31/12/20
Μήνυμα για την Πρωτοχρονιά από τον Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο
Παιδιά μου αγαπητά και περιπόθητα,
Ένα ακόμη έτος πέρασε από την ζωή μας και ήδη ανατέλλει-ανέτειλε ο νέος ενιαυτός της χρηστότητος Κυρίου, όπως λέγομε στην Εκκλησιαστική γλώσσα.
Το παρελθόν έτος, ήτο κατά κοινήν ομολογίαν, έτος δύσκολο , θα ηδυνάμεθα δε να είπωμεν, επώδυνον, αφού κοντά στα άλλα, ήλθε να προστεθή και η λοιμική νόσος, του λεγομένου νέου κορωνοιού, η οποία εβασάνισε και βασανίζει, τόσο την πατρίδα μας, όσο και τον κόσμον όλο.
Ένας αόρατος ιός ανεστάτωσε την γην άπασα και κατέδειξε, πόσον αδύναμον ον είναι ο άνθρωπος.
Κατά το παρελθόν έτος μας εδόθη κατά μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο η ευκαιρία να αναθεωρήσωμε πολλά από τα θέματα της ζωής μας, τα οποία μέχρι τώρα θεωρούσαμε δεδομένα και αυτονόητα. Να κατανοήσωμε την αγάπη του Θεού , η οποία εκφράζεται μέσα από τα δώρα Του, την ζωή, την υγιεία, την κοινωνικότητα, την ελευθερία. Να διαπιστώσωμε ακόμη, ότι δεν είμαστε άτρωτοι και παντοδύναμοι και ως εκ τούτου πρέπει να ταπεινωθούμε εκζητούντες το μέγα έλεος του Κυρίου, μέσα από την θερμή και εκ βάθους καρδίας προσευχή και την μετάνοια. Ναί, αδελφοί μου, την μετάνοια, διότι εμακρύνθημεν από την οδόν του Κυρίου, εθεοποιήσαμε τον εαυτό μας και την ύλη και ελησμονήσαμε τον Θεό. Ίσχυσε δυστυχώς, εκείνο το οποίον αναφέρεται στην Αγία Γραφή για τον παλαιόν Ισραήλ. «Ελιπάνθη, επαχύνθη, επλατύνθη και εγκατέλειπε τον Θεόν τον ποιήσαντα αυτόν, και απέστη από Θεού σωτήρος αυτού…(Δευτερον, 32,15)
Ήλθε, λοιπόν, ως παιδαγωγία του Θεού, η συγκεκριμένη δοκιμασία, ώστε να αλλάξωμε τρόπο ζωής, ως προς την σχέση μας με τον Θεό, με τον συνάνθρωπό μας, αλλά και με τον ίδιο τον εαυτό μας.
«Ὁδεύει πρός οὐρανόν» ἡ φιλόθεος Βασιλική Δημ. Θεοδωρακοπούλου
Πορεύεται ἀπό σήμερα πρός τήν αἰωνιότητα, μέσα στήν πανευφρόσυνη ἀτμόσφαιρα τοῦ Δωδεκαημέρου, ἡ σεβαστή ἀδελφή τῆς Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Ἀδελφότητος «Οἰκοδομή» γιά νά ἀπολαὐσει τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ Προσώπου τοῦ Κυρίου της.
Πορεύεται ἀπό σήμερα γιά νά ἀναπαυθεῖ «ἔνθα οὐκ ἔστιν πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός» ἡ ἀφιερωμένη διάκονος, ἡ ὁποία «διά βίου» προσέφερε «λόγῳ καί ἔργῳ» σέ κάθε μορφή ἱεραποστολικῆς δραστηριότητας , ἰδιαίτερα δε ὡς ὑπεύθυνη στόν τομέα τῆς «Χ.Ο.Ε.Ν.» (Χριστιανικῆς Ὀργανώσεως Ἐργαζομένων Νεανίδων) τῆς ’Αποστολικῆς πόλεως τῶν Πατρῶν.
Μᾶς ἔδινε πολλά ἡ πλατιά της καρδιά, ἡ ἀνυποχώρητη θέλησή της, ἡ ἄγρυπνη στοργή της, ἡ καταπληκτική της εὐθύτητα, ὁ ἄδολος αὐθορμητισμός της, τό παιδικό της χαμόγελο, τό λεπτό της χιοῦμορ! Μᾶς κέρδιζε μέ τήν καθαρή της σκέψη, τόν ἴσο χαρακτῆρα της. Μᾶς ἐντυπωσίαζε ἡ ψυχική της εὐγένεια, μά προπάντων ὁ ἔνθεος νοῦς καί ἡ χριστιανοπρεπεστάτη βιωτή της!
Χαιρόταν μέ τά πιό μικρά, ὅπως χαίρονται οἱ ταπεινοί∙ εὐγνωμονοῦσε στήν παραμικρή ἐξυπηρέτηση∙ μᾶς μιλοῦσε μέ τό ἅ γ ι ο παράδειγμά της κι ἄς μήν ἄρθρωναν τά χείλη της πολλά λόγια!
Μέ τά εὐλογημένα χέρια της, μέ χρώματα καί φαντασία «ζωντάνευε» τά φθαρτά… μέ τά κουρασμένα γόνατά της ὅμως κατηύθυνε «εἰς Θεόν» τά ἀπαίδευτα βήματά μας. Ἤξερε ἄριστα ἡ ἀείμνηστη Βασιλική «τήν πιό ἀποτελεσματική ὁδό», τήν θαυματοποιό θερμουργό προσευχή!
Τό «Ἀμήν» τῆς καλλίκαρπης ζωῆς της γράφτηκε εὐγνωμόνως στό κρεβάτι τοῦ πόνου. Προσευχομένη εἰσέρχεται σήμερα στήν Χώρα τῶν ζώντων, στήν ἄληκτη μακαριότητα γιά νά ἀπολαύσει αἰωνίως τά ἀγαθά «ἅ ἡτοίμασεν ὁ Κύριος» τοῖς ἀγαπῶσιν Αὐτόν.
Ἀναπαύου ἐν εἰρήνῃ, μακαρία πλέον ἀδελφή μας!
Καλή Ἀνάσταση, σεβαστή ἀδελφή μας!
Εὐγνωμόνως συναθλήσασες ἀδελφές
Στιγμές 2020: Εικόνες από τη χρονιά που άλλαξε τη ζωή μας (3)
Ο άνθρωπος της στιγμής.
«Προσπάθησα να δίνω χρήσιμες πληροφορίες, να απαντώ στα ερωτήματα των δημοσιογράφων και κάποιες φορές να εμψυχώνω μια κοινωνία που αγωνιούσε [...]. Αναπάντεχα και απροσδόκητα βρέθηκα τόσο κοντά σας μέσω του τηλεοπτικού φακού», δήλωσε ο Σωτήρης Τσιόδρας απευθυνόμενος στους πολίτες στα τέλη της περασμένης άνοιξης.
Ο μέχρι τότε άγνωστος εκτός ιατρικής και ακαδημαϊκής κοινότητας καθηγητής Παθολογίας - Λοιμωξιολογίας έκανε διακριτικά την εμφάνισή του στα μέσα ενημέρωσης από τον Φεβρουάριο, ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας, ενώ από τις 16 Μαρτίου έγινε καθημερινός «επισκέπτης» σε χιλιάδες ελληνικά σπίτια μέσω του «ραντεβού των 18.00» για την ενημέρωση για τον κορωνοϊό. Ειδικά κατά το ανοιξιάτικο lockdown, όταν η επιδημιολογική εικόνα της χώρας ήταν απροσδόκητα καλή σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, τα ποσοστά αποδοχής του κ. Τσιόδρα από τον ελληνικό λαό άγγιξαν το απόλυτο.
ΜΑΡΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ©ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ - Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
30/12/20
"ΕΧΩ ΔΙΑΤΑΧΘΕΙ ΝΑ ΓΙΝΩ ΘΕΟΣ!"
Ο βίος και η πολιτεία της ανεπανάληπτης μορφής του Μεγάλου Βασιλείου από τον –εξίσου μεγάλο– καρδιακό φίλο του, άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο. Μία βιογραφία-προσωπογραφία με εξαιρετικές πνευματικές προεκτάσεις και αναγωγές, που αναδεικνύουν ως ξεχωριστό πρότυπο τον Μέγα Βασίλειο για καθέναν που «έχει διαταχθεί να γίνει θεός», όπως ο ίδιος έλεγε, δηλαδή κάθε χριστιανό οποιασδήποτε τάξης και ηλικίας…
Εκδόσεις ΕΑΡ
Επιμέλεια: Ηλίας Σκόνδρας
Σελίδες: 264
Μητρ.Μεσογαίας Νικόλαος: "ιός σαν κορώνα, Υιός με κορώνα. Μεγάλης βουλής Άγγελος" - Ψηφιακό αρχονταρίκι
1ο ψηφιακό Αρχονταρίκι με τον Μητρ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
κ. Νικόλαο.
Διοργάνωση: Πεμπτουσία
Κυριακή 20/12/2020
Η Σοφία Χατζή διαβάζει Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη
Απολαύστε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη σε γιορτινά διηγήματα
και όχι μόνο!
Με τη φωνή της αγαπημένης μας ραδιοφωνικής παραγωγού
Σοφίας Χατζή, που απλόχερα τα μοιράζεται με όλους εμάς.
ΣΤΙΓΜΕΣ 2020: Εικόνες από τη χρονιά που άλλαξε τη ζωή μας (2)
Τα νέα από τη Γουχάν. 30 Ιανουαρίου. Στην Κίνα, οι νεκροί από τον νέο κορωνοϊό, όπως τον αποκαλούν ακόμη, είναι 213. Οι 159 εξ αυτών στη Γουχάν, η οποία τελεί υπό γενικό lockdown. Μια βιομηχανική πόλη 11 εκατομμυρίων κατοίκων είναι στο pause.
Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακηρύσσει τον κορωνοϊό ως έκτακτη υγειονομική κατάσταση διεθνούς ενδιαφέροντος και οι φωτορεπόρτερ του γαλλικού πρακτορείου AFP τραβούν αυτή τη φωτογραφία: ο πρώτος νεκρός σε δημόσια θέα. Η εικόνα, που αποτυπώνει την ψυχρή πραγματικότητα της επιδημίας, κάνει τον γύρο του κόσμου και εμείς την κοιτάμε αποσβολωμένοι στις οθόνες τηλεοράσεων και ηλεκτρονικών συσκευών.
Ένας μασκοφορεμένος άνδρας γύρω στα 60, με μια σακούλα με ψώνια στο χέρι, κείτεται νεκρός στη μέση του δρόμου. Οι στολές προστασίας των διασωστών πλάι του δίνουν τον τόνο του φόβου. Αυτόν με τον οποίο θα ζούσαμε τελικά όλη τη χρονιά.
ΜΑΝΙΝΑ ΝΤΑΝΟΥ © Hector RETAMAL / AFP/Visualhellas.gr Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ευλαβικό αφιέρωμα στον Γέροντα της καρδιάς
(Στον π. Γαβριήλ Αθανασιάδη)
Ήσουν
Η πιο πολύτιμη κληρονομιά
που μ' άφησε ο γονιός μου
κι ίδια, θαρρώ, αυτή που άφησα εγώ στο γιο μοι.
Κι όταν συχνά την άγια πόρτα
πέρναγα στο ιερό κατώφλι σου
λάμπανε από χαρά τα μάτια σου.
Τρεις γενιές, μονολογούσες κι έλεγες
τρεις γενιές εδώ μέσα ευλογηθήκανε.
Τρεις γενιές, Γέροντα, ευλογία ανείπωτη,
πήραμε την ευχή σου, την αγάπη σου,
ευλαβικό προσάναμμα στην πίστη,
στην υπομονή, στην αντρειοσύνη.
Σ' ευχαριστώ
γιατί μούδειξες τον Ουρανό
μέσ' από αστραπόβροντα και κεραυνούς.
Γιατί μ' έμαθες ν' αγαπώ ό,τι με πλήγωνε,
να συμπονώ τη γύμνια του, να το φροντίζω.
Γιατί μ' έμαθες να δοξάζω το Θεό
μέσα από κάθε άδικο, δύσκολο, οδυνηρό.
Γιατί με προετοίμαζες για τα μελλούμενα
"ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην"
ήταν η άγια πάντα προτροπή σου.
Συγχώρα με, ποτέ αυτό δεν το κατάφερα.
Κι είν' Γέροντά μου ο καιρός
που ανθίζουν τα κυκλάμινα
τ' άνθος που, πιότερο απ' όλα, αγαπούσες.
Άραγε πόσα ανθίζουν στο ουράνιο περιβόλι σου
και πόσοι Άγγελοι με τις δροσοσταλίδες τους
σε αλαφροξυπνάνε την αυγή;
Σε ποια λημέρια φωτεινά σε συντροφεύει
ο Αρχάγγελος που έχεις τ' όνομά του;
Γ. Κατσιροπούλου – Πήττα
Στ. Μποζοβίτης: Ποιός θά μοῦ δώσει δάκρυα;
«Τίς δώσει κεφαλῇ μου ὕδωρ καὶ ὀφθαλμοῖς μου πηγὴν δακρύων, καὶ κλαύσομαι...» (Ἱερεμ. θ΄ 1). Ἔρχονται κάποιες ὧρες ποὺ ἡ μνήμη ὑποφέρει. Θυμᾶσαι τὸν φίλο, τὸν συμφοιτητή, τὸν ἀδελφό, τὸν ἀσυμβίβαστο ἀγωνιστή, τὸν ἐπίγειο ἄγγελο.
Τὸ ὄνομά του· ἀρχιμανδρίτης Αὐγουστίνος Μύρου. Στὴν Κοζάνη.
Χθες, 28 Δεκεμβρίου 2020 ἀναχώρησε γιὰ τὴ χώρα τῶν ζώντων. Θύμα καὶ αὐτὸς τοῦ ὕπουλου ἐχθροῦ τῆς κοινῆς μας ζωῆς. Ἕνα μήνα στὴν ἐντατικὴ καὶ τέλος. Ἐτῶν 68. Ἔτος γεννήσεως 1952 ὡς Παναγιώτης.
Ἱεροκήρυκας θερμός. Πνευματικὸς πατέρας πολλῶν. Κατάφορτος καρπῶν πνευματικῶν. Συγγραφέας ἀξιόλογων πονημάτων καὶ μεταφραστὴς τοῦ ὑπέροχου βιβλίου τοῦ Schaeffer Frank μὲ τὸν τίτλο «Χορεύοντας μόνος».
Ἀλλὰ ἐγὼ σκέφτομαι τὰ παλιά. Ἐκεῖνα τὰ κοινά μας, τὰ τέσσερα ὑπέροχα καὶ μοναδικὰ χρόνια στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τώρα ἀργὰ-ἀργὰ «στάζει ἀνθ᾽ ὕπνου πρὸ καρδίας μνησιπήμων πόνος»· στὸν ὕπνο μὲς στὴν καρδιὰ στάζει ὁ πόνος ἀπ᾿ τὴ θύμιση τῶν παλιῶν μας παθημάτων (Αἰσχύλου Ἀγαμέμνων, στ. 179, 180).
Ἔφυγε ἀλήθεια ὁ φίλος. Εἶχε πιὰ ὡριμάσει ἐργαζόμενος ἀόκνως στὸν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου.
Τότε, γιατί κλαῖς; θὰ μοῦ παρατηρήσει κάποιος.
Δὲν κλαίω ἐκεῖνον. Ἐκεῖνος τώρα χορεύει (ὄχι μόνος) ἀλλὰ μετὰ τῶν μακαρίων πνευμάτων, μετὰ τῶν τετελειωμένων ἁγίων μὲς στὴ χαρὰ τοῦ Παραδείσου. Ναί, ὄχι ἐκεῖνον!
Τοὺς ζωντανοὺς κλαίω. Καὶ γι᾿ αὐτὸ ἀποφάσισα νὰ ἀπευθυνθῶ στοὺς διαδικτυακοὺς (καὶ ὄχι μόνο διαδικτυακούς) φίλους. Καὶ εἰδικὰ σὲ κάποιους ποὺ ἔχουν ἀναλάβει μὲ ζῆλο παπικῶν ἢ προτεσταντῶν μισσιονάριων νὰ κηρύξουν τὸ νέο τους «εὐαγγέλιο»· ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ ἱστορία εἶναι φτιαχτή, ὅτι δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ τηροῦμε τὰ κυβερνητικὰ μέτρα, κι ὅτι πολὺ περισσότερο δὲν πρέπει νὰ δεχτοῦμε τὸ ἐμβόλιο. Γι᾿ αὐτὸ καὶ διακινοῦν μὲ πάθος ὅλη τὴ σαβούρα ποὺ ἀνασύρουν μέσα ἀπὸ τὸν σκοτεινὸ χῶρο τοῦ διαδικτύου.
Λέω καθαρὰ πὼς κάνουν λάθος. Καὶ πὼς ἐπιπόλαια φερόμενοι, συντελώντας στὴ μὴ τήρηση τῶν κανόνων ἀσφαλείας καὶ προστασίας, γίνονται, χωρὶς ὑπερβολή, ἀκούσιοι ἀναμφιβόλως, πραγματικοὶ ὡστόσο, συνεργοὶ φόνων. Ἀφήνω τὸν ἀνυπολόγιστο κόπο ποὺ προσθέτουν στοὺς γιατροὺς καὶ τοὺς νοσηλευτές.
Τουλάχιστον ἂς σκεφθοῦν τὴν τρομερὴ εὐθύνη ποὺ θὰ τοὺς βαρύνει, γιὰ τὴν ὁποία καὶ θὰ λογοδοτήσουν κάποια μέρα αὐστηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κριτοῦ τῶν πάντων.
Ἀλλὰ ἂς μὴν μακρύνω τὸν λόγο.
Χαῖρε, φίλε Παναγιώτη, ἀγαπητὲ καὶ σεβαστὲ π. Αὐγουστίνε! Μὴ λησμονεῖς τοὺς φίλους... ὅπως καὶ αὐτοὶ σὲ θυμοῦνται. Ἀλλὰ μὲ πόνο...
Μνησιπήμων πόνος!
Σταῦρος Μποζοβίτης
θεολόγος - συγγραφέας
ΠΗΓΗ: αμφοτεροδέξιος
29/12/20
Το πορτάκι
Πανδημία και φόβος. Φόβος θανάτου που απλώθηκε ύπουλα και τρύπωσε και στις πιο κρυφές χαραμάδες της ανθρώπινης ψυχής. Η Ν. ζούσε με την προσμονή των Χριστουγέννων.
Μέρες νηστείας και πνευματικής άσκησης, δεν ήταν εύκολο για εκείνην που είχε να παλέψει με την διαφορετική πραγματικότητα και τις δύσκολες συνθήκες της καθημερινότητας που έφερε η νέα λέξη: κορονοϊός!
Οι εκκλησιές κλειστές. Μόνο για κεράκι και ατομική προσευχή. Ένα τέτοιο κεράκι πήγε μια μέρα να ανάψει στον Άγιό της για να της δίνει δύναμη και κουράγιο. Εκεί βρήκε την εκκλησάρισσα να της λέει με ύφος συνωμοτικό:
- Απ΄ το πορτάκι, έλα απ' το πορτάκι να μεταλάβεις, κάθε πρωί ο παππούλης βάζει κόσμο απ' το πορτάκι!
- Άλλη φορά, όχι τώρα, όταν με το καλό ανοίξουν οι εκκλησιές! Θα έρθω κανονικά, απάντησε η Ν.
Όχι επειδή φοβόταν μην κολλήσει τίποτα απ' το κοινό «κουταλάκι», αλλά γιατί δεν ήθελε να πάρει το «μαγικό ζωμό», χωρίς την συμπροσευχή και τη συμμετοχή όλων των πιστών στην Ευχαριστία. Πόσο μάλλον να συμμετέχει σε μυστικές Λειτουργίες με κρυφές προσκλήσεις σε «ημετέρους».
Από παντού άκουγε για φίλους και γνωστούς που κοινωνούσαν απ' το πορτάκι και το διατυμπάνιζαν καμαρώνοντας, για παράτυπες Λειτουργίες και τέλεση θρησκευτικών καθηκόντων κατά συνείδηση. Εκείνη είχε την κρυφή ελπίδα των Χριστουγέννων, όπου ο αριθμός των πιστών ανά εκκλησία θα ήταν μεγαλύτερος. Ελπίδα που της έδινε μεγάλη χαρά και προσμονή, λαχτάρα μικρού παιδιού που περιμένει το χριστουγεννιάτικο δώρο του.
Ξημέρωνε Χριστούγεννα 2020 και ο πρώτος χτύπος της καμπάνας τη βρήκε έξω από την εκκλησία. Τι κρίμα! Η πόρτα κλειδαμπαρωμένη και λιγοστός κόσμος περίμενε απ' έξω μάταια να κρυφακούσει ένα «Χριστός Γεννάται». Ήταν προφανές: ο αριθμός των πιστών είχε συμπληρωθεί και έπρεπε να επιστρέψει για ...τηλεακολουθία και κατ’ οίκον προσευχή.
Σε δυο μέρες η Ν. πέθανε από ανεύρυσμα.
Αλειτούργητη και ακοινώνητη, σαν άλλη ηρωίδα του κυρ-Αλέξανδρου, συνάντησε στον ουρανό τον Άγγελο που τη ρώτησε:
- Χριστούγεννα ήρθαν, εκκλησιές κλειστές, δεν άκουσες όμως καλή μου για το ...πορτάκι;
- Το άκουσα, Άγγελέ μου, περίμενα όμως να ανοίξει η ..πόρτα!
Ο Άγγελος τής χαμογέλασε, την άρπαξε με τα φτερά του και πέταξαν μαζί ψηλά... ολοένα και πιο ψηλά...
Αειπλάνητος
ΠΗΓΗ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣΚ
Αρχιμ. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, ο Ιεραπόστολος της Αφρικής
Του Σεβ. Μητροπολίτη Κινσάσας Νικηφόρου | Romfea.gr
Πέρασαν 48 χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ Μεγάλου πρωτοπόρου Ἱεραποστόλου τῆς Ἀφρικῆς τοῦ Ἀρχιμ Χρυσοστόμου Παπασαραντοπούλου.
Βάδισε τὸν δρόμο τῆς ἱεραποστολῆς ἐγκαταλείποντας τὴν ἄνεση τῶν Ἀθηνῶν, παρὰ τὴν βεβαρημένη ὑγεία του, ἀκούγοντας μόνο τὴν φωνὴν τοῦ Θεοῦ προχώρησε καὶ ἀφιέρωσε τὸν ἐαυτό του στὸν Θεὸ στὴν διακονία τοῦ λόγου Του στὴν Οὐγκάντα, τὴν Κένυα, τὴν Ταζανία καὶ τὸ Κογκό.
Κατέφυγε στὴν Πάτμο νὰ συμβουλευθεῖ τὸν ἅγιον Ἀμφιλόχιον Μακρῆ. Οἱ συμβουλὲς τῶν ἁγίων ἔρχονται ἀπὸ τὸ ἅγιον Πνεῦμα γιατὶ ἔχουν κάνει τὴν καρδιά τους κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὅταν τοῦ ἀνέφερε καὶ ζήτησε τὴν συμβουλή του, ἐκεῖνος τὸν ἐνεθάρρυνε καὶ τοῦ εἶπε: «Πόσον θὰ ἤθελα νὰ πήγαινα ἐγὼ εἰς Ἀφρικήν! Τὸ γῆρας καὶ ἡ ἀσθένειά μου μὲ ἐμποδίζουν, θὰ εἶμαι βάρος καὶ δὲν θ’ἀνταποκριθῶ εἰς τὰ καθήκοντά μου. Τὶ κρῖμα ποὺ ἐγήρασα! Σὲ ζηλεύω π. Χρυσόστομε»!
Προχώρησε μὲ τὴν εὐχὴ ποὺ πῆρε ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἀμφιλόχιο τῆς Πάτμου.
Δὲν φοβήθηκε τὶς δυσκολίες, δὲν φοβήθηκε τὸ ἄγνωστο, δὲν τὸν σταμάτησε τὸ φιλάσθενον σῶμα του, οἱ συνεχεῖς πονοκέφαλοι λόγω τῆς ἠμικρανίας, τὰ προβλήματα τοῦ στομάχου του, δὲν φοβήθηκε τὶς ἀρρώστιες τῆς Ἀφρικῆς.
Δὲν ἄκουσε ὅλους αὐτοὺς ποὺ τὸν ἐμπόδιζαν ἤ τὸν εἰρωνεύονταν γιὰ τὴν ἀπὸφασή του προφασιζόμενοι τὴν ἡλικία καὶ τὴν ὑγεία του. «Εἶσαι μεγάλος καὶ ἄρρωστος, θὰ πεθάνεις ἐκεῖ» ἔλεγαν καὶ ἐλάβαναν ἀπὸ τὸν π. Χρυσόστομο τὴν ἀπάντηση «μνήματα ὑπάρχουν καὶ στὴν Ἀφρική»
Μέσα του εἶχε ἀνάψει μιὰ φλόγα ποὺ ἔγινε θεία φωτιὰ καὶ θεῖος φωτισμός. Εἶχε ἀφήσει τὸν ἑαυτό του στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ τὸν καθοδηγοῦσε. Αὐτὴν μετέδιδε γύρω του.
Αὐτὴ ἡ φωνὴ τὸν ὁδήγησε στὴν Ἀφρική. Ἔγραφε σὲ ἕνα φίλο του ἱερομόναχο: «Δὲν μποροῦσα νὰ κάνω ἀλλοιῶς. Ἡ φωνὴ τοῦ Ἀρχηγοῦ καὶ Δεσπότου ἡμῶν εἶναι ἐπιτακτικὴ μέσα μου καὶ ἔπρεπε νὰ ὑπακούσω παρὰ τὰς διαμαρτυρίας πολλῶν ἀγαπητῶν. Ὁ δὲ ἄγγελος τοῦ Κυρίου προεπορεύετο καὶ ἄνοιγεν ὅλας τὰ θύρας, ὥστε νὰ μὴν συναντήσω καμμίαν σοβαρὰν δυσκολίαν» .
Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Καστορίας Σεραφείμ
..."Ζούμε και πάλι μία καινούρια στροφή του χρόνου. Όλο και πιο στενό γίνεται το μονοπάτι για τον καθένα μας, καθώς πλησιάζουμε την πύλη του ουρανού. Δοξασμένο να είναι το όνομα του Θεού, τόσο για τα ευχάριστα που μας χάρισε, όσο και για τα δυσάρεστα που επέτρεψε η αγάπη Του κατά τον προηγούμενο χρόνο. Το οδηγητικό χέρι του Θεού, η σωστική χάρη Του, η φιλανθρωπία και η αγάπη Του, ας είναι μαζί μας στην καινούρια αυτή περίοδο που ανοίγεται από σήμερα.
Ας μας συνοδεύουν οι άγιοι Άγγελοι και οι Άγιοι της Εκκλησίας μας.
Ας θέσουμε, ακόμη, ως στόχο τον χαρακτηριστικό λόγο του Χριστού: «Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί».
Ας έχουμε ακόμη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού, προκειμένου να φυγαδεύσουμε το άγχος και την ανασφάλεια, την ανησυχία για το παρόν και την αγωνία για το μέλλον, «αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν».
Χρόνια πολλά και ευλογημένος ο νέος ενιαυτός της χρηστότητος του Κυρίου.
Από το Πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα του
Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ
3.1.2020
Διαδικτυακή ΖΩΝΤΑΝΗ γιορτή για τα Χελιδόνια στις 30 Δεκεμβρίου, 6μμ!
Προσκαλούμε ΟΛΑ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ και τις οικογένειές τους να έλθουν στην πρωτότυπη διαδικτυακή γιορτή μας για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά!
Θα ακούσουμε όμορφες ιστορίες
Θα παίξουμε
Θα τραγουδήσουμε
Θα ζωγραφίσουμε
Θα γνωρίσουμε τα καλύτερα βιβλία για τα Χριστούγεννα στην Έκθεση Ορθόδοξου Παιδικού βιβλίου
Θα πάρουμε δώρα!
* Αν θέλεις να μας πεις ΖΩΝΤΑΝΑ στη γιορτή τα ΚΑΛΑΝΤΑ ή ΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ μαζί με την οικογένειά σου με μουσικά όργανα, στείλε μας email στο xelidonia@agonistes.gr το συντομότερο δυνατόν ώστε να δηλώσεις συμμετοχή!!! Οι θέσεις για τα κάλαντα είναι περιορισμένες!
Αγγελική Μπότσαρη: Ψυχή μοναδική
Ψυχή μοναδική, ανεπανάλειπτη με απέραντη αγάπη, πραγματική, χριστιανική, υπηρετούσε τους αδελφούς του Θεού. Ευγενής, αρχόντισσα, κυρία, πλησίαζε τις ψυχές με διάκριση, με προσοχή, με φόβο Θεού, με λεπτότητα και δέος και τις οδηγούσε στον Κύριο.
Πάντα στην υπηρεσία των άλλων, χωρίς επίδειξη, θόρυβο. Απλά, ταπεινά, χαριτωμένα πρόσφερε τον εαυτό της σε όλους. Ήταν γεννημένη για δασκάλα. Τα χαρίσματά της, που ήταν πολλά, τα είχε θέσει στην υπηρεσία του Θεού. Όλα για τους άλλους με απλότητα, όλα "εν κρυπτώ". Υπηρέτησε με ξεχωριστή αγάπη και αφοσίωση για 20 ολόκληρα χρόνια τους αδελφούς Κυπρίους. Τους αγάπησε και την αγάπησαν πραγματικά.
Ανάμεσα στους ευεργετημένους είμαι και εγώ. Είχα την ευλογία να μεγαλώσω κοντά της και να γευτώ την αγάπη της.
Και τώρα απολαμβάνει τη χαρά του Παραδείσου κοντά στο Θεό, που αγάπησε και αφιέρωσε τη ζωή της ολοκληρωτικά σ΄ Αυτόν. Φεύγει με γεμάτα τα χέρια με έργα αγάπης και απολαμβάνει τη χαρά του Παραδείσου. Μπορεί να πει στον Κύριο "ιδού εγώ και τα παιδία…".
Ας είναι αιωνία η μνήμη της μετά των Αγίων και των Αγγέλων. Ας μας εμπνέει το παράδειγμά της.
Α.Ρ.
Ανάμεσα στους ευεργετημένους είμαι και εγώ. Είχα την ευλογία να μεγαλώσω κοντά της και να γευτώ την αγάπη της.
Και τώρα απολαμβάνει τη χαρά του Παραδείσου κοντά στο Θεό, που αγάπησε και αφιέρωσε τη ζωή της ολοκληρωτικά σ΄ Αυτόν. Φεύγει με γεμάτα τα χέρια με έργα αγάπης και απολαμβάνει τη χαρά του Παραδείσου. Μπορεί να πει στον Κύριο "ιδού εγώ και τα παιδία…".
Ας είναι αιωνία η μνήμη της μετά των Αγίων και των Αγγέλων. Ας μας εμπνέει το παράδειγμά της.
Α.Ρ.
ΣΤΙΓΜΕΣ 2020: Εικόνες από τη χρονιά που άλλαξε τη ζωή μας (1)
Έπειτα από 52 ημέρες στην εντατική και αφού τα τεστ άρχισαν να βγαίνουν επιτέλους αρνητικά, οι γιατροί του Hospital del Mar στη Βαρκελώνη σκέφτηκαν ότι η θέα της Μεσογείου και το φως του ήλιου θα έκαναν καλό στην αποθεραπεία του 60χρονου Φρανσίσκο Εσπάνα. Ένα δεκάλεπτο τη μέρα. Εξ ου και προέκυψε η παρακάτω παράξενη φωτογραφία, μία από αυτές που επιλέξαμε για να αφηγηθούμε στις σελίδες που ακολουθούν πώς κύλησε αυτή η έτσι κι αλλιώς παράξενη χρονιά.
Ξεκινώντας από τις πρώτες μέρες του χρόνου, όταν άρχισαν να πληθαίνουν οι τρομακτικές ειδήσεις από την Κίνα, και καταλήγοντας στον πρώτο εμβολιασμό, πριν από λίγες ημέρες, της 91χρονης Αγγλίδας Μάργκαρετ Κίναν.
Στο ενδιάμεσο αποτυπώνονται όλα όσα ζήσαμε: ο πόνος, ο φόβος και η αγωνία, οι απορίες, ο εγκλεισμός. Η ζωή επίσης, υπό το πρίσμα πάντα του ιού, είτε επρόκειτο για ένα μπάνιο στη θάλασσα είτε για το πώς γιορτάσαμε το Πάσχα ή για τις αμερικανικές εκλογές. Σε όλες τις εικόνες διαφαίνεται η αγωνιώδης προσπάθεια της ανθρωπότητας να προσαρμοστεί και να αντιμετωπίσει την πανδημία, να συνέλθει από το δυνατό αυτό χαστούκι που κλόνισε μια σειρά ψευδαισθήσεων και φανέρωσε με κυνισμό τις αδυναμίες μας. Αν διδαχτήκαμε κάτι από αυτό το σκληρό μάθημα και αν γίναμε τελικά πιο σοφοί και πιο δυνατοί, όπως διαλαλούν οι αισιόδοξοι, μένει να το δούμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μετά το 2020 δεν θα είμαστε ποτέ ξανά οι ίδιοι. Αυτονόητες, λοιπόν, οι ευχές για μια καλύτερη, πολύ καλύτερη χρονιά.
Άθως Δημουλάς © AP Photo/Emilio Morenatti - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Κυκλοφόρησε το νέο ημερολόγιο (2021) της Ιεράς Μητροπόλεώς μας
Κυκλοφόρησε το ημερολόγιο 2021 της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών, το οποίο είναι αφιερωμένο “στις μορφές των μαρτύρων και εθνεγερτών Αρχιερέων των Πατρών, από τις απαρχές της Τουρκικής σκλαβιάς μέχρι τα τελευταία χρόνια του απελευθερωτικό αγώνος”.
Θα το βρείτε σε όλους τους Ι. Ναούς της πόλεως.
28/12/20
“Έφυγε” από κοντά μας ο Κωνσταντίνος Εμ. Καρτέρης
“Έφυγε” χθες, 27.12.20, από κοντά μας και πορεύεται προς την ουράνια πατρίδα ο αγαπητός μας Κωνσταντίνος Εμ. Καρτέρης.
Ήταν το όγδοο από τα δέκα παιδιά της υπερπολύτεκνης οικογένειας του Εμμανουήλ Καρτέρη με καταγωγή από την Μικρά Ασία.
Ένας χαμογελαστός άνθρωπος με πλατιά καρδιά που έτρεχε να βοηθήσει όπου έβλεπε ότι υπήρχε ανάγκη. Αγαπούσε πολύ την οικογένειά του, τα αδέλφια και τα ανίψια του και προσέφερε σε όλους απλόχερα και καρδιακά την πολύτιμη στήριξή του.
Δοκιμάστηκε πολύ στη ζωή του και η υγεία του επιβαρύνθηκε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια μετά την εκδημία της συζύγου του. Δεν λύγισε όμως και με καρτερία υπέμεινε τους πόνους και τα βάσανα.
Αγαπούσε πολύ και την κατασκήνωση «ΑΓΚΥΡΑ», καθώς ήταν από τους παλαιούς και στενούς συνεργάτες του π. Χαρίτωνος Πνευματικάκη, δουλεύοντας πολύ στο χώρο της κατασκήνωσης, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της (δεκαετία του 1960) δίπλα στον αείμνηστο ιεραπόστολο. Επιπλέον, κάθε χρόνο ήταν παρών και στο καθιερωμένο διήμερο παλαιών κατασκηνωτών.
Η Ένωσή μας όμως τον ευγνωμονεί και για την επί σειρά ετών φροντίδα του για τις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης που συντηρούσε εθελοντικά, επιδιορθώνοντας κάθε βλάβη οποιαδήποτε στιγμή χρειαζόταν.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στο γιο του.
Προσευχόμαστε στον Κύριο της δόξης να του χαρίσει την αιώνια ανάπαυση “ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος”.
ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΓΕΧΑ ΠΑΤΡΩΝ
Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: ''Γιατί εμβολιάστηκα''
Εἶμαι ἀπό τούς πρώτους στήν Ἑλλάδα πού ἔκανα τό νέο ἐμβόλιο καί μέ τό κείμενό μου αὐτό ἤθελα νά ἐκφράσω μερικές σκέψεις μου πού μέ ὁδήγησαν σέ αὐτό.
1. Ἡ πανδημία ὡς πόλεμος
Περίπου ἕναν χρόνο μᾶς ταλαιπωρεῖ ὁ νέος κορωνοϊός (sars-cov2) πού προκαλεῖ τήν ἀσθένεια covid-19, καί δημιούργησε πολλά προβλήματα στήν Ἐκκλησία, τήν κοινωνία καί τήν οἰκογένεια. Οἱ οἰκονομικές, ψυχολογικές καί πρό παντός οἱ κοινωνικές συνέπειες εἶναι μεγάλες καί δέν μπορεῖ κανείς νά τίς μετρήση καί νά τίς προσπεράση.
Τήν πρώτη περίοδο τῆς πανδημίας πού ἤμουν ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας, μοῦ δόθηκε ἡ δυνατότητα νά δῶ ὅλο τό θέμα πού σχετίζεται μέ τόν νέο ἰό, τίς ἐπιπτώσεις πού ἔχει στόν ἄνθρωπο, τήν κοινωνία καί τήν Ἐκκλησία.
Ἤδη διάφοροι ἐπιστήμονες ἐρευνοῦν τό τί θά γίνη ὅταν θά περάση αὐτή ἡ ἀπειλή. Οἱ ἄνθρωποι θά ἀποκτήσουν συνήθειες διαφορετικές. Ὁ καθηγητής τοῦ Γέϊλ δρ. Νικόλας Χρηστάκης, πού εἶναι «εἰδικός κοινωνικός ἐπιδημιολόγος», παρατηρεῖ ὅτι καί στήν περίπτωση αὐτή θά συμβῆ ὅ,τι συμβαίνει σέ κάθε παρόμοια πανδημία. Δηλαδή, οἱ ἄνθρωποι κατά τήν πανδημία ἀπομονώνονται γιά νά προστατευθοῦν, καί ὅταν περάση ἡ ἀπειλή τῆς πανδημίας ἀποζητοῦν ἐλευθερίες. Ἔτσι, ὅταν περάση ἡ πανδημία, παρατηροῦνται «ἔκρηξη καταναλωτισμοῦ, σεξουαλική ἀπελευθέρωση, ἀπομάκρυνση ἀπό τήν θρησκεία» (iefimerida, 23-12-2020).
Ἡ κάθε πανδημία εἶναι ἕνας πόλεμος, ὁ ὁποῖος ἀντιμετωπίζεται μέ φάρμακα, ἐμβόλια, ἰατρική παρακολούθηση. Ὅλα πρέπει νά τεθοῦν στήν ὑπηρεσία τῆς προστασίας τῆς σωματικῆς ὑγείας, πού δέν εἶναι αὐτοσκοπός, ἀλλά μέσον γιά τήν ἀνάπτυξη τοῦ ἀνθρώπου, γιά τήν ἐκπλήρωση τῶν σκοπῶν του καί κυρίως τήν ἕνωσή του μέ τόν Θεό.
Σέ αὐτόν τόν πόλεμο ἕνα ὅπλο εἶναι τό ἐμβόλιο, ὅπως βέβαια γίνεται καί σέ ἄλλες ἀσθένειες. Μέ τό ἐμβόλιο ἐνισχύεται τό ἀνοσοποιητικό σύστημα τοῦ ὀργανισμοῦ μας, γιά νά ἀντιμετωπίση κάθε ξένο σῶμα –ἀντιγόνο– πού εἰσέρχεται στόν ὀργανισμό μας.
Στίς ἡμέρες μας γίνεται πολύς λόγος γιά τό νέο ἐμβόλιο καί γίνεται προετοιμασία γιά τόν ἐμβολιασμό τῶν ἀνθρώπων. Ἐπειδή ζοῦμε σέ ἕναν ἰδιότυπο ἀόρατο πόλεμο καί μάλιστα παγκόσμιο, πού γίνεται κυρίως στά Νοσοκομεῖα, ἀλλά καί στίς κοινωνίες καί τά σπίτια, δέν πρέπει νά μένουμε ἀπαθεῖς, οὔτε νά παραμένουμε στίς κερκίδες ὡς θεατές, ἀλλά νά συμμετέχουμε σέ αὐτόν τόν πόλεμο.
Σέ μιά συνέντευξη πού ἔδωσα πρόσφατα μία δημοσιογράφος (Βάλια Νικολάου) μέ ρώτησε: «Σεβασμιώτατε, θέλω νά σᾶς ρωτήσω εὐθέως. Θά κάνατε τό ἐμβόλιο κατά τοῦ κορονοϊοῦ;». Καί ἐγώ ἀπάντησα:
«Θά σᾶς ἀπαντήσω καί ἐγώ εὐθέως. Σέ ὅλα τά παιδιά μέχρι τήν ἡλικία τῶν δέκα ἐτῶν γίνονται ἐμβολιασμοί ὑποχρεωτικά γιά 13 νόσους καί προαιρετικά γιά ἄλλες 3 νόσους, δηλαδή συνολικά γίνονται 16 ἐμβόλια, καί πολλά ἀπό αὐτά εἶναι ἐπαναλαμβανόμενα. Ἐπίσης, στίς ἑπόμενες ἡλικίες γίνονται ἄλλα ἐμβόλια καί σέ αὐτά ὀφείλεται ἡ αὔξηση τοῦ προσδόκιμου ὁρίου ζωῆς.
Τά ἐμβόλια ἐνισχύουν τό ἀνοσιοποιητικό σύστημα τοῦ ὀργανισμοῦ γιά νά ἀντιμετωπίση τούς ἰούς.
Καί ἐγώ ἔχω κάνει ἐμβόλια, διότι διαφορετικά πιθανόν δέν θά ζοῦσα καί κάθε χρόνο κάνω τό ἐμβόλιο γιά τήν γρίπη. Θά κάνω ὅμως καί τό νέο ἐμβόλιο ὕστερα ἀπό τίς ἐγκρίσεις τῶν ἁρμοδίων Ὀργανισμῶν καί τήν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τίς ὑποδείξεις τῶν θεραπόντων ἰατρῶν μου.
Βεβαίως, δέν δίνω συνωμοσιολογικές καί ἰδεολογικές ἑρμηνεῖες στά ἐμβόλια. Θεωρῶ ὅτι μέ τόν τρόπο αὐτό μπορῶ νά παρατείνω τήν βιολογική ζωή, χωρίς αὐτό νά εἶναι αὐτοσκοπός μου, ὥστε νά βοηθήσω ὅσο μπορῶ ὅσους μέ ἔχουν ἀνάγκη καί νά προετοιμασθῶ κατάλληλα γιά τόν θάνατό μου καί τήν συνάντησή μου μέ τόν Χριστό.
Μέ ἐνδιαφέρει περισσότερο τό πνευματικό ἐμβόλιο πού εἶναι ἡ προσευχή καί ἡ θεία Κοινωνία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ καί στενοχωροῦμαι ὅταν τό ἀρνοῦνται στούς Χριστιανούς» (Ἐλεύθερος Τύπος, 13-12-2020).
Λίγο πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα ὁ Ὑπουργός Ὑγείας κ. Βασίλειος Κικίλιας μοῦ τηλεφώνησε μοῦ πρότεινε νά εἶμαι ἐκεῖνος ἀπό πλευρᾶς Ἐκκλησίας πού θά λάβω μέρος στούς πρώτους ἐμβολιασμούς. Τόν εὐχαρίστησα, ἀλλά ἀμέσως τοῦ εἶπα ὅτι αὐτό εἶναι θέμα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἐλλάδος κ. Ἱερωνύμου καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ἐγώ πάντοτε σέβομαι τούς θεσμούς καί δέν μπορῶ νά προτρέξω. Ὅταν ἔρθη ἡ σειρά τῆς Ναυπάκτου, θά τό κάνω ἐδῶ στήν Ναύπακτο, μαζί μέ τόν Δήμαρχο καί τούς κατοίκους τῆς Ναυπάκτου. Μοῦ εἶπε ὅτι εἶχε κλείσει συνάντηση μέ τόν Μακαριώτατο καί ἐκεῖ θά συνεζητεῖτο καί αὐτό τό θέμα.
Ἐπικοινώνησα μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί τοῦ εἶπα τά ἴδια περίπου, καί ἐκεῖνος μοῦ ζήτησε νά τοῦ γράψω τίς ἀπόψεις μου γιά τό ἐμβόλιο. Κατόπιν τούτου τοῦ ἀπέστειλα τό ἀκόλουθο γράμμα.
27/12/20
Στον «Ευαγγελισμό» εμβολιάστηκε σήμερα ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος
Το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού έκανε το απόγευμα της Κυριακής (27.12.20) και ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος.
Ο Σεβασμιότατος εμβολιάστηκε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός στις 17:00 το απόγευμα.
Πώς πέθανε ο Ηρώδης
Ο Ηρώδης Α’, ο επονομαζόμενος και Μέγας, υπήρξε Βασιλιάς της Ιουδαίας από το 37 π.Χ. μέχρι και το έτος της Γέννησης του Ιησού Χριστού. Η άνοδος του Ηρώδη του Μεγάλου στον θρόνο του βασιλείου της Ιουδαίας σηματοδοτεί την αρχή της Ηρωδιανής Δυναστείας.
Αν και στις περισσότερες περιπτώσεις αρχαίων προσωπικοτήτων δεν έχουμε ιδέα για το πώς πέθαναν, στην περίπτωση του Ηρώδη ο Ιώσιππος μας …βγάζει από τη δύσκολη θέση. Αναφερόμενος σε παλαιότερους ιστορικούς, καθώς ο ίδιος έζησε μερικές δεκαετίες μετά τον Ηρώδη, ο Ιώσιππος περιγράφει τα συμπτώματα και το πώς πέθανε ο Ηρώδης.
Είχε πυρετό, όχι πολύ ψηλό, ανυπόφορη φαγούρα σ’ ολόκληρο το σώμα του, συνεχείς πόνους στα έντερα, όγκους στα πόδια, ερεθισμό στην κοιλιακή χώρα και γάγγρενα στους όρχεις. Είχε επίσης σπασμούς, άσθμα και άσχημη αναπνοή.
Οι γιατροί της εποχής δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τα συμπτώματά του. Χρησιμοποιούσαν, ωστόσο, τα μέσα της εποχής για να τον ανακουφίσουν, περιλαμβανομένου του μπάνιου σε καυτό λάδι. Αυτό, όμως, δεν είχε κανένα αποτέλεσμα εκτός από το να του κατακαύσει τα μάτια.
Γράφει, λοιπόν, ο Ευσέβιος Καισαρείας στην Εκκλησιαστική Ιστορία (εκδόσεις ΕΠΕ, τόμος 1):
Παρέμβαση της ΠΕΦ για την εκτεταμένη υιοθέτηση αμετάφραστων ξενικών όρων
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΈΝΩΣΗ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΦ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΗ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΑΜΕΤΑΦΡΑΣΤΩΝ ΞΕΝΙΚΩΝ ΟΡΩΝ
Αθήνα, 14 -12 -2020
Η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων αισθάνεται την ανάγκη να επισημάνει ένα φαινόμενο το οποίο στις μέρες μας έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, και σχετίζεται με την άκριτη υιοθέτηση αμετάφραστων ξενικών όρων σε ποικίλες εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής, με συνέπεια να νοθεύεται το γλωσσικό αίσθημα και βαθμιαία να μετατρέπεται η γλώσσα της καθημερινότητας σε ένα υβριδικό, αγγλοελληνικό ιδίωμα.
Βλέπουμε έτσι λέξεις που συνδέονται με το γλωσσικό αίσθημα πλατιών λαϊκών στρωμάτων, όπως π.χ. οι σχετιζόμενες με τον τομέα του αθλητισμού, να μετατρέπονται σε αγγλικές, όπως «Super League», αντί «Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας», Football League, αντί «Πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής Κατηγορίας» κ.ο.κ. Το ίδιο συμβαίνει στον χώρο της πολιτικής, όπου τα «hot spots» τείνουν σχεδόν ολοσχερώς να αντικαταστήσουν τα «Κέντρα Φιλοξενίας», το «debate» την «τηλεμαχία», το «win win» το «αμοιβαίο όφελος» κ.λπ. Στον χώρο της οικονομίας, τα POS και τα Black Friday, τα take away, click away, e shops, delivery κ.τ.τ. αποτελούν την κορυφή ενός ραγδαία διογκούμενου παγόβουνου.
Τέλος, στον χώρο της υγείας, που λόγω της πανδημίας κατέχει τα πρωτεία –πρόσκαιρα ας ελπίσουμε- στην καθημερινή ενημέρωση, τα lockdown και τα rapid tests υιοθετούνται άκριτα και επιπόλαια από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, χωρίς να καταβάλλεται μια ελάχιστη έστω προσπάθεια για μεταγλώττιση των συγκεκριμένων όρων.
Επιτακτική λοιπόν θεωρούμε την ανάγκη για δημιουργία ενός επίσημου επιτελικού οργάνου, στελεχωμένου από πνευματικούς ανθρώπους που αποδεδειγμένα γνωρίζουν και μεριμνούν για τη γλωσσική και πολιτισμική μας παράδοση, οι οποίοι θα είναι σε θέση να δίνουν ανά πάσα στιγμή λύση στα προβλήματα που θέτει επί τάπητος η ανάγκη χρήσης νεολογισμών σε κάθε τομέα της καθημερινής δραστηριότητας. Οι ίδιοι άνθρωποι μπορούν να αναλάβουν και το έργο της σταδιακής αποκατάστασης των όρων που σήμερα έχουν αντικατασταθεί από ξενικούς.
Ας μη λησμονούμε πως σήμερα, με δεδομένη την παντοδυναμία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ειδικά των τηλεοπτικών, είναι δυνατόν ένας και μόνον άνθρωπος -αρκεί να κατέχει τη σχετική εξουσία- να καθορίσει την κοινή γλωσσική χρήση των πολλών. Για τον λόγο αυτό και, επομένως, για λόγους ουσιαστικής δημοκρατίας, επιβάλλεται να κατοχυρωθεί στο νέο σύνταγμα η προστασία της ελληνικής γλώσσας, με την ίδια στοργική μέριμνα η οποία προβλέπεται για την προστασία της χλωρίδας και της πανίδας του τόπου, ώστε να γίνει συνείδηση πως η ελληνική γλώσσα συνιστά πολύτιμο πνευματικό κεφάλαιο το οποίο αφορά στην πεμπτουσία της ιδιοσυστασίας μας και παράλληλα αποτελεί πολιτισμικό μέγεθος οικουμενικής εμβέλειας, λόγω του τεράστιου ιστορικού της βάθους και της αχανούς γραμματειακής της παράδοσης.
Η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων καλεί τους συναδέλφους, τους πνευματικούς ανθρώπους της πατρίδας μας αλλά και όλους τους πολίτες της χώρας να υπερασπισθούμε την ελληνική γλώσσα, την ποιότητα, την αισθητική και το ιστορικό της βάθος, έχοντας πάντα κατά νου το σολωμικό αίτημα, τόσο επίκαιρο με τον επικείμενο εορτασμό της εθνικής επετείου: «Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;».
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΠΕΦ
Η Πρόεδρος Τασούλα Καραγεωργίου, δ.φ.
Ο Γενικός Γραμματέας Αντώνης Μαστραπάς, δ.φ.
Ακούστε τι είπε στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του ο Πρόεδρος των ΗΠΑ D. Trump (10.12.2020)
Είναι πολύ εντυπωσιακό το χριστουγεννιάτικο μήνυμα προς τον αμερικανικό λαό του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ.
Ας σημειωθεί ότι το παρακολούθησαν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκφωνήθηκε στις 10.12.2020.
«Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός»: Έργο παγκόσμιας εμβέλειας για την ανάδειξη των θησαυρών του Αγίου Όρους
Ένα έργο παγκόσμιας εμβέλειας, την «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτό», υλοποίησε ο Όμιλος ΟΤΕ για λογαριασμό της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους. Στόχος του έργου ήταν η διάσωση, διαφύλαξη και προβολή του πολιτιστικού και κειμηλιακού πλούτου της Αθωνικής Πολιτείας, μέσω της ψηφιοποίησης και τεκμηρίωσης του ιστορικού αρχείου και των έργων τέχνης, καθώς και η διάθεσή τους στην παγκόσμια κοινότητα μέσω του διαδικτύου.
Η «Αθωνική Ψηφιακή Κιβωτός» είναι το μεγαλύτερο έργο στην Ελλάδα στον τομέα του ψηφιακού πολιτισμού. Είναι μία κιβωτός γνώσης που περιλαμβάνει σε ψηφιακή μορφή το πολιτιστικό απόθεμα των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους. Το πολυεπίπεδο αυτό έργο διήρκησε τέσσερα χρόνια.
Δημιούργησε τη δικτυακή πύλη www.mountathos.org, σε πέντε γλώσσες, ελληνικά, αγγλικά, βουλγαρικά, ρωσικά, και σέρβικα, η οποία, με πάνω από δύο εκατ. ψηφιακές απεικονίσεις, συγκεντρώνει το σύνολο των εκφάνσεων του πολιτιστικού αποθέματος των Ιερών Μονών και δίνει τη δυνατότητα σε όλους να εισέλθουν στα άδυτα του Ιερού Τόπου και να ανακαλύψουν τον σπάνιο πλούτο της Αθωνικής Πολιτείας, μέσα από υπηρεσίες εικονικής περιήγησης, ηλεκτρονικούς καταλόγους με το ψηφιοποιημένο υλικό και εκπαιδευτικές εφαρμογές.
26/12/20
Μεσογαίας Νικόλαος: Η Ενανθρώπηση του Κυρίου ανοίγει νέους δρόμους στη ζωή μας
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ΧΡΟΝΙΑ σας ΠΟΛΛΑ καὶ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!
Ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως ἔφθασε καὶ αὐτὴ τὴ χρονιά, κάτω βέβαια ἀπὸ ἰδιαίτερα δυσχερεῖς συνθῆκες. Καὶ πάλι ἡ σκέψη μας στρέφεται στὴ Βηθλεέμ, στὴ Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου, γιὰ νὰ γιορτάσουμε τὴν ἐπίσκεψή Του στὸν κόσμο ἀλλὰ καὶ στὶς καρδιές καὶ στὴ ζωή μας.
Ὅπως δυὸ χιλιάδες χρόνια πρίν, μέσα στὴ σύγχυση τῆς πρώτης ἀπογραφῆς, ἡ τότε ἐποχὴ δὲν ἀντελήφθη τὴν ἔλευση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ στὸν κόσμο, ἔτσι καὶ στὶς μέρες μας ποικίλοι παράγοντες, μάλιστα μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐνσκήψασα πανδημία, τείνουν νὰ συγκαλύψουν τὸ σωτήριο γεγονὸς καὶ νὰ τὸ ἐξαφανίσουν ἀπὸ τὸν ὁρίζοντα τῆς ζωῆς μας.
Ἡ ἀνάγκη ὅμως τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας θὰ μποροῦσε νὰ διαλύσει ὅλα τὰ νέφη τῶν θλίψεων, τῶν πειρασμῶν καὶ τῶν δοκιμασιῶν, ὅλη τὴν ὀμίχλη τῆς ἀδιαφορίας, τοῦ ἐφησυχασμοῦ καὶ τῶν κοσμικῶν περισπασμῶν.
Ἀναγνωρίζουμε ἀσφαλῶς ὅλοι καὶ κατανοοῦμε τὴ δυσκολία τῶν περιστάσεων, τὴ συνεχιζόμενη ἀπειλὴ τῆς πανδημίας ποὺ στέρησε τὸ ἀγαθὸ τῆς ζωῆς ἀπὸ τόσους συνανθρώπους μας, ποὺ ἀναστάτωσε τὴν ἰσορροπία τῆς ὑγείας ἑκατὸ καὶ πλέον χιλιάδων συμπολιτῶν μας, ποὺ γκρέμισε τὴν ἔπαρση τῆς ἐπιστήμης μας, ποὺ ἀνέτρεψε κάθε σταθερὰ τῆς καθημερινότητος καὶ τῆς ζωῆς μας, ποὺ περιόρισε ἀσύλληπτα τὶς ἐλευθερίες μας, ποὺ προκάλεσε βαριὲς προσβολὲς τῶν ἱερῶν τῆς πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ μᾶς γέμισε μὲ φόβους, ἀμφιβολίες, σύγχυση, ἐντάσεις καὶ διχασμοὺς στὶς ὅποιες σχέσεις μας, ποὺ σκοτείνιασε τὶς προοπτικές, τὰ σχέδια καὶ τὸ μέλλον μας, ποὺ ἄλλαξε τὰ πάντα στὰ αὐτονόητα τῆς ζωῆς μας. Πονάει ἡ ψυχή μας καὶ προκαλεῖται ἡ σκέψη μας, ἔχει δυσκολευτεῖ πολὺ ἡ ζωή μας.
Ὅλα αὐτὰ πιθανότατα νὰ κυριαρχήσουν μέσα μας καὶ νὰ ἀποκρύψουν τὰ Χριστούγεννα ἀπὸ τὶς καρδιές μας, νὰ ἐξαφανίσουν τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὸν ὁρίζοντά μας, ἴσως καὶ νὰ διώξουν κάθε ἐλπίδα μας. Ἐμεῖς ὅμως δὲν ἀρκούμαστε στοὺς ἐξωτερικοὺς ἑορτασμούς οὔτε στοὺς ὄμορφους συμβολισμούς οὔτε στὴν ἀνάμνηση ἑνὸς σημαντικοῦ ἱστορικοῦ γεγονότος, ἀλλὰ ἀφήνουμε τὴν καρδιά μας νὰ ὑποδεχθεῖ τὸν Κύριο ὡς μόνιμο κάτοικό της καὶ νὰ δεχθεῖ τοὺς θησαυροὺς τῆς χάριτός Του ὡς πολύτιμη κληρονομιά της. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸν δοξάζουμε μὲ ὕμνους καὶ προσευχὲς «ἀγαλλόμενοι καὶ εὐφραινόμενοι ἐνθέως».
Μυστήριον ξένον | Χριστουγεννιάτικη ταινία της Ελληνικής Παιδείας
Σηλυβρία, Ανατολική Θράκη, μέσα 19ου αιώνα.
Ένα δεκατριάχρονο αγόρι, ο Αναστάσης, αφήνει τη φτωχή του πατρίδα και μπαρκάρει για το μεγάλο της ζωής του ταξίδι στην πάλαι ποτέ Βασιλεύουσα, την Πόλη.
Κρατά μόνη αποσκευή ένα μικρό μπογαλάκι, την ευχή της βασανισμένης μάνας και τον Σταυρό από Τίμιο Ξύλο της πολυαγαπημένης γιαγιάς.
Ένα ταξίδι στο άγνωστο.
Θα βρει άραγε απάνεμο αραξοβόλι ο μικρός ξενιτεμένος;
Μόνο ο καλός Θεός το γνωρίζει…
Τα Ιδιωτικά Εκπαιδευτήρια Συλλόγου " Η Ελληνική Παιδεία" παρουσιάζουν την ταινία των Αλέξανδρου Φωτόπουλου και Στέλιου Φετάνη "Μυστήριον ξένον" η οποία προβλήθηκε στις 23/12/2020 στον διαδικτυακό χώρο του Γυμνασίου - Λυκείου Ηρακλείου.
25/12/20
Χαρούμενες Αγωνίστριες Λάρισας: Κάλαντα... μαζί! (παράλληλη απόδοση στην ΕΝΓ)
Νοηματική απόδοση: Χριστίνα Τσαμπλάκου
Της γέννησης Του η χαρά
ενώνει νότες και φωνές ξανά!
Ευλογημένα Χριστούγεννα
με κάλαντα απ' όλη την Ελλάδα!
ΑΝΑΡΧΟΣ ΘΕΟΣ - ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Άναρχος Θεός καταβέβηκεν και εν τη Παρθένω κατώκησεν
Βασιλεύς των όλων και Κύριος, ήλθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι
Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε, τάξεις των αγγέλων ευφραίνεσθε
Δέξαι Βηθλεέμ τον Δεσπότην σου, Βασιλέα πάντων και Κύριον
Εξ ανατολών Μάγοι έρχονται, δώρα προσκομίζοντες άξια
Ζητούν προσκυνήσαι τον Κύριον, τον εν τω σπηλαίω τικτόμενον
Ήνεγγεν αστήρ μάγους οδηγών, ένδον του σπηλαίου εκόμισεν
Θεός, βασιλεύς προαιώνιος, τίκτεται εκ κόρης Θεόπαιδος
Ιδών ο Ηρώδης ως έμαθεν, όλως εξεπλάγη ο δείλαιος
Κράζει και βοά προς τους ιερείς, τους δοξολογούντας τον Κύριον:
Λέγετε σοφοί και διδάκαλοι άρα που γεννάται ο Κύριος;
Μέγα και φρικτόν το τεράστιον, ο εν ουρανοίς επεδήμησεν
Νύκτα Ιωσήφ ρήμα ήκουσε, άγγελος Κυρίου ελάλησεν
Ξένον και παράδοξον άκουσμα και η συγκατάβασις άρρητος
Ο μακροθυμήσας και εύσπλαχνος, πάντων υπομένει τα πταίσματα
Πάλιν ουρανοί ανεώχθησαν άγγελοι αυτού ανυμνήτωσαν
Ρήτορες ελθόντες προσέπεσον βασιλέα μέγαν και ένδοξον
Σήμερον η κτίσις αγάλλεται και πανηγυρίζει κι ευφραίνεται
Τάξεις των αγγέλων εξέστησαν επί το παράδοξον θέαμα
Ύμνους και δεήσεις ανέμελπον των πάντων δεσπότην και άνακτα
Φως εν τω σπηλαίω ανέτειλε και τοις εν τω σκότει επέλαμψε
Χαίρουσα η φύσις αγάλλεται και πανηγυρίζει κι ευφραίνεται
Ψάλλοντες Χριστόν, τον Θεόν ημών, τον εν τω σπηλαίω τικτόμενον
Ω Παρθενομήτορ και Δέσποινα, σώζε τους εις Σε καταφεύγοντας.
Άγιος Επιφάνιος Κύπρου: Λόγος εις την Θεόσωμον Ταφήν του Κυρίου
Στη Σιών, την πόλη του μεγάλου Βασιλιά πραγματοποίησε τη σωτηρία μας, καταμεσίς της γης, ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού, που φανερώθηκε ανάμεσα σε δυο ζώα, (το βόδι και το γαϊδούρι), ανάμεσα στον Πατέρα και το Πνεύμα, τις δυο ζωντανές Υπάρξεις. Αυτός είναι που γίνεται γνωστός σαν ζωή, απ’ τη ζωή γεννημένος και της ζωής χορηγός.
Αυτός είναι που γεννιέται στη φάτνη ανάμεσα σ’ αγγέλους και ανθρώπους. Αυτός είναι που βρίσκεται ανάμεσα στους δυο λαούς (και τους ενώνει) σαν αγκωνάρι.
Αυτός είναι που προφητεύεται μέσ’ από το νόμο και τους προφήτες. Αυτός είναι που εμφανίζεται ανάμεσα στο Μωυσή και τον Ηλία πάνω στο όρος (Θαβώρ).
Αυτός είναι που, ανάμεσα στους δυο ληστές, αναγνωρίζεται σαν Θεός απ’ τον ευγνώμονα ληστή. Αυτός είναι που, ανάμεσα στην τωρινή και τη μελλοντική ζωή, κάθεται σαν Κριτής αιώνιος. Αυτός είναι που παρουσιάζεται σήμερα ανάμεσα στους ζωντανούς και τους νεκρούς, χαρίζοντας διπλή ζωή και σωτηρία· διπλή, ξαναλέω, ζωή, διπλή γέννηση μαζί και αναγέννηση.
Άκου, λοιπόν, της διπλής γεννήσεως του Χριστού τα γεγονότα και χειροκρότησε τα θαύματα.
Άγγελος έφερε στη Μαρία την ευχάριστη είδηση της γεννήσεως του Χριστού από τη μήτρα της· άγγελος έφερε και στη Μαγδαληνή Μαρία το χαρμόσυνο άγγελμα της φρικτής αναγεννήσεώς Του από τον τάφο.
Νύχτα ο Χριστός στη Βηθλεέμ γεννιέται· νύχτα πάλι στη Σιών απ’ τους νεκρούς ξαναγεννιέται.
Πέτρινη σπηλιά είναι ο τόπος, όπου ο Χριστός γεννιέται· πέτρινη πάλι σπηλιά είναι ο τόπος, όπου ο Χριστός ξαναγεννιέται.
Σπάργανα στη γέννηση καταδέχεται· με σπάργανα κι εδώ τυλίγεται.
Σμύρνα δέχεται, όταν γεννιέται· σμύρνα και αλόη καταδέχεται και όταν ενταφιάζεται.
Εκεί ο Ιωσήφ άντρας της Μαρίας ονομάζεται, αν και δεν ήταν άντρας της· εδώ ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία κηδευτής της ζωής μας αναδείχνεται.
Στη Βηθλεέμ και σε φάτνη γεννιέται· αλλά και στον τάφο σαν σε φάτνη ξαναγεννιέται.
Πρώτοι απ’ όλους ποιμένες αναγγέλλουν το χαρμόσυνο μήνυμα της γεννήσεως του Χριστού· αλλά και πρώτοι απ’ όλους ποιμένες, του Χριστού οι μαθητές, αναγγέλλουν την ευχάριστη είδηση της αναγεννήσεώς Του απ’ τους νεκρούς.
Εκεί ο άγγελος φώναξε στην παρθένο: «Χαίρε!»· εδώ ο Άγγελος της μεγάλης βουλής (του Θεού), ο Χριστός, έκραξε στις γυναίκες: «Χαίρετε!».
Στην πρώτη Του γέννηση ο Χριστός, ύστερ’ από σαράντα μέρες, μπήκε στην επίγεια Ιερουσαλήμ, στον ναό, και πρόσφερε σαν πρωτότοκος στο Θεό ένα ζευγάρι τρυγόνια· αλλά και στην αναγέννησή Του απ’ τους νεκρούς, ύστερ’ από σαράντα μέρες, ανέβηκε στην ουράνια Ιερουσαλήμ, που (σαν Θεός) δεν την είχε αποχωριστεί, στα πραγματικά Άγια των Αγίων, σαν άφθαρτος πρωταναστημένος απ’ τους νεκρούς, και πρόσφερε στον Θεό και Πατέρα, σαν δυο πάναγνα τρυγόνια, τη δική μας ψυχή και τη δική μας σάρκα. Και εκεί με τρόπο απερίγραπτο Τον υποδέχτηκε στους κόλπους Του, σαν άλλος Συμεών στην αγκαλιά του, ο Παλαιός των ημερών Θεός και Πατέρας.
ΠΗΓΗ: (Λόγος εις την Θεόσωμον Ταφήν του Κυρίου, Γ΄ έκδ., Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός, 2007)
Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Ανδρέας: Χριστούγεννα: «Ἐπί γῆς» καί «ἐν ἀνθρώποις» τί; -
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
Χωρίς καλά, καλά, νά τό καταλάβουμε, ἦλθαν καί φέτος, ξανά τά Χριστούγεννα. Μέσα σ’ ἕνα κόσμο, μέ κυρίαρχο τόν φόβο γιά τόν κορωνοϊό, μέ τά περιοριστικά μέτρα τῆς Πολιτείας, μέ τήν ἀνεργία καί τήν φτώχεια, μέ τά Νοσοκομεῖα νά στενάζουν ἀπό τόν μεγάλο ἀριθμό τῶν νοσηλευομένων μέ Covid – 19, ἀλλά καί μέ τήν ἔξαρση τῆς οἰκογενειακῆς βίας, θά ἀκουσθῇ γιά ἄλλη μιά φορά, τό μήνυμα, ὅτι ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου.
Ὅταν τήν νύχτα τῆς Γεννήσεως ἄνοιξαν οἱ Οὐρανοί, οἱ Ἄγγελοι τό διεκήρυξαν χαρούμενα: Ὁ Χριστός ἦλθε νά χαρίσῃ στήν γῆ τήν εἰρήνη Του, ἦλθε νά προσφέρῃ στούς ἀνθρώπους τήν εὔνοιά Του καί τήν ἀγάπη Του. Καί τήν εἶχε μεγάλη ἀνάγκη ὁ κόσμος τήν εἰρήνη καί τήν εὐδοκία τοῦ Χριστοῦ. Γιατί, δυστυχῶς, οἱ ἄνθρωποι μέ τό νά παρακούσουν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί νά περιφρονήσουν τήν ἐξαιρετική εὐμένεια πού τούς εἶχε δείξει, ἀποστάτησαν ἀπό τόν Δημιουργό καί Εὐεργέτη τους. Καί ἔπεσαν σέ βάραθρο βαθύ καί τραυματίσθηκαν θανάσιμα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στό πρῶτο (α΄) κεφάλαιο τῆς πρός Ρωμαίους ἐπιστολῆς του διεκτραγωδεῖ τό κατάντημα τοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος, ἔχοντας πιαστῆ στίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, εἶχε χάσει καί τήν εὐδοκία καί τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ: «Διότι γνόντες τόν Θεόν οὐχ ὡς Θεόν ἐδόξασαν ἤ εὐχαρίστησαν, ἀλλ’ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καί ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία» (Ρωμ. α΄ 21), σημειώνει μέ πόνο ὁ Πρωτοκορυφαῖος Ἀπόστολος.
Ἀλλά καί ἡ εἰρήνη εἶχε φυγαδευθῆ ἀπό τόν κόσμο. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ μεγάλος ἀνατόμος τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, θά περιγράψῃ μέ μελανά χρώματα τήν κατάσταση πού ἐπικρατοῦσε: «Ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα, σύντριμμα καί ταλαιπωρία ἐν τοῖς ὁδοῖς αὐτῶν, καί ὁδόν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν» (Ρωμ. γ΄ 15 - 17). Πόλεμοι καί ἐπαναστάσεις, δολοφονίες καί ἐγκλήματα ἦταν, θά ἔλεγε κανείς, στήν ἡμερησία διάταξη. Ἦταν, λοιπόν φυσικό, οἱ ἄνθρωποι νά ἀναζητοῦν καί τήν εἰρήνη. Καί κυρίως, τήν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς, πού τήν συντάρασσαν τά πάθη τῆς ἁμαρτίας.
Καί τότε μέν, ὁ Χριστός ἦλθεν «ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Ὅμως, παρά τό γεγονός, ὅτι πέρασαν 2.000 καί πλέον χρόνια, ἡ εἰρήνη καί ἡ θεϊκή εὐδοκία φαίνεται νά ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπό τόν σημερινό ἄνθρωπο. Τόν περασμένο αἰῶνα ἔγιναν δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι μέ ἀναρίθμητα ἀνθρώπινα θύματα καί ἀνυπολόγιστες ὑλικές καταστροφές. Παρά ταῦτα, σάν νά μή διδάχθηκαν τίποτε οἱ ἄνθρωποι, συνεχίζονται οἱ πολεμικές συγκρούσεις πότε ἐδῶ καί πότε ἐκεῖ, σέ διάφορα σημεῖα τοῦ κόσμου. Ἀποκορύφωμα εἶναι ὁ πόλεμος τοῦ κορωνοϊοῦ πού ἔχει ἐξελιχθῆ σέ παγκόσμιο τρομοκράτη.
Ὅμως, τά Χριστούγεννα εἶναι πάλι ἐδῶ. Ἄς καθαρίζουμε τίς καρδιές μας μέ τήν μετάνοια καί τήν ἐξομολόγηση. Κι’ ἄς τίς ἐνισχύουμε μέ τήν Θεία Κοινωνία καί τήν προσευχή. Ἔτσι, νά εἰρηνεύουμε βαθειά καί ἀληθινά, μέσα στόν ταραγμένο καί ἀνήσυχο κόσμο. Ἄς ἀγωνιζώμαστε τόν ἀγῶνα τόν καλό, νά πραγματοποιῆται στόν καθένα μας ὁ ἀγγελικός ὕμνος: «ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Εἰρήνη ὑμῖν, λοιπόν, ἀδελφοί. Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν.
Εὐχέτης ἐν Χριστῷ Τεχθέντι
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ
24/12/20
23/12/20
Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου
...Μας χρειάζεται υπευθυνότητα και ελπίδα. Τώρα που κάθε νουνεχής βλέπει πολύ καλά ότι η πανδημία είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, πρέπει να νοιώσουμε υπεύθυνοι για την υγεία όλων. Ας νοιαστούμε τους ευάλωτους. Η προσωπική εμπειρία της ασθενείας και της νοσηλείας θέτει την ορθή τάξη των πραγμάτων και των συναισθημάτων. Οφείλουμε πολλή προσοχή.
Ας μη σκανδαλίσουμε εξάλλου τους αδελφούς με άκριτες συμπεριφορές. Ας σεβαστούμε όσους φοβούνται ίσως υπερβολικά. Ποιός είναι άλλωστε άμοιρος του φόβου;
Ο χριστιανός όμως είναι και άνθρωπος της ελπίδας. Ελπίδα και πίστη στο θείο Βρέφος που επιτρέπει τη δοκιμασία. Ας μη μας παραλύει ο φόβος.
Η ζωή μας ανήκει στον Κύριο. Αυτός εξήλθε νικών και ίνα νικήση. Αυτός θα δώσει τη διέξοδο. Αυτός είναι η ζωή. Είναι γεγονός ότι η κοινωνία με το Θεό και η Λατρεία σκανδαλίζουν τις δυνάμεις του κακού. Κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία να γίνουν ασεβείς και προσβλητικοί. Μη φοβηθείτε. Η απάντησή μας σ’ αυτούς θα είναι πάντα η αγάπη. Αγάπη εν αληθεία. Θα επιδιώξουμε πάντα να είναι ελεύθερη η Λατρεία μας. Με σεβασμό στην κοινή προσπάθεια και στους κανόνες υγειονομικής ασφαλείας, που από την αρχή τηρήσαμε, και με προσήλωση στην ελευθερία της Πίστης...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)