Ουδείς Αναμάρτητος (1)

- Πού να καταφύγουμε λοιπόν για να ψάξουμε το Θεό εκεί που δεν φαίνεται ακόμα;

Νομίζω δεν είναι το πού θα τον βρούμε το Θεό αλλά το πώς. Κι εγώ θα βάλω μια χρυσή λέξη. Κι η λέξη αυτή είναι ταπείνωση. Θέλει πόνο εσωτερικό ο Θεός, δεν θέλει νταηλίκι, εξυπνάδα, ορθολογισμό... και ποιος είναι ο Θεός να μου φανερωθεί... Τι λες μωρέ... Θέλει συστολή εσωτερική και τότε ο Θεός φαίνεται σε κάθε στιγμή, τον ψηλαφάς, δεν το χάνεις, δεν τον φαντάζεσαι, τον ζεις, ζεις γι' αυτόν και αισθάνεσαι ότι τρέφεσαι απ' αυτόν. Αυτό είναι η Εκκλησία... δεν είναι ούτε ο πολιτισμός της ούτε καν ο θεολογικός της λόγος. Eίναι η κοινωνία, η κοινωνία των ανθρώπων, η περιχώρηση και η κοινωνία του Θεού. Αυτό  είναι η περιουσία και ο λόγος της και η εκκλησία πρέπει να γυρίζει και να ξαναγυρίζει σ΄αυτόν. Εγώ το βλέπω σε κείμενα ανθρώπων που αμφισβητούν την εκκλησία - στην ουσία την αναζητούν. Άνθρωποι που την πολεμούν, ψάχνουν για κάτι τέτοιο. Κάνουν πολύ δίκαιες κρίσεις, πάρα πολύ δίκαιες. Ψάχνουν για κάτι αυθεντικό...

Απόσπασμα από την εκπομπή "Ουδείς Αναμάρτητος" 

με προσκαλεσμένο τον Μητροπ. Μεσογαίας κ Λαυρεωτικής 

κ.κ. Νικόλαο - 22.4.10