...
Ο θάνατος αποδεικνύεται σωτήριος, επειδή είναι ικανός να μας αλλάξει
τη ζωή. Εξ ου και η εξίσωση της φιλοσοφίας με τη μελέτη θανάτου. Ο
θάνατος μας μαθαίνει τη ματαιότητα της πλεονεξίας, τη ματαιότητα της
ισχύος, τη ματαιότητα της ηδονής. Και η μελέτη του θανάτου μάς επιτρέπει
μιαν ουσιαστική απόφαση μιας επείγουσας αλλαγής, όπου η ζωή δεν
κρίνεται από το τι έχεις αλλά από το τι είσαι...
Αυτός λοιπόν ο πολιτισμός που ανέδειξε
το «ό, τι φάμε, ό, τι πιούμε…», που ζει στις μέρες μας την πιο βαθιά του
κρίση, δεν θα λυτρωθεί παρά μόνον αν αντιληφθεί ότι η απεραντοσύνη της
ζωής κερδίζεται μέσα από το απύθμενο βάθος του θανάτου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου