9/8/10

Διήμερο παλαιών κατασκηνωτών στην Άγκυρα 2010


Ολοκληρώθηκε χθες βράδυ το διήμερο παλαιών κατασκηνωτών στην Άγκυρα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας συναντήθηκαν στον ίδιο τόπο που τους ένωσε για μία ακόμα φορά.

Την Κυριακή το πρωί στον Ι. Ν. των Αγ. Τεσσαράκοντα λειτούργησαν ο π. Σωτ. Τσάφος, ο π. Δανιήλ Παπαδημητράκης, ο π. Θεολόγος Χρυσανθακόπουλος και ο π. Παναγ. Θωμάς. Τον θ. λόγο κήρυξε ο θεολόγος της Αδελφότητος κ. Ανδρέας Παπαδόπουλος, ο οποίος χρόνια πολλά επισκέπτεται την Άγκυρα αφού κατάγεται από την Πάτρα.

Μετά το πρωινό 80 παλαιοί κατασκηνωτές είχαν την ευκαιρία να ακούσουν τον ζωντανό και γλαφυρό πνευματικό λόγο από το στόμα του π. Νίκωνος Χαρέα, ιεροκήρυκος από τη Χίο. Μίλησε για τον πόνο ως ανασασμό της ψυχής, αναφέρθηκε διεξοδικά στο παράδειγμα του Ιώβ και κατέληξε λέγοντας ότι "η σχολή του πόνου μορφώνει για την αιωνιότητα".

Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο π. Θεολόγος Χρυσανθακόπουλος, ο οποίος περιέγραψε το έργο της ιεραποστολής όπως αυτό συντελείται σήμερα στην Κεντρική Αφρική. Αναφέρθηκε στις δυσκολίες αλλά και τις ευλογίες που έρχονται από το Θεό και τόνισε την αυθεντικότητα του χριστιανικού μηνύματος που μεταδίδεται στους ιθαγενείς, οι οποίοι αγαπούν και την ορθοδοξία και την ιεραποστολή.

Η συζήτηση συνεχίστηκε και κατά τη μεσημβρινή τράπεζα όπου είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν πολλοί συμμετέχοντες. Αργά το απόγευμα έγινε παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο. 

Και του χρόνου να συναντηθούμε στον ίδιο τόπο όλοι μαζί!

  Φίλοι από τα παλιά ήρθαν να μας δουν

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΚΑι του χρόνου... Οι ομιλητές περίφημοι

Ανώνυμος είπε...

Είναι χρήσιμες πολύ τέτοιες συναντήσεις. Μας τονώνουν και μας βοηθούν με διάφορους τρόπους. Ευχαριστούμε

Ανώνυμος είπε...

Ζηλεύωωωωωωωωωωωωω...............

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπόρεσα να έρθω αλλά επληροφορήθην ότι ήταν άλλη μια όμορφη και συγκινητική συνάντηση από τα παλιά!!!!Συγχαρητήρια στους εμπνευστάς και διοργανωτάς αυτού του διημέρου!!!Σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο της κατασκηνώσεως συναναντιώνται οι αναμνήσεις, οι ευλογημένες και χαρούμενες εικόνες από τα παλιά....Η κατασκήνωσή μας ήταν το δεύτερο σπίτι μας ...ήταν σταθμός επιγείου Παραδείσου και χαίρομαι τον υπότιτλο του blog σας!!!Μια κατασκήνωση πράγματι δίπλα στο κύμα, κάτω απο το βουνό...κοντά στην όμορφη Πόλη των Πατρών...μακριά απο τον κόσμο...ένας τόπος όμορφος, ευλογημένος..μια κλίμακα που σε ανεβάζει στον Ουρανό!!Κάποτε ένας παλαιός κατασκηνωτής είχε παρομοιάσει την Αγκυρα σαν το ελικοκοδρόμιο του Ουρανού....που για να πετάξεις μια μέρα εκεί στην ευλογημένη Βασιλεία του Πατρός θα πρέπει να περάσεις πρώτα από το ελικοδρόμιο της χαρούμενης ζωής της Παναγοπούλας..!!Πράγματι πόσοι Πατρινοί ''απογειώθηκαν'' σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο και γεύθηκαν τη χαρά του Παραδείσου!!!
Και πάλι συγχαρητήρια!!
ο θεός να ευλογεί όλους σας!!!
π.Ι.Α