Τα τροπάρια για τους Αγ. Τεσσαράκοντα και η ερμηνεία τους

Απολυτίκιον. Ήχος α’.

Τας αλγηδόνας των Αγίων, ας υπέρ Σου έπαθον, δυσωπήθητι Κύριε, και πάσας ημών τας οδύνας, ίασαι φιλάνθρωπε, δεόμεθα.

Φιλάνθρωπε Κύριε, δέξου τις ικεσίες, που με θέρμη Σου προσφέρουν οι μάρτυρές Σου δείχνοντας συγχρόνως τους πόνους που υπέφεραν κατά τα μαρτύριά τους, και θεράπευσε και τις δικές μας οδύνες και συμφορές Σε παρακαλούμε.

Έτερον. Ήχος γ’. θείας πίστεως. Γερασίμου.

θείω Πνεύματι, συγκροτηθέντες, δήμος ώφθητε, τροπαιοφόρος, Αθλοφόροι Χριστού Τεσσαράκοντα’ δια πυρός γαρ και ύδατος ένδοξοι, δοκιμασθέντες λαμπρώς εδοξάσθητε. Αλλ’ αιτήσασθε Τριάδα την υπερούσιον, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Σας συγκέντρωσε το Θείο και Αγιο Πνεύμα και παρουσιασθήκατε σαν δήμος ολόκληρος, που αγωνίσθηκε και νίκησε, μάρτυρες τεσσαράκοντα, αθλοφόροι του Χριστού. Σεις ένδοξοι, περάσατε μέσα από τη φωτιά και το παγωμένο νερό, δοκιμασθήκατε και δοξασθήκατε με τα μαρτύριά σας. Αλλά τώρα παρακαλέσετε την Υπερούσιο Αγία Τριάδα να χαρίσει και σε μας το μέγα έλεος.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά την α’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.

Το σεπτόν στερέωμα, της Εκκλησίας, ως αστέρες μέγιστοι, καταλαμπρύνετε αεί, και τους Πιστούς καταυγάζετε, Μάρτυρες θείοι, Χριστού Τεσσαράκοντα.

Σαν αστέρες του μεγαλυτέρου μεγέθους, λαμπρύνετε πάντα σε υπέρτατο βαθμό το αξιοσέβαστο στερέωμα της εκκλησίας. Παρομοίως φωτίζετε και τους πιστούς με το όμορφο φως της αυγής, μάρτυρες θείοι του Χριστού τεσσαράκοντα.

Μετά την β’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Ανδρειοτάτω λογισμώ υπελθόντες, την μαρτυρίαν θαυμαστοί Αθλοφόροι, δια πυρός και ύδατος διήλθετε, και διεβιβάσθητε, σωτηρίας προς πλάτος, κλήρον κομισάμενοι, ουρανών βασιλείαν’ εν ή ποιείσθε τας υπέρ ημών, θείας δεήσεις, σοφοί Τεσσαράκοντα.

Με γενναιότατο και ανδρείο λογισμό υπομείνατε το μαρτύριο, θαυμαστοί μάρτυρες, για χάρη του Χριστού! Έτσι, περάσατε από τη φωτιά και το παγωμένο νερό και φθάσατε στον ανοιχτό ορίζοντα της σωτηρίας, κληρονομώντας την ουράνιο βασιλεία σαν βραβείο. Εκεί τώρα για μας παρακαλείτε με θείες δεήσεις, σοφοί τεσσαράκοντα.

Κάθισμα. Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν.

Τω Χριστώ στρατευθέντες μαρτυρικώς, τον εχθρόν καθελόντες αθλητικώς, έργοις επληρώσατε, του Προφήτου τα ρήματα» δια πυρός γαρ και ύδατος, γενναίως διήλθετε, αναψυχήν ευράμενοι, ζωήν την αιώνιον’ όθεν και στεφάνους, ουρανόθεν λαβόντες, χοροίς συνευφραίνεσθε, Ασωμάτων μακάριοι. Αθλοφόροι πανεύφημοι, πρεσβεύσατε Χριστώ τω θεώ, των πταισμάτων, άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην υμών.

Στρατευθήκατε στο πλάι του Χριστού με το μαρτύριο, αφού είχατε ήδη ως στρατιώτες νικήσει στους πολέμους τους εχθρούς. Εκπληρώσατε μάλιστα του προφήτου τα λόγια. Διότι αφού περάσατε με γενναιότητα μέσα από τη φωτιά και το παγωμένο νερό, φθάσατε στην αναψυχή και ευχαρίστηση πετυχαίνοντας ευρήκατε την αιώνια ζωή, παίρνοντας σαν βραβείο τα στεφάνια σας από τον ουρανό! Τώρα λοιπόν ευφραίνεστε μαζί με τους χορούς των ασωμάτων αγγέλων, μακάριοι. Αθλοφόροι πανένδοξοι, πρεσβεύσατε στον Χριστό και Θεό να χαρίσει άφεση αμαρτιών σε όσους με π΄΄οθο εορτάζουν την αγία μνήμη σας.

Δόξα, των Αγίων. Ήχος β’.

Την λίμνην ως Παράδεισον, και το κρύος ως καύσωνα, οι Μάρτυρες ηγήσαντο, Χριστέ ο θεός» ουκ έπτηξαν τον λογισμόν, αι των Τυράννων απειλαί’ ουκ εδειλίασαν οι γενναίοι, των βασάνων Τας προσβολάς, όπλον θείον κεκτημένοι τον Σταυρόν. Δι’ αυτού γαρ τον εχθρόν, ως κραταιοί ετροπώσαντο’ όθεν και τον στέφανον εκομίσαντο της χάριτος.

Οι μάρτυρες θεώρησαν την λίμνη σαν παράδεισο και το παγωμένο κρύο σαν καύσωνα, Χριστέ Θεέ μας. Δεν φόβισαν τον λογισμό τους οι απειλές των τυράννων, δεν δείλιασαν μπροστά στις προσβολές των βασανιστηρίων, έχοντας οι γενναίοι σανόπλο τους τον σταυρό. Με αυτόν οι δυνατοί νίκησαν τον εχθρό και έλαβαν ως βραβείο τον στέφανο της χάριτος του Θεού.

Απόδοση, Μοναχής Θεοδοσίας. 

ΠΗΓΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ