Την απάντηση την έδωσε ο Κύριος απευθύνοντας στους μαθητές του το κρίσιμο ερώτημα: «Δύνασθε πιείν το ποτήριον ο εγώ πίνω, και το βάπτισμα ο εγώ βαπτίζομαι βαπτισθήναι;». Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι του θανάτου που πρόκειται ύστερα από λίγο να πιω εγώ, και να δεχθείτε το βάπτισμα του μαρτυρίου που πρόκειται να υποστώ; Αυτό θέλω από εσάς!
Να λοιπόν τι μας ζητάει ο Θεός: την τέλεια αυταπάρνηση. Την ολοκληρωτική υποταγή στο θέλημά του με απόφαση θυσίας. Και ρωτάει τον καθένα από εμάς: Εσύ μπορείς να πιεις το ποτήριο της θλίψεως, της δοκιμασίας, του σταυρού που έχεις να βαστάσεις; Μπορείς να μείνεις σταθερός στην πίστη και τις αρχές σου, ακόμα κι αν αυτό σου κοστίσει;
Τότε πράγματι είσαι αληθινός μαθητής μου. Διότι «όστις ου βαστάζει τον σταυρόν εαυτού και έρχεται οπίσω μου, ου δύναται είναι μου μαθητής» (Λουκ. ιδ' 27). Όποιος δεν το παίρνει απόφαση να υποστεί ακόμη και θάνατο σταυρικό για εμένα και δεν με ακολουθεί με την απόφαση αυτή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
Ας σημειώσουμε όμως και τούτο: Αυτό που μας ζητάει ο Κύριος δεν είναι κάτι το παράλογο, αλλά το πραγματικό μας συμφέρον, ακόμη κι αν εμείς δεν το καταλαβαίνουμε. Άλλωστε Εκείνος μας δίνει πολύ περισσότερα απ' όσα μας ζητάει. Διότι ο σταυρός που μας καλεί να σηκώσουμε αφενός μεν σ' αυτήν εδώ την ζωή αποβαίνει σε μεγάλη πνευματική ωφέλεια, αφετέρου δε «αίώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ημίν» (Β' Κορ. δ' 17). Προετοιμάζει για μας αιώνια δόξα!
Μόνο ο πανάγαθος και πάνσοφος Θεός γνωρίζει τελικά τι είναι αυτό που πραγματικά θα μας ωφελήσει. Εκείνον λοιπόν να παρακαλούμε να μας χαρίζει «τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών» και τότε όχι μόνο θα έχουμε ό,τι μας ωφελεί, αλλά θα είμαστε και τελείως αναπαυμένοι και ειρηνικοί.
1-4-2011
Να λοιπόν τι μας ζητάει ο Θεός: την τέλεια αυταπάρνηση. Την ολοκληρωτική υποταγή στο θέλημά του με απόφαση θυσίας. Και ρωτάει τον καθένα από εμάς: Εσύ μπορείς να πιεις το ποτήριο της θλίψεως, της δοκιμασίας, του σταυρού που έχεις να βαστάσεις; Μπορείς να μείνεις σταθερός στην πίστη και τις αρχές σου, ακόμα κι αν αυτό σου κοστίσει;
Τότε πράγματι είσαι αληθινός μαθητής μου. Διότι «όστις ου βαστάζει τον σταυρόν εαυτού και έρχεται οπίσω μου, ου δύναται είναι μου μαθητής» (Λουκ. ιδ' 27). Όποιος δεν το παίρνει απόφαση να υποστεί ακόμη και θάνατο σταυρικό για εμένα και δεν με ακολουθεί με την απόφαση αυτή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
Ας σημειώσουμε όμως και τούτο: Αυτό που μας ζητάει ο Κύριος δεν είναι κάτι το παράλογο, αλλά το πραγματικό μας συμφέρον, ακόμη κι αν εμείς δεν το καταλαβαίνουμε. Άλλωστε Εκείνος μας δίνει πολύ περισσότερα απ' όσα μας ζητάει. Διότι ο σταυρός που μας καλεί να σηκώσουμε αφενός μεν σ' αυτήν εδώ την ζωή αποβαίνει σε μεγάλη πνευματική ωφέλεια, αφετέρου δε «αίώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ημίν» (Β' Κορ. δ' 17). Προετοιμάζει για μας αιώνια δόξα!
Μόνο ο πανάγαθος και πάνσοφος Θεός γνωρίζει τελικά τι είναι αυτό που πραγματικά θα μας ωφελήσει. Εκείνον λοιπόν να παρακαλούμε να μας χαρίζει «τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών» και τότε όχι μόνο θα έχουμε ό,τι μας ωφελεί, αλλά θα είμαστε και τελείως αναπαυμένοι και ειρηνικοί.
1-4-2011
1 σχόλιο:
Ενδιαφέρον το Κείμενο.
Δημοσίευση σχολίου