Έγραψε περισσότερα από 100 έργα. Ερμήνευσε την Αγία Γραφή και τους ιερούς Κανόνες, κατέγραψε βίους αγίων και εγκωμιαστικούς λόγους στην Υπεραγία Θεοτόκο, στην οποία έτρεφε ιδιαίτερη ευλάβεια, συνέθεσε ύμνους και ακολουθίες, επιμελήθηκε τη Φιλοκαλία, μία σπουδαία συλλογή Πατερικών λόγων, καθώς και άλλα παιδαγωγικά, ασκητικά και απολογητικά έργα. Ο «Αόρατος Πόλεμος», το «Συμβουλευτικόν εγχειρίδιον» και τα «Πνευματικά Γυμνάσματα» είναι μερικά από τα πιο γνωστά βιβλία του, απαραίτητα για τον πνευματικό καταρτισμό κάθε πιστού.
2. Οι αγώνες του για ορθή πίστη και ζωή.
Ο Άγιος Νικόδημος δεν ανεχόταν την παραμικρή παρέκκλιση από το ορθό δόγμα. Ήταν πολύ καλά καταρτισμένος και αντιμετώπιζε με Ακαταμάχητα επιχειρήματα κάθε αίρεση ή πλάνη. Ο βιογράφος του σημειώνει χαρακτηριστικά ότι αναδείχθηκε «μέγας αντίπαλος των κακοδόξων». Οι θέσεις του ήταν ξεκάθαρες. Για τους Παπικούς έλεγε ότι «όχι μόνο είναι σχισματικοί αλλά και αιρετικοί (...) εμείς δεν χωριστήκαμε από αυτούς για κανένα άλλο λόγο, παρά για το ότι είναι αιρετικοί» (Πηδάλιον, ήτοι άπαντες οι ιεροί και θείοι κανόνες, εκδ. «Αστήρ», Αθήναι 1970, σελ. 55). Συνιστούσε δε να βαπτίζονται όσοι Παπικοί ασπάζονται την ορθόδοξη πίστη, διότι το ράντισμα που τελούν αντί για την τριπλή κατάδυση δεν μπορεί να θεωρηθεί έγκυρο βάπτισμα από πλευράς Ορθοδόξου.
Στα θέματα πνευματικής ζωής διακρίθηκε με τους αγώνες του για τη συχνή θεία Μετάληψη. Εκείνη την εποχή επικρατούσε άγνοια και πολλοί χριστιανοί (ακόμη και μοναχοί) θεωρούσαν «βεβήλωση του μυστηρίου» (!) να κοινωνούν περισσότερες από 3-4 φορές το χρόνο. Ο Άγιος Νικόδημος, γνήσιος φορέας της Παραδόσεως, ανέλαβε να διαφωτίσει τον λαό του Θεού πάνω στο καίριο αυτό θέμα της πνευματικής ζωής γράφοντας ένα εμπεριστατωμένο βιβλίο με τίτλο «Περί της συνεχούς Μεταλήψεως των αχράντων του Χριστού Μυστηρίων». Σ’ αυτό τονίζει ότι η θεία Λειτουργία έχει ως ένα και μόνο σκοπό τη συμμετοχή όλων στο Ποτήριο της ζωής και γι’ αυτό κάθε πιστός οφείλει να κοινωνεί όσο το δυνατόν πιο τακτικά, πάντοτε όμως με την ανάλογη ετοιμασία, δηλαδή με νηστεία και ιερά εξομολόγηση.
περ. Ο ΣΩΤΗΡ, τ. 1990, 1.12.09
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου