Δεν πιστεύω ότι είναι σύμπτωση η παρουσίαση του βιβλίου τη σημερινή μέρα.
Ο αρχικός μας σχεδιασμός ήταν άλλος ωστόσο αναγκαστικά σχεδόν οδηγηθήκαμε στην επιλογή της σημερινής ημέρας.
Σήμερα το πρωί στη λειτουργία με τα πρώτα λόγια του Λουκά κατάλαβα το γιατί.
Η εκπληκτική παραβολή του καλού Σαμαρείτου που διαβάστηκε σήμερα δοσμένη στο πλαίσιο της ερώτησης του νομικού που δεν αναγνωρίζει τάχα τον πλησίον του κι αυτό νομίζει πως αποτελεί το άλλοθί του για την ξηρασία της καρδιάς του ταιριάζει καλύτερα από κάθε άλλη στον πρωταγωνιστή του βιβλίου, στο Νικόλαο Γραικό.
Εκείνον που ιδών τον άνθρωπο Γιάννη Άντζακα δεν αντιπαρήλθε. Δεν μετήλθε όλες τις δικαιολογίες που συχνά όλοι μας χρησιμοποιούμε για να μην αλλάξουμε το πλάνο της ζωής μας τοπικό ή χρονικό για να γίνουμε βοηθοί του πάσχοντος.
Δεν μετέφερε το πρόβλημα σε μια απρόσωπη δομή, δε σκέφτηκε τα όνειρα, τις φιλοδοξίες, τις υποχρεώσεις του. Δεν προέταξε ούτε καν την εντός της εκκλησίας αποστολή του. Άφησε στην άκρη το ταξίδι του από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ, για να θεραπεύσει τις πληγές του αδελφού του, σπατάλησε χρόνο, και δυνάμεις για να μάθει τη νοηματική στο πανδοχείο του Σωματείου Κωφών κι όταν ακόμα χρειάστηκε να φύγει όχι απλώς αμφισβήτησε την εκλογή του στο ιερατικό και αρχιερατικό αξίωμα θεωρώντας αποστολή του όχι πια την Ιερουσαλήμ αλλά το πανδοχείο όχι απλώς εμπιστεύθηκε τα παιδιά του τους κωφούς σε άξιους πανδοχείς-συνεχιστές, αλλά και επέστρεφε όχι άπαξ, όπως εκείνος ο Σαμαρείτης που υποσχέθηκε εν τον επανέρχεσθαι αυτόν να πληρώσει τα προσδαπανηθέντα αλλά πολλάκις -τις περίφημες κενές Πέμπτες του προγράμματός του, τις Πέμπτες των Κωφών- κατανοώντας πως εκείνη η συνάντηση ήταν κυρίως η προσωπική του κλήση, η προσωπική του αποστολή...
απόσπασμα των λόγων του κ. Γ. Μαρκάκη
από την παρουσίαση του βιβλίου "Η Νοηματική της αγάπης"
2 σχόλια:
πολύ καλός όπως πάντα
Αν η εποχή μας, αν η κοινωνία μας, αν η εκκλησία μας μαστίζονται σήμερα από πολλά δεινά, νομίζω πως κύρια αιτία αποτελεί η άρνηση όλων μας να αποδεχτούμε την προσωπική, απόλυτη και αποκλειστική μας δέσμευση σε ό,τι ο Θεός έχει διαλέξει ταιριαστό σε εμάς. Η προσωπική συνεχής και ακαταπόνητη δέσμευση του Νικολάου Γραικού κι όχι τόσο η επιτυχής και καρποφόρα πορεία του αρχιμανδρίτου ή του Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας Νικοδήμου ήταν και είναι αυτή που κυρίως τον καθιστά τόσο ξεχωριστά υπέροχο μπροστά στα μάτια μας κι επιτρέψτε μου το λόγο κυρίως μπροστά στα μάτια του Θεού.
Η προσωπική μας –επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω αυτή την τόσο παρεξηγημένη, ταλαιπωρημένη, αμφισβητηθείσα λέξη- α φ ι έ ρ ω σ η σε αυτό που ξεχωριστά πρόβαλε ο Θεός στη ζωή μας καλώντας μας να το υπηρετήσουμε μάς καθιστά πρόσωπα, κατορθωτές του καθ’ ομοίωσιν.
Ο ίδιος
Δημοσίευση σχολίου