Πέρασαν σαράντα μέρες από τότε που η ψυχή της αγαπημένης μας συνεργάτιδος Νίκης Διαμαντοπούλου πέταξε στην Ουράνια Βασιλεία! "Η κυρία Νίκη, η υπεύθυνη των γλυκών", όπως την ήξεραν οι κατασκηνώτριες της "Άγκυρας", αφού δεν έλειψε ποτέ από την ομάδα της εθελοντικής προσφοράς στην κουζίνα των κατασκηνωτικών περιόδων για αρκετά χρόνια μέχρι που την επισκέφθηκε η ασθένεια. Μια ασθένεια δύσκολη, η οποία μπορεί να στέρησε την παρουσία της από κοντά μας, εντούτοις δεν εμπόδισε τις προσευχές της να ανεβαίνουν με πολλή θέρμη στον ουράνιο θρόνο για όλες!
Η ευσυνείδητη, εργατική, υπομονετική, ακούραστη, ενάρετη αγωνίστρια κα Νίκη μας, η Διευθύντρια τραπεζικού καταστήματος που βραβεύτηκε για την επίτευξη των στόχων στα αμοιβαία κεφάλαια, ευφραίνεται τώρα με τα "βραβεία της άνω κλήσεως" και απολαμβάνει στον Παράδεισο τους τόκους από τα "κεφάλαια της ιεραποστολής και της προσφοράς"!
Σε ευχαριστούμε για όλα κα Νίκη μας!
Χαρούμενες Αγωνίστριες Πατρών
Από τον επικήδειο λόγο της Καραμπέτσου Γεωργίας:
"Διαμαντάκι μου… πολύτιμη παρεούλα της ζωής μου…
Ψυχούλα μου ανύπαρκτη για τους άλλους και τοις πάσι τα πάντα για όλους…
Γιασεμάκι μου που μοσχοβολάς στον ουρανό… Το πιο ταπεινό λουλούδι…
Υπέμεινες τα πάντα με καρτερία, αξιοπρέπεια, με συγγνώμη και ευχαριστώ στο στόμα πάντα… Προσβολές, αδικίες, περιφρόνηση, μοναξιά, ανέχεια και τώρα αυτό το μαρτυρικό τέλος…. Είσαι φως Νικούλα μου … το ανέσπερο φως… που μας δίδαξε ο Χριστός… Η ελπίδα είσαι καρδιά μου… για την σίγουρη νίκη για τον θρίαμβο της καλοσύνης, του δίκαιου, του σωστού. Μας άφησες πρόωρα… μα την σωστή ώρα για τον Κύριο. Είμαι έτοιμη έλεγες... Γεννηθήτω το θέλημά Του…
Ούτε το θαύμα δεν κράτησες για σένα, Το θαύμα για το οποίο τόση προσευχή κάναμε… Κι αυτό το χάρισες στα παιδιά σου και στις αναγεννημένες ψυχές από το παράδειγμά σου. Τα παιδιά σου που τόσο αγάπησες και θα δουν άπειρες τις ευλογίες από τη θυσιαστική ζωή σου και τις τόσες ελεημοσύνες σου … Αυτά θα δουν τα θαύματα Νικούλα μου και ευλογίες πολλές που τους άφησε παρακαταθήκη η άγια ψυχή σου … Το μόνο που ήθελες γι΄ αυτά είναι να κρατηθούν από Χριστό για να βγάλουν ζωή πέρα. Θα τα δεις να αγωνίζονται στη ζωή γιατί εσύ αυτό τους δίδαξες να είναι δυνατά και ενωμένα.
Καλό ταξίδι φιλη μου...
Στην αγκαλιά της Παναγιάς μας που ήρθε και σε βρήκε… ξεκουράσου...
Ζήσε την ουράνια χαρά που έζησαν οι Άγιοι...
Μια χαλκομανία στο τοίχο ήμουν πάντα Γιωργία… μια αγιογραφία στον τοίχο έγινες καρδιά μου…
Καλά Χριστούγεννα Νικούλα μου"
Μια εξαιρετική συνάδελφος... μια γενναία γυναίκα... μια φίλη καρδιακή...
Ιωάννης Ψωμάς για τη Νίκη Διαμαντοπούλου
... λίγο πριν φύγει ...
Γεωργία Καραμπέτσου μαζί με το δικό σου χέρι, είναι και το δικό μου χέρι, καθώς και το χέρι πολλών άλλων, που δεν μπορούμε να είμαστε κοντά της και να την συγχαρούμε για τον αγώνα της, για την καλοσύνη της, την προσφορά της στο κοινωνικό σύνολο, την αγάπη της και να την ευχαριστήσουμε που είμασταν φίλοι της και συνάδελφοι. Θα μας λείψει πολύ, αλλά και θα μας έχει διδάξει πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή και να κάνουμε καλά έργα προς δόξα Χριστού.
Σε αγαπάμε πολύ Νίκη.
Ο αγωνοθέτης Κύριος θα σε αντικρίσει και θα σου πει: Νυν τέκνο μου Νίκη, σου απόκειται ο της δικαιοσύνης στέφανος.
Μετάφερέ της, αν είναι δυνατόν, και τις δικές μου ευχές για δύναμη, καθώς και της Δέσποινας, αλλά και τόσων άλλων φίλων της που δεν μπορούν να είναι κοντά της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου