28/2/11

ΓΙΟΡΤΗ ΧΑΡΑΣ 2011

210 αγόρια και 250 κορίτσια του δημοτικού συμμετείχαν και φέτος στη ΓΙΟΡΤΗ ΧΑΡΑΣ που διοργανώθηκε στη Χριστιανική Εστία Πατρών. Τα παιδιά για δύο ώρες (11-1.00 μ.μ.) είχαν την ευκαιρία να παίξουν και να ψυχαγωγηθούν μέσα στο ζεστό και φιλόξενο χώρο της Χριστιανικής Εστίας απολαμβάνοντας το πρόγραμμα που ετοίμασαν οι ομαδάρχες και κατηχητές τους.

Η χαρά όλων και ο ενθουσιασμός αποτυπώνεται στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Και του χρόνου!!!
















 



6 λόγοι για να πεις ΟΧΙ στην Κάρτα του πολίτη (πολύ σοβαρή ανάλυση)

1.     ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
 
Το βασικό επιχείρημα για την εισαγωγή της ΚτΠ είναι ότι θα δοθεί οριστική λύση στα προβλήματα της «καθημερινότητας του πολίτη», στα προβλήματα που αντιμετωπίζει όταν προσπαθεί να εξυπηρετηθεί από τις Δημόσιες Υπηρεσίες.
Εάν βεβαίως το μέτρο της εισαγωγής της ΚτΠ οδηγήσει και στην οργάνωση του Δημοσίου, αυτά είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Η οργάνωση του Δημοσίου πρέπει να γίνει ασχέτως με την εισαγωγή της ΚτΠ. Δεν είναι προϋπόθεση της οργάνωσης του Δημοσίου η ΚτΠ, ούτε πρέπει να γίνει με δικαιολογία την ΚτΠ. Πρέπει να γίνει ούτως ή άλλως. Αυτό είναι σημαντικό να το συνειδητοποιήσουμε, γιατί ενώ δεν λύνει η ΚτΠ προβλήματα με την εισαγωγή της, αντίθετα φέρνει πολλά προβλήματα με την εισαγωγή της, όπως θα δούμε κατωτέρω.
 
Πιο συγκεκριμένα: Η Κάρτα του Πολίτη σύμφωνα με τα στοιχεία της πρώτης δημόσιας διαβούλευσης αναμένεται να περιέχει εμφανώς επάνω της τα βασικά στοιχεία ταυτοποίησης του κατόχου της: «Δεν αποτελεί επιλογή μας η φόρτωση πληθώρας στοιχείων στο εσωτερικό της Κάρτας. Αντίθετα, σχεδιαστικό μας στόχο αποτελεί η ανάπτυξη μίας Κάρτας, η οποία θα περιέχει τα ελάχιστα απαιτούμενα στοιχεία»(http://www.opengov.gr/ypes/?p=863).
Σε αυτή την περίπτωση η ΚτΠ δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από ότι το υφιστάμενο Δελτίο Ταυτότητας. Στην προσπάθειά του να εξυπηρετηθεί ένας πολίτης, όταν βρίσκεται σε μια υπηρεσία έχει 2 βασικά προβλήματα:
 

27/2/11

Η ώρα της Κρίσεως


Η σημερινή ευαγγελική περικοπή έρχεται να μας υπενθυμίσει μια μεγάλη αλήθεια. Αν την περασμένη Κυριακή το Ευαγγέλιο μάς παρουσίασε την αγαθότη­τα και τη φιλευσπλαχνία του Θεού - Πατέρα που περιμένει υπομονετικά τα παιδιά του να γυρίσουν κοντά Του, σήμερα μας παρουσιάζει το Θεό και ως δίκαιο Κριτή

Ο Κύριος θα έρθει και πάλι για να μας κρίνει όλους γιατί είναι ο ίδιος "η αρχή και το τέλος, ο πρώτος και ο έσχατος".

Κριτήριο θα είναι το μέτρο της αγάπης μας, τα έργα της προσφοράς μας. Ναι, έρχου Κύριε!

Κυριακή της Απόκρεω – Ο Χριστός ζητιάνος της αγάπης μας


Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΤΩΝ

Ο Κύριος Ιησούς με το «εμοί εποιήσατε» τοποθετεί τον εαυτό του στη θέση του πει­νασμένου, του διψασμένου, του ξένου, του ρακένδυτου, του άρρωστου, ακόμη και του φυλακισμένου! Είπε χαρακτηριστικά: «Επείνασα γαρ, και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με... εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με».

Δεν είναι σχήμα λόγου όλα αυτά. Οι άγιοι Πατέρες λένε: «Είδες τον αδελφόν σου; Είδες Κύριον τον Θεόν σου!». Πράγματι. Κάθε άνθρωπος είναι πλασμένος «κατ' εικό­να και καθ' ομοίωσιν» Θεού. Συνεπώς στο πρόσωπο του κάθε άνθρωπου οφείλουμε πάντοτε να διακρίνουμε την εικόνα του Θεού. Αυτή την εικόνα του Θεού μάς καλεί ο Κύριος να διακονήσουμε στα πρόσωπα αυτών που πονούν και υποφέρουν μέσα από τις διάφορες δοκιμασίες της ζωής.

Στο βιβλίο των «Παροιμιών» γράφει ο σοφός Σολομών: «Δανείζει Θεώ ο ελεών πτωχόν» (Παρ. ιθ' 17). Δηλαδή, αυτός που ελεεί τον πτωχό αδελφό του, στην ουσία δανείζει στο Θεό. Ό,τι προσφέρει στον πτωχό, ό Θεός θεωρεί ότι το προσφέρει σ' Εκείνον. Έτσι ακόμη και η πιο μικρή καλή μας πράξη λαμβάνει άπειρη αξία, αφού τελικά απευθύνεται στον άπειρο Θεό. Κι η αμοιβή που την ακολουθεί είναι ό,τι ανώτερο μπορεί να ποθήσει ο άνθρωπος: η Βασιλεία των ουρανών!

 15.2.11

ΣΚΑΙ 1821 - 2η Αντίκρουση από Αντίβαρο - Τουρκοκρατία

26/2/11

Ψυχοσάββατο


Δύο είναι τα κατ’ εξοχήν βασανιστικά ερωτήματα που προβληματίζουν και σήμερα κάθε άνθρωπο: «Tο πρώτο, ο φόβος του θανάτου· το δεύτερο, το αν και πώς θα ξαναζήσει». 

Και των δύο αυτών ερωτημάτων η λύση βρίσκεται μέσα στο φως της Aναστάσεως του Xριστού, ο οποίος είναι ο Nικητής του θανάτου και η Ζωή του κόσμου. Tο διαχρονικό μήνυμα της Eκκλησίας είναι ότι δεν κατεξουσιάζει ο θάνατος όταν είμαστε σε κοινωνία με τον Xριστό διότι αυτός είναι «η ανάστασις και η ζωή».

Με την πίστη ότι προσδοκούμε "ζωήν του μέλλοντος αιώνος", ας αντιμετωπίσουμε (τον) κάθε μορφής θάνατο με τη βεβαιότητα της λύτρωσης, την ελπίδα της Αναστάσεως...

"Η κόλασή μου είναι οι άλλοι"


Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΛΠΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Γ΄. - Ο ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 Ο τρίτος και τελευταίος αυτὸς τόμος της σειράς «Η Ορθοδοξία ελπὶς του κόσμου» ασχολείται με δύο μεγάλα  και καίρια θέματα: Τη θέση των λαϊκών στην Ορθόδοξη Εκκλησία και το δυναμικὸ παρὸν ή την κοινωνικὴ δύναμη της Ορθοδοξίας στον κόσμο. Διότι η Ορθοδοξία δεν έμεινε ποτὲ ασυγκίνητη μπροστὰ στα υλικὰ και στα ψυχοπνευματικὰ προβλήματα, που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος  στον παρόντα αιώνα.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ν. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: "ΣΩΤΗΡ"
Σελίδες 303

24/2/11

Η μυστική γέφυρα


......
Ο πόνος επίσης, κατά τον άγιο Νικόλαο τον Καβάσιλα, είναι κι ένας τρόπος, που επέτρεψε ο Θεός στον άνθρωπο για να μη δένεται υπερβολικά με τον κόσμο. Έτσι ο πόνος γίνεται μέσο καί όπλο, που νικά την αμαρτία και σώζει τον άνθρωπο. Η αδυναμία γίνεται δύναμη, η εξασθένηση κραταίωση, που δεν μας επιτρέπει να υποδουλωθούμε στα πράγματα…
 

Ο πόνος είναι η μυστική γέφυρα που θα μας περάσει σε μία άγνωστη αλλά επιθυμητή όχθη. Η γέφυρα αυτή μπορεί να είναι το ξεπέρασμα του εαυτού μας, της δειλίας μας, της οκνηρίας μας, της αδιαφορίας ή φιλαυτίας μας. Ο μεγάλος θεολόγος του αιώνα μας π. Δημήτριος Στανιλοάε λέγει πως ο πόνος σημαίνει πραότητα, αγάπη, νέκρωση όλων εκείνων που κρατούν τον άνθρωπο δέσμιο τον κόσμου, που αποτελούν πειρασμό για το σώμα και αναπτύσσουν μέσα του τα πάθη, που κάνουν τον άνθρωπο εγωιστή, στερημένο από την ελευθερία και κλεισμένο μέσα σε μια ύπαρξη, που επαναλαμβάνεται χωρίς νόημα, γιατί είναι χωρίς Θεό.
 

Μωυσέως μοναχού- 
"Η ευλογία του πόνου και ο πόνος της αγάπης" 
Εκδ.ΤΗΝΟΣ

23/2/11

Η ανδρεία και ενάρετη ψυχή


Πνευματικός αγώνας μέσα στον κόσμο



Δεν κατορθώνετε να συγκεντρώνετε το νου σας στην προσευχή. Τι να κάνετε; Ο Κύριος βλέπει ότι η αδυναμία σας αυτή δεν οφείλεται τόσο σε δική σας αδιαφορία όσο στις συνθήκες της ζωής σας. Και βλέποντας ότι λυπάστε, σας συγχωρεί.

Από τους ανθρώπους που ζουν στον κόσμο, δεν μπορούμε να απαιτούμε τη νήψη όσων άφησαν τον κόσμο, δηλαδή των μοναχών.

Υπάρχουν δυσκολίες. Τι να κάνουμε; Έτσι είναι η επίγεια ζωή. Ποιος έχει απελευθερωθεί από τα προβλήματά της;

Φροντίστε, πάντως, να έχετε σ’ όλες τις ώρες της ημέρας κάποιαν απασχόληση. Με το χρόνο σας γεμάτο, θα υποφέρετε λιγότερο από την αθυμία. Συνάμα αγωνιστείτε να κρατάτε το νου σας στο Θεό. Εύχομαι Εκείνος να σας χαρίσει την ειρήνη.

(Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, 
Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, 
Ι. Μ. Παρακλήτου, σ. 89)

Μην συμβιβάζεσαι




22/2/11

λογισμικό Βυζαντινογράφος 2.0


Προμηθευτείτε το λογισμικό Βυζαντινογράφος 2.0 (για την συγγραφή της Βυζαντινής Μουσικής Σημειογραφίας στον H/Y), που διατίθεται δωρεάν, με σκοπό την καλύτερη ανάπτυξη και διάδοση της Βυζαντινής μουσικής παραδόσής μας. 

Μπορείτε να το αποκτήσετε από την παρακάτω ιστοσελίδα. Ο δημιουργός του, κ. Γκεζερλής Βελισσάριος, παρακαλεί για τυχόν σχόλια ή σχετικές ερωτήσεις.
 


21/2/11

Η οδός Αγάπης


"Στη γνωστή συνοικία των Ανασφαλειών και στο μέσον της οδού Εσφαλμένων Πεποιθήσεων βρίσκεται η κεντρική πλατεία Εγωϊσμού.

Κάνετε μια στάση εκεί και παρατηρείστε πόσο μόνα είναι τα γυμνά δέντρα,πόσο άσχημα κράζουν τα πουλιά των Ενοχών.

Θυμηθείτε το μελωδικό τραγούδι που κελαηδούσαν παλιά, όταν κατοικούσατε στη γειτονιά της Αθωότητας ,στην οδό Παιδικών Χρόνων...

Αφήνοντας πίσω την Πλατεία Εγωϊσμού απομακρυνθείτε από τις οδούς Φόβου και Αμφιβολίας και γυρίστε την πλάτη στο δρόμο της Επίκρισης.

Ακολουθήσετε τη λεωφόρο Αποδοχής και Συχγώρεσης.
Η πόλη αρχίζει τόσο να ομορφαίνει εδώ!

Μόλις φτάσετε στον πεζόδρομο της Εκτίμησης, θα συναντήσετε το Μέγαρο της Φιλίας.

Στους κήπους του μπορείτε να κάνετε περίπατο στους διαδρόμους της Ευγνωμοσύνης και της Χαράς.

Στη συνέχεια κατευθυνθείτε προς την οδό Δημιουργίας, στρίψτε στο δρομάκι της Προσφοράς και προχωρήστε ευθεία.

Η οδός της Αγάπης δεν είναι μακρυά.
 
Και εκεί βρίσκεται το κέντρο Πραγματοποίησης Ονείρων.

Αν χάσετε το δρόμο σας . . . ρωτήστε ένα παιδί ! "


ΠΗΓΗ:

20/2/11

Κυριακή του Ασώτου


......
Μόνο όσοι ακολουθούν με συνέπεια την οδό του Κυρίου μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι κι αδέσμευτοι από τη δουλεία των παθών, την επιρροή του κόσμου και την κυριαρχία του διαβόλου. Αυτόν τον δρόμο της αληθινής ελευθερίας μάς έδειξε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Οποίος είπε: «Γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιω. η' 32-36).
 
Καθώς μελετούμε την Παραβολή του Ασώτου, τον ανεκτίμητο αυτό πνευματικό θησαυρό που μάς παρέδωσε ο θείος Διδάσκαλος, είναι ευκαιρία να κάνουμε μία ειλικρινή αυτοκριτική: Μήπως κι εμείς μοιάζουμε με τον Άσωτο, για τον οποίο ομιλεί ο Χριστός; Πράγματι- πολλοί από εμάς, σαν τον Άσωτο, απομακρυνθήκαμε από τον Θεό και ακολουθώντας τα εγωιστικά θελήματα και τα αμαρτωλά πάθη μας, οδηγηθήκαμε σε αυτό το τραγικό αδιέξοδο. Αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, τότε θα ανακαλύψουμε και τη μόνη διέξοδο στη σημερινή κρίση: τη μετάνοια και την επιστροφή στο σπίτι του Θεού Πατέρα. Εκεί που μπορούμε να απολαμβάνουμε την αναφαίρετη χαρά, την πραγματική ελευθερία, την αδιατάρακτη ψυχική ισορροπία και ειρήνη.


 15.2.11

Η παραβολή του ασώτου υιού σε κινούμενα σχέδια

19/2/11

Ελληνορθόδοξη Παιδεία και Ιστορία


Δείτε στο ΛΥΧΝΟ την ομιλία του 
κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΟΛΕΒΑ (πολιτικού επιστήμονα) 
με θέμα:
"Ελληνορθόδοξη Παιδεία και Ιστορία: 

Απάντηση στους Αμφισβητίες"

Κυριακή 13/2/2011 - ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΡΩΝ 

Ορθοδοξία και Παπισμός: Πορεία ἐπικίνδυνη καὶ ὀλισθηρὴ


Αναφερθήκαμε στὴ 12η συνάντηση τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς Διαλόγου μεταξὺ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ. Στὸ προηγούμενο ἄρ θρο τονίσαμε τὸ ἀδιέξοδο ποὺ διαφαίνεται, καὶ καταλήξαμε στὸ ὅτι μόνο δύο λύσεις ἀπομένουν: ἢ νὰ σταματήσει ἄδοξα ὁ Διάλογος ἤ...
Ἢ κάποιο ἐπικίνδυνο πείραμα συμβιβασμοῦ νὰ γίνει ἀπὸ μέρους μας. Αὐτὸ τὸ τελευταῖο ἀσφαλῶς πρωτίστως μᾶς ἐνδιαφέρει, καὶ θὰ τὸ διερευνήσουμε μὲ βάση κυρίως τὰ ὅσα δήλωσαν στὴν κοινὴ συνέντευξη τύπου οἱ δύο συμπρόεδροι, ὁ παπικὸς Ἀρχιεπίσκοπος Kurt Koch καὶ ὁ Μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάννης.
 

Οἱ δύο Συμπρόεδροι συμφώνησαν, ὅπως σημειώσαμε στὸ προηγούμενο ἄρθρο, στὸ ὅτι ἀναζητοῦν ἕνα μοντέλο ἑνότητας. Γιατί ὅμως γίνεται λόγος γιὰ μοντέλο ἑνότητας καὶ ὄχι γιὰ ἑνότητα; Ἡ διατύπωση φανερώνει μεθόδευση, καὶ θὰ δοῦμε περὶ τίνος πρόκειται στὸ ἑπόμενο ἄρθρο μας. Πῶς ὅμως περιγράφηκε στὴ συνέντευξη αὐτὸ τὸ μοντέλο; «Θὰ εἴμα στε σὲ θέση νὰ ἐμπλουτιστοῦμε ἀμοιβαῖα», δήλωσε ὁ Koch. Καὶ ὁ Μητροπολίτης Περγάμου πρόσθεσε: «Θὰ πρέπει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία νὰ ἐνισχύσει τὴν καθολικὴ ἑνότητά της. Καὶ ἴσως ἡ Καθολικὴ πλευρὰ πρέπει νὰ ἐνισχύσει περισσότερο τὴ διάσταση τῆς συνοδικότητος».
 

1821: "Η ιστορία όπως δεν την έχετε ξαναδεί" - Πράγματι


Το «1821» είναι μια σειρά οκτώ ντοκιμαντέρ από την τηλεόραση του ΣΚΑΪ, που διηγείται την ιστορία της επανάστασης του 1821 και της δημιουργίας του ελληνικού έθνους‐κράτους. Η εκπομπή διαφημίζεται με το σλόγκαν "Η ιστορία όπως δεν την έχετε ξαναδεί". (Σ.Σ. Γι' αυτό είμαστε βέβαιοι πια...).

Επειδή πολλά από αυτά που αναφέρονται στις εκπομπές έχουν δημιουργήσει αντιδράσεις, σας προτείνουμε να επισκεφτείτε και να διαβάστε το αφιέρωμα της ιστοσελίδας ΑΝΤΙΒΑΡΟ.
 
Διαβάστε σχετικά με το γεγονός της επανάστασης 
στην Αγία Λαύρα την 25η Μαρτίου:



Επίσης, δείτε "Τα ημαρτημένα" -  Συνολικό αφιέρωμα- κριτική στην αρχική σελίδα: 

18/2/11

Αίτημα για αγιοποίηση του Οσίου Εφραίμ


Την αναγνώριση του Οσίου Εφραίμ Νέας Μάκρης και την ένταξή του στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας ζητεί με επιστολή της η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.  

Εξήντα χρόνια μετά την ανεύρεση των λειψάνων του Οσίου, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, στο σχετικό αίτημα, σημειώνει μεταξύ άλλων: 

...«η προσέλευσης των προσκυνητών είναι αθρόα, σχεδόν καθημερινώς κατά δε τας Κυριακάς και εορτάς κατακλύζεται η Ι. Μονή υπό προσκυνητών εξ όλης της Ελλάδος (...). Η τιμή προς τον όσιον Εφραίμ τον Νέον είναι σαφώς διαδεδομένη ανά την Ελλάδα και το εξωτερικόν. (...) Υπάρχουν Ναοί προς τιμή του Αγίου», ακόμη και στη Σητεία και την Τήνο.'' (...) Οι εικόνες του οσίου προσκυνώνται σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο...


Κεραυνὸς στη Φοροκάρτα!


Κεραυνὸς χτύπησε ξαφνικὰ τὸ ἐπιτελεῖο τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν καὶ ὅλη τὴν κυβέρνηση μὲ τὴ γνωμοδότηση τῆς «Ἀρχῆς Προστασίας Δεδομένων Προσωπικοῦ Χαρακτήρα» γιὰ τὴν περίφημη Φοροκάρτα.
 

Ἡ Ἀρχὴ μὲ γνωμοδότησή της, ποὺ ἔστειλε στὶς 13 Δεκεμβρίου τοῦ περασμένου ἔτους, ἀποφαίνεται ὅτι ἡ σχεδιαζόμενη κάρτα δὲν καλύπτεται ἀπὸ τὸν ὑπάρχοντα νόμο –ἑπομένως ἀπαιτεῖται ἔκδοση νέου νόμου – δὲν διασφαλίζει τὴν προστασία τῶν προσωπικῶν δεδομένων τοῦ πολίτη καὶ δὲν ἀποτρέπει τὸν κίνδυνο ἐπεξεργασίας τῶν προσωπικῶν αὐτῶν δεδομένων ἀπὸ κάποιους τρίτους, στοὺς ὁποίους κατὰ τὴ γνωμοδότηση συμπεριλαμβάνονται καὶ οἱ μεσολαβοῦσες στὴν ἔκδοση τῆς κάρτας Τράπεζες.
 

«Διακονία από το Πανδοχείον της Αγάπης»


ΚΥΡΙΑΚΗ  20/2/2011 - ΩΡΑ 6:00 μ.μ. 
στη Χριστιανική Εστία
 
«Αναζητείται Καλός Σαμαρείτης»
από την δ. Ιωάννα Χριστοπούλου,
Καθηγήτρια Νοσηλευτικής Α.Τ. Ε. Ι. Ἀθηνῶν.

«Διακονία από το Πανδοχείον της Αγάπης»
από την δ. Γεωργία Σαββοπούλου,
τ. Καθηγήτρια Νοσηλευτικής Α.Τ. Ε. Ι. Αθηνών


16/2/11

“Ο ηγεμών” ή αλλιώς Η αρετή του άρχοντα

.........
Μια σταχυολόγηση των συμβουλών του Αγίου Φωτίου (...) μπορεί να οδηγήσει σε μια αναλογική και γόνιμη σύγκριση με το σημερινό τρόπο άσκησης της εξουσίας στην ελληνική πραγματικότητα, που αλγεί από τα πολυποίκιλα πλήγματα μιας απαξιωμένης πολιτικής τακτικής, και συγχρόνως να δώσει απαντήσεις στα αμείλικτα και πολυώνυμα γιατί.

-  Όπως κάθε άνθρωπος, έτσι και ο ηγεμόνας πρέπει να τηρεί τις εντολές του Δεσπότου Θεού.

 
- Ηγεμόνας προσευχόμενος είναι ενωμένος με τον Θεό και οικείος του. Η αρετή του άρχοντα φαίνεται αν μπορεί να μετατρέψει μια πόλη όχι τόσο από μικρή σε μεγάλη, όσο από φαύλη σε χρηστή.

 
- Αδυσώπητος σ’ εκείνους που διαπράττουν αδικήματα σε πρόσωπα και στην πολιτεία, γρήγορος στην αναζήτηση του δίκαιου και στην αμερόληπτη απονομή του, συμπαθής στην αντιμετώπιση των εναντίον του αδικημάτων.

 
- Δεν υπάρχει ελαφρυντικό και δικαιολογία για τον άρχοντα που αδικεί.

 
- Οι φαύλοι στο περιβάλλον του άρχοντα αμαυρώνουν την εικόνα του.

 
- Ένας ηγεμόνας μπορεί να γίνει άριστος κριτής των άλλων, όταν ο ίδιος λογοδοτεί για τις πράξεις του κάτω από την επίβλεψη της συνειδήσεώς του και προσπαθεί να διορθώσει τα λάθη του.

 
- Ένας συνετός ηγεμόνας πρέπει ν’ αποφεύγει τις υπερβολικές υποσχέσεις, να μην παραβαίνει τίποτα απ’ όσα υποσχέθηκε, γιατί, όταν ψεύδεται, αναπόφευκτα θα θεωρηθεί ελεεινός.

 
- Πρέπει να διορίζει ως άρχοντες ανθρώπους πλούσιους σε αρετές, να επαινεί τους άριστους, να διατηρεί την ομόνοια των υπηκόων χωρίς εξεγέρσεις, να εμπνέει την ασφάλεια στους δίκαιους και να αντιμετωπίζει τα προβλήματα των πολιτών με συμπάθεια και ευαισθησία.

 
- Να προσέχει να μη διασυρθούν τα έθιμα και οι παραδόσεις της πατρίδας του.

 
- Να θεωρεί άχρηστο τον χρυσό που είναι παγίδα φοβερή για κείνους που τον αγαπούν.

 
- Οι καινοτομίες που δεν εισάγονται αριστοτεχνικά προκαλούν φόβο, δημιουργούν σύγχυση και ερεθίζουν το λαό.

 
- Προσοχή στις απερίσκεπτες κουβέντες. Σταθερός στις απόψεις του, κύριος της γλώσσας του.

 
- Την αιτία για όσα πάνε καλά πρέπει να την αποδίδει στον Θεό, να είναι πρότυπο αρετής και ευσέβειας για τους υπηκόους του, αλλά και να αποτελεί και για όλες τις γενιές των ανθρώπων που θ’ ακολουθήσουν μια όμορφη και σπουδαία ενθάρρυνση, για την επιτέλεση ωραίων και σημαντικών έργων...


Φεβρουάριος 2011


15/2/11

Εορτή Αγίου Ανθίμου του εν Χίω





Άγιε Άνθιμε, πρέσβευε υπέρ ημών

«Δος μοι κατανύξεως πόθον»

........... Επίσης την περίοδο του Τριωδίου συμπλέκονται στις ιερές Ακολουθίες κατάλληλα ιερά Αναγνώσματα που μας καλούν στην ταπείνωση και στη μετάνοια και μας χειραγωγούν στην κατάνυξη. Αλλά τι είναι η κατάνυξη; Κατάνυξη είναι ένα κέντημα της ψυχής – από το ρήμα «νύσσω», που σημαίνει κεντώ, τρυπώ με αιχμηρό αντικείμενο. Κατάνυξη είναι «αμετεώριστος οδύνη ψυχής» κατά τον ορισμό του αγίου Ιωάννου της «Κλίμακος». Ένας γλυκός πόνος της ψυχής που προέρχεται από τη συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας και την επίσκεψη του θείου ελέους. Κατάνυξη είναι η επιστροφή στον εαυτό μας, στο χώρο της καρδιάς μας. Είναι το βίωμα που βίωσε ο άσωτος υιός, ο οποίος μετά από μία περίοδο ασωτίας ήλθε στον εαυτό του και είπε: Θα επιστρέψω στον πατέρα μου και θα του πω: Πατέρα μου, αμάρτησα στον Θεό και σε Σένα. Δεν είμαι πλέον άξιος να ονομάζομαι παιδί σου. Μεταχειρίσου με σαν έναν από τους μισθωτούς σου (Λουκ. ιε’ 17-19).

Η κατάνυξη δεν συμπλέει με την υπερηφάνεια, τη φιλαρέσκεια και την αυτοδικαίωση. Είναι η μακάρια κατάσταση της «συντετριμμένης και ταπεινωμένης καρδίας» που ζει μέσα στη Χάρη του Θεού...


1.2.11

 

14/2/11

Λόγια της καρδιάς


Ρώτησε μια φορά ένας άνθρωπος κάποιον ασκητή:

"Γιατί ο Θεός γράφει τους νόμους Του πάνω στις καρδιές μας; Γιατί όχι μέσα στις καρδιές μας, εκεί που πραγματικά Τον έχουμε ανάγκη;"


Ο ασκητής απάντησε:


"Ποτέ ο Θεός δεν αναγκάζει τους ανθρώπους να Τον έχουν στην καρδιά τους. Γράφει τα λόγια Του πάνω στην καρδιά, έτσι ώστε όταν αυτή ραγίσει, Εκείνος να πέφτει μέσα!"
 

13/2/11

Προσευχή



 


Η ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ - Καλό Τριώδιο


«Κατέβη ούτος δεδικαιωμένος εις τον οίκον αυτού ή γαρ εκείνος»
 

Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου σήμερα και στο ιερό Ευαγγέλιο ακούσαμε την Παραβολή που μας παρουσιάζει ακριβώς αυτά τα δύο πρόσωπα: τον Φαρισαίο και τον τελώνη. Και οι δύο ανέβηκαν στο Ναό των Ιεροσολύμων για να προσευχηθούν. Στον ίδιο Ναό πήγαν. Όχι όμως με την ίδια διάθεση. Το απέδειξαν αυτό με τη στάση τους και τα λόγια τους. Και τελικά ο τελώνης έφυγε δικαιωμένος, συγχωρημένος, όχι όμως και ο Φαρισαίος. «Κατέβη ούτος δεδικαιωμένος εις τον οίκον αυτού ή γαρ εκείνος». Ας μαθητεύσουμε λοιπόν στον τρόπο της προσευχής τού τελώνου, υπογραμμίζοντας τρία στοιχεία της θεάρεστης προσευχής του.
 

1. ΦΟΒΟΣ ΘΕΟΥ
 
Ο τελώνης από σεβασμό και ευλάβεια στεκόταν «μακρόθεν», μακριά από το ιερό θυσιαστήριο και «ούκ ήθελεν ουδέ τους οφθαλμούς εις τον ουρανόν επάραι». Δεν είχε την τόλμη όχι μόνο τα χέρια του άλλ' ούτε τα μάτια του να υψώσει προς τον ουρανό. Με κατεβασμένο το βλέμμα και συγκεντρωμένο το νου προσευχόταν στον Θεό να τον λυπηθεί για το κατάντημά του. Ούτε έλεγε περιττούς λόγους, ούτε έκανε επιδεικτικές κινήσεις, ούτε περιέφερε το βλέμμα του δεξιά κι αριστερά. Η όλη στάση του φανέρωνε ευλάβεια, συστολή, φόβο Θεού.
 
Αν ο τελώνης αισθανόταν έτσι στο Ναό των Ιεροσολύμων, όπου όλα ήταν τύπος και σκιά της αληθινής λατρείας, πώς πρέπει άραγε να αισθανόμαστε εμείς μέσα στους χριστιανικούς Ναούς μας, όπου φανερώνεται αυτός ο Τριαδικός Θεός; Το ψάλλουμε στην εκκλησία: «Εν τω ναώ εστώτες της δόξης σου εν ούρανώ εστάναι νομίζομεν». Αν μέσα στο ναό συναισθανόμασταν ότι βρισκόμαστε στον ουρανό, τότε με πολύ φόβο Θεού και περισσή ευλάβεια θα πλησιάζαμε και θα προσφέραμε την ταπεινή λατρεία μας.
 
2. ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ
 
Το δεύτερο στοιχείο που είχε η προσευχή του ήταν η ταπεινοφροσύνη. Ο τελώνης συναισθανόταν βαθιά την αμαρτωλότητά του. Το ομολογούσε: «Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ». Τα λόγια αυτά δεν τα έλεγε τυπικά. Αισθανόταν ένοχος και εξαρτούσε τη σωτηρία του εξ ολοκλήρου από το έλεος του Θεού. Η ταπείνωση του ήταν ειλικρινής. Γι' αυτό, σημειώνει ο ιερός Χρυσόστομος, ο τελώνης «ουκ ήλγησεν επί τη κατηγορία, αλλά κατεδέξατο το είρημένον μετ' ευγνωμοσύνης»- δεν αντέδρασε στα περιφρονητικά λόγια του Φαρισαίου, ούτε πόνεσε από την κατηγορία, αλλά δέχθηκε με ευγνωμοσύνη τον πικρό λόγο, διότι πίστευε ότι του άξιζε. Τόσο μεγάλο αγαθό είναι η ταπεινοφροσύνη!
 
Πόσο πολύ μας διδάσκει το ταπεινό του φρόνημα! Μπορεί κι εμείς να ονομάζουμε τον εαυτό μας αμαρτωλό, να απαγγέλλουμε στην προσευχή μας τα ίδια λόγια «Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ», αλλά όταν μας υποδείξουν ένα λάθος, όταν μας κατηγορήσουν, αμέσως αντιδρούμε και στενοχωριόμαστε. Μήπως τελικά δεν το πιστεύουμε αυτό το «ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ»; Η ταπεινοφροσύνη απαιτεί τόλμη και ειλικρίνεια κι είναι αυτή που ελκύει τη χάρη και το έλεος του Θεού.
 
3. ΜΕΤΑΝΟΙΑ
 
Το τρίτο στοιχείο που είχε η προσευχή του ήταν η μετάνοια. Και μάλιστα μετάνοια βαθιά και ειλικρινής. Ο τελώνης «έτυπτεν εις το στήθος αυτού λέγων• ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ». Χτυπούσε το στήθος του διότι εκεί βρίσκεται η καρδιά, το κέντρο όλων των αμαρτωλών επιθυμιών και διαθέσεων του ανθρώπου. Δεν κατηγορούσε τους άλλους, δεν μεταβίβαζε ευθύνες, ούτε πρόβαλλε δικαιολογίες για τις πράξεις του. Δεν έλεγε «παρασύρθηκα», «είναι η φύση του επαγγέλματος μου τέτοια που με αναγκάζει να παρανομήσω» και άλλα παρόμοια. Παραδεχόταν ότι αυτός και μόνο αυτός έφταιγε για το κατάντημα του και κατηγορούσε τον εαυτό του.
 
Αυτή είναι πραγματική μετάνοια. Ο άνθρωπος που με τέτοια ειλικρινή διάθεση καταφεύγει στο έλεος τού Θεού είναι απολύτως βέβαιο ότι θα βρει συγχώρηση από τον Θεό. «Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ έξουδενώσει» (Ψαλμ. ν' [50] 19). Τη συντετριμμένη καρδιά ο Θεός ποτέ δεν θα την απορρίψει. Ο φιλάνθρωπος Θεός που επιθυμεί τη σωτηρία όλων των ανθρώπων δέχεται τη μετάνοια κάθε αμαρτωλού, όπως ακριβώς και του τελώνη της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.
 
Καθώς σήμερα ανοίγει η κατανυκτική περίοδος του Τριωδίου, κατά την οποία όλο και πιο συχνά θα έχουμε την ευκαιρία να προσερχόμαστε στους ιερούς Ναούς μας για να προσευχηθούμε και να λατρεύσουμε τον Κύριο, ας φέρνουμε συχνά στο νου μας την Παραβολή αυτή του Κυρίου. Κι ας ακολουθήσουμε την προτροπή του ιερού υμνογράφου:

«Μη προσευξώμεθα φαρισαϊκώς, αδελφοί» αλλά «τελωνικώς διά νηστείας κράζοντες• ιλάσθητί ήμίν ο Θεός τοις άμαρτωλοίς». Ας συμμετέχουμε κι εμείς στις ιερές Ακολουθίες με φόβο Θεού, με ταπεινοφροσύνη και ειλικρινή μετάνοια για να χαρίσει και σ' εμάς ο πανάγαθος Θεός αυτό που έλαβε και ο τελώνης: τη δικαίωση και τη σωτηρία.

1-2-2011

Προσευχή

«Προσευχή εστίν ομολογία προς Θεόν, αμαρτημάτων καθάρσιον, νοσημάτων ιατήριον, δαιμόνων φυγαδευτήριον. Και τι δει μοι λέγειν πολλά περί της καλλονής αυτής; 

Προσευχή εστί παντός κακού απαλλαγή και λιμήν των χειμαζομένων, και ο ταύτην προσευχόμενος ου πτοηθήσεται ουδέν πονηρόν».

(Συμεών ο Μεταφραστής)

12/2/11

Ο Μωυσής στην Ερυθρά θάλασσα


Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν, ότι εντόπισαν το σημείο, στο οποίο διέσχισε ο Μωυσής την Ερυθρά θάλασσα πριν 3.000 χρόνια περίπου. Σύμφωνα με τη διήγηση της Εξόδου (κεφ. ιδ' 21-28): «εξέτεινε δε Μωυσής την χείρα επί την θάλασσαν, και υπήγαγε Κύριος την θάλασσαν εν ανέμω νότω βιαίω όλην την νύκτα και εποίησε την θάλασσαν ξηράν, και εσχίσθη το ύδωρ. Και εισήλθον οι υιοί Ισραήλ εις μέσον της θαλάσσης κατά το ξηρόν, και το ύδωρ αυτής τείχος εκ δεξιών και τείχος εξ ευωνύμων και κατεδίωξαν οι Αιγύπτιοι και εισήλθον οπίσω αυτών, ... εξέτεινε δε Μωυσής την χείρα επί την θάλασσαν, ... και επαναστραφέν το ύδωρ εκάλυψε τα άρματα και τους αναβάτας και πάσαν την δύναμιν Φαραώ».
 
«Ανέκαθεν οι άνθρωποι εντυπωσιάζονταν απ' την ιστορία της Εξόδου και διερωτώντο εάν είναι όντως ιστορικό γεγονός», λέει ο Carl Drews, μέλος του Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικών Ερευνών των Η.Π.Α. «Αυτό που δείχνει η μελέτη μας», συνεχίζει, «είναι ότι η περιγραφή διαχωρισμού των υδάτων έχει όντως στήριξη απ' τούς φυσικούς νόμους... 

Δυστυχώς όμως, τα τοπωνύμια πού αναφέρονται στη διήγηση δεν μπορούν να αναγνωριστούν σήμερα». Ο Drews και ο συνεργάτης του W. Han εστίασαν σε σημείο όπου υπάρχει καμπή (σε σχήμα U) στην κατεύθυνση του νερού, στο Ανατολικό δέλτα του Νείλου, στη Μεσογειακή ακτή βόρεια της διώρυγας του Σουέζ, αποκλείοντας τοποθεσίες που είχαν προταθεί παλαιότερα (τον Κόλπο του Σουέζ ή την Άκαμπα). Οι δυό ερευνητές χρησιμοποίησαν δορυφορικά δεδομένα για να δημιουργήσουν μοντέλο της περιοχής όπως θα ήταν πριν 3.000 χρόνια. Στη συνέχεια έκαναν θεωρητική εξομοίωση στον υπολογιστή. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά τους, άνεμος με ταχύτητα 100 χιλμ./ώρα, που θα φυσούσε επί 12 ώρες θα έσχιζε τα νερά (βάθους 2 μέτρων στο σημείο αυτό) δημιουργώντας ένα ξηρό πέρασμα μήκους 3.5 και πλάτους 5 χιλιομέτρων για 4 ώρες. Ο χρόνος αυτός είναι αρκετός για να περάσουν οι Ισραηλίτες, έστω και με ενάντιο άνεμο. Μόλις ο άνεμος σταμάτησε, τα νερά επέστρεψαν με ορμή καλύπτοντας όσους είχαν παραμείνει στο στενό πέρασμα. «Οι εξομοιώσεις στον υπολογιστή ταιριάζουν με την αφήγηση της Εξόδου», σχολίασε ο Drews.
 
Εντυπωσιακή, όντως η μελέτη. Εκπληκτικότερα είναι όμως τα συμπεράσματα των δημοσιογράφων, τα οποία δείχνουν επιπολαιότητα και παντελή άγνοια του κειμένου της Εξόδου: «Τα ύδατα της Ερυθράς Θάλασσας τα διαχώρισαν οι άνεμοι και όχι ο Μωυσής»! ή «αντίθετα με τη διήγηση της Βίβλου, αυτό δεν ήταν κατ' ανάγκη ένα θαύμα, αλλά είναι δυνατό να συνέβη από ισχυρούς άνεμους»! Μα η Βίβλος αυτό ακριβώς περιγράφει, ένα φυσικό φαινόμενο. Το παράδοξο είναι το ότι οι δυνατοί άνεμοι (ένα σπάνιο σχετικώς φαινόμενο) ξεκίνησαν όταν άπλωσε το χέρι του ο Μωυσής και σταμάτησαν, όταν το ξαναάπλωσε! Αυτό δεν είναι θαύμα;
 
(Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να αναζητηθούν στο διαδίκτυο πληκτρολογώντας π.χ. carl drews moses και η πρωτότυπη εργασία, η οποία όμως είναι καθαρά επιστημονική. 

Έχει αναρτηθεί στο: http://www.plosone.org/articl/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0012481
 
Φεβρουάριος 2011

168 χρόνια από την κοίμηση του Κολοκοτρώνη

Μετά ἀπό ὅσα λέγονται καί ἀκούονται τόν τελευταῖο καιρό ἀπό προσκυνημένους, «Ἕλληνες» ἐναντίον τῶν ἡρώων τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος, οἱ ὁποῖοι ἔδωκαν τό αἷμα τους γιά τήν λευτεριά τῆς Ἑλλάδος καί μετά ἀπό τήν αἰσχρή παραποίηση καί ἀλλοίωση τῆς ἱστορίας, ἡ ὁποία ἐπιχειρεῖται μέσα ἀπό τηλεοπτικούς διαύλους, (ἔφτασαν σέ σημεῖο νά χαρακτηρίσουν μεταξύ τῶν ἄλλων, μύθο, τήν εὐλογία τῆς Ἐπανάστασης στήν Ἁγία Λαύρα, ἀπό τόν Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό καί φρικτή σφαγή καί πλιάτσικο ἐκ μέρους τῶν Ἐλλήνων τήν ἀπελευθέρωση τῆς Τριπολιτσᾶς), θεωρήσαμε χρέος μας νά διαμαρτυρηθοῦμε ὡς Ἔλληνες, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο θίγονται ἀλλά καί ἀηδιάζουν ἀπ’ ὅλα τά παραπάνω καί ὅλες τίς ἐλεεινότητες τῶν καιρῶν, ἀλλά καί ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἀφοῦ ὑπάρχει περισσή ἀσέβεια καί πρός αὐτήν τήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία στάθηκε ἡ φιλόστοργη μάνα τοῦ Γένους.

            Σάν μιάν ἀπάντηση σέ ὅλους τούς ἀνιστόρητους καί νάνους, πού μόνο τιμή δέν περιποιοῦν στήν Ἑλλάδα, παραθέτομε κείμενο - ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν, γιά τόν Κολοκοτρώνη, τοῦ ὁποίου δυστυχῶς τό σεβάσμιο πρόσωπο, ἐπίσης, ἀπό ἀδαεῖς καί πατραλοῖες, τόν τελευταῖο καιρό ὑβρίσθη. 

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ

11/2/11

Oι μέλισσες και ο περιπλανώμενος πωλητής


Επιστήμονες του πανεπιστημίου του Λονδίνου Royal Holloway ανακάλυψαν, ότι οι μέλισσες μαθαίνουν να πετούν τη συντομότερη δυνατή διαδρομή μεταξύ των λουλουδιών.

Επιλύουν έτσι πολύ αποτελεσματικά ένα σύνθετο μαθηματικό πρόβλημα, το πρόβλημα του «περιοδεύοντος πωλητή», ο οποίος προσπαθεί να βρει τη συντομότερη διαδρομή για να επισκεφθεί τους πελάτες του. Το πρόβλημα λύνεται μόνο με τη βοήθεια υπολογιστών, οι οποίοι συγκρίνουν το μήκος εναλλακτικών διαδρομών και επιλέγουν τη συντομότερη. Οι μέλισσες το λύνουν χρησιμοποιώντας έναν εγκέφαλο σε μέγεθος μικρού σπόρου.

Ο υπεύθυνος της ερευνητικής ομάδας, Δρ Nigel Raine, εξηγεί: «Οι μέλισσες λύνουν το πρόβλημα του περιοδεύοντος πωλητή καθημερινά. Επισκέπτονται λουλούδια σε πολλαπλές τοποθεσίες και, επειδή χρησιμοποιούν πολλή ενέργεια για να πετάξουν, βρίσκουν τη διαδρομή που ελαχιστοποιεί τον χρόνο πετάγματος».

Η ομάδα χρησιμοποίησε σειρά υπολογιστών, για να ελέγξει, αν οι μέλισσες, θα ακολουθήσουν μία διαδρομή που ορίζεται από τη σειρά με την οποία ανακάλυψαν τα λουλούδια ή θα βρουν τη συντομότερη διαδρομή. Μετά την αναγνώριση της θέσης των λουλουδιών, οι μέλισσες γρήγορα έμαθαν να πετούν στη συντομότερη διαδρομή.

Ίσως μας βοηθήσουν οι μέλισσες να επιλύσουμε πρακτικά προβλήματα μετακινήσεων στη ζωή μας. Όμως οι μέλισσες και η Σοφία του Θεού, που είναι διάχυτη σε όλη τη δημιουργία, μας δείχνουν και μια άλλη πολύ σύντομη διαδρομή, τη διαδρομή της ευχαριστίας και δοξολογίας προς τον Πανάγαθο Δημιουργό. Εάν σπαταλήσουμε τον περιορισμένο χρόνο της ζωής μας μόνο σε ατελείωτες επιστημονικές αναζητήσεις, θα αποδειχθούμε περιπλανώμενοι πωλητές, που δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους.


ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΙΔΕΙΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ  13/2/2011 - ΩΡΑ 6:00 μ.μ. 
στη Χριστιανική Εστία

ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΙΔΕΙΑ και ΙΣΤΟΡΙΑ: 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΙΕΣ 

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: κ. ΧΟΛΕΒΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 
Πολιτικός Επιστήμων


10/2/11

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ…

(Επιστολή-Έκκληση από την πρώτη Ταϊβανέζα 
Ιεραπόστολο Πελαγία Υu)

Είμαι Κινέζα, γεννήθηκα στην Ταϊβάν και το χριστιανικό μου όνομα είναι Πελαγία. Ήμουν προτεστάντισσα και χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να γίνω Ορθόδοξη. Μου αρέσει να διαβάζω την Αγία Γραφή και έχω όλες τις εκδόσεις της στα κινεζικά.

Έχω επισκεφθεί την Ελλάδα και διαπίστωσα ότι είναι μια πολύ ξεχωριστή χώρα.

Ταξιδεύοντας στην πατρίδα σας, πριν φθάσω ακόμα, μέσα στο αεροπλάνο διαπίστωσα πόσο διαφορετικοί είναι οι Έλληνες, πόσο ξένοιαστα μιλούσαν, πώς γελούσαν και πώς χειροκροτούσαν τον πιλότο κατά την προσγείωση, πράγμα απίστευτο για μας τους Ασιάτες που είμαστε συντηρητικοί και δεν εκδηλώνουμε τα συναισθήματά μας. Τώρα πια ξέρω ότι η ελευθερία έχει μέσα της λίγο πάθος και λίγο ένταση φωνής.

Στην Ελλάδα επισκέφθηκα πολλές εκκλησίες, συμμετείχα στη Θεία Λειτουργία και όταν κοινωνούσα τα Άχραντα Μυστήρια έκλαιγα, παρόλο που δεν καταλάβαινα την ελληνική γλώσσα γιατί η Ορθόδοξη πίστη είναι ίδια.

Θα ήθελα να ήμουν Ελληνίδα, να είχα γεννηθεί Ορθόδοξη να μεταλάβαινα τη Θεία Κοινωνία και να φιλούσα τις Άγιες Εικόνες από τα βρεφικά μου χρόνια μέχρι τον θάνατό μου.

EΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ ΣΤΟ iPHONE!



Να εξομολογούνται μέσω του... iPhone παροτρύνει τους πιστούς της η Καθολική Εκκλησία στις Ηνωμένες Πολιτείες, εγκρίνοντας τη σχετική εφαρμογή που ονομάζεται Confession (Εξομολόγηση) και διατίθεται στο iTunes έναντι 1,5 ευρώ. Το πρόγραμμα περιγράφεται ως το «τέλειο εργαλείο για κάθε μετανοημένο» και προσφέρει συμβουλές και οδηγίες για το μυστήριο της θείας κοινωνίας και της εξομολόγησης...

Η εταιρεία που ανέπτυξε την εφαρμογή, η Little iApps με έδρα την Ιντιάνα των Ηνωμένων Πολιτειών, αναφέρει ότι σκοπός της δεν είναι η αντικατάσταση του μυστηρίου της εξομολόγησης. Αντίθετα, λέει, ότι θέλει να βοηθήσει τους πιστούς να κατανοήσουν τις πράξεις τους και να επισκεφθούν τον πνευματικό τους για άφεση αμαρτιών. «Επιθυμία μας είναι να καλέσουμε τους Καθολικούς να εξασκήσουν την πίστη τους μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας» σημείωσε ο Πάτρικ Λέινεν της Little iApps.


Πάντως ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Βατικανού δήλωσε ότι "είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι το μυστήριο της μεταμέλειας απαιτεί απαραιτήτως μία σχέση προσωπικού διαλόγου μεταξύ αυτού που μετανοεί και του εξομολογητή του. Αυτό δεν μπορεί να αντικατασταθεί από καμία εφαρμογή της πληροφορικής"...

Τι άλλο θα ακούσουμε;;;

9/2/11

Ορθοδοξία και Παπισμός .’Ένας αδιέξοδος ∆ιάλογος

Στὸ προηγούμενο ἄρθρο ἀναφερθήκαμε στὴν προβληματικὴ κατάληξη ποὺ εἶχε ἡ 12η συνάντηση τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς Διαλόγου μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ, ποὺ πραγματοποιήθηκε ἀπὸ τὶς 20 ἕως τὶς 27 Σεπτεμβρίου τοῦ 2010 στὴ Βιέννη τῆς Αὐστρίας.

Κλείνοντας τὸ ἄρθρο μας διατυπώσαμε τὸν προβληματισμό μας γιὰ τὰ ὅσα δήλωσαν οἱ δύο Συμπρόεδροι τῆς Ἐπιτροπῆς στὴν κοινὴ συνέντευξη τύπου ποὺ ἔδωσαν. Σ᾿ αὐτὰ θὰ ἐπιμείνουμε τώρα περισσότερο.

Στὴ συνέντευξη, ὅπως εἴδαμε, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Koch ξεκαθάρισε καὶ κάτι πολὺ σημαντικὸ ὡς πρὸς τὴν ἀπόλυτη ἐμμονὴ τοῦ Παπισμοῦ στὴν ὑπέρτατη καὶ κυριαρχικὴ ἐξουσία τοῦ πάπα ἐπὶ τῆς Ἐκκλησίας: «Αὐτὸ συμβαίνει, εἶπε, γιατὶ τὸ ζήτημα τοῦ ἐπισκόπου τῆς Ρώμης δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ὀργανωτικὸ ζήτημα, ἀλλὰ καὶ μιὰ θεολογικὴ ἔννοια». Φοβερὸς λόγος! Φοβερὸς ἀλλὰ καὶ εἰλικρινής! Θέτει τὸ ζήτημα τοῦ Πρωτείου στὴν πλήρη διάστασή του, ὅπως ἀκριβῶς τὸ ἔχουν ἐκφράσει ἡ Α΄ καὶ ἡ Β΄ Σύνοδοι τοῦ Βατικανοῦ, ποὺ ἀπὸ τοὺς Παπικοὺς ἀναγνωρίζονται ὡς Οἰκουμενικές. Αὐτὲς οἱ δύο Σύνοδοι διακήρυξαν ὅτι ὁ πάπας ὄχι μόνο ἔχει Πρωτεῖο ἐξουσίας πάνω σὲ ὅλη τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ ὅτι αὐτὸς στὶς ἀπὸ καθέδρας ἐπίσημες ἀποφάσεις του εἶναι ἀλάθητος – κάτι πραγματικὰ φρικιαστικό!
 

Ο Ακάθιστος Ύμνος με μετάφραση

Επιμέλεια
Αποστόλου Χ. Τσολάκη
Θεολόγου - Φιλολόγου
 
Εκδότης: ''Ο ΣΩΤΗΡ''
ΑΘΗΝΑΙ 2011



8/2/11

«Ἡ σχέση τῆς ὀρθόδοξης οἰκουμενικότητας μὲ τὴν ἐθνικὴ μας ταυτότητα»

Η Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου κ.κ. ΑΝΘΙΜΟΥ
 στὸ Παιδαγωγικὸ Συνέδριο
 
Ὁ τίτλος τοῦ θέματος ποὺ ἀνέλαβα νὰ σᾶς παρουσιάσω, ἔχει τὴν πρωτοτυπία νὰ σημαίνει κάτι, μόνο στὴ γλώσσα μας, στὰ ἑλληνικά! Ἄν μεταφραστεῖ σὲ ἄλλη γλώσα θὰ εἶναι τελείως ἀκατανόητος. Ἄς μὴν βιαστεῖ κάποιος νὰ πεῖ, «τί μᾶς ἐνδιαφέρει κάτι τέτοιο!». Εἶναι ἀνάγκη πλέον, νὰ μεταφράζουμε τὶς ἔννοιές μας καὶ σὲ ἄλλες γλῶσσες γιὰ νὰ βλέπουμε δύο πράγματα:

1. πόσο μποροῦν νὰ μᾶς κατανοήσουν οἱ ἄλλοι καὶ
2. πόσο ἀντέχουν οἱ ἀλήθειες μας στὸ εὑρύτερο σήμερα,
διαφορετικὰ θὰ μᾶς παραμείνουν γιὰ ἐσωτερικὴ κατανάλωση. Ὅμως, οἱ ἔννοιες «φυσιογνωμία» καὶ «οἰκουμενικότητα», εἶναι ἐξωστρεφεῖς∙ τὴ «φυσιογνωμία» μας, ἄλλοι τὴδιαπιστώνουν καὶ ἡ «οἰκουμενικότητα» εἶναι «ἄνοιγμα» σὲ ἄλλους.

Ὅταν συζητᾶμε τὶς δύο ἔννοιες τοῦ τίτλου «ἐθνικὴ ταυτότητα»-«Ὀρθόδοξη Οἰκουμενικότητα» καὶ τὴ σχέση ποὺ ἔχουν ἤ ποὺ δὲν ἔχουν, φανερώνουμε ὅτι ὅλοι μας, ἀνεξαιρέτως, εἴμαστε ἀκατάστατα ριγμένοι μέσα σ’ἕνα δίχτυ, ἀπὸ τὸ ὁποῖο, νομίζω πὼς πρέπει γρήγορα νὰ βγοῦμε.

Τα πορίσματα του Συνεδρίου

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

Τό ἑλληνικό ἔθνος πορεύεται διά τῶν αἰώνων θεμελιώνοντας τήν κοινή του συνείδηση σέ ἰσχυρούς δεσμούς, ἱστορικούς, θρησκευτικούς, γλωσσικούς καί πολιτισμικούς. Στήν Ὀρθοδοξία καί στή γλώσσα μας ὀφείλουμε τήν ἐπιβίωσή μας καί τήν ἰδιαιτερότητά τοῦ πολιτισμοῦ μας. Μ’ αὐτά ὀφείλουμε νά διαπαιδαγωγήσουμε μέ ἀγάπη πολλή τή νέα γενιά καί νά ὑπηρετήσουμε τόν ἀπογοητευμένο ἄνθρωπο. Ἡ ὀνομασία Ἑλληνισμός δέν δηλώνει μόνο τόν λαό μας, ἀλλά καί ἕνα τρόπο ζωῆς.

* Δυστυχῶς στίς ἡμέρες μας, ἐν ὀνόματι τῆς πολυπολιτισμικότητας ἐπιχειρεῖται μία ἄκριτη μεταφορά καί εἴσοδος στήν πατρίδα μας προτύπων κοινωνιῶν πού καμία σχέση δέν ἔχουν μέ τήν ἱστορία μας, τήν ψυχοσύνθεσή μας, τίς κοινωνικές ἀνάγκες μας. Μιά ματιά ἐντούτοις στήν ἱστορία μας μᾶς πείθει ὅτι ἡ Ἀρχαία Ἑλλάδα καί τό Βυζάντιο (χωρίς νά ἀπαξιώνουν τούς ξένους πολιτισμούς) διέσωσαν τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

* Ὡς Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ἀντιτιθέμεθα στά δύο ἄκρα: καί στόν φυλετισμό-ρατσισμό, ἀλλά καί στούς πολυπολιτισμικούς καί ἐθνομηδενιστικούς μύθους. Οὔτε μποροῦμε ὡς ἔθνος νά γίνουμε φρούριο μέ κλειστές πόρτες, οὔτε νἀ μετατραποῦμε σέ «ξέφραγο ἀμπέλι», γιά νά δεχόμαστε τόν κάθε λαθρομετανάστη καί δουλέμπορο. Ἡ ἑλληνορθόδοξη ταυτότητά μας διδάσκει κατανόηση καί ἀνεκτικότητα πρός τούς ἄλλους πολιτισμούς ὄχι ὅμως εἰς βάρος τῶν ἐθνικῶν μας συμφερόντων καί τῆς ἱστορικῆς μας αὐτοσυνειδησίας.

* Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, 90 χρόνια ἀπό τήν ἐκδημία τοῦ ὁποίου συμπληρώνονται φέτος, θέτει πολύ ψηλά τόν πήχη τοῦ χρἐους καί τῆς ἀποστολῆς τοῦ Ἕλληνα. «Ὁ Ἕλλην, γράφει ὁ Ἅγιος, ἐγεννήθη κατά θεία πρόνοιαν διδάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητος. Τοῦτο τό ἔργο ἐκληρώθη εἰς αὐτόν, αὕτη ἡ ἀποστολή αὐτοῦ. Αὕτη ἡ κλῆσις αὐτοῦ ἐν τοῖς ἔθνεσιν».

* «Ἡ πατρίς καί ἡ Ἐκκλησία ἔχει σἠμερον ὑπέρ ποτε ἀνάγκην ἀνδρῶν ἀφοσιωμένων εἰς τάς ἀρχάς τοῦ σταυροῦ, ἀνδρῶν ἀκαταπονήτων, άνδρῶν ζώντων οὐχί δι’ ἑαυτούς ἀλλά διά τό γένος καί τήν Ἐκκλησίαν». Καί οἱ λόγοι του ἠχοῦν προφητικοί κατεξοχήν σήμερα πού ἡ ἀλλοτρίωση, ἡ μαζοποίηση, ἡ άπανθρωποποίηση καί ἡ πνευματική ὑποδούλωση ἀπειλοῦν ὄχι μόνον τό ἔθνος μας, αλλά καί ὅλη τήν ἀνθρωπότητα.

* Ἴσως ἔχει φτάσει ὁ καιρός, μέσα ἀπό τραυματικές ἐμπειρίες πού θά μᾶς ταπεινώσουν, νά βάλουμε ἀρχή, νέα ἀρχή, πού δέν θά στηρίζεται στή δύναμη καί τήν ἐξουσία πού ὑπόσχονται νίκες καί κυριαρχίες, αλλά στήν ἀξιοποίηση τῆς ἀποτυχίας. Ὁ Κύριος Ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός «ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ» (Ἀποκ. 6,2). Ὁ Ἰησοῦς Χριστός καί ἡ Ἁγία Του Ἐκκλησία φρουροῦν τόν Ἑλληνισμό καί τόν ὁδηγοῦν στήν ἀναγέννηση καί τήν πρόοδο.

Η εισήγηση της κ. Βαρβάρας Γιαννακοπούλου

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ
ΩΣ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο Έλλην αληθως εγεννήθη, ίνα φιλοσοφη, διότι εγεννήθη διδάσκαλος της ανθρωπότητος.Αλλ’ εάν η φιλοσοφία εγένετο παιδαγωγός εις χριστόν, έπεται, ότι ο Έλλην πλασθείς φιλόσοφος επλάσθη χριστιανός, επλάσθη ίνα γνωρίση την αλήθειαν και διαδω αυτήν τοις έθνεσιν”, γράφει ο Άγιος Νεκτάριος στην πραγματεία του, “ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΩΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ”, την οποίαν συνέταξε την 17η Ιουνίου 1896, την εξεφώνησε στην Ριζάρειον Εκκλησιαστική Σχολή, ως Διευθυντής αυτης, πρό των εξετάσεων του Ιουνίου του σχολικου έτους 1895-1896 κατά την καθιερωμένη σχολική τελετή και την προέταξε στον Β’ τόμο του υπό τον τίτλο “ΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΛΟΓΙΩΝ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑ” διτόμου πονήματός του, πού εξεδόθη το 18961 .

Στούς δύο αυτούς τόμους εξέδωκε ένα απάνθισμα ιερων (βιβλικων και πατερικων) και φιλοσοφικων λογίων Ελλήνων κλασσικων συγγραφέων, ποιητων και φιλοσόφων κατανεμημένα εις θεματικές ενότητες, τα οποια απεθησαύριζε από τα εφηβικά του χρόνια. Εραστής του κάλλους της σοφίας γενόμενος από την εφηβική του ηλικία, μόνος εις την Κωνσταντινούπολι και εργαζόμενος εις κατάστημα συγγενους του εμελέτα τις νύκτες και απεθησαύριζε τα αποστάγματα της θείας και ανθρωπίνης σοφίας. Ωρισμένα δε εξ αυτων αντέγραφε στα περιτυλίγματα των αγοραζομένων ειδων προς ωφέλεια του πλησίον.
Χαρακτηριστικως γράφει στον πρόλογο του Α’ τόμου : “Το ανά χειρας έργον είναι προϊόν μακρας και συντόνου εργασίας και οφείλεται εις πόθον διακαη προώρως αναπτυχθέντα, προς μετάδοσιν ωφελίμων γνώσεων διότι πρόσηβος ήδη το του διδασκάλου της κοινωνίας εζήλωσα έργον και προς αυτό μετά προθυμίας επεδόθην”.

Παρέμβαση προς το Συνέδριο από τον κ. Ανδρ. Γαλάνη

Σεβαστοί Πατέρες, αγαπητοί φίλοι
 
Όπως είδαμε η πολυπολιτισμικότητα χρησιμοποιείται για τη διάβρωση της Ελλάδας. Η πολυπολιτισμικότητα αξιοποιεί την παγκόσμια φτώχεια ως Δούρειο Ίππο.
 
Ποιο είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπου τα τελευταία 100 χρόνια; Με τα 6 δις κατοίκους στον Πλανήτη Γη, με νέα συστήματα (σοσιαλισμούς, καπιταλισμούς, φεμινισμούς μετανεωτερισμούς κ.ά.) ποιό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα;
«Από τα 6 δις, το προηγμένο 1 δις, με τον υπερκαταναλωτισμό του έχει βυθίσει στον υποσιτισμό ένα άλλο δις που ζει με ένα 1€ το μήνα»!!!
Εντούτοις το προηγμένο 1 δις θρηνεί, κλαίει και οδύρεται μέρα νύχτα: «Είμαστε χρεωμένοι, σώστε μας». ΤΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!!! Που είμαστε χρεωμένοι; Στη γη ή στον ουρανό;
 
Με ποια μέθοδο έγιναν όλα αυτά: Έχουμε φυγή των ανθρώπων από το φυσικό
περιβάλλον και υπέρσυγκέντρωση στις πόλεις. Εκεί τους οδήγησαν στην υπερκατανάλωση. Οι άνθρωποι έγιναν αιχμάλωτοι στις τράπεζες και στα διεθνή Κέντρα τοκογλυφίας που τις ελέγχουν. Όμως ξεχείλισε η απληστία αυτών των Κέντρων και αποκαλύφθηκε το πάθος του χρήματος, που δημιούργησε την διεθνή κρίση. Ίσως ακολουθήσει και η θεία καταδίκη. Εμείς τώρα αντί να αναζητούμε τα πνευματικά κοιτάσματα ψάχνουμε να σωθούμε με ορυκτά κοιτάσματα.
 
Έχουμε αλλοίωση συνειδήσεων. Οι δαίμονες μπήκαν από τα κεραμίδια, με κεραίες.
Οδηγούμαστε σε πνευματικό διχασμό. Τις τελευταίες δεκαετίες και στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης, (από τους Πανεπιστημιακούς μέχρι και τους Νηπιαγωγούς), προώθησαν το γενιτσαρισμό της νεολαίας: εναντίον της οικογένειας, εναντίον της εκκλησίας, εναντίον του Έθνους. Χάνεται το όμαιμον, το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον και το ομότροπον του λαού μας.
 
Το ιδεολόγημα «Η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ» προς το παρόν δεν ισχύει. Μόνο η Εκκλησία δεν πεθαίνει. Σήμερα δεν υπάρχει η κρίσιμη μάζα στο λαό να αντισταθεί στην παρακμή, όπως αντιστάθηκε στους απελευθερωτικούς αγώνες του λαού μας. Δεν είναι ένα κακό όνειρο που θα περάσει. Οικονομικά και πνευματικά θα επιδεινώνεται. Κανείς δεν μας εγγυάται ότι μετά ένα χρόνο οι χώροι της εκκλησίας δεν θα λεηλατούνται και τα μοναστήρια μας δεν θα πυρπολούνται.
 
Οι εχθροί πάντα πυρπολούσαν τα μοναστήρια μας. Γιατί; Γιατί ήταν η μάννα που άπλωνε τις φτερούγες της και προστάτευε στους δύσκολους καιρούς. Δεν ήταν κάστρα απόμακρα. Δεν ήταν «Βατικανό» να βλέπουν το λαό αφ’ υψηλού. Δεν μαγείρευαν πολιτικές ίντριγκες. Τώρα οι εχθροί πυρπολούνε σημαίες, βιβλία, Παν/μια. Σπέρνουν το διχασμό του Έθνους. Καλλιεργούν Εθνοφοβία. Δημιουργούν συνθήκες εμφυλίου. Φουντώνει ο ανθελληνισμός στα βιβλία της Αλβανίας, των Σκοπίων και της Τουρκίας. Ο Πατριωτισμός χάθηκε. Στη δεκαετία του ’60 κάναμε διαδηλώσεις για την Κύπρο και αργότερα φωνάζαμε «ψωμί – παιδεία – ελευθερία». Σήμερα αντί ψωμί έχουμε υπερκαταναλωτισμό, αντί παιδεία έχουμε στρατιές αμόρφωτων και ανιστόρητων και αντίελευθερία έχουμε ασυδοσία. Η δικιά μου γενιά επρόδωσε και έμεινε χωρίς Θεό, χωρίς πατρίδα.
 
Και αυτά τα λέω εγώ που στη νεότητά μου ήμουν αιχμάλωτος πολιτικών ιδεολογημάτων.
Για τους εκπρόσωπους της τοπικής κοινωνίας, (από φορείς και παρατάξεις): Έχουμε
ανάγκη για ενεργό στήριξη του χώρου της Εκκλησίας, με αρθρογραφία και παρουσία. Όχι με σιωπή στη διαπόμπευση του ράσου, όπως έγινε πέρυσι με το άρμα Εφραίμ και παρά τις φωνές του Αγίου Όρους. Γιατί όταν το Άγιο Όρος προσέφερε πνευματικούς ογκόλιθους, όπως ήταν ένας π. Παΐσιος, ένας π. Πορφύριος, ένας π. Εφραίμ, παγκοσμίου ακτινοβολίας, την ίδια ώρα, στις ίδιες δεκαετίες, οι πολιτικοί χώροι γεννούσαν ανθρωπάκια της λασπολογίας και της ίντριγκας που αλληλοσπαράσσονται στη Βουλή των Ελλήνων. Αυτά τα ανθρωπάκια ήρθαν να χτυπήσουν και να διαπομπεύσουν τη μάννα τους, το Άγιο Όρος. Το προστατεύει όμως η πνευματική μας Μάννα, η Παναγία μας.
 
Μια ιδιόρρυθμη πολυπολιτισμικότητα υπάρχει και εδώ, στις θρησκευτικές οργανώσεις της τοπικής κοινωνίας. Όταν όλοι συσπειρώνονται εναντίον της Εκκλησίας, εμείς είμαστε διασπασμένοι και με μονομέρειες. Λες και ο Θεός δεν είναι ίδιος για όλους. Καλό θα ήταν αυτές οι αίθουσες να γεμίζουν από νιάτα ομονοούντα & αποφασισμένα. Να πρωταγωνιστούν οι τριαντάρηδες και όχι εμείς οι εξηντάρηδες που έχουμε ευθύνες για το σήμερα. Αλλιώς το μέλλον είναι άδηλον.
 
Σας Ευχαριστώ
Aνδρέας Γαλάνης