Γιορτάζει το εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως στην ΑΓΚΥΡΑ

 

Στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως Σωτήρος 

της Κατασκηνώσεως “ΑΓΚΥΡΑ” της Γ.Ε.Χ.Α. Πατρών 

στην περιοχή «Παναγοπούλα»

το Σάββατο 6 Αυγούστου 2022,

εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, 

θα τελεσθεί πανηγυρική Θεία Λειτουργία. 

Έναρξη Όρθρου 7 π.μ. 

Πρώτος Ναός στο Μπαντουντού του Κογκό

 

Την Πέμπτη 28 Ιουλίου το πρωί, στην πόλη Μπαντουντού, 700 χιλιόμετρα από την Κινσάσα, τελέσθηκε υπαίθρια Θεία Λειτουργία από τον Μητροπολίτη Κινσάσας Θεοδόσιο και στην συνέχεια ο αγιασμός επί τη θεμελιώσει του πρώτου ορθοδόξου ναού της πόλεως και ολόκληρης της επαρχίας. Ο ναός αυτός θα τιμάται επ΄ ονόματι των Αγίων Πάντων. Το οικόπεδο που θεμελιώθηκε ο ναός είχε αγοραστεί από τον μακαριστό Μητροπολίτη Κινσάσας Νικηφόρο.

Το κτίσιμο τώρα του Ναού πραγματοποιείται με χρήματα που προσέφερε δωρήτρια ευαισθητοποιημένη μέσω του τηλεοπτικού σταθμού, "ΛΥΧΝΟΣ" της Μητροπόλεως Πατρών, όπου με την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυστοστόμου προβάλλουμε το ιεραποστολικό έργο και με τη συνδρομή του Θεοφιλ. Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου. 

Ο Μητροπολίτης Θεοδόσιος, παρουσία των αρχών του τόπου, του αντικυβερνήτη,  του δημάρχου και άλλων διευθυντών και εκπροσώπων κρατικών γραφείων και υπηρεσιών και παρουσία των πρώτων πιστών και κατηχουμένων μετέφερε τις ευχές και ευλογίες του αλεξανδρινού προκαθημένου Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β’ και τόνισε πως η κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία σε όλο το Κονγκό και σε όλη την Αφρική, όπως κανονικώς αναγνωρίζεται από όλον τον ορθόδοξο και χριστιανικό κόσμο, είναι υπό το πρόσωπο του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄. 

«Γιατί, πάτερ, ενοχλείτε τον Κύριο, με τις καθημερινές προσευχές σας;

 

Από το χωριό «Αγία Παρασκευή» της Χαλκιδικής, πριν από πολλά χρόνια (το 1860) στην ιερά Μονή Δοχειαρίου, μόναζε, ένας περίφημος και πολύ καλλίφωνος ψάλτης με το όνομα Συνέσιος.

Ο Μοναχός αυτός ιδιαίτερη ευλάβεια είχε στην Αγία Παρασκευή και πάντοτε μετά από τον καθορισμένο κανόνα της προσευχής του - μετάνοιες και κομποσκοίνια — που ήταν υποχρεωμένος να κάνει, απαραίτητα έκανε και ιδιαίτερη προσευχή στην Αγία Παρασκευή. Στην προσευχή του αυτή παρακαλούσε την Αγία να τον βοηθήσει, για να σώσει την ψυχή του, κι αν σαν άνθρωπος έχει επάνω του κάτι που είναι εμπόδιο για την ψυχική του σωτηρία, να του το αφαιρέσει με όποιο τρόπο γνωρίζει εκείνη.

Πολλά χρόνια συνέχιζε να λέει αυτή την προσευχή και ένα πρωί, μετά την πανηγυρική ιερή Ακολουθία και τη θεία Λειτουργία, στην μνήμη του μαρτυρίου της Αγίας Παρασκευής (26 Ιουλίου) αισθάνθηκε λίγο μία μικρή ενόχληση στο λαρύγγι του, κι από την ενόχληση αυτή λίγο λίγο άρχισε η φωνή του να γίνεται βραχνή.

Από τότε έκανε πολλές προσπάθειες, για να καθαρίσει τη φωνή του, αλλά βελτίωση και θεραπεία δεν υπήρχε, απεναντίας όσο πήγαινε και χειροτέρευε η βραχνάδα στη φωνή του.

Επειδή ήταν καλός μουσικός και περίφημος ψάλτης λυπήθηκε ο ίδιος κι όλοι οι αδελφοί της Μονής αυτής, αλλά και όλοι οι πατέρες που τον γνώριζαν σ’ ολόκληρο το Άγιον Όρος.

Έκαναν όλοι θερμή προσευχή στο Θεό, για την θεραπεία του αδελφού αυτού Συνεσίου, οπόταν μετά από ικανό διάστημα, φανερώθηκε στον ύπνο του ηγουμένου της Μονής η αγία Παρασκευή και του είπε: «Γιατί, πάτερ, ενοχλείτε τον Κύριο, με τις καθημερινές προσευχές σας, για τον αδελφό Συνέσιο; Και γιατί παραπονείστε, εφ’ όσον ο ίδιος με παρακαλούσε τώρα και πολλά χρόνια να του αφαιρέσω εκείνο που είναι εμπόδιο στην ψυχική του σωτηρία;».

Ο ηγούμενος κάλεσε τον αδελφό Συνέσιο και τον ρώτησε, για ποιο πράγμα παρακαλούσε την Αγία Παρασκευή; Ο π. Συνέσιος είπε πως παρακαλούσε την Αγία να του αφαιρέσει ό,τι πράγμα εμποδίζει την σωτηρία της ψυχής του και πρόσθεσε στον ηγούμενο πως, όταν έψαλε, αισθάνονταν μία ιδιαίτερη ευχαρίστηση και γλυκαίνονταν επάνω στην μελωδική φωνή του τόσο, που ξεχνιόταν ο νους του και ξέφευγε από την έννοια των θείων λόγων και αντί να δοξολογεί, με τους θείους ύμνους αυτούς τον Ύψιστον, όπως ο Ψαλμός του Δαυίδ λέγει: «Ηδυνθείη αυτώ η διαλογή μου, εγώ δε ευφρανθήσομαι επί τω Κυρίω» (Ψαλμ. ΡΓ’ 103) αυτός γλυκαινόταν για την φωνή του που ήταν γλυκιά και μελωδική, κι έμπαινε μέσα στην ψυχή του, στο λογισμό του ένα είδος κρυφής υπερηφάνειας και με τον τρόπο αυτόν, κατάφερνε ο δαίμων της υπερηφάνειας, να χάνει αυτός την επαφή των ψαλλομένων και την ένωση του νου του με το Θεό, σαν ψάλτης, και έτσι μετατρεπόταν η προσευχή του σε αμαρτία, όπως και πάλι λέγει το Πνεύμα το Άγιον «και η προσευχή αυτού γενέσθω εις αμαρτίαν…» (Ψαλμ. ΡΗ 7).

ΠΗΓΗ: https://www.ekklisiaonline.gr/

Ο Τούρκος εθνικιστής που έγινε ακτιβιστής του Πόντου

 

Ο παππούς του γεννήθηκε το 1914, ενώ οι γονείς του, Κωνσταντίνος και Παρασκευή, ονόμασαν το μωρό Λευτέρη. Όμως, όλη τη ζωή του την έζησε ως Μεχμέτ. Κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ο μικρός Λευτέρης χωρίστηκε από τους γονείς του. Αντί να πάει σε ελληνικό ορφανοτροφείο, οι Τούρκοι στρατιώτες τον έδωσαν σε μια τουρκική οικογένεια, η οποία τον μετονόμασε και αντί για το ελληνικό του επώνυμο, του έδωσαν το επίθετο Γιαϊλαλί, καθώς ήταν από το χωριό Γιαϊλά, στο όρος Νεμπιγιάν, στον δυτικό Πόντο. Δύο γενιές μετά, ο εγγονός του θα άλλαζε και αυτός ονόματα – εθελοντικά αυτή τη φορά, για να επανακτήσει την ταυτότητα που χάθηκε, που κλάπηκε, που για χρόνια αγνοούσε ότι είχε. Ο εγγονός του Λευτέρη-Μεχμέτ γεννήθηκε ως Ιμπραχίμ Γιαϊλαλί. Μεγάλωσε στην περιοχή Μπάφρα της Σαμψούντας. Για πολλά χρόνια, λέει, ήταν Τούρκος εθνικιστής, «φασίστας».

«Μεγαλώσαμε ως Τούρκοι εθνικιστές με τους “Γκρίζους Λύκους” και τους συλλόγους τους, μας έκαναν να είμαστε εχθροί όλων των μειονοτήτων, των Κούρδων, των Ποντίων, των χριστιανών», δηλώνει στην «Κ». «Στην περιοχή όπου μεγάλωσα», τονίζει, «ο “Ρωμιός”, ο “Έλληνας” ήταν βρισιά – ήμουν φασίστας και μου έμαθαν να μισώ τα πάντα». Το 1994, όταν ήταν 20 ετών, αποφάσισε να εκτίσει τη στρατιωτική θητεία του στις ειδικές δυνάμεις – «ως σκληρός Τούρκος εθνικιστής, ήθελα να υπηρετήσω στο Κουρδιστάν, να πολεμήσω τους Κούρδους», αναφέρει. Αλλά γρήγορα άρχισε να αμφισβητεί τις μεθόδους του στρατού.

«Εγινα μάρτυρας πολλών εγκλημάτων πολέμου, συμμετείχα και ο ίδιος σε αυτά, στα χωριά που δεν ήταν στο πλευρό του τουρκικού στρατού, κάναμε πολλά βασανιστήρια», εξηγεί, «τα καίγαμε». «Αυτή ήταν η κρατική πολιτική και άμα δεν την ακολουθούσαμε, δεχόμασταν εμείς οι ίδιοι επιθέσεις από τους ανωτέρους». Σε μια σύγκρουση με τους Κούρδους αντάρτες τραυματίσθηκε στο πόδι και έγινε αιχμάλωτός τους. Περίμενε για μήνες να τον βασανίσουν. «Ο τουρκικός στρατός τούς έκοβε τα αυτιά, τη μύτη, τη γλώσσα – αυτοί τι θα μου έκαναν;» σκεφτόταν. Αλλά τα βασανιστήρια δεν έρχονταν, οι αντάρτες του PKK τού φέρθηκαν καλά.

Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ': Ο αείμνηστος καθηγητής Γεώργιος Γαλίτης (28.7.22)

 

Μετέστη (Πέμπτη, 28 Ἰουλίου 2022) «εἰς τάς αἰωνίους μονάς», ὁ ἐξαίρετος ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Γεώργιος Ἀντ. Γαλίτης, πλήρης ἡμερῶν, κορυφαία καί ἀξιοσέβαστη προσωπικότητα τῆς θεολογικῆς ἐπιστήμης, τῆς παλαιᾶς ἐκείνης ἀρίστης γενιᾶς.

Ὁ καθηγητής Γαλίτης γεννήθηκε στό Βόλο τό 1926 ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς καί μάλιστα ὁ πατέρας του ὑπῆρξε Δικαστής καί λόγιος ἀνήρ, ὁ ὁποῖος πρῶτος αὐτός ἔδωκε τήν «Φιλοκαλία» (5 τόμοι) σέ νεοελληνική ἀπόδοση. Τό ἔτος 1950 ὁ ἀείμνηστος καθηγητής κατέστη πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί τά κατοπεινά χρόνια σπούδασε στά Πανεπιστήμια Marburg, Bonn, Mainz καί Innsbruck. Οἱ ἐπιστημονικές διατριβές του ἔχουν τά κάτωθι θέματα: «Ἡ χρῆσις τοῦ ὅρου ἀρχηγός ἐν τῇ Κ. Διαθήκῃ, Ἀθῆναι 1960 (διατριβή ἐπί διδακτορίᾳ) καί «Χριστολογία τῶν λόγων τοῦ Πέτρου ἐν ταῖς Πράξεσι τῶν Ἀποστόλων» Ἀθῆναι 1963 (διατριβή ἐπί ὑφηγεσίᾳ). Ἔγραψε σημαντικά ἔργα πανεπιστημιακοῦ ἐπιπέδου ὡς καί πλεῖστα δοκίμια καί ἄρθρα. Τά πλέον σπουδαῖα συγγράμματά του εἶναι: «Ἡ πρός Τίτον Ἐπιστολή – Εἰσαγωγή – Ὑπόμνημα», Ἀθῆναι 1978 καί «Ἑρμηνευτικά τῆς Καινῆς Διαθήκης» Πανεπιστημιακές Παραδόσεις, Θεσ/κη 1984. Μετέσχε σέ πολλά συνέδρια Βιβλικῆς Θεολογίας καί εἰδικότερα τῆς Ἑρμηνείας τῆς Καινῆς Διαθήκης καί ὑπῆρξε μέλος πολλῶν ἐπιτροπῶν διαλόγου τῆς Ἐκκλησίας (Οἰκουμ. Πατρ., Πατρ. Ἱεροσολύμων, Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος) μετά τῶν ἄλλων δογμάτων. Ἐκτός ἀπό τίς Θεολογικές Σχολές Ἀθηνῶν καί Θεσσαλονίκης δίδαξε καί στό Πανεπιστήμιο τοῦ Μονάχου, στή Ράλλειο Παιδαγωγική Ἀκαδημία, στό Μαράσλειο Διδασκαλεῖο καί τήν Ἀνωτ. Ἐκκλησιαστική Ἀκαδημία Ἀθηνῶν. Ἀφυπηρέτησε ἀπό τό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν τό ἔτος 1994. Νυμφεύθηκε τήν Ζαφειρία Σταυρακάκη καί ἀπέκτησε τρεῖς θυγατέρες, τήν Γιούλη, τήν Πέλη καί τήν Λυδία.

*

Το Άγιον Όρος για την βάπτιση από «ομόφυλο ζεύγος»

 

Ἐξ ἀφορμῆς προσφάτων δημοσίων ἐμφανίσεων καὶ τοποθετήσων κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἀκόμη καὶ ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖες ἀφήνουν νὰ δημιουργηθεῖ ἡ ἐντύπωση ὅτι εἶναι δυνατὸν ἡ Ἐκκλησία νὰ δέχεται ὁποιαδήποτε ἄλλη μορφὴ οἰκογένειας, ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν ποὺ θεσπίζει τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον, ἡ Ἱερὰ Κοινότης ἐπιθυμεῖ νὰ τοποθετηθεῖ καὶ δημοσίως.

Τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὡς χῶρος προσευχῆς καὶ ἀσκήσεως, μὲ ἀδιάσπαστη συνέχεια λειτουργικὴ καὶ πνευματική, εὔχεται ταπεινὰ ὑπὲρ τοῦ σύμπαντος κόσμου, γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἀνεξαρτήτως διακρίσεων.

Τὸ μυστήριο τοῦ βαπτίσματος, μὲ τὸ ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος γίνεται μέλος τῆς Ἐκκλησίας καὶ λαμβάνει τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀναμφισβήτητα ἀποτελεῖ τὴν ὁρατὴ ἔκφραση τῆς ἄπειρης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.

Ἡ προσπάθεια νὰ ζήσουμε σύμφωνα μὲ τὸ ἅγιο Εὐαγγέλιο καὶ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ ἐξασφαλίζει τὶς προϋποθέσεις γιὰ τὴν συμμετοχὴ στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.

Ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῶν ἀνωτέρω δὲν θὰ μπορούσαμε παρὰ νὰ ἐκφράσουμε τὴν λύπη μας γιὰ τὶς παραπάνω δημόσιες ἐμφανίσεις καὶ τοποθετήσεις προσώπων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖες παρέχουν ἀφορμὲς σκανδαλισμοῦ τοῦ πιστοῦ λαοῦ.

Εἶναι σαφῶς ξένο πρὸς τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὸ Ὀρθόδοξο ἦθος νὰ ἀφήνεται νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι ἕνα «ὁμόφυλο ζεῦγος» εἶναι δυνατὸν νὰ θεωρεῖται ὡς οἰκογένεια καὶ νὰ ἀναγνωρίζεται σὲ αὐτὸ δικαίωμα υἱοθεσίας τέκνων, καθὼς κάθε τέτοιου εἴδους μορφὴ τεκνοθεσίας ἢ ἀναδοχῆς ἀντίκειται στὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία, τὴν ἀνθρώπινη φύση ἀλλὰ καὶ στὸ ἦθος καὶ στὶς παραδόσεις τοῦ λαοῦ μας, ἐνῶ ταυτόχρονα παραβιάζει καὶ τὰ στοιχειώδη δικαιώματα ἀθώων ἀντυπεράσπιστων ἀνθρώπων, ποὺ δὲν ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ἐπιλέξουν ἕνα φυσιολογικὸ οἰκογενειακὸ περιβάλλον.

Τὰ ἀνωτέρω ἐκφράζομε ὡς φωνὴ εἰλικρινοῦς ἐνδιαφέροντος γιὰ τὴν πορεία τῆς πατρίδος μας, καὶ μάλιστα σὲ περίοδο τόσο κρίσιμη γι᾽ αὐτήν.

Εἴθε ἡ Προστάτις τῆς πατρίδος μας καὶ Ἔφορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ὑπεραγία Θεοτόκος νὰ μεσιτεύει πρὸς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν γιὰ νὰ ὁδηγήσει ὅλους σὲ μετάνοια καὶ ζωὴ σύμφωνα πρὸς τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὴν διδασκαλία Του.

Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καὶ Προϊστάμενοι

τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΩΝ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ (2022)

 

Στο Αθαμάνιο της Άρτας και φέτος (2022)

 

Η κατασκήνωση του Αθαμανίου Άρτας μέσα στα έλατα των Τζουμέρκων (σε 1.100 μ. υψόμετρο) μάς υποδέχτηκε και φέτος για πέντε ημέρες (30 Ιουνίου έως το μεσημέρι της Τρίτης 5 Ιουλίου).

Έστω κι αν έχουν περάσει λίγες μέρες από τότε που "κατεβήκαμε" από το Αθαμάνιο, έστω και αν η καθημερινότητα μάς φορτώνει με χίλιες έγνοιες... η σκέψη μας γυρίζει πάλι πίσω και αναπολεί όσα ωραία ζήσαμε εκεί "μιά ψυχή συναθλούντες".

Φέτος στην κατασκήνωση συναντηθήκαμε 91 άνθρωποι (πέρσι 86) από 16 διαφορετικές πόλεις. Μάλιστα 12 ήρθαν για πρώτη φορά (1 από το Βερολίνο) και 4 ύστερα από πολλά χρόνια! Οι περισσότεροι ήμασταν και παλαιοί κατασκηνωτές!!!

Οι ευκαιρίες πολλές. Συναντήσεις με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Άρτης κ.κ. Καλλίνικο και με τον Σεβ/το πρ. Άρτης κ.κ. Ιγνάτιο, καθημερινή κοινή προσευχή, αγιογραφική μελέτη, εσπερινός και Θεία Λειτουργία στο όμορφο εκκλησάκι της Αγίας Μακρίνας (στο οποίο τελέστηκε μνημόσυνο για 8 αδελφούς και αδελφές που είναι στη θριαμβεύουσα εκκλησία), εισηγήσεις από τον π. Αστέριο Χατζηνικολάου και τον π. Απόστολο Τσολάκη και συζητήσεις πάνω σε θέματα πνευματικής ζωής, παιχνίδι για τους πιο τολμηρούς, εκδρομές στο Τετράκωμο Άρτας (με προσκύνημα και παράκληση στον Ι.Ν. Αγίου Κοσμά και στον τόπο όπου κήρυξε), στον καταρράκτη των Θεοδώριανων, στην περιοχή MAΡΚΣ, καθημερινή έπαρση και υποστολή σημαίας και γνωριμία και επικοινωνία με άλλους "εν Χριστώ" αδελφούς από διαφορετικά μέρη της πατρίδας μας. 

Επίσης παρακολουθήσαμε τις πολύ ενδιαφέρουσες βραδινές προβολές (ήχου και εικόνας) με σχόλια και θέματα: 

α. ’’το μεγαλείο του ανθρώπινου λόγου’’ και 

β. ‘’είμαστε ο εγκέφαλός μας;’’ από τον κ. Βασίλειο Πετρουλέα, φυσικό, τ. Δ/ντή Ερευνών Ε.ΚΕ.Φ.Ε ‘’Δημόκριτος’’.

Θερμές ευχαριστίες στους οργανωτές αλλά και στις 4 κυρίες της κουζίνας που ανιδιοτελώς εργάστηκαν και φέτος για να μας ετοιμάσουν πεντανόστιμα εδέσματα.

Δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν!

Ευχαριστούμε τον Β. Ματθ. για το κείμενο και τον Γ. Δασ. για τις φωτογραφίες

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Πενταπόλεως κυρός Ιγνάτιος Μανδελίδης στην ΑΓΚΥΡΑ (2002)

Τον Ιούλιο του 2002, πριν είκοσι χρόνια, την κατασκήνωση των Χελιδονιών "ΛΙΜΑΝΙ ΧΡΙΣΤΟΥ" είχε επισκεφτεί ο αείμνηστος Μητροπολίτης Πενταπόλεως κυρός Ιγνάτιος (1930-2017).

48 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο

 

Δεν το φανταζόταν ο Παντελής ότι εκείνο το καυτό απόγευμα, στη σκάλα του αεροδρομίου της Λευκωσίας, ήταν η τελευταία φορά που έβλεπε τον πατέρα του.

Δεν το φανταζόταν ότι, πηγαίνοντας να σπουδάσει στην Αθήνα, Σεπτέμβρη του 1973, η τελευταία εικόνα του πατέρα του θα έμενε εκείνο το αποχαιρετιστήριο μακρινό χαιρέτισμα.

Πού να το φανταστεί…

Πού να φανταστεί ότι λίγους μήνες μετά, στις 5:30 το χάραμα της 20 του Ιούλη, τη μαύρη εκείνη χρονιά του 1974, θα έφταναν οι Τούρκοι στην Κερύνεια.

Θα σκότωναν. Θα έκαιγαν. Θα βίαζαν. Θα ρήμαζαν.

Πού να το φανταστεί…

Πού να φανταστεί ότι εκείνες τις μαύρες μέρες ο πατέρας του θα έτρεχε να σώσει γυναίκα και κόρη, θα εγκλωβιζόταν, θα πιανόταν αιχμάλωτος, θα εκτελούνταν.

Πού να το φανταστεί…

Για χρόνια, πολλά χρόνια, δεν γνώριζαν. Ήταν ο «αγνοούμενος».

Λίγες σκόρπιες πληροφορίες μάθαιναν από ’δω κι εκεί.

«Ο Κωνσταντής έτρεξε να βάλει και τη μάνα σου πα’ στο φορτηγό να φύουν, εν ημπορούσεν η Κακουλού[1] μανισιή της[2], είχε στραμπουλιγμένο πόδι.»

«Τον Κωνσταντή είδα τον στον καφενέν μαζί με τους άλλους που επιάσαν οι Τούρτζοι.»

«Εσκοτώσαν τους ούλους… Εσυνάξαν[3] τους στο γκαράζ του Παυλίδη τζαι επαίξαν[4] τους.»

Δεν το φανταζόταν ο Παντελής ότι σ’ εκείνο το φοιτητικό κατευόδιο ήταν η τελευταία φορά που έβλεπε τον πατέρα του. Ότι μετά θα του ’μενε μόνο μια φωτογραφία. Μια φωτογραφία του, για να δίνει μορφή στις μνήμες μιας ζωής.

Μια φωτογραφία τού δείξανε και τότε που τον κάλεσαν, ασπρομάλλη πατέρα και παππού ο ίδιος πια, να του πουν πως ανάμεσα στα οστά ενός ομαδικού τάφου «αναγνωρίστηκε» ο πατέρας του.

Ο πατέρας του…

Λίγα θρύμματα, λίγα οστά. Ένα από τον ώμο και δυο από τις παλάμες.

Του ’δώσαν και μια φωτογραφία τους.

Τη δίπλωσε, τη φίλησε, τη φύλαξε.

Πού να το φανταστεί…

Μαρία Νουβάκη-Κωνσταντίνου

[1] Κακουλού: Κυριακή.

[2] Μανισιή της: μόνη της.

[3] Εσυνάξαν: μαζέψαν, συγκεντρώσανε.

[4] Επαίξαν: πυροβολήσαν.

 

*Η παραπάνω ιστορία είναι απόλυτα αληθινή.

Πανηγυρική Αγρυπνία για τους Αγίους Βατοπαιδινούς Πατέρες

 

Σε κλίμα κατάνυξης τελέστηκε πανηγυρική Αγρυπνία για την εορτή της Σύναξης των Αγίων Βατοπαιδινών Πατέρων στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

Στην αγρυπνία προηξήρχε μετά από πρόσκληση του Καθηγουμένου Γέροντος Εφραίμ, ο Σεβ. Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος.

Στην Ιερά Αγρυπνία συμμετείχαν Αγιορείτες πατέρες, καθώς και προσκυνητές από διάφορα μέρη της Ελλάδος.

Στο καθιερωμένο κέρασμα στο Συνοδικό της Μονής ο Ηγούμενος Εφραίμ μίλησε ενώπιον των πατέρων και των προσκυνητών για τους 70 Αγίους Βατοπαιδινούς Πατέρες, ενώ ο Μητροπολίτης Πατρών ευχαρίστησε τον Γέροντα Εφραίμ για την ευλογημένη πρόσκληση να προεξάρχει της πανηγύρεως.

Επίσης ο Σεβασμιώτατος ανέφερε ότι «προσκύνησα θαυματουργά εικονίσματα εδώ στην ιερή μάνδρα της Παναγίας και να λάβω δύναμη για την ταπεινή και ανάξια διακονία μου στον ιερό αμπελώνα που με έταξε ο Κύριος».

Τέλος να αναφερθεί ότι ο Σεβασμιώτατος έτυχε θερμής υποδοχής από τον Καθηγούμενο Γέροντα Εφραίμ και την Αδελφότητα.

Περισσότερες φωτο εδώ

ΠΗΓΗ: ΡΟΜΦΕΑ.GR

Το διήμερο παλαιών κατασκηνωτών στην Άγκυρα

 

1988

Η κατασκήνωσή μας ΆΓΚΥΡΑ μάς προσκαλεί και φέτος 

στο διήμερο των παλαιών κατασκηνωτών που θα πραγματοποιηθεί  

το Σαββατοκύριακο 6 και 7 Αυγούστου. 

Ξεκινάμε με τη Θεία Λειτουργία στο εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως.

 Κεντρικός ομιλητής την Κυριακή θα είναι 

ο κ. Γιακουμής Γεώργιος, φιλόλογος-συγγραφέας με θέμα 

τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή. 

Καλή Αντάμωση!

Πληροφορίες στο τηλ. 6944737642

Τα πρώτα αποτελέσματα της Απογραφής δείχνουν....

 

Πριν λίγες ημέρες η Ελληνική Στατιστική Αρχή ανακοίνωσε ο πληθυσμός της χώρας μας βάσει των στοιχείων της απογραφής 2021, υπολογίζεται σε 10.432.481, όταν κατά την απογραφή του 2011, ο μόνιμος πληθυσμός ανερχόταν σε 10.816.286. Η μείωση δηλ. των μόνιμων κατοίκων της Ελλάδας φτάνει τα 383.805 άτομα και ποσοστιαία το 3,5% .

Κοιτώντας τους σχετικούς πίνακες βλέπουμε ότι αντίστοιχος ήταν ο πληθυσμός της χώρας το 1994. Οι συνθήκες όμως δεν είναι ίδιες.

Σύμφωνα με την κα Αλεξάνδρα Τραγάκη, καθηγήτρια οικονομικής δημογραφίας στο τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου (στο «ethnos.gr») ο πληθυσμός της χώρας είναι ήδη σημαντικά πιο γηρασμένος καθώς 28 χρόνια μετά ο μισός πληθυσμός πλέον είναι άνω των 45 ετών, ενώ το 1994 ήταν κάτω των 36 ετών.

Κι αυτή δεν είναι η μοναδική διαφορά. Ενώ το 1994 ο αριθμός των γεννήσεων ήταν μεγαλύτερος των 100.000 και ο αριθμός των θανάτων 90.000, σήμερα ο αριθμός των γεννήσεων έχει υποχωρήσει στις 80.000, αλλά οι θάνατοι έχουν ξεπεράσει τους 120.000 ετησίως.

«Είμαστε μία χώρα με γηρασμένο πληθυσμό. Εφόσον λοιπόν έχουμε πολλούς ηλικιωμένους, θα συνεχίσουμε να έχουμε και πολλούς θανάτους οπότε ο πληθυσμός για τα επόμενα χρόνια θα φθίνει. Ο αριθμός των γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία μειώνεται χρόνο με το χρόνο. Σήμερα ακόμα και αν οι γυναίκες ηλικίας από 20 έως 49 ετών που γεννήθηκαν και οι ίδιες σε μία εποχή χαμηλής γονιμότητας αποφάσιζαν όλες να κάνουν από 2 παιδιά δε θα έφταναν για να ισοφαρίσουν τους θανάτους. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα θα έπρεπε να αποδεχτούμε ότι η μείωση του πληθυσμού θα συνεχιζόταν και ενώ θα αυξανόταν η γονιμότητα, δε θα συνέβαινε το ίδιο με τον αριθμό των γεννήσεων καθώς ο αριθμός των γυναικών θα είναι ήδη σημαντικά μικρότερος».

Με πληροφορίες από το etnos.gr

Η εκκλησία είναι μια σκάλα που έχει δύο χρήσεις. Να ανεβαίνεις και να κατεβαίνεις!

 

Σου βάζει ο ιατρός διατροφή την εκτελείς. Σου βάζει ο Πνευματικός νηστεία αγκομαχάς.

Σου δίνει χάπια ο ιατρός τα παίρνεις με ευλάβεια. Σου βάζει κανόνες ο Πνευματικός τους ξεχνάς και τους παραμελείς.

Σου βάζει περισσότερες αρμοδιότητες στην δουλειά σου το αφεντικό και ανεβαίνεις ψυχολογικά. Σου βάζει περισσότερο εκκλησιασμό ο Πνευματικός και προβάλλεις δικαιολογίες ότι δεν μπορείς.

Αντιδράς στην αδικία και πέφτεις σε αντιδικία με τον αδερφό σου. Σου λέει ο Πνευματικός ότι έχεις άδικο και ψάχνεις να βρεις καινούργιο Πνευματικό.

Έχεις περισσότερα χρήματα και νιώθεις δικαιωμένος. Σου λέει ο Πνευματικός να κάνεις ελεημοσύνες και νιώθεις αδικημένος.

Ζητάς συγχώρεση από αυτούς που σε πληγώνουν. Σου λέει ο Πνευματικός να ζητήσεις συγνώμη από αυτούς που πληγώνεις και διστάζεις.

Απομνημονεύει το μυαλό σου τα λόγια από ένα όμορφο τραγούδι που σε εκφράζει. Σε βάζει ο Πνευματικός να αποστηθίσεις το Σύμβολο της Πίστεως και δεν μπορείς γιατί ίσως να μην σε εκφράζει.

Τελικά τι ζητούμε;

Η εκκλησία είναι μια σκάλα που έχει δύο χρήσεις. Να ανεβαίνεις και να κατεβαίνεις. Όσο ανεβαίνεις πλησιάζεις τον Θεό, όσο κατεβαίνεις απομακρύνεται η ψυχή από τον Θεό. Τα σκαλοπάτια που έχει η σκάλα είναι οι κόποι σου και οι Άγιοι που πρεσβεύουν δια μέσου της προσευχής σου και της προσευχής των άλλων για εσένα.

Αν εσύ μένεις χωρίς κόπο, το σκαλοπάτι δεν είναι στερεό και μπορεί να πέσεις. Δεν φθάνει μόνο ο αγώνας τον άλλων για εμάς αλλά και ο δικός μας πρέπει να είναι με ευλάβεια, συνεχόμενος και δυνατός... 

π. Σπυρίδων Παλάσκας

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com

Ηχογραφώντας το Ρήγα (1988)

 

Αγαπητοί φίλοι, η ΓΕΧΑ Πατρών από το 1987 και μετά ξεκίνησε την έκδοση αρχικά σε κασέτα ήχου, έπειτα σε βιντεοκασέτα ή dvd των θεατρικών έργων της 25ης Μαρτίου που ανέβαιναν στην αίθουσα εκδηλώσεων της Χριστιανικής Εστίας Πατρών.

Οι πρώτες κασέτες ήχου είχαν ηχογραφηθεί σε αίθουσα της ΧΕΠ που είχε διαμορφωθεί πρόχειρα σε στούντιο για τις ανάγκες της ηχογράφησης με την καθοδήγηση του τεχνικού κ. Δημ. Χαλαραμπίδη από την Αθήνα και με μάλλον πενιχρά τεχνικά μέσα.

Η αποδοχή όμως της ηχογράφησης των δύο πρώτων θεατρικών έργων "ΠΑΤΡΟ-ΚΟΣΜΑΣ Ο ΕΘΝΑΠΟΣΤΟΛΟΣ" και "ΡΗΓΑΣ Ο ΒΕΛΕΝΣΤΙΝΛΗΣ" ήταν μεγάλη και γι΄ αυτό έκτοτε οι ηχογραφήσεις άρχισαν να γίνονται σε επαγγελματικά studios.

Η φωτογραφία (1988) είναι από τις αξέχαστες εκείνες ημέρες της ηχογράφησης του Ρήγα...

ΑΡΙ ΤΟ ΑΚΟΥΝΗΤΟ ΛΙΘΑΡΙ

Τι εννοούσε άραγε το Μεγάλο Γεράκι όταν φώναξε μέσα στο ινδιάνικο χωριό «Πίσω για μπρος»;

Ο Άρι το Ακούνητο Λιθάρι τίποτα δεν κατάλαβε. Όμως ήταν σίγουρος ότι θα κερδίσει το χρυσό φτερό του αετού της ερήμου.

Ή μήπως όχι;

Μια ιστορία για το πείσμα που γκρεμίζει φιλίες και φέρνει ταραχές στο σπίτι.

Συγγραφέας: ΞΥΡΑΦΙΔΟΥ Χ. ΕΛΙΣΑΒΕΤ

Εκδόσεις: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ “Ο ΣΩΤΗΡ”

Σελίδες: 32

Φωτοστιγμές από φοιτητικό πενθήμερο στην ΑΓΚΥΡΑ (2022)