31/1/11

31 Ιανουαρίου 1996-2011, 15 χρόνια μετά... ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ


Εκτός από μια σημαία που την πήρε ο άνεμος από την βραχονησίδα Ίμια εκείνη τη μαρτυρική νύχτα, χάθηκε στα παγωμένα νερά του Αιγαίου κι ένα ελικόπτερο του Πολεμικού μας Ναυτικού με 3 παλικάρια.  Ήταν οι Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος και Έκτορας Γιαλοψός. 

3 άνθρωποι πέθαναν εν καιρώ ειρήνης πιστοί στο καθήκον τους. Γρήγορα ξεχάστηκαν... βλέπεις γι' αυτούς δεν υπήρξε "οργή του λαού", δεν έγιναν πορείες και διαδηλώσεις "συμπαράστασης", δεν κινητοποιήθηκαν "οι προοδευτικές δυνάμεις" του τόπου, δεν καθιερώθηκαν επέτειοι ούτε έγιναν απεργίες και συλλαλητήρια.

Ας είναι... Δανείζομαι τους στίχους του Γκάτσου: 

Εμείς που μείναμε
στο χώμα το σκληρό
για τους νεκρούς
θ' ανάψουμε λιβάνι
κι όταν χαθεί
μακριά το καραβάνι
του χάρου του μεγάλου πεχλιβάνη,
στη μνήμη τους θα στήσουμε χορό...

Αντιπροσωπεία ομαδαρχών ευχήθηκε στον Μητροπολίτη μας



Η φωτο είναι από τον κ. Αλ. Κολλιόπουλο

Μια Ατλαντίδα στα βουνά της Ευρυτανίας



Ο τρούλος της εκκλησίας βρίσκεται πλέον στα 32 μέτρα βάθος της λίμνης Κρεμαστών
ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ

Το νερό ξεχύθηκε ορμητικό και κάλυψε τα πάντα. Είκοσι χωριά, δεκάδες εκκλησίες και μοναστήρια, καλλιέργειες και δέντρα, σχεδόν 90.000 στρέμματα γης «πνίγηκαν». Ήταν Ιούλιος του 1965. Το υδροηλεκτρικό φράγμα των Κρεμαστών, το μεγαλύτερο γαιόφραγμα της Ευρώπης, ευαγγελιζόταν την αναβάθμιση της ενεργειακής παραγωγής της Ελλάδας και ήταν πλέον πραγματικότητα. Ωστόσο, για τους 2.000 κατοίκους της περιοχής στα όρια των νομών Ευρυτανίας και Αιτωλοακαρνανίας, η τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών ήταν ο υγρός τάφος μέσα στον οποίο θάφτηκε κάθε τι γνώριμο και αγαπημένο. Στις αναμνήσεις τους ένα μνημείο είχε ξεχωριστή θέση, η «Παναγία της Επισκοπής».  

Το εκκλησάκι του 8ου αιώνα, ένα από τα σπουδαιότερα βυζαντινά μνημεία της χώρας μας, βρισκόταν πλέον στον βυθό της λίμνης. Επί δεκαετίες οι εκκλήσεις τους προς τις αρχές να ερευνήσουν την κατάσταση του κτίσματος έπεφταν στο κενό. Ως τη στιγμή που 45 ολόκληρα χρόνια αργότερα μια ομάδα ερασιτεχνών αυτοδυτών από την Αθήνα αποφάσισε να αναζητήσει τη... χαμένη «Ατλαντίδα» της Ευρυτανίας.
Το εκκλησάκι όπως ήταν μέχρι το 1965
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=380946&dt=28/01/2011

Ιώβ Τάλατς - «Στο Διάστημα βλέπεις τη χάρη του Θεού »


Από το ΒΗΜΑ

Ο εξομολογητής των κοσμοναυτών στο Κέντρο Εκπαίδευσης «Γιούρι Γκαγκάριν», κοντά στη Μόσχα, μιλάει για το Θεό και τη Δημιουργία με το ποίμνιό του ακόμη κι όταν αυτό βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη.

«ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΤΕ τον Θεό εκεί που φθάσατε;». Το ερώτημα, ειρωνικά πολλές φορές, κάποτε με ειλικρίνεια και για κάποιους βασανιστικά, τέθηκε επανειλημμένα σε μέλη διαστημικών αποστολών, μετά την επιστροφή τους στη Γη. Αμερικανοί αστροναύτες απάντησαν κάποτε, και τα λόγια τους έμειναν στην ιστορία, ότι... αντίκρισαν τα ίχνη Του. Οι σοβιετικοί κοσμοναύτες αντίθετα δεν σήκωναν ούτε έκαναν αστεία με τέτοια θέματα. 


Στην άθεη Σοβιετική Ενωση, όπου η θρησκεία ήταν «το όπιο των λαών», Θεός δεν υπήρχε. Ως τη δεκαετία του ΄80. Σήμερα, στη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Οι ρώσοι κοσμοναύτες ομολογούν ότι έχουν τον δικό τους εξομολόγο, με τον οποίο επικοινωνούν ανά πάσα στιγμή, ακόμη και ενώ βρίσκονται στο Διάστημα, λίγο προτού βγουν για τον διαστημικό τους περίπατο.
 

Οι ατρόμητοι κοσμοναύτες, μαθητές της μεγάλης σχολής που δημιούργησε ο μύθος του Διαστήματος Γιούρι Γκαγκάριν, για τον ηγούμενο Ιώβ Τάλατς, είναι άνθρωποι με τoυς δικούς τους φόβους και τα δικά τους ερωτήματα. Και αυτοί απορούν «πώς δημιούργησε ο Θεός το Σύμπαν».

Εφημέριος του Ναού της Μεταμόρφωσης, στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών «Γιούρι Γκαγκάριν» της Πόλης των Αστεριών, κοντά στη Μόσχα, επισκέπτεται συχνά το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, το ρωσικό Κανάβεραλ, στο γειτονικό Καζακστάν, απ΄ όπου ξεκινούν οι αποστολές για το Διάστημα. Εκεί προετοιμάζει πνευματικά τους κοσμοναύτες λίγο πριν από το μεγάλο τους ταξίδι και τους περιμένει πάντα κατά την επιστροφή τους για να ευχαριστήσουν, όπως λέει, όλοι μαζί τον Θεό. «Οταν ένας άνθρωπος είναι στο Διάστημα μπορεί να δει την αληθινή μεγαλοσύνη του Σύμπαντος και έτσι έρχεται κοντύτερα στον Δημιουργό» δηλώνει μιλώντας στο «Βήμα» από το Μπαϊκονούρ, όπου λίγη ώρα νωρίτερα είχε τελέσει τον αγιασμό των υδάτων, αφού το Πατριαρχείο Ρωσίας εορτάζει τα Θεοφάνια σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο.


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=381305&dt=30/01/2011

30/1/11

Στιγμιότυπα απ΄ την εκδρομή μας

Περάσαμε υπέροχα!

Στο χιονισμένο Μέτσοβο και το χιονοδρομικό του κέντρο, στα Ιωάννινα και τη λίμνη της...

Χιόνια, παιχνίδια, αδελφική παρέα και επικοινωνία μέσα στο λεωφορείο...

130 παιδιά και 10 ομαδάρχες από τα κατηχητικά και τις ομάδες της Χριστ. Εστίας έζησαν μία έντονη μέρα. Ο Θεός ευλόγησε και όλα πήγαν καλά...

Φωτογραφίες για τους φίλους μας που τις περιμένουν με ανυπομονησία... Θα κυκλοφορήσει και cd με τις φωτο αλλά και βίντεο που τραβήξαμε...

Και εις άλλα με υγεία!!!
























 












 



28/1/11

Έτοιμοι;;;




Ξεκινάμε για την εκδρομή μας...

Σάββατο πρωί-πρωί...

Πάμε στα χιόνια...


video με κινούμενα σχέδια εκκλησιαστικού περιεχομένου

Η ενορία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών (της Ι.  Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης) δίδει μια νέα παρουσία στο χώρο της νεότητας. Μέσα στα πλαίσια των ενοριακών κατηχητικών της δραστηριοτήτων πρωτοπορεί δημιουργώντας μεταφράσεις σε πρωτότυπα video ξενόγλωσσων κινουμένων σχεδίων εκκλησιαστικού περιεχομένου με γνώμονα την καλύτερη επικοινωνία του μικρού παιδιού με την Αγία Γραφή.

Δείτε παρακάτω τα video τα οποία απευθύνονται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου.

 
 

"Ποιος κυβερνά την ιστορία"

 
Την Κυριακή  30/1/2011 & ΩΡΑ 6.00 μ.μ.

στη Χριστ. Εστία Πατρών ομιλητής θα είναι

ο φιλόλογος κ. Σκόνδρας Ηλίας

με θέμα:
 
"Ποιος κυβερνά την ιστορία"
 
 

Εκδήλωση για τους Τρεις Ιεράρχες από την Ελληνική Αναγέννηση

Με την ευκαρία της μνήμης των Τριών Ιεραρχών, 
οι μαθητές του Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων 
"ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ" παρουσιάζουν 
εορταστικό βραδινό με θέμα:

"Η δημιουργική συνάντηση Χριστιανισμού και Ελληνισμού"

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα τελετών των εκπαιδευτηρίων στις 31 Ιανουαρίου 2011 και ώρα 6.30 μ.μ.

Θα συμμετέχει χορωδία συλλόγου ιεροψαλτών Πατρών και η χορωδία του Γυμνασίου.

27/1/11

Οι Τρεις Ιεράρχες αγαπούσαν με πόθο τον Κύριο


.........
Εἶχαν ἰσόβιο σύνθημά τους τὸ «δεῖ πάντα διὰ τὸν Χριστὸν ποιεῖν». Ὅλα πρέπει νὰ τὰ κάνουμε γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴ δόξα του. Ἔκαναν καὶ οἱ τρεῖς λαμπρὲς σπουδές, εἶχαν ἄριστες ἐπιδόσεις καὶ μποροῦσαν, ἂν τὸ ἐπεδίωκαν, νὰ καταλάβουν ὑψηλοὺς θώκους καὶ μεγάλα ἀξιώματα. Ἀλλὰ δὲν προτίμησαν μία λαμπρὴ κατὰ κόσμον σταδιοδρομία. Ἐπειδὴ ἀγαποῦσαν μὲ πόθο τὸν Κύριο, ἀφιερώθηκαν ἐξ ὁλοκλήρου σ’ Αὐτὸν ποὺ εἶναι «ἀληθινὰ ἀγαπητὸς καὶ ἀξιέραστος».
 

Ἡ ἀγάπη τους πρὸς τὸν Θεό, κατὰ τὴ χρυσοστομικὴ ἔκφραση, ἦταν ἰσχυρὴ ὅπως ὁ θάνατος καὶ σκληρὴ σὰν τὸ διαμάντι, γιὰ ν’ ἀντέχει σὲ ὁποιονδήποτε πειρασμό, σὲ ὁποιαδήποτε δυσκολία. Δὲν μποροῦσε νὰ τοὺς χωρίσει τίποτε ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, κανένα ἐμπόδιο. «Ἀγάπης οὐδέν, οὔτε μεῖζον, οὔτε ἴσον ἐστίν, οὐδὲ αὐτὸ τὸ μαρτύριον». Τίποτε δὲν ὑπάρχει σὰν τὴν ἀγάπη, οὔτε μεγαλύτερο οὔτε ἴσο οὔτε αὐτὸ τὸ μαρτύριο. Ὡς πρὸς τὴν προαίρεση, γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μαρτυροῦσαν καὶ πέθαιναν καθημερινῶς, κάθε στιγμὴ καὶ ὥρα τῆς ζωῆς τους. «Μυρίους ἀπεθάνομεν θανάτους»!
.............
15.1.11

Εις έτη πολλά




Θερμές οι ευχές και καρδιακές οι προσευχές μας ο Κύριος να χαρίζει στον Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ.κ.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ έτη πολλά, σωτήρια και καρποφόρα.

Πορεία προς τις πύλες τού Άδη



Κουκουσός: Πορεία προς τις πύλες τού Άδη
του ΠΕΦΑΝΟΥ ΠΟΛΥΚΡΕΤΗ

Ώρες ατέλειωτες μ' ένα ραβδί στο χέρι νυχθημερόν βαδίζει ο Ιεράρχης από τη Χαλκηδόνα ως τη Νίκαια. Με πόνους στα νεφρά και στο στομάχι και πυρετούς βραδύς θάνατος ήταν για κείνον η πορεία τούτη πορεία που συνεχίζεται σε μονοπάτια δύσβατα, χαράδρες ψηλά βουνά και καταρράχτες όπου τ' αγρίμια, τα όρνια και τού καλοκαιριού το λιόπυρο.
«Στην πορεία τούτη», γράφει ο ίδιος, «πιότερο από τριάντα μέρες πάλευα με πυρετούς σφοδρούς χωρίς γιατρό, χωρίς τροφή, χωρίς αναπαμό». Τις άγριες βουνοκορφές τού Ταύρου διασχίζοντας φθάνουν στην Κουκουσό, τόπο εξορίας τού καλλικέλαδου ψάλτου, χωριό απόμακρο κι εκτεθειμένο στις ληστρικές επιδρομές των Ισαύρων.

Σε μια απ' αυτές τις επιθέσεις οι Κουκουσιανοί μαζί κι ο Ιεράρχης ζητούν καταφυγή στα χιονισμένα δάση. «Ήμουν κάτι χειρότερο από νεκρός», γράφει σ' επιστολή του ο Ιεράρχης. «Με πείνα, αρρώστιες και πολέμους με συνεχείς πολιορκίες κι απ' τα μαχαίρια των Ισαύρων κινδυνεύοντας περνώ της εξορίας μου τον τρίτο χρόνο», γράφει σε άλλη επιστολή.

Δαιμονοκίνητη πολύμορφη κακία εκπροσωπούμενη από ανάξιους μητροπολίτες, παλατιανή εξουσία, ιδιοκτησία και πλούτο οιμωγές και στενάγματα ανέβασαν στα χείλη τού εξόριστου της Κουκουσού: «Ανηλώθημεν, εδαπανήθημεν μύριους απεθάνομεν θανάτους...». Όμως στα μάτια τού Ιεράρχου θύμα δεν είναι ο πληγωμένος απ' τα βέλη αλλά εκείνος που τα εκτοξεύει, κείνος που κάνει το κακό είναι το θύμα. Ψυχικής ανατάσεως όπλο θεωρεί τις κακουχίες ο άγιος τού Θεού. Για τον εξόριστο της Κουκουσού σε ώρες σκληρές και οδυνηρές, μεγαλειώδες είναι το να ξεχνάς τον εαυτόν σου.

Στης εξορίας του τον τόπο τρόπο επικοινωνίας άλλο δεν είχε απ' την επιστολογραφία. Σε εικοσιτέσσερις δεκάδες ανέρχονται οι επιστολές που απηύθυνε στα απορφανεμένα του παιδιά. Όλο τον πόνο της καρδιάς του την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη του όλη πάνω στους πάπυρους τα ξέχυνε και με τα ταχυδρομικά του περιστέρια τα έστελνε στα πέρατα της γης.

26/1/11

Ο παράδεισος τελικά δεν είναι στη γη...


Το 2007 στην Ελλάδα αυτοκτόνησαν συνολικά 328 άνθρωποι, δηλαδή είχαμε περίπου μια αυτοκτονία την ημέρα. Το 2008 η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία κατέγραψε 373 αυτοκτονίες. Το 2010 ο αριθμός των αυτοκτονιών ήταν περίπου διπλάσσιος...

Ορθοδοξία καὶ Παπισμὸς. Διάλογος συμβιβασμών; (Α)

Απὸ τὶς 20 μέχρι τὶς 27 τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 2010 πραγματοποιήθηκε στὴ Βιέννη τῆς Αὐστρίας ἡ 12η συνάντηση τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς Διαλόγου μεταξὺ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ.

Τὸ θέμα ποὺ μελετήθηκε καὶ σ᾿ αὐτὴ τὴ συνάντηση εἶναι: «Ὁ ρόλος τοῦ Ἐπισκόπου Ρώμης ἐν τῇ κοινωνίᾳ τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὴν πρώτην χιλιετίαν». Ἡ ἀπόφαση γιὰ τὴ μελέτη αὐτοῦ τοῦ θέματος εἶχε ληφθεῖ στὴ γνωστὴ 10η συνάντηση στὴ Ραβέννα τῆς Ἰταλίας τὸ 2007. Ἀκολούθησε μιὰ συνάντηση ἑνὸς τμήματος τῆς Ἐπιτροπῆς (ἡ λεγόμενη Μικτὴ Συντονιστικὴ Ἐπιτροπή) στὸν Ἅγιο Νικόλαο τῆς Κρήτης τὸ 2008, ὅπου ἐκπονήθηκε ἕνα πρῶτο σχέδιο κοινοῦ κειμένου. Ἡ καθαυτὸ μελέτη τοῦ θέματος ἄρχισε στὴν 11η συνάντηση τῆς Ὁλομέλειας στὴν Πάφο τῆς Κύπρου, κατὰ τὴν ὁποία τὸ σχέδιο κειμένου μελετήθηκε λεπτομερέστερα, χωρὶς ὅμως νὰ ὑπάρξει συμφωνία.


25/1/11

Η Φιλοπτωχεία (Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος)


......
Όσο είναι καιρός, λοιπόν, ας επισκεφθούμε το Χριστό, ας Τον περιποιηθούμε, ας Τον θρέψουμε, ας Τον ντύσουμε, ας Τον περιμαζέψουμε, ας Τον τιμήσουμε. Όχι μόνο με τραπέζι, όπως μερικοί, όχι μόνο με μύρα, όπως η Μαρία, όχι μόνο με τάφο, όπως ο Αριμαθαίος Ιωσήφ, όχι μόνο με ενταφιασμό, όπως ο φιλόχριστος Νικόδημος, όχι μόνο με χρυσάφι, λιβάνι και σμύρνα, όπως οι μάγοι πρωτύτερα. Μα επειδή ο Κύριος των όλων θέλει έλεος και όχι θυσία και επειδή η ευσπλαχνία είναι καλύτερη από τη θυσία μυριάδων καλοθρεμμένων αρνιών, ας Του την προσφέρουμε μέσου εκείνων που έχουν ανάγκη, μέσω εκείνων που βρίσκονται σήμερα σε δεινή θέση, για να μας υποδεχθούν στην ουράνια βασιλεία, όταν φύγουμε από τον κόσμο τούτο και πάμε κοντά στον Κύριο μας, το Χριστό, στον οποίο ανήκει η δόξα στους αιώνες.

Αμήν.


(Φυλλάδιο «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» - Ι. Μ. Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής)

300.000 οι νεκροί από τις φυσικές καταστροφές το 2010


Η χρονιά με τις χειρότερες καταστροφές των τελευταίων δεκαετιών ήταν το 2010, με απολογισμό σχεδόν 297.000 νεκρούς και περισσότερους από 207 εκατομμύρια πληγέντες, σύμφωνα με έρευνα που έγινε για λογαριασμό του ΟΗΕ.
 

Ταυτόχρονα οι φυσικές καταστροφές που σημειώθηκαν το 2010 προκάλεσαν οικονομικές ζημιές ύψους 109 δις δολαρίων...

Ο σεισμός της 12ης Ιανουαρίου 2010 στην Αϊτή, που ισοπέδωσε την πρωτεύουσα της χώρας Πορτ-ο-Πρενς, προκάλεσε τους περισσότερους νεκρούς το 2010 (222.500).
 
Η δεύτερη πιο φονική φυσική καταστροφή ήταν, σύμφωνα με το CRED, ο καύσωνας που έπληξε το καλοκαίρι τη Ρωσία προκαλώντας το θάνατο 55.736 ανθρώπων.
 
Από οικονομικής άποψης ο σεισμός στη Χιλή το Φεβρουάριο του 2010 προκάλεσε τις μεγαλύτερες ζημιές, καθώς κόστισε 30 δισεκατομμύρια δολάρια (22 δισεκατομμύρια ευρώ).
 
Οι πλημμύρες και οι κατολισθήσεις που σημειώθηκαν στην Κίνα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού προκάλεσαν ζημιές ύψους 18 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ οι πλημμύρες στο Πακιστάν κόστισαν 9,5 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του CRED.
 
Όσο για το σεισμό στην Αϊτή, την πιο φτωχή χώρα του δυτικού ημισφαιρίου, ο σεισμός προκάλεσε ζημιές ύψους 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

ΠΗΓΗ

Συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε τη φύση εγωκεντρικά και να την κακοποιούμε διαρκώς. Ο σεβασμός προς το Δημιουργό δεν μπορεί να συνοδεύεται από προκλητική αδιαφορία για τη δημιουργία. 

24/1/11

Η χαριτωμένη ψυχή


Όταν η ψυχή καταξιωθεί να λάβει τη θεία Χάρη, τότε της είναι πάρα πολύ χρήσιμα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και μάλιστα η γνώση, η σύνεση και η διάκριση. Αυτά τα δώρα τα προσφέρει ο Θεός στην ψυχή που τα ζητεί, ώστε να υπηρετεί με ευχαρίστηση το Πνεύμα, που καταξιώθηκε να λάβει. Αυτό σημαίνει πως με τα ξεχωριστά αυτά χαρίσματα η ψυχή δεν παρασύρεται από την κακία. Δεν κάνει λάθη από άγνοια. Δεν παραμελεί τα καθήκοντα, ζει πάντοτε με φόβο Θεού και σύμφωνα με το πανάγιο θέλημά Του. Αυτό οφείλεται στο ότι η χάρη και η ενέργεια και η δύναμη του φωτεινού Πνεύματος κατοικεί μέσα στον άνθρωπο, που αγιάσθηκε και είναι ενωμένος με το Χριστό. Όπως λέει ο Παύλος «Όσοι βαπτισθήκατε στο όνομα του Χριστού πιστεύοντας σ’ Αυτόν ντυθήκατε το Χριστό και ενωθήκατε μαζύ Του».

(Άγ. Μακάριος ο Αιγύπτιος)

 

22/1/11

Η ιδιαίτερη (μοναδική;) ΑΦΘΑΡΣΙΑ του ι. Λειψάνου του Ρώσου Αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ (1448—1533)


Το νεκρό, αλλά χαριτωμένο σώμα του μεγάλου Ασκητή δεν έχει χάσει το φυσικό του χρώμα ούτε την ελαστικότητα του και διατηρεί ακόμη και τους μυς, το λίπος και τον υποδόριο ιστό. Τα πέλματα διατηρούν σταγόνες από ευώδες μύρο το οποίο συχνά είναι τόσο πολύ, που σε κάποια σημεία παρασύρει την επιδερμίδα!

Ο Ηγούμενος μάς πληροφορεί ότι πριν από λίγο καιρό ο Άγιος σήκωσε με τα χέρια του ένα βρέφος, που έπεσε από τη μητέρα του στη Λάρνακα, και το έβαλε στην αγκαλιά της μπρος στα έκπληκτα μάτια Μοναχών και Προσκυνητών.» Καί αυτά έπειτα από... 477 χρόνια από την οσιακή Κοίμηση Του (30 Αυγούστου 1533)!

Η μακρινή καταγωγή του Αγίου ήταν Φινλανδική, αλλά γεννήθηκε ως καρπός προσευχής των ευλαβών και πολυτέκνων γονέων του στο χωριό Μαντέρα της Βορειοδυτικής Ρωσίας και βαπτίσθηκε με το όνομα Αμώς, επειδή γεννήθηκε στη Μνήμη του Αγίου Προφήτη (15 Ιουνίου).

Από μικρός ήταν εγκρατής, απλός και φιλόπτωχος, τρεφόμενος μόνο με ψωμί και προσευχόμενος με αγρυπνίες. Κοντά στον ποταμό Σβίρ άκουσε μία φωνή: «Πήγαινε στη Μονή Βαλαάμ να αγωνισθής και αργότερα θα επιστρέψεις εδώ και θα κτίσεις Μοναστήρι και πολλοί θα σωθούν από σένα».

Όταν επέστρεψε στο Σβίρ, αξιώθηκε να ιδεί οφθαλμοφανώς τρεις όμοιους Αγγέλους, την Αγία Τριάδα, όπως ο Πατριάρχης Αβραάμ! Έκτισε τη Μονή Του με Ι. Ναό της Αγίας Τριάδος, καθώς και Ι. Ναό της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου, έπειτα από εμφάνισή Της σε Αυτόν. Υπηρετούσε τους πολλούς Μοναχούς, που είχαν συγκεντρωθή, με πολλή ταπείνωση και πριν κοιμηθή, αφού τους υποσχέθηκε ότι θα τους προστατεύει στις πνευματικές και σωματικές ανάγκες τους, πρόσθεσε:


«Να δέσετε το αμαρτωλό σώμα μου από τα πόδια με σχοινί, να το ρίψετε επάνω στα βρύα (=μούσκλα) και να το τσαλαπατήσετε με τα πόδια σας»! Τόσο ήταν ταπεινός, για να υψωθή από τον Ύψιστο, που λέγει: «Όστις ταπεινώσει εαυτόν υψωθήσεται» (Ματθ. 23, 12. Ανάλογο περιστατικό αναφέρεται ατό Βίο του Αγιορείτου Οσίου Θεοφίλου του Μυροβλήτου, 8η Ιουλίου).

Το ι. λείψανο του ταπεινού Αγίου Αλεξάνδρου έμεινε άφθαρτο, μυροβλύζον και πηγή θαυμάτων, μέχρις ότου επικράτησε ο άθεος Κομμουνισμός στη Ρωσία. Τότε το «απήγαγαν» και το έκλεισαν στο «επιστημονικό εργαστήριο» της Ακαδημίας Πολέμου Πετρουπόλεως, για... πειραματισμούς και στη συνέχεια το πέταξαν σε μια αποθήκη..

Αλλ’ «ου φέρει το μυστήριον έρευναναν πίστει μόνη τούτο δοξάζεται»! Ήδη το ι. λείψανο έχει επιστραφή στην ι. Μονή του Αγίου από το 1998, όπου και πάλι μυροβλύζει και θαυματουργεί, «θαυμαστός ο θεός εν τοις Αγίοις Αντού» (Ψαλμ. 67, 36), «πάντοτε, νυν και αεί καί εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».

 

Ο σύντομος και εκπληκτικός Βίος τον Αγίου δημοσιεύεται στό νέο Περιοδικό της «Ενωμένης Ρωμηοσύνης» (τεύχος 3, Σεπτ. 2010, α 7—11).

ΠΗΓΗ: ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
ΤΕΥΧΟΣ 128 - 2010- ΕΚΔΟΣΗ Π.Ε.ΦΙ.Π