Μια αιτία της αυτοκαταστροφής μας

Εἶπε ὁ Ἰσοκράτης ἐδῶ καὶ 2.400 χρόνια γιὰ τὴν Ἀθηναϊκὴ Δηµοκρατία τῶν ἡµερῶν του: Ἐνῶ ἡ Δηµοκρατία µας εἶναι διεφθαρµένη, ἐµεῖς τίποτε δὲν κάνουµε γιὰ νὰ τὴν διορθώσουµε. Ὅµως οἱ πρόγονοί µας, ὁ Σόλων καὶ ὁ Κλεισθένης, δὲν ἔκαναν τέτοια δηµοκρατία. Δὲν παιδαγωγοῦσαν τοὺς πολίτες, ὥστε νὰ θεωροῦν «τὴν µὲν ἀκολασίαν δηµοκρατίαν, τὴν δὲ παρανοµίαν ἐλευθερίαν», τὴν µὲν ἀναίδειαν τοῦ λόγου ὡς ἰσότητα, τὴν δὲ ἀναρχίαν εὐδαιµονίαν. Ἡ πολιτεία στὰ χρόνια ἐκεῖνα «µισοῦσα καὶ κολάζουσα» (=τιµωροῦσα) ὅλους αὐτούς, ἔκανε ὅλους τοὺς πολίτες «βελτίους καὶ σωφρονεστέρους» (Ἰσοκράτους, Ἀρεοπαγιτικός, §§ 15 καὶ 20).

Δυστυχῶς ἡ ἴδια παιδαγωγία προσφέρεται καὶ σήµερα. Γι᾽ αὐτὸ ἡ ἀναρχία βασιλεύει σ᾽ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς κοινωνίας καὶ ὄχι µόνο στοὺς δρόµους.

Ἡ παρανοµία εἶναι καθεστώς, ἡ δὲ αὐθάδεια δὲν ἀνθεῖ µόνο µεταξὺ τῶν ὡρίµων, ἀλλὰ µεταξὺ καὶ αὐτῶν τῶν µαθητῶν, ποὺ ἐνισχυόµενοι ἔξωθεν πραγµατοποιοῦν συνεχεῖς καταλήψεις τῶν σχολείων τους, ἐνῶ οἱ φοιτητὲς προβαίνουν σέ «εὐγενέστερες» ἐνέργειες. Κτίζουν τὶς εἰσόδους τῶν γραφείων τῶν καθηγητῶν τους µὲ τοῦβλα, ἐγκλωβίζοντας τοὺς δασκάλους τους.

Ἐξ ἄλλου ἡ κατάχρηση τοῦ δικαιώµατος τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς ἰσότητος εἶναι τόσο µἐγάλη, ὥστε ἐν ὀνόµατι τῆς ἐλευθερίας ξεχάσαµε ὅτι ἡ ἐλευθερία τοῦ ἑνὸς σταµατᾶ ἐκεῖ ποὺ ἀρχίζει ἡ ἐλευθερία τοῦ ἄλλου...

1.3.2012