε;» Αλλ’ ὁ θεραπευθεὶς δὲν ἤξερε ποιός εἶναι, διότι ὑπῆρχε πολὺς κόσμος εἰς τὸ μέρος ἐκεῖνο καὶ ὁ Ἰησοῦς ἐξέφυγε.

Ὕστερα τὸν εὑρῆκε ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν ναὸν καὶ τοῦ εἶπε, «Ἰδές, ἔγινες ὑγιής, μὴ ἁμαρτάνῃς πλέον, διὰ νὰ μὴ σοῦ συμβῇ κάτι χειρότερον». Ἔφυγε ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπε εἰς τοὺς Ἰουδαίους ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι αὐτὸς ποὺ τὸν ἔκανε ὑγιῆ.