Ο Απόστολος (Β' Κυριακή των Νηστειών)

Συ, Κύριε, στην αρχή θεμελίωσες την γη και οι ουρανοί είναι κι εκείνοι έργα των χεριών σου. Όλο το σύμπαν θα παλιώσει, σαν που παλιώνει το ρούχο πού φοράμε και θα το τυλίξεις, καθώς τυλίγεται ένα σκέπασμα• εσύ όμως είσαι πάντα ο ίδιος και τα χρόνια σου δεν θάχουν τελειωμό.
Σε ποιόν από τους αγγέλους είπε ποτέ ο Θεός, κάθου στα δεξιά μου, ώσπου να υποτάξω τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου; Μην τάχα και δεν είναι όλοι οι άγγελοι πνεύματα, που υπηρετούν και στέλνονται για εκείνους πού πρόκειται να κληρονομήσουν σωτηρία;
 
Γι' αυτό εμείς πρέπει πάρα πολύ να προσέχουμε σε εκείνα πού ακούσαμε, μην κάποτε ξεπέσουμε και χαθούμε. Γιατί; αν ο λόγος πού λαλήθηκε με τη μεσολάβηση των αγγέλων στάθηκε τόσο έγκυρος κι αξιόπιστος, και κάθε παράβαση και παρακοή σ' αυτόν τιμωρήθηκε νόμιμα και δίκαια, πώς εμείς θα ξεφύγουμε την τιμωρία, όταν δεν προσέξουμε κι αμελήσουμε μια τέτοια μεγάλη σωτηρία;
 
Ο λόγος αυτός πήρε αρχή να κηρύσσεται από τον Κύριο και βεβαιώθηκε σε μας από εκείνους πού τον άκουσαν (δηλ. τους αγίους Αποστόλους).

Από την προς Εβραίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου
Κεφ. 1, χωρία 10 έως 14 και Κεφ. 2, χωρία 1 έως 3

Απόδοση σε απλή γλώσσα