Επί το νέον έτος

Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι, από τα πλέον πολύτιμα δώρα Του Θεού, που είναι ο χρόνος, πως όταν χάνεται δεν επιστρέφει ξανά;

Τα πάντα μπορούμε να αποκτήσουμε και πάλι, εκτός από τον χρόνο που έφυγε...

Και περνούν οι ώρες, οι μέρες, οι μήνες, τα έτη, δεκαετίες (που φυσικά αυτό δεν είναι καθόλου δεδομένο για οποιοδήποτε άνθρωπο), και κάποτε φτάνουμε στο ορισμένο μας τέλος.

Όλοι μας φέρουμε μια ημερομηνία λήξεως σ΄αυτόν τον κόσμο (τον όμορφο(;) και μετά βεβαιότητος μάταιο!). Το ζητούμενο όμως είναι εάν προϊόντος του χρόνου, ωριμάζουμε. Εάν αξιοποιούμε τον χρόνο μας δημιουργικά, ώστε μέσω της συνειδητής μετάνοιας και της μυστηριακής ζωής, που μας προσφέρει η Εκκλησία μας, εξαγιάζουμε την ύπαρξή μας. Εάν μέρα με την μέρα, μορφώνεται μέσα μας ο Χριστός.

Εάν συνειδητοποιούμε ότι η πολύ σύντομη αυτή ζωή (όσα και αν είναι τα έτη μας), γίνεται ζωή προετοιμασίας για την άλλη, την πραγματική, την μοναδική, την αιώνια ζωή, για την οποία και δημιουργηθήκαμε, τότε έχουμε επιτυχία...

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Κόνιτσα

Email: p.ioil@freemail.gr