ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
1) Πολλοί νομίζουν ότι τα πράγματα τα ελέγχει ο διάβολος και αυτός τα οδηγεί, όπως θέλει και όπου θέλει. Λάθος μεγάλο! Τολμούν κάποιοι να υποστηρίζουν ότι οι δαίμονες κυβερνούν τις υποθέσεις μας. Τι να κάνω, φωνάζει ο ιερός Χρυσόστομος, που έχεις φιλάνθρωπο Δεσπότη, ο Οποίος προτιμάει να βλασφημείται από σένα με τα λόγια αυτά, παρά να αναθέσει στους δαίμονες τις υποθέσεις σου και να σε πείσει έτσι πάνω στα πράγματα με ποιο τρόπο διοικούν οι δαίμονες. Τότε θα μάθαινες καλά την κακία τους, θα είχες προσωπική εμπειρία γι’ αυτό.
Ο Ευαγγελιστής. Ιωάννης στο 12, 31 γράφει κάτι πολύ ελπιδοφόρο: «Νυν κρίσις εστί του κόσμου, νυν ο άρχων του κόσμου τούτον εκβληθήσεται έξω». Τώρα θα γίνει δικαίωση αυτού του κόσμου έναντι του διαβόλου. Τώρα ο άρχων αυτού του κόσμου θα πεταχθεί έξω και θα χάσει την εξουσία του. Τώρα που θα σταυρωθώ θα έρθει η δικαίωση, η λύτρωση, η σωτηρία. Και επειδή με τη σταυρική θυσία ο κόσμος σώζεται, ο αντίδικός μας ο διάβολος εκβάλλεται έξω, δένεται, λαφυραγωγείται και ξεγυμνωμένος σύρεται πίσω από το άρμα του Σταυρού. Ο διάβολος υφίσταται πανωλεθρία, ενώ ο Χριστός θριαμβεύει Αφαιρείται από αυτόν η μια ψυχή μετά την άλλη και η πρόοδος της ιεραποστολής όλο και θα απλώνεται μέχρι την τελευταία ημέρα της ιστορίας.Λέγει ο Κύριος «εγώ εάν υψωθώ, πάντα ελκύσω προς εμαυτόν»
Άρα δεν κυβερνάει ο διάβολος αυτός πόλεμο κάνει , πειρασμούς βάζει, παγίδες στήνει.
Αυτός, που ούτε στα γουρούνια δεν μπορεί να εισέλθει χωρίς την άδεια του Χριστού, δεν μπορεί να κυριαρχήσει πάνω στους πιστούς. Ο Διάβολος είναι τύραννος και καταστροφέας, επίβουλος και ανθρωποκτόνος.
2) Άλλοι πίστευαν ότι την ιστορία την κυβερνάνε οι διάφοροι ηγέτες του κόσμου--μέχρι και πλανητάρχης ονομάστηκε και κάποιος-- ή κάποιοι οικονομικοί παράγοντες οι οποίοι νομίζουν - ανοηταίνοντες - ότι μπορούν να διοικούν τους λαούς σύμφωνα με τις αρρωστημένες και εφάμαρτες νοοτροπίες τους και να ρυθμίζουν τις τύχες των λαών ανάλογα με τα οικονομικά, πολιτικά ή και εθνικά συμφέροντα.
Ούτε αυτοί κατευθύνουν την ιστορία, γιατί όλοι αυτοί είναι μια σκιά και τίποτε παραπάνω. Λέγει ο Κύριος: οι δοκούντες άρχειν των εθνών… (Μάρκ 42)
Αυτοί που νομίζουν ότι είναι-- ή θεωρούνται ή φαίνονται-- άρχοντες των εθνών γιατί δεν διοικούν αυτοί, άλλος είναι ο πραγματικός άρχοντας. Απόδειξη είναι το Ιωάννου ιθ, 11 όπου επίσης ο Κύριος λέγει: Δεν θα είχες καμία εξουσία εναντίον μου, εάν δεν σου είχε δοθεί η εξουσία αυτή από πάνω, δηλ. από τον Θεό. Συνεπώς κάθε τύραννος ή εξουσιαστής δεν μπορεί να πράξει παρά μόνο ό,τι η θεία πρόνοια επιτρέψει. Γενικά οι άρχοντες που γίνονται υπερήφανοι καταχραστές και αλαζόνες διαχειριστές της εξουσίας προκαλούν την επέμβαση του Θεού. Στην ωδή της Θεοτόκου αναφέρεται “καθείλε δυνάστας από θρόνων… (Λουκ. Α΄, 52), πράγμα το οποίο δείχνει ότι και η διάρκεια των καθεστώτων ρυθμίζεται άνωθεν.
Κάποια παραδείγματα αποδεικνύουν το γεγονός αυτό.
Ο Χριστός ως νήπιο στη Βηθλεέμ κινδύνευσε. Ο Ηρώδης νόμισε ότι με τη σφαγή των νηπίων θα διατηρήσει την εξουσία.Ο Κύριός μας όμως διασώζεται και φυγαδεύεται στην Αίγυπτο και ζει σε ξένη χώρα, βιώνοντας τη σκληρή και πικρή εμπειρία της ξενιτιάς, αλλά επέστρεψε με την ειδοποίηση ότι « τεθνήκασι οι ζητούντες την ψυχήν του Παιδίου»( Ματθ.β,20)
Αργότερα ο Απ. Πέτρος, αν και ήταν αλυσοδεμένος εν μέσω δύο στρατιωτών και φρουρούμενος από άλλους 16, απελευθερώθηκε θαυματουργικά , γιατί οι διωγμοί και τα δεσμά δεν είναι ικανά να δέσουν τις ωραίες ιδέες και να ματαιώσουν τις ευλογημένες προσπάθειες. Ο Θεός εκμηδενίζει όλες τις επινοήσεις και όλα τα μηχανεύματα των ανθρώπων. Όπου ενεργεί το χέρι του Θεού, καμμία ανθρώπινη δύναμη δεν έχει επιτυχία.
«Ο κατοικών εν ουρανοίς εκγελάσεται αυτούς και ο Κύριος εκμυκτηριεἰ αυτούς»(ψαλ.β,2). Τολμά ο αδύνατος και μικρός άνθρωπος να τα βάλει με τον Παντοδύναμο Θεό. Βλέπει ο Θεός τα σχέδια των ανθρώπων και γελά με την αφροσύνη τους να επιχειρούν τα ακατόρθωτα
Το ζήσαμε αυτό και στην εποχή μας! Η Αλβανία του Χότζα εκαυχάτο ότι είναι η μόνη άθεη χώρα του Κόσμου. Σε 30 χρόνια κατέρρευσε το αθε-ι-στικό καθεστώς και σήμερα γέμισε η χώρα αυτή από ναούς.
Η Σοβιετική Ένωση υπερηφανευόταν ότι αυτή θα διορθώσει τα λάθη και τις παραλείψεις και θα ολοκληρώσει το έργο του Διοκλητιανού δηλαδή να αφανίσουν την Χριστιανική πίστη. ‘Ίνα τι εφρύαξαν έθνη και λαοί εμελέτησαν κενά;(Ψαλ.β,1).
Εφρύαξαν και κατά τον 20ο αιώνα. Αναμένεται να φρυάξουν και στο μέλλον. Ο πόλεμος συνεχίζεται. Μόνον τα ονόματα των διωκτών αλλάζουν, οι οποίοι ως ίπποι αφηνιασμένοι, θηρία άγρια επιτίθενται κατά των οπαδών του Εσταυρωμένου. Αναίτιος η οργή τους. Υπήρξαν εγκληματικές πράξεις των Χριστιανών , που εξήγειραν τη δημόσια αγανάκτηση; Καμμία.Το μόνο έγκλημα τους ήταν ότι επίστευαν εις Εκείνον. Δεν υπάρχει ευγενέστερη ύπαρξη, ευεργετικώτερος άνθρωπος από τον αληθινό χριστιανό. Άφρων και ασυνεπής ο θυμός τους.
Γι’ αυτό και τα ονόματα των διωκτών χάνονται στη λήθη της ιστορίας . Άλλος κυβερνάει την ιστορία, οποίος σύμφωνα με την ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ του ΙΩΑΝΝΟΥ είναι ο Λευκός Ιππος(όχι ο Λευκός Οίκος), σύμβολο ημερότητος και ειρήνης.Αυτός «εξήλθε νικών και ίνα νικήση»(Αποκ.6, 2).
Επομένως ούτε ο Διάβολος ούτε οι διάφοροι άρχοντες κυβερνούν την ιστορία.
Ο ΘΕΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Θεός κυβερνάει την ιστορία με την πρόνοιά Του και το σχέδιό Του, που λέγεται Θεία Οικονομία. Με αυτό το σχέδιο διαχειρίζεται και τακτοποιεί το σπουδαιότερο κεφάλαιο του ανθρώπου, που είναι σωτηρία του και η επιστροφή του στην αγκαλιά του Θεού.Στο τέλος της ιστορίας, που θα γίνει η τελικἠ κρίση, όλοι όσοι αγωνίσθηκαν για τη λύτρωση της ψυχής, θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία των Ουρανών.
«Αν το ανώτερο από όλα τα επίγεια αγαθά είναι η υγεία, το ανώτερο από τα πνευματικά και αιώνια αγαθά είναι η σωτηρία. Αποτελεί την υψίστη αναζήτηση, την υπέρτατη ανάγκη όλων. Άγιοι και άγριοι, φιλάνθρωποι, ληστές και ασκητές, απαθείς και παραδομένοι στα πάθη, οι πάντες είτε το ομολογούμε είτε όχι, ποθούμε την σωτηρία, δηλαδή την απαλλαγή από κάθε τι που βαραίνει την ψυχή μας, την απόλυτη και ατέρμονη χαρά και ευτυχία. Αν μπορούσαμε να αποκρυπτογραφήσουμε το καρδιοχτύπι μας, θα ακούγαμε το μήνυμα της καρδιάς μας «Θέλω σωτηρία». Και ο φιλάργυρος, που σωρεύει πλούτη , την σωτηρία αναζητά μέσα σ’ αυτά . Και ο φιλήδονος, που με βουλιμία πέφτει στις ηδονές, αυτό θέλει μια γλυκειά και ατελείωτη ζωή. Και ο φιλόδοξος, που με όλες του τις δυνάμεις αγωνίζεται να αποσπάσει την αναγνώριση των άλλων, την δόξα, ουσιαστικά επιθυμεί την μέγιστη και ατέλειωτη δόξα, που μόνο η σωτηρία εγγυάται».
Αυτό το σχέδιο της σωτηρίας μας το παρουσιάζει ο Θεός στον παράδεισο μετά την πτώση των πρωτοπλάστων.
συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου