29/7/14

Εντυπώσεις απ΄ το Αθαμάνιο (2014)










Αν και έχουν περάσει λίγες μέρες από την κάθοδό μας από την κατασκήνωση στο Αθαμάνιο Άρτας (στα 1.100 μ. υψόμετρο στο όρος Τζουμέρκα Άρτας) το μυαλό μας, παρά τις οικογενειακές και επαγγελματικές μας υποχρεώσεις, δεν μπορεί να φύγει από εκείνο τον ευλογημένο τόπο και τα όσα (τόσα πολλά) ζήσαμε και στο φετινό τετραήμερο (για λίγους),τριήμερο και διήμερο (για περισσότερους), μονοήμερο (για ελάχιστους) στο Αθαμάνιο.
 

Με τη βοήθεια του Θεού, φέτος συναντηθήκαμε στην κατασκήνωση 90 άνθρωποι από 15 πόλεις (Αθήνα, Πάτρα, Δράμα, Ιωάννινα, Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη, Αίγιο, Αγρίνιο, Μυτιλήνη, Βόλο, Γαστούνη, Καρδίτσα, Κιλκίς, Κόρινθο, Χίο). 
 
Έγιναν 3 εισηγήσεις. Μερικές σκέψεις για κάθε ομιλία (ευγ. φροντίδι και προσφορά  κ. Κων. Τσ.)
 

1. Η δυνατότητα της προσευχής, από τον π. Αστέριο Χατζηνικολάου.

Ο ρυθμός της ζωής στις πόλεις είναι εξαντλητικός. Συχνά προβάλλεται  το επιχείρημα, ότι δεν έχουμε χρόνο για προσευχή. Μια Ρωσίδα φιλόσοφος γράφει: " ότι το παράπονο των ανθρώπων στη Δύση είναι πως δεν έχουν χρόνο για προσευχή. Αλλά δεν ξέρουν  ότι εάν έκαναν μία ώρα προσευχή θα διπλασιαζόταν ο χρόνος τους. Με την προσευχή  μπαίνει ο Θεός στη ζωή σου". 

Ο Δαβίδ αν και βασιλιάς έκανε προσευχή. Ο απόστολος Παύλος προσευχόταν στη φυλακή. Ο Εζεκίας ύπτιος στο κρεβάτι προσηύχετο. Ο ληστής επάνω στο σταυρό προσηύχετο. Το ίδιο έκαναν ο Ιωνάς στην κοιλία του κήτους, ο Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων και ο Ιερεμίας στο βόρβορο.

''Ψυχή τον Θεόν αγαπώσα...ψυχή τον Θεόν εν τη προσευχή κέκτηται'' (άγιος Ισαάκ ο Σύρος).

 


2. Στην Κυριακή προσευχή λέμε ''...ελθέτω η βασιλεία σου'', από τον π. Αστέριο Χατζηνικολάου.

 
Ποια είναι αυτή η βασιλεία; Ποια είναι η φύση της, τα  χαρακτηριστικά της, οι πολίτες της, η επικράτειά της;

Ο Κύριος είπε στον Πιλάτο: '' η βασιλεία η εμή ουκ έστι εκ του κόσμου τούτου''. Η βασιλεία του Θεού ποτέ δε θα χρησιμοποιήσει κοσμική εξουσία για να αντιμετωπίσει τους εχθρούς της. Είναι παράδοξη, μοναδική στη φύση της βασιλεία. Επιβάλλεται αθόρυβα, χωρίς εντυπωσιασμούς, χωρίς κρότους. Η βασιλεία του Θεού δεν έρχεται μετά παρατηρήσεως. Ο Κύριος έρχεται και ανακαινίζει τις ψυχές, το ήθος, τις καρδιές των ανθρώπων. Αλλάζει τον άνθρωπο. Δεν αλλάζει τα εξωτερικά. Υπερκόσμιος  τρόπος, όταν μηδέν κοσμικόν πραγματεύεται. Η φύση της βασιλείας: Δεν έχει όρια στο χρόνο, στο χώρο, δε φοβάται το θάνατο, δεν έχει εχθρούς. Πολίτες της βασιλείας: Ζουν στον κόσμο αλλά δεν είναι εκ του κόσμου. Η βασιλεία του Θεού δεν εμπίπτει στα κριτήρια και στους κανόνες του κόσμου τούτου. 


Η βασιλεία του Θεού έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά:

1) τη μετάνοια (αλλαγή νοός, ήθους, κριτηρίων, σκοπών) 
2) τη χαρά για τη σωτηρία μας που δίνει ο Χριστός και ζουν οι πιστοί πεπληρωμένοι στην εκκλησία. Αυτός πρέπει να είναι ο πόθος μας και ο σκοπός της ζωής μας: ''...ελθέτω η βασιλεία σου...''.

3.Υπερηφάνεια, κομπασμός, αλλαζονεία, ύβρις απέναντι του Θεού, από τον π. Απόστολο Τσολάκη.


(Ιεζεκιήλ, ιστ΄κεφάλαιο, στίχοι 49 και 50)

Ύβρις είναι όταν κάποιος διασαλεύει την ηθική τάξη που επέβαλε ο Θεός. Ο Θεός μέσα στη φύση έχει βάλει την ηδονή (και στις φυσικές λειτουργίες). Το φαγητό έχει ως σκοπό  την τροφή και μέσον είναι η ηδονή. Ο γάμος έχει σκοπό τη διαιώνιση του είδους και μέσον είναι η ηδονή.Ύβρις λοιπόν είναι όταν αποκόπτουμε το σκοπό και το μέσον το κάνουμε σκοπό. Η Eκκλησία δεν είναι κατά της ηδονής. Με την εγκράτεια αποσκοπεί η ηδονή να μην γίνεται σκοπός αλλά να είναι μέσον. Η θεραπεία είναι η επιστροφή από την αλαζονεία στην ταπείνωση. Η επαναγωγή από το ''παρά φύσιν'' στο ''κατά φύσιν''.

''Ταπείνωσις εστί  η απόθεσις  του ματαίου φρονήματος...'' (ορισμός κατά τον  M. Βασίλειον).Ο φόβος του Θεού σε κάνει να συστέλεσαι και να σε έλκει προς τον Θεό.

Στις οικογένειές μας αυτό πρακτικά επιτυγχάνεται:

1. Με την καλλιέργεια του ''φόβου'' του Θεού στα παιδιά μας. (Μην τους καλλιεργούμε το αίσθημα του ''πρώτου'', 1ος στο σχολείο, απουσιολόγος. Να μάθουν και να χάνουν τα παιδιά μας).

2. Να μην φοράμε στα παιδιά μας ακριβά ρούχα (φίρμες που ανεβάζουν τους δείκτες της ματαιοδοξίας, της αλαζονείας, της κενοδοξίας).

3. Να εγκρατεύονται τα παιδιά μας, να νηστεύουν (λιτό φαγητό και όχι μεγάλη ποικιλία).

4. Να μάθουμε στα παιδιά μας την ελεημοσύνη (να τη βλέπουν και σε εμάς).

5. Να μάθουν τα παιδιά μας να βλέπουν τον πόνο, την πτωχεία των ανθρώπων.

6. Να μάθουμε στα παιδιά μας να κάνουν και χειρωνακτικές εργασίες (λ.χ. στο σπίτι μας...).


Ευχαριστούμε τους Β. Ματθ., Κ. Τσ., Π. Μ., Θ. Π., Δ. Παπ. για ό,τι μάς έστειλαν


Δεν υπάρχουν σχόλια: