«Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας».
Τώρα είναι ο κατάλληλος χρόνος να εργασθούμε για τη σωτηρία μας. Η είσοδος στο νέο έτος πρέπει να ανανεώσει το ζήλο μας για περισσότερο αγώνα, καθώς μας θυμίζει
ότι η ζωή προχωρεί προς το τέλος, και αν δεν πετύχουμε τη σωτηρία μας τώρα, όταν αναχωρήσουμε από τον κόσμο, την χάνουμε για πάντα.
Αλλά την αποστολική προτροπή την ακούμε διαφορετικά αυτές τις μέρες, που με οδύνη ζούμε μια μεγάλη εθνική ταπείνωση, που βλέπουμε να καταρρέουν τα πάντα, να χρεωκοπούν όλα τα συστήματα, να απομυθοποιείται η πολιτική, να αποδεικνύονται ψεύτικοι οι θεοί του κόσμου, και πρώτος ο μαμωνάς, το χρήμα! Τώρα είμαστε ταπεινωμένοι, φτωχότεροι, απελπισμένοι από τους ανθρώπους, πεπεισμένοι για την αδυναμία τους. Τώρα βλέπουμε πόσο εύθραυστα είναι τα στηρίγματα του κόσμου, πόσο αναξιόπιστοι οι άρχοντές του, πόσο ρευστό το χρήμα του. Και καταλαβαίνουμε το λάθος που κάναμε να εμπιστευθούμε σε ανθρώπους τη ζωή μας, να στηρίξουμε στα υλικά αγαθά την ευτυχία μας, να αισθανόμαστε δυνατοί στην αφθονία και ασφαλείς στην καλοπέρασή μας.
Ξεχάσαμε την αληθινή ευτυχία και χάσαμε την ψυχή μας, γιατί μέσα στην ευδαιμονιστική παραζάλη και στον υλιστικό παραλογισμό μας χάσαμε τον Θεό μας...
1.1.12
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου