13/5/13

Θαύμα Παναγίας της Κασσωπίτρας στην Κέρκυρα του 1530



Στ 1530, στ βενετοκρατούμενη Κέρκυρα, νας τίμιος νέος, Στέφανος, γύριζε κάποια μέρα π τν πόλη στ χωριό του. Στν δρόμο συνάντησε κι λλους δοιπόρους, κι τσι βάδιζαν λοι μαζ συντροφιά. Κάποια στιγμ διέκριναν μακρι μερικος νεαρούς, πο μετέφεραν λεύρι π τν μύλο. παρέα το Στέφανου μπκε σ πειρασμό.
- Δν τος κλέβουμε τ λεύρι; επαν μεταξύ τους. Κανες δν μς βλέπει. Θ τ μοιραστομε κα θ τ μεταφέρουμε στ σπίτια μας.
λοι συμφώνησαν, κτς π τν Στέφανο.
- Εναι μαρτία! διαμαρτυρήθηκε. Κι στερα, δν θ ξεφύγουμε τ δικαιοσύνη. Θ τιμωρηθομε σν ληστς κα κακοποιοί.
κενοι μως ταν ποφασισμένοι. Κι ταν πλησίασε λεία τους, πιτέθηκαν στ παιδιά, τ δειραν κα ρπαξαν τ λεύρι. Ο νεαροί, δαρμένοι κα κακοποιημένοι, πγαν στ σπίτια τους κα διηγήθηκαν τ πεισόδιο. «στερα εδοποίησαν τν διοικητή, τν Σίμωνα Μπάιλο, κι κενος στειλε στρατιτες γι ν συλλάβουν τος κακοποιούς. ο στρατιτες συνέλαβαν σν ποπτο μόνο τν Στέφανο, γιατ ο λλοι εχαν ξαφανιστε. κενος βάδιζε μέριμνος, χοντας πεποίθηση στν θωότητά του. πολογήθηκε στος στρατιτες μ ελικρίνεια, λλ δν τν πίστεψαν. Τν δεσαν κα τν κλεισαν στ φυλακή. ταν τν δήγησαν στν κριτή, μολόγησε πάλι τν λήθεια:
 
- Βάδιζα μ τος ληστές, λλ μέρος στ ληστεία δν λαβα. δικα μ κατηγορετε. 

δικαστς μως δν τν πίστεψε κα τν καταδίκασε.
- Ποι
τιμωρία προτιμς, τν ρώτησε, ν σο κόψουν τ χέρια ν σο βγάλουν τ μάτια;
Κι
κενος, περίλυπος, προτίμησε τ δεύτερη, γιατ το φάνηκε λιγότερο δυνηρή. Μ θρήνους κα δυρμος δηγήθηκε στν τόπο τς καταδίκης, που κτελέστηκε φοβερ πόφαση. Στέφανος τώρα, νίκανος γι μετακινήσεις, χειραγωγεται π τ μητέρα του.
Δεκαοχτ μίλια π τν πρωτεύουσα το νησιο ταν χτισμένη παραθαλάσσια πόλη Κασσιόπη. ταν γνωστ γι να να τς Θεοτόκου, π τν ποο περνοσε πλθος λαο κα προσκυνοσαν τ θαυματουργή της εκόνα. Στέφανος ποφασίζει κα πηγαίνει στν πόλη ατή. Θ μένει στν να τς Θεοτόκου κα θ ζητ λεημοσύνη π τος φιλάνθρωπους.
Προσκύνησε μ τ μητέρα το τ θαυματουργ εκόνα κα παρακάλεσε τν διακονητ μοναχ ν το παραχωρήσει να κελλάκι γι τ διαμονή του. Τν πρώτη βραδι μειναν μέσα στν κκλησία. μητέρα του, κατάκοπη, κοιμήθηκε μέσως. διος μως δν μποροσε ν συχάσει π τος πόνους.
Κάποια στιγμ τν πρε νας πνος λαφρός. Νοιώθει τότε δυ χέρια ν τν κουμπον κα ν ψηλαφον τς κόγχες τν ματιν του. ταν τόσο ασθητό, στε ξύπνησε μέσως κα ναρωτιόταν ποις ν τν εχε γγίξει. Κα τότε Βλέπει μπροστ το μία γυναίκα λαμπροφορεμένη κα λουσμένη στ φς. Στάθηκε λίγο κι στερα ξαφανίστηκε. Γυρίζει Στέφανος κα βλέπει τ καντήλια ναμμένα. Ξυπνάει τ μητέρα του κα τ ρωτάει:
- Ποι
ς ναψε τ καντήλια;
- Σώπα κα
κοιμήσου, το λέει κείνη, νομίζοντας πς τ παιδ τς νειρεύεται. κενος μως πέμενε:
- Βλέπω τ
ν εκόνα τς Θεοτόκου. Δν εναι φαντασίες ατ πο σο λέω!
Τότε μητέρα νασηκώθηκε κα κοίταξε μ νησυχία κα λαχτάρα τ πρόσωπό του. Ναί, δν τν πατοσαν τ μάτια της. Ζοσε τ στιγμ κείνη να λοζώντανο θαμα: ο κόγχες το παιδιο τς στολίζονταν π δυ γαλαν μάτια! ν, πρν τν τύφλωση, τ μάτια το Στέφανου ταν μαρα!
μέσως, μητέρα κα γις εχαρίστησαν μ δάκρυα χαρς τν περαγία Θεοτόκο γι τ γρήγορη πέμβασή της. π τν θόρυβο πρε εδηση νεωκόρος μοναχς κι τρεξε στν να γι ν δε τί συμβαίνει. Τ λοφάνερο θαμα τν συγκλόνισε κι φυγε γρήγορα γι τ χώρα, γι ν᾿ ναγγείλει τ γεγονς στν διοικητή.
κενος, παραξενεμένος, πρε μαζί του τος προκρίτους τς Κέρκυρας κι πισκέφθηκε τν Στέφανο. Εδε τ νέα μάτια στς κόγχες τους κα θαύμασε. Εδε κόμη, σν πόδειξη, κα τ σημάδι στ βλέφαρά του π τ πυρακτωμένο σίδερο. Μέσα του μως διοικητς εχε κα κάποια μφιβολία. Γι᾿ ατό, ταν πέστρεψε στ χώρα, καλε τν δήμιο κα τν ρωτάει:
-
βγαλες, πραγματικά, τ μάτια το Στέφανου, πως εχα διατάξει;
- Βεβαίως τ
βγαλα. Βρίσκονται κόμη μέσα σ μία λεκάνη. ρίστε!
Μπάιλος κοίταξε νήσυχος τ λεκάνη. Πράγματι μέσα σ᾿ ατν πρχαν δυ μάτια, κα μάλιστα μαρα μάτια, χι γαλανά, σν κι ατ πο εχε τώρα Στέφανος. λήθεια ποδείχθηκε μ τν πι εγλωττο κα πειστικ τρόπο. Κι γεμόνας, φο εδοποίησε ν φέρουν τν Στέφανο, το ζήτησε συγνώμη κα τν ποζημίωσε μ πλούσια δρα. Τέλος, νακαίνισε μ᾿ πιμέλεια τν περίβολο το ερο ναο τς Θεοτόκου.
Πηγή: kassopitra.blogspot.com

Η Κασσωπίτρα : Ιστορικαί σημειώσεις περί του εν Κασσώπι ιερού ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου της Κασσωπαίας. Μετά του τελεσθέντος υπ'αυτής θαύματος κατά την 8 Μαϊου 1530. / Υπό Μιχαήλ Λάνδου δημοσιογράφου. Εν Κερκύρα: Τυπογραφείον "Κλειώ" Χ. Ν. Μούτσου, 1896.  - σελ. 8
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: