30/4/15

"Ο πρώτος Ιώβ, ο δεύτερος Ιώβ και εμείς"


Στην Χριστιανική Εστία Πατρών (Μιαούλη 57)
την Κυριακή 3 Μαΐου 2015
και ώρα 6.30 μ.μ. θα ομιλήσει

ο κ. Βοινέσκος Νικόλαος,
Φιλόλογος

με θέμα:

"Ο ΠΡΩΤΟΣ ΙΩΒ

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΙΩΒ

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ"


29/4/15

Ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίας Σκέπης Πατρῶν πανηγυρίζει τή μνήμη τοῦ Ἁγίου Σωσιπάτρου


Ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίας Σκέπης Πατρῶν
πανηγυρίζει τή μνήμη τοῦ Ἁγίου Σωσιπάτρου
ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων,
τοῦ ὁποίου Ἱερό λείψανο
εἶναι θησαυρισμένο στό Ναό μας.

Τήν Τρίτη 28 Ἀπριλίου
θά τελεστεῖ Πανηγυρική Ἀγρυπνία μετ΄ Ἀρτοκλασίας 
Ἔναρξη Ὄρθρου 9.00΄μ.μ.

28/4/15

Ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος στο οικοτροφείο της Χριστιανικής Εστίας Πατρών




Την Κυριακή 26 Απριλίου μέσα στην αναστάσιμη ατμόσφαιρα των ημερών, το οικοτροφείο της Χριστιανικής Εστίας Πατρών, είχε την ξεχωριστή τιμή να φιλοξενήσει στο δείπνο της τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. Χρυσόστομο.






Η Ημέρα των γονέων




Ένα μοναδικό έθιμο έγινε στο Νεκροταφείο του Σχιστού την Κυριακή του Θωμά.

Πόντιοι από την πρώην Σοβιετική Ένωση, συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν τους νεκρούς τους και να γιορτάσουν μαζί τους το Πάσχα. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο έθιμο καθώς δεν περιλαμβάνει καθόλου θρήνο αλλά ευφορία και ευχάριστη διάθεση. Έχει ρίζες που φτάνουν αρκετά βαθιά.

Από νωρίς το πρωί οι τάφοι μετατρέπονται σε τραπέζια, οι άνθρωποι που συγκεντρώνονται στρώνουν τραπεζομάντηλα και βάζουν στους τάφους φαγητά και ποτά. Το θέαμα θυμίζει πασχαλινό τραπέζι. Κόκκινα αυγά, κρέας, πατάτες, αλλαντικά και τυριά, σαλάτες και βέβαια πολύ βότκα και κρασί.

Πλησιάζοντας στον τάφο πρέπει να δεχτείς το ποτό που σου προσφέρουν, βότκα ή κρασί. Εδώ θέλει λίγη προσοχή γιατί υπάρχει περίπτωση να μην μπορείς να φύγεις μετά.

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.fwtografia&id=3330







26/4/15

Κυριακή των Μυροφόρων - ΜΕ ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ


Ὁ ἅγιος Ἰωσὴφ «ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας» προβάλλει ὡς αἰώνιο παράδειγμα ­τόλμης καὶ ἀνδρείας, καὶ μᾶς καλεῖ νὰ ἀναλογιστοῦμε: Ἄραγε ἐμεῖς εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ ὁμολογήσουμε τὴν πίστη μας, ἀκόμα κι ἂν διακινδυνεύει ἡ θέση μας, τὸ ἀξίωμά μας, ἡ περιουσία μας; Ἔχουμε τὴν τόλμη νὰ ὑπερασπιστοῦμε τὴν ἀλήθεια, ὅταν βλέπουμε ὅτι ἀδικεῖται ὁ συνάνθρωπός μας; Εἴμαστε πρόθυμοι νὰ ἐγκαταλείψουμε τὴν ἄνεσή μας γιὰ νὰ συμπαρασταθοῦμε στὸν πονεμένο ἀδελφό μας; 


Χρειάζεται τόλμη γιὰ νὰ εἶναι κανεὶς γνήσιος μαθητὴς τοῦ Κυρίου. Καὶ τέτοια τόλμη εἶχε «ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ», ὁ ὁποῖος ἀποδείχθηκε ἄξιος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ, ὅπως καὶ οἱ Μυροφόρες γυναῖκες ποὺ ἐμφανίζονται στὴ συνέχεια...

περ. Ο ΣΩΤΗΡ

25/4/15

Γυναίκες Μυροφόροι


Με πόση συγκίνηση ακούμε στην Ορθόδοξο Εκκλησία μας τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, την Ευαγγελική περικοπή του Ευαγγελιστού Μάρκου να μας δίνει την πρώτη αυθεντική είδηση για την Ανάσταση του Χριστού με το στόμα των Μυροφόρων Γυναικών!
 

Ο Ευαγγελιστής Μάρκος δεν μας δίδει άλλες πληροφορίες για τη δράση και το τέλος των Αγίων αυτών Γυναικών, υπάρχουν όμως άλλες Μαρτυρίες ότι εκείνες ξαναείδαν τον Χριστό μετά την Ανάστασή Του και τελείωσαν τη διακονία των και τη ζωή των στην πρώτη Εκκλησία των Ιεροσολύμων.
 

Το παράδειγμά των όμως έμεινε και παραμένει μέσα στη ζωή της Εκκλησίας, στα έργα Εκκλησιαστικής διακονίας και φιλανθρώπου προσφοράς. Διακόνισσες και Μοναχές, Παπαδιές, Νοσοκόμες και Γυναίκες αφιερωμένες σε φιλανθρωπικά και κοινωνικά Ιδρύματα συνεχίζουν το έργο των Μυροφόρων της Γαλιλαίας. Κι άλλες χριστιανές γυναίκες σύζυγοι, μητέρες, αδελφές, γιαγιάδες μέσα στη ζωή του κόσμου χριστιανίζουν άπιστους συζύγους και αδελφούς, βαπτίζουν παιδιά και αδέλφια και κάνουνε το σπίτι και τη γειτονιά των Εκκλησία και ποίμνη του Χριστού. 

Έτσι κάθε χριστιανή Γυναίκα που κρατεί ζωντανή την πίστη του Χριστού στην καρδιά της γίνεται, χωρίς να το γνωρίζει ίσως, Μυροφόρα και προσφέρει τα Μύρα της χριστιανικής ζωής (πίστη, αφοσίωση, αγάπη και θυσία) στη ζωή του κόσμου.
 

Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δικαίως λοιπόν τιμά τη μνήμη των Μυροφόρων, τη δεύτερη Πασχαλινή Κυριακή κι εβδομάδα και σ' όλες σχεδόν τις Κυριακάτικες Λειτουργίες εγκωμιάζει και υμνεί το παράδειγμά των, γιατί πέρα από την καθημερινή διακονία των στην ομάδα του Χριστού, εκείνες έφυγαν τελευταίες από το Σταυρό και έτρεξαν πρώτες στον Τάφο Του.
 

Τιμή, αγιασμός και χάρη Χριστού στις Γυναίκες εκείνες, που και σήμερα προσφέρουν την αφοσίωση και την διακονία των στην Εκκλησία του Χριστού, που είναι κι αυτή Σώμα Χριστού.
 

«Λιαν πρωΐ, Μυροφόροι έδραμον, προς το μνήμα σου, θρηνολογούσαι· αλλ’ επέστη προς αυτάς ο άγγελος και είπε· Θρήνου ο καιρός πέπαυται, μη κλαίετε· την Ανάστασιν δε Αποστόλοις είπατε…».

 
Ο πρ. Κισάμου & Σελίνου Ειρηναίος

Πάσχα στο στρατόπεδο





(από το βιβλίο Στάρετς Σεραφείμ της Βύριτσα), 
του Αρχιμ. Νεκταρίου Αντωνοπούλου 

Δυό χρόνια μετά το θάνατο του Στάλιν, την εποχή του Κρουστσώφ, δειλά δειλά είχε αρχίσει η αποσταλινοποίηση. Τότε η ζωή στο στρατόπεδο είχε γίνει σαφώς καλύτερη. Ο άνεμος της κάποιας ελευθερίας είχε γίνει αισθητός και στα στρατόπεδα. Οι πιστοί μπορούσαν να προσεύχονται και όπου υπήρχαν ιερείς τους επέτρεπαν κάπου κάπου να λειτουργούν. Στο στρατόπεδο όπου κρατούνταν ο π. Αλέξιος Κυμπάρδιν, κάποιος γνωστός είχε στείλει ένα αντιμήνσιο, κι έτσι μπορούσαν, όποτε τους το επέτρεπαν, να λειτουργούν.

Ήρθε η Μεγάλη Εβδομάδα κι ο π. Αλέξιος ειδοποίησε τους φυλακισμένους κληρικούς και πιστούς να ετοιμαστούν για να γιορτάσουν την Ανάσταση.

Οι φυλακισμένοι ρίχτηκαν πυρετωδώς στις προετοιμασίες. Άλλοι έραβαν άμφια, άλλοι καλύμματα, άλλοι έφτιαχναν από ξύλο τα ιερά σκεύη. Το Μ. Σάββατο ο διοικητής φώναξε τον π. Αλέξιο και κάπως θορυβημένος τον ρώτησε τι συμβαίνει, γιατί υπάρχει αυτή η κινητοποίηση μεταξύ των κρατουμένων. Ο π. Αλέξιος του εξήγησε:

«Μην ανησυχείτε. Αύριο είναι η γιορτή του Πάσχα και οι κρατούμενοι ετοιμάζονται. Δεν πρόκειται να γίνει καμιά φασαρία».

Ο διοικητής ησύχασε. Την επομένη, όταν έφτασε η ώρα, άρχισε η πασχαλινή ακολουθία. Ήταν συγκινητικό να βλέπει κανείς τους ιερείς με τα αυτοσχέδια άμφια που είχαν φτιάξει οι κρατούμενοι, από τα δικά τους ρούχα, από άχρηστα υφάσματα, από σεντόνια - ο,τι εύρισκαν. Βγήκαν στην αυλή, δίπλα στην όχθη της λίμνης και γύρω στις 11 μ.μ. άρχισαν να ψάλλουν τον κανόνα του Μ. Σαββάτου: «Κύματι θαλάσσης...». Εκείνη τη στιγμή ένα κύμα χτύπησε στην όχθη της λίμνης. Και έβρεξε τους φυλακισμένους. Λες και η φύση σκιρτούσε και συμμετείχε κι αυτή στη μεγάλη γιορτή.

Αντί για πασχαλινή λαμπάδα οι κρατούμενοι κρατούσαν ένα αναμμένο ξύλο. Η ακολουθία προχωρούσε, τελείωσε ο κανόνας και λίγο πριν τις 12 τα μεσάνυχτα όλοι μαζί έψαλλαν: «Την Ανάστασίν σου, Χριστέ Σωτήρ...». Στη συνέχεια ο π. Αλέξιος είπε από στήθους το Ευαγγέλιο -λειτουργικά βιβλία δεν υπήρχαν- και στις 12 ακριβώς φώναξε πρώτος τη νικητήρια ιαχή: «Χριστός Ανέστη!»

Με ένα στόμα όλοι οι κρατούμενοι απάντησαν:« Αληθώς Ανέστη! »

Σπ. Γκουρβέλος: Νοσοκομειακοί Ιερείς (από το 1950 έως σήμερα)




23/4/15

Άνθρωποι του Θεού


Στὴν Α΄ πρὸς Τιμόθεον ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου ­συναν­τοῦμε μία ἐξαίρετη κλητικὴ προσφώνηση: «Σὺ δέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θε­οῦ, ταῦτα φεῦγε· δίωκε δὲ ­δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονήν, πρᾳότητα» (Α΄ Τιμ. ς΄ 11). Εἶναι γλυκόηχη αὐτὴ ἡ προσφώνηση. Συγχρόνως εἶναι «μέγα ἀξίωμα» καὶ τίτλος τιμῆς ὑψηλὸς καὶ μεγάλος. Δὲν ὑπάρχει ἀνώτερο πράγμα ἀπὸ τὸ νὰ εἴμαστε ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ! Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερη καταξίωση ἀπὸ τὸ νὰ γίνουμε ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ!
 

Ἡ ὀνομασία «ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ» εἶναι ἁγιογραφικὴ ὀνομασία. Ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ στοὺς χρόνους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὀνομάζονταν οἱ Προφῆτες, ποὺ διακρίνονταν γιὰ τὴν πλήρη ἀφοσίωσή τους στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. «Οὕ­τως ἐκαλεῖτο Μωϋσῆς ὁ θεόπτης· οὕτως ἐκαλεῖτο Ἠλίας ὁ Μέγας· οὕτω καὶ πολλοὶ τῶν προφητῶν ὠνομάσθησαν. Ἀλλ’ οὐχὶ πάντες», ­σημειώνει ὁ ἑρμηνευτὴς ἅγιος Θεοφύλακτος Ἀχρίδος.



Ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ στοὺς χρόνους τῆς Καινῆς Διαθήκης ὀνομάζονται ­αὐ­τοὶ ποὺ ξεχωρίζονται γιὰ νὰ ὑπηρετήσουν στὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ: οἱ ἐπίσκοποι, οἱ ἱερεῖς, οἱ μοναχοί. Ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ποὺ προσοικειώνονται τὸ «μέγα ἀξίωμα» τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, αὐτοὶ ποὺ ἔχουν μαρτυρημένη ἀρετὴ καὶ ἁγιότητα.
 

Ἡ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας­ ­ταυτίζει τὸν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν Ἅγιο. Ὅ­­­λοι οἱ Ἅγιοι εἶναι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ. Ἕνας μάλιστα ἀπὸ τοὺς Ἁγίους ἔλαβε αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν προσωνυμία. Ὀνομάζεται «ἅγιος Ἀλέξιος, ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ»!
 

«Οι εμφανίσεις του Αναστάντος»


Στην Χριστιανική Εστία Πατρών (Μιαούλη 57)
την Κυριακή 26 Απριλίου 2015
και ώρα 6.30 μ.μ. θα ομιλήσει

ο αρχιμανδρίτης π. Χριστοφόρος Μυτιλήνης,
 Ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Πατρών

με θέμα:

«Οι εμφανίσεις του Αναστάντος»

22/4/15

Θαύμα η ζωή



«Υπάρχουν δύο τρόποι για να βλέπεις τη ζωή: 

ο ένας να πιστεύεις ότι δεν υπάρχουν θαύματα· 

ο άλλος να πιστεύεις ότι όλα είναι θαύμα».
Άλμπερτ Αϊνστάιν

Η δόξα της σιωπής



Πρόσκληση

Έχουμε την τιμή να σας προσκαλέσουμε στην επίσημη παρουσίαση του βιβλίου της δασκάλας Κωφών 
κ. Ευτυχίας Μάστορα

- Η δόξα της σιωπής -

που θα γίνει στην Διακίδειο Σχολή Λαού Πατρών 
(Κανάρη 58)
τη Δευτέρα 27 Απριλίου 2013
και ώρα 7.30 μ.μ.

Το βιβλίο παρουσιάζουν:
 
Η κ. Ιωάννα Σιβροπούλου –Καπλάνη, φιλόλογος
Η κ. Αγγελική Νικολοπούλου, διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου Κωφών
Η κ. Ευτυχία Αναστασιάδου, δικηγόρος


Οι διοργανωτές:
Δημοτικό Σχολείο Κωφών και Βαρηκόων Πάτρας
Σωματείο Κωφών και Βαρηκόων Ν.Δ. Ελλάδας
Σύλλογος «Φιλοξενία»
Ίδρυμα «Κιβωτός της Αγάπης»


20/4/15

Κυκλοφόρησε ο Τόμος των Πρακτικών του Β´ Επιστημονικού Συνεδρίου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για το 1821


Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ο τόμος των πρακτικών του Β´ Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου με θέμα: «Η ζωή των υποδούλων Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας. Καταπίεση - Κοινοτισμός - Παιδεία».

Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η Ειδική Συνοδική Επιτροπή Πολιτιστικής Ταυτότητος υλοποιεί κάθε χρόνο, από το 2012, την διοργάνωση 10 Διεθνών Επιστημονικών Συνεδρίων για τη μελέτη της Τουρκοκρατίας και της Επαναστάσεως του 1821.

Στόχος είναι, το 2021 που θα συμπληρωθούν 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, να υπάρχουν σε τόμους τα Πρακτικά και των 10 αυτών Επιστημονικών Συνεδρίων σε μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε, να γνωρίσουμε ψύχραιμα, να ερμηνεύσουμε και να αποκαλύψουμε τον πραγματικό χαρακτήρα προσώπων και γεγονότων εκείνης της εποχής, μιας εποχής που έχει πέσει κατά καιρούς θύμα μονομερών και μη τεκμηριωμένων θεωρήσεων.

Ήδη έχουν πραγματοποιηθεί τρία Συνέδρια·

2012: «Ιστοριογραφία και πηγές για την ερμηνεία του 1821»

2013: «Η ζωή των υποδούλων Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας. Καταπίεση-Κοινοτισμός-Παιδεία»

2014: «Ορθόδοξη Εκκλησία και διαφύλαξη της Εθνικής Ταυτότητος. Νεομάρτυρες- Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός- Επαναστατικά Κινήματα».


Το Δ’ Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο, θα πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο του 2015 με θέμα: «Ευρωπαϊκός καί Ελληνικός Διαφωτισμός».

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών: Ποια έκτακτη σύνοδος έγινε για τους χιλιάδες ανθρώπους που χάθηκαν στις θάλασσες της Μεσογείου;



Με αφορμή τη σημερινή τραγωδία στη Μεσόγειο που κόστιζε τη ζωή σε εκατοντάδες συνανθρώπους μας ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

“Τριακόσια, τετρακόσια… επτακόσια. Δεν πρόκειται για δισεκατομμύρια που πρέπει να ανευρεθούν. Ούτε αριθμούς που αφορούν εθνικές οικονομίες ή όσα καθημερινά καθορίζουν οι “αγορές”. Μιλάμε για ανθρώπινες ψυχές. Για ανθρώπους, πατεράδες, μανάδες, παιδιά, ακόμη και βρέφη που πνίγηκαν, μόλις πριν λίγες ώρες, στη θάλασσα της Μεσογείου. Ανθρώπους που έψαχναν ένα ασφαλές καταφύγιο στην Ευρώπη. Γιατί γνώριζαν, είχαν ακούσει, τους είχαν υποσχεθεί αυτοί οι δουλέμποροι, ότι εκεί που γεννήθηκε ο δυτικός πολιτισμός η ανθρώπινη ζωή είναι σεβαστή και προστατεύεται και, μάλιστα, της δίδεται απόλυτη προτεραιότητα. Τι απ’ όλα συνέβη προχθές; Πρόσφατα στο Αιγαίο; Πριν από μερικούς μήνες στη Λαμπεντούζα; Τίποτα. Απολύτως τίποτα.

Αρκετά! Η αγανάκτηση μας συμπυκνώνεται σε αυτή τη λέξη. Η ευθύνη για όσους επιτρέπουν να συμβαίνουν αυτές οι τραγωδίες, είτε προκαλώντας τις, είτε μη αντιμετωπίζοντάς τις, είναι τεράστιες.

Ποια έκτακτη σύνοδος έγινε για τους χιλιάδες ανθρώπους που χάθηκαν στις θάλασσες της Μεσογείου; Πόσοι αρχηγοί κρατών μέσα στο σαββατοκύριακό τους ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτή την τραγωδία; Πόσοι επικοινώνησαν μεταξύ τους, πόσοι ξαγρύπνησαν σε “συνόδους κορυφής” για να βρουν λύση σε αυτό το πρόβλημα και να εξετάσουν τρόπους να φιλοξενήσουν ανθρώπους που φεύγουν με σαπιοκάραβα από την αφρικανική ήπειρο για την ευρωπαϊκή γη; Οι δηλώσεις συμπάθειας, τα συλλυπητήρια τηλεγραφήματα, τα ρεπορτάζ των διεθνών Μ.Μ.Ε. δεν αρκούν, δεν σώζουν ζωές. Ήρθε ο καιρός να σηκώσουμε όλοι μας τα μανίκια, να βρούμε όλοι μαζί τη λύση που απαιτείται για να σταματήσουν αυτές οι τραγωδίες.

Σταματήστε τους δουλέμπορους που υπόσχονται ταξίδια χωρίς επιστροφή σε γονείς που ψάχνουν ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά και τα βρέφη τους. Σταματήστε τους πολέμους που προκαλούν τα κύματα προσφύγων. Σταματήστε όσους κερδοσκοπούν στην πλάτη απελπισμένων φτωχών ανθρώπων που επενδύουν το βιος τους για μία ελπίδα που καταλήγει να μην έχει αντίκρυσμα και τους κοστίζει τη ζωή τους.

Δεν ψάχνουν πλούτη αυτοί οι άνθρωποι. Δεν αναζητούν ανέσεις. Ελπίζουν σε μία ήρεμη ζωή, μακριά από το κυνήγι που περνούν στις πατρίδες τους. Μία ζωή με ασφάλεια, χωρίς κινδύνους. Αυτά τα “λίγα” ζητούν. Έστω, το ένα δέκατο, της φυσιολογικής και ήρεμης ζωής που ζούμε εμείς οι Ευρωπαίοι. Με τα καθημερινά μας άγχη και με τις αγωνίες μας.

Ούτε ένα πιάτο φαγητό, ούτε μία κουβέρτα αρκεί για να αντιμετωπιστούν τα κύματα των προσφύγων και των μεταναστών. Δεν χωρούν πολιτικά παιχνίδια και “ισορροπίες” για βάρκες που πλημμυρίζουν από ανθρώπινες ψυχές και δεν προφταίνουν καν να απομακρυνθούν από τις ακτές της Μεσογείου. Χρειάζεται τόλμη, αποφασιστικότητα και να αναληφθεί δράση από όλους όσοι μπορούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση αυτού του τεράστιου προβλήματος που συνιστά, πια, ντροπή για τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Ενώνουμε τις προσευχές μας για την ανάπαυση των ψυχών αυτών των θυμάτων. Ας ενώσουμε, επιτέλους, και τις προσπάθειές μας για να είναι τα τελευταία θύματα που χάνονται σε αυτό το ταξίδι. Για ένα καλύτερο αύριο αυτών των ανθρώπων, ώστε στην αντίπερα όχθη να τους περιμένει η ελπίδα και να μην καραδοκεί ο θάνατος.”


Οἱ τρεῖς κῆποι


Mεγάλοι σταθμοὶ στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὑπῆρξαν τρεῖς κῆποι: ὁ κῆπος τῆς Ἐδέμ, ὁ κῆπος τῆς Γεθσημανῆ καὶ ὁ κῆπος τῆς Ἀναστάσεως. Παραμένουν τρία ἀν­­­­εξίτηλα ὁρόσημα τῆς ­πανανθρώπινης ἱστορίας.
 

Ὁ κῆπος τῆς Ἐδέμ. Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ἡ θεία Γραφή, «ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε» (Γεν. β΄ 8). Ὁ παντοδύναμος καὶ ἀπειροτέλειος Θεὸς διέταξε καὶ φύτρωσε κῆπος, παράδεισος, μὲ πλούσια καὶ ποικίλη βλάστηση, στὴν Ἐδέμ, ποὺ βρίσκεται πρὸς τὴν Ἀνατολή. Ἐκεῖ τοποθέτησε τὸν ἄνθρωπο ποὺ δημιούργησε. Ὁ κῆπος τῆς Ἐδὲμ εἶναι ὁ κῆπος τῆς ἄδολης χαρᾶς, τῆς ἀληθινῆς εὐ­φροσύνης καὶ τῆς πραγματικῆς εὐτυχίας τοῦ ἀν­θρώπου. Ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ ἀνάμε­σα στοὺς πρώτους ἀν­θρώπους, τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα, ἡ ἀναστρο­φή Του μὲ αὐτούς, τὸ μεγαλεῖο καὶ τὸ πλῆθος τῶν ­δημιουργημάτων, ὅλα συντελοῦσαν στὸ νὰ κάνουν ὅλο καὶ μεγαλύτερη τὴν εὐ­τυχία καὶ τὴ χαρά τους.
Ὅμως αὐτὸς ὁ ἅγιος τόπος μεταβλή­θηκε σὲ πεδίο μάχης μεταξὺ τοῦ διαβό­λου καὶ τῶν πρωτοπλάστων. ­Ἀκολούθησε ἡ ὑποχώρηση τῆς Εὕας καὶ τοῦ Ἀδὰμ στὶς ὑποβολὲς τοῦ Πονηροῦ καὶ τελικὰ ἡ ἔξωσή τους ἀπὸ τὸν κῆπο τῆς χαρᾶς καὶ τῆς εὐτυχίας. Μετὰ τὴν ἔξωσή τους ὑφίστανται τὶς συνέπειες τῆς παρακοῆς τους: «Εἰς τὸ ἑξῆς μὲ τὸν ἱδρώτα τοῦ προσώπου σου θὰ ­κερδίζεις καὶ θὰ τρῶς τὸ ψωμί σου μέχρις ὅτου πεθάνεις.

Ὁ κόπος καὶ ὁ μόχθος, οἱ ἀσθένειες θὰ εἶναι ὁ ­καθημερινὸς σύν­τροφός σου» (Γεν. γ΄ 19). Ὅλες αὐτὲς οἱ ὀδυνηρὲς συνέπειες τοῦ δράματος τῆς παρακοῆς θὰ ­συνοδεύουν πλέον καὶ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀδάμ. Καὶ πρὸς τὴν Εὔα εἶπε ὁ Θεός: «Μὲ ὀδύνες καὶ πόνους θὰ γεννᾶς τὰ τέκνα σου. Ὁ σύζυγός σου θὰ εἶναι ὁ κηδεμόνας, ἡ καταφυγή, ἡ προστασία καὶ ἡ ἀσφάλειά σου στὰ βάσανα ποὺ θὰ σὲ συναν­τοῦν» (Γεν. γ΄ 16).
   

Ὁ δεύτερος κῆπος εἶναι ὁ κῆπος τῆς Γεθσημανῆ.

Φιλοξενία της Χ.Φ.Δ. Πατρών απ΄ τον Μητροπ. Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιο


Την Παρασκευή της Διακαινησίμου (Ζωοδόχου Πηγής) τα μέλη της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης Πατρών, που πραγματοποίησαν εκδρομή στην Κρήτη, παρακολούθησαν την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία την οποία ετέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης καί Αυλοποτάμου, υπέρτιμος και έξαρχος Άνω Κρήτης και Πελάγους Κρητικού κ.κ. Ευγένιος στον Ιερό Ναό των Τεσσάρων Νεομαρτύρων Αγγελή, Μανουήλ, Γεωργίου και Νικολάου της πόλεως του Ρεθύμνου. 

Με ευλογία του Σεβασμιωτάτου εξετέθη εις προσκύνηση η περίτεχνη λειψανοθήκη, που βρίσκεται στο Ιερό Βήμα του ναού, όπου φυλάσσονται οι τίμιες Κάρες των τριών από τους τέσσερις Νεομάρτυρες. Ο Σεβασμιώτατος υποδέχθηκε με θερμά λόγια τους νέους.
 

Μετά την θεία λειτουργία ο Σεβασμιώτατος παρέθεσε πρωινό, και μετά φιλοξένησε τους φοιτητές στην αίθουσα του Θρόνου της Μητροπόλεως, και εν συνεχεία έγινε προβολή με την εκκλησιαστική ιστορία της Ιεράς Μητροπόλεως. 

Το μεσημέρι πρόσφερε πλουσιότατο γεύμα, δείγμα της κρητικής αρχοντικής φιλοξενίας, ενώ μετά ο ίδιος συνόδευσε τους εκδρομείς στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Αρκαδίου. 

Την Μονή Αρκαδίου που είναι παγκοσμίως γνωστή ως μνημείο τής Πίστεως και των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων του Κρητικού λαού, αλλά και ως παγκόσμιο σύμβολο Ελευθερίας και μαρτυρία αντίστασης σε όποιας μορφής επιβουλή.
 

Αργά το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος -αφού μας κράτησε συντροφιά όλη την ημέρα- μας αποχαιρέτησε, λέγοντας ότι η Ιερά Μητρόπολή θα είναι πάντα ανοικτή και φιλόξενη για όλους μας.

 Πηγή: Αναστάσιος




Κάθε Τρίτη οι Χαιρετισμοί προς τον Άγιο Ανδρέα (νέος Ι.Ν. Αγ. Ανδρέου)


Παιδιά μου εὐλογημένα,

Στὸ πλαίσιο τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν ποὺ τελοῦνται στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἔχομε ὁρίσει ἀφ’ ἑνὸς μὲν νὰ τελῆται ἡ Ἱερὰ Ἀγρυπνία καθ’ ἑκάστην Παρασκευὴ στὸν Παλαιὸ Ἱερό Ναὸ τοῦ Ἁγίου καὶ ἐπὶ τοῦ τάφου του, στὴν ὁποία συμμετέχει πλῆθος εὐσεβῶν Χριστιανῶν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καθ’ ἑκάστην Τρίτη νὰ τελοῦνται οἱ Χαιρετισμοὶ ἐνώπιόν τοῦ Σταυροῦ τοῦ Πρωτοκλήτου, στὸν Νέο Ἱερὸ Ναὸ. Ἡ συμμετοχὴ τοῦ Λαοῦ καὶ στὴν δεύτερη αὐτή Ἱερὰ Ἀκολουθία, ἦτο συγκινητική.

Πρὸς τοῦτο, χάριτι Θεοῦ καὶ διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστόλου μας, θὰ συνεχισθῇ κάθε Τρίτη ἀπόγευμα ἡ Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν πρὸς τὸν Ἅγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, μετὰ τὸν Ἑσπερινὸ ποὺ θὰ τελοῦμε, ἐνώπιον τοῦ Σταυροῦ Του καὶ ὥρα 7μ.μ.
 

Σᾶς προσκαλοῦμε καὶ στὴν ἱερὰ αὐτὴ Ἀκολουθία, ἡ ὁποία γίνεται πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου καὶ πρὸς πνευματική μας ἐνίσχυση παρὰ Κυρίου διὰ πρεσβειῶν τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων.



Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
 
Ο Π Α Τ Ρ Ω Ν   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

Περί άγχους - Όσιος Παΐσιος ο Αγειορίτης



- Γέροντα, νιώθω μια ανασφάλεια, έχω άγχος. 

- Ασφαλίσου, βρε παιδάκι μου, στον Θεό. Μόνον την ασφάλεια του αυτοκινήτου ξέρεις; Την ασφάλεια του Θεού δεν την ξέρεις; Κάνε τον σταυρό σου και, πριν κάνης οτιδήποτε, πες: "Χριστέ μου, Παναγία μου, βοήθησέ με".

Υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια από την εμπιστοσύνη στον Θεό; Όταν ο άνθρωπος εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό, δέχεται συνέχεια από τον Θεό βενζίνη "σούπερ" και το πνευματικό του όχημα δεν σταματάει ποτέ! Τρέχει συνέχεια. Όσο μπορείς, να προσέχης, να προσεύχεσαι και να εμπιστεύεσαι στον Θεό, και εκείνος θα σε βοηθήση σε κάθε σου δυσκολία. Απλοποίησε την ζωή σου με την απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό, για να ελευθερωθής από το άγχος και την αγωνία.

18/4/15

Εορτάζει ο Ι.Ν. "Παναγία η Βοήθεια"



Η κακία του άλλου - π. Πορφύριος


Να αισθανόμαστε την κακία του άλλου σαν αρρώστια που τον βασανίζει και δεν μπορεί να απαλλαγεί. Γι αυτό να βλέπουμε τους αδελφούς με συμπάθεια και να τους φερόμαστε με ευγένεια λέγοντας μέσα μας με απλότητα το "Κύριε Ιησού Χριστέ", για να δυναμώνει με την θεία χάρη η ψυχή μας και να μην κατακρίνουμε κανένα.

Όλους για αγίους να τους βλέπουμε. Όλοι μας μέσα φέρουμε τον παλαιό άνθρωπο. Ο πλησίον, όποιος και αν είναι, είναι "σαρξ εκ της σαρκός μας", είναι αδελφός μας. Δεν μπορούμε ποτέ να κατηγορήσουμε τους άλλους , γιατί "ουδείς ποτέ την εαυτού σάρκα εμίσησε".

Όταν κάποιος έχει ένα πάθος, να προσπαθούμε να του ρίχνουμε ακτίνες αγάπης και ευσπαγχνίας, για να θεραπεύεται και να ελευθερώνεται. Μόνο με την χάρη του Θεού γίνονται αυτά. Να σκέφτεστε ότι αυτός υποφέρει περισσότερο από εσάς.


17/4/15

Ἀδίστακτοι δολοφόνοι οἱ διακινητὲς ναρκωτικῶν



«“Δὲν μπορῶ νὰ κρύψω τὸν ἥλιο μὲ τὰ χέ­ρια μου”! Μὲ τὴν χαρακτηριστικὴ αὐτὴ φράση ὁ 37χρονος Χουὰν Πάμπλο Ἐσκο­μ­πὰρ Χενάο, υἱὸς τοῦ πιὸ διάσημου ἐμπόρου ναρκωτικῶν στὸν κόσμο, παραδέχεται στὸ βιβλίο του μὲ τίτλο “Πάμπλο Ἐσκομπάρ, ὁ πατέρας μου”, ὅτι ὁ πατέρας αὐ­τὸς ἦταν τρομοκράτης καὶ δολοφόνος. Ὁ Χουὰν Πάμπλο δὲν ἀκολούθησε τὸν δρόμο “τῆς καταστροφῆς”. ­Ἔγινε ἀρχιτέκτων, ­σχεδιαστής, ὁμιλητὴς καὶ ­συγγραφέας. Ἄλ­λω- σ­τε θυμᾶται ὅτι ὁ ­πατέρας του τὸν εἶχε διδάξει ἀπὸ τὰ ἐννιά του χρόνια νὰ μὴν κάνη ποτὲ χρήση ναρκωτικῶν, ἐνῶ εἶχε ἀπει­λήσει μὲ θάνατο ἀκόμη καὶ ὑπαλλήλους του ἐὰν κάπνιζαν μαριχουάνα μπροστὰ στὸ παιδί του» («Ἑστία» 13-11-2014).

Αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ γεγονὸς ­ἀποδεικνύει πόσο πωρωμένη εἶναι ἡ συνείδηση τῶν ἐγκληματιῶν, ποὺ διακινοῦν τὸν λευκὸ θάνατο. Τὸ μόνο ποὺ τοὺς ἐνδιαφέρει εἶναι τὸ πῶς θὰ κερδίσουν ΧΡΗΜΑΤΑ εἰς βάρος τῶν δυστυχισμένων θυμάτων τους. Διακινοῦν τὰ ναρκωτικὰ γιὰ τοὺς ἄλλους καὶ προστατεύουν τὰ παιδιά τους ἀπειλώντας ἀκόμη καὶ μὲ θάνατο τοὺς ὑπαλλήλους τους, ἐὰν τολμήσουν νὰ καπνίσουν ναρκωτικὰ μπροστά τους, τὰ ὁποῖα διδάσκουν συστηματικὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴν παιδικὴ ἡλικία νὰ μὴν κάνουν ποτὲ χρήση ναρκωτικῶν.

Σ’ αὐτοὺς τοὺς τρομοκράτες, τοὺς κοινοὺς καὶ ἀδίστακτους δολοφόνους, οἱ ὁποῖοι ἐν­διαφέρονται μόνο γιὰ τὸν ­πλουτισμό τους, ἡ πολιτεία δὲν πρέπει νὰ δείχνει κανένα ἴχνος ἐπιείκειας. Εἶναι οἱ δολιοφθορεῖς τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ ­πολιτισμοῦ μας. Εἶναι οἱ ἀθόρυβοι στυγνοὶ δολοφόνοι τῶν νέων μας, τοὺς ὁποίους παρασύρουν καὶ δελε­άζουν μὲ ποικίλους τρόπους καὶ μεθόδους. Εἶναι οἱ ἀδίστακτοι ἐγκληματίες, ποὺ ­διέρ­χονται ἀπίθανους μυστικοὺς τρόπους, βία καὶ αὐ­τὸν ἀκόμη τὸν φόνο προκειμένου νὰ πλουτίσουν οἱ ἴδιοι, ὁδηγώντας σὲ βέβαιο θάνατο τὰ θύματά τους.
Ἡ στράτευση ὅλων ἐκείνων ποὺ ἀγαποῦν τὴν πατρίδα μας, παράλληλα μὲ τὰ μέτρα ποὺ λαμβάνει ἡ πολιτεία, δὲν εἶναι ἁπλῶς ἀπαραίτητη. Εἶναι ἐπιβεβλημένη· καθῆκον ἱερό· στάση ἔμπρακτης ἀγάπης πρὸς τὴ νεολαία μας.

ΠΗΓΗ: OSOTIR.ORG

Η Χ.Φ.Δ. Πατρών στην Κρήτη






«Η ανάσταση των νεκρών» - Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων


Ρίζα κάθε καλού έργου είναι η ελπίδα της αναστάσεως. Η προσδοκία της ανταποδόσεως παρακινεί την ψυχή στην αγαθοεργία. Ο εργάτης που ελπίζει στο μισθό των κόπων του, είναι πρόθυμος να υπομείνει κάθε δυσκολία. Ενώ όσοι κοπιάζουν χωρίς την ελπίδα της αμοιβής, γρήγορα εγκαταλείπουν το έργο τους. Ο στρατιώτης που προσδοκά να βραβευθεί, είναι ετοιμοπόλεμος. Κανείς όμως δεν προθυμοποιείται να διακινδυνεύσει για χάρη ασύνετου βασιλιά, που δεν επιβραβεύει τα κατορθώματα των στρατιωτών του.

Με παρόμοιο τρόπο και κάθε ψυχή, όταν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα ανταπόδοση, φροντίζει για τον εαυτό της. Ενώ όταν δεν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα κρίση, παραδίνεται στην αμαρτία και στην καταστροφή. Οποίος πιστεύει ότι το σώμα του θ' αναστηθεί, δεν το μολύνει με ασέλγειες. Ενώ οποίος δεν πιστεύει στην ανάσταση, παραδίνεται στην αμαρτία και κακομεταχειρίζεται σαν ξένο το σώμα του. 

Είναι λοιπόν σημαντικό το δόγμα της Αγίας Εκκλησίας μας, που αναφέρεται στην ανάσταση των νεκρών. Είναι βασική διδασκαλία της Ορθοδοξίας μας. Και ενώ από πολλούς αμφισβητείται, από την αλήθεια επιβεβαιώνεται. Οι ειδωλολάτρες αμφισβητούν, οι Σαμαρείτες απιστούν, οι αιρετικοί διαστρεβλώνουν το δόγμα αυτό. Πολλές οι αντιρρήσεις. Μία όμως είναι η αλήθεια...


15/4/15

Πόσες και ποιές εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού έχουμε και πότε έγιναν;




Στα κείμενα της Αγίας Γραφής παρουσιάζονται ένδεκα εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού, από τις οποίες οι δέκα έγιναν στο διάστημα μεταξύ της Αναστάσεως και της Αναλήψεως και μία μετά την Πεντηκοστή. Μερικές από αυτές περιγράφονται αναλυτικά και άλλες απλώς απαριθμούνται. 

Καί, βέβαια, πρέπει να πούμε ότι δεν περιγράφονται όλες από τους ίδιους Ευαγγελιστάς, δηλαδή δεν αναφέρονται και οι ένδεκα σε κάθε ένα ξεχωριστό Ευαγγέλιο, αλλά μερικές μνημονεύονται από τον έναν Ευαγγελιστή και μερικές από τον άλλο.
 

Προφανώς υπήρξαν και άλλες εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού. Είναι χαρακτηριστικός ο λόγος του Ευαγγελιστού Λουκά στις Πράξεις των Αποστόλων: “οίς και παρέστησεν εαυτόν ζώντα μετά το παθείν αυτόν εν πολλοίς τεκμηρίοις, δι’ ημερών τεσσαράκοντα οπτανόμενος αυτοίς και λέγων τα περί της βασιλείας του Θεού” (Πράξ. α’, 3). Είναι φυσικό αυτό να γινόταν γιατί, αφ’ ενός μεν ήθελε να τους παρηγορήση, αφ’ ετέρου δε να τους προετοιμάση για την Ανάληψή Του, αλλά και την έλευση του Παναγίου Πνεύματος.

Οι ένδεκα εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού είναι οι ακόλουθες:

1. Στον Σίμωνα Πέτρο (Α’ Κορ. ιε’, 5, Λουκ. κδ’, 35).
2. Στην Μαρία την Μαγδαληνή (Μάρκ. ιστ’, 9-11, Ιω. κ’, 11-18).
3. Στις Μυροφόρες γυναίκες (Ματθ. κη’, 9-10).
4. Στους δύο Μαθητάς που πορεύονταν προς Εμμαούς (Μάρκ. ιστ’, 12-13, Λουκ. κδ’, 13-15).
5. Στους δέκα Αποστόλους, όταν απουσίαζε ο Θωμάς (Μάρκ. ιστ’, 14, Λουκ. κδ’, 36-43, Ιω. κ’, 19-25).
6. Στους ένδεκα Μαθητάς, παρόντος και του Θωμά (Ιω. κ’, 26-29).
7. Στους επτά Αποστόλους στην λίμνη της Τιβεριάδος (Ιω. κα’, 1-23).
8. Στους ένδεκα στην Γαλιλαία (Ματθ. κη’, 16).
9. Στους Αποστόλους στην Βηθανία, όταν αναλήφθηκε (Μάρκ. ιστ’, 19-20, Λουκ. κδ’, 50, Πράξ. α’, 6-11, Α’ Κορ. ιε’, 7).
10. Στον αδελφόθεο Ιάκωβο (Α’ Κορ. ιε’, 7).
11. Στον Απόστολο Παύλο (Α’ Κορ. ιε’, 8-9).



Από το βιβλίο “Οι Δεσποτικές εορτές” 
του Μητρ.Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, κκ Ιερόθεου

Γιατί μόνο ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει την Ανάσταση του φίλου του Χριστού Λαζάρου, ενώ οι άλλοι Ευαγγελιστές το αποσιωπούν;


Δεν έγραψαν οι άλλοι Ευαγγελιστές περί αυτού του γεγονότος, γιατί κατά την συγγραφή των Ευαγγελίων τους, ο Λάζαρος ζούσε και τον έβλεπαν και γιατί ο ίδιος ο Λάζαρος διηγούταν το θαύμα. Ο Άγιος Ιωάννης όμως, το έγραψε μετά τον θάνατο του Λαζάρου και μάλιστα λέγουν πολλοί, ότι για αυτό και μόνο το θαύμα, (και βεβαίως περί της θεολογίας της ανάρχου Γεννήσεως του Χριστού), συνέγραψε το Ευαγγέλιο.

Επί τη ευκαιρία, ο Ευαγγ. Ματθαίος, έγραψε το Ευαγγέλιο οκτώ χρόνια μετά την Ανάληψη του Ιησού, ο Ευαγγ. Μάρκος δέκα χρόνια μετά την Ανάληψη του Ιησού, ο Ευαγγ. Λουκάς δεκαπέντε χρόνια μετά την Ανάληψη του Ιησού. Ο άγιος Ιωάννης το έγραψε δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Λαζάρου ή τριάντα δύο χρόνια μετά την Ανάληψη του Χριστού.

Πηγή: http://orthodoxanswers.gr/

Πασχαλιάτικη επίσκεψη στο Νοσοκομείο του Ρίου


Χριστός ανέστη! Ο αναστάσιμος παιάνας αντήχησε σε όλους τους ορόφους και τις πτέρυγες του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου “Παναγία η Βοήθεια” την Κυριακή του Πάσχα (12-04-2015), όταν φοιτήτριες-μέλη της ΧΦΔ -σε συνεργασία με μέλη των Φιλικών Κύκλων και της “Πρόνοιας”- αφιερώσαμε χρόνο και κόπο για τους πονεμένους αδελφούς μας.

Η καθιερωμένη επίσκεψη στους ασθενείς συνανθρώπους μας κάθε μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας μας, πολύ μάς συγκινεί, αλλά και μάς διδάσκει. Όπως κάθε φορά, έτσι και φέτος, οι συνοδοί των ασθενών έβγαιναν στους διαδρόμους να ακούσουν τους “παράξενους” επισκέπτες και να ανασηκώσουν τους ασθενείς τους για να ασπασθούν την εικόνα της Αναστάσεως του Κυρίου μας, την οποία κρατούσε στα χέρια του ο σεβαστός π. Χαρίτων Αθανασόπουλος-υπεύθυνος ιερέας του Νοσοκομείου.

Μάς δόθηκε η ευκαιρία να ανταλλάξουμε αναστάσιμες ευχές με τους ασθενείς και τους συνοδούς τους, να ψάλλουμε επίκαιρους ύμνους και τραγούδια και να τους προσφέρουμε το παραδοσιακό αυγοκούλουρο, πνευματικά βιβλία και περιοδικά, με την ευχή να καταστούν ένα μικρό στήριγμα σε αυτές τις δύσκολες ώρες του πόνου.

Εκτιμήσαμε για άλλη μια φορά την υγεία ως δώρο του Θεού και προσευχηθήκαμε να χαρίζει ο Κύριος σε όλο τον κόσμο και την σωματική, αλλά και την πνευματική υγεία και να στηρίζει όλους όσους εργάζονται και διακονούν σε τέτοιους χώρους!