Με το εμβληματικό θεατρικό κείμενο του Δ. Φωτιάδη «Μακρυγιάννης» καταπιάνεται φέτος η Θεατρική Ομάδα της Χριστιανικής Εστίας Πατρών. Ένα κείμενο γραμμένο στα 1946 που πρωτανέβηκε από το Θίασο Ενωμένων Καλλιτεχνών.
Με ενδιαφέρουσες αφηγηματικές τεχνικές, ο συγγραφέας προβάλλει τη μορφή του ήρωά του όχι μόνο στον πόλεμο κατά των Τούρκων –κλασική η σκηνή της συνάντησης με το γάλλο ναύαρχο Δεριγνύ στους Μύλους πριν τη μάχη απέναντι στον Ιμπραήμ- αλλά κυρίως στον πόλεμο ενάντια στα κάθε λογής συμφέροντα που ζητούν να δουλώσουν ξανά το λαό: τους απόγονους των κατζαμπάσηδων που επιθυμούν την επιβολή μια νέας ταξικής κοινωνίας με εκείνους στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδος, τους παρατρεχάμενους των Βαυαρών που με το πρόσχημα (;) της επιβολής του νόμου και της τάξης κόβουν κεφάλια, με τον Όθωνα που παλεύει ανάμεσα στο ιδεολόγημά του για τους Έλληνες και την πραγματικότητα των υπηκόων του.
Κι απέναντι σ’ όλους αυτούς, ένας νέος Οδυσσέας, ο καπταν Μακρυγιάννης, στήνει, μέσα από τους διαλόγους του, μάχες επί σκηνής. Χρησιμοποιεί όλα τα στρατηγήματα μιας μάχης απέναντι στους «εχθρούς», την ψευδοϋποχώρηση, την έφοδο, την παραπλάνηση. Στήνει με θαυμαστή μαεστρία ένα-ένα τα επιχειρήματα μέχρι να εξουδετερώσει τον αντίπαλο κατάγωντας λάφυρα, το Τre bien του Δεριγνύ, τη σιωπή του Ες, τη συνεργασία αυτού που έρχεται να τον καταδώσει. Κυρίως και πρωτίστως όμως αρπάζει από τα επίμονα χέρια του Όθωνα το Σύνταγμα της 3ης Σεπτεμβρίου και προετοιμάζει την έξοδό του από τη χώρα.
Μοιάζει στιγμές-στιγμές σαν τον γκρινιάρη που δε φχαριστιέται με τίποτα ωστόσο η αποτελεσματικότητά του δικαιώνει την τακτική του. Ο Φωτιάδης διαλέγει να τελειώσει σε στιγμή θριάμβου το έργο του. Η λαφυραγώγηση του κατορθώματος του Μακρυγιάννη από τους απογόνους του Όθωνα θα παραμείνει στη σκιά (σε αντίθεση με «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» του Καμπανέλλη όπου ο Κολοκοτρώνης-άγαλμα αναφωνεί: Πού είναι η 3η Σεπτέμβρη; Ο Σεπτέμβρης είναι παιδί του Μάρτη κι εσείς παιδιά δικά μας.)
Είναι δε απίστευτη η συγκυρία του ανεβάσματος του κειμένου σήμερα όπου Βαυαροί εκστομίζουν ξανά την φράση του υπουργού Μαύρου:
Αν δεν κάνετε όσα θέλουμε δάνειο δεν παίρνετε!
Η αναγεννημένη θεατρική ομάδα της Χριστιανικής Εστίας Πατρών, που σε πείσμα των καιρών παρουσιάζει σταθερά μια θεατρική παράσταση αξιώσεων κάθε 25η Μαρτίου, μοιάζει να βρίσκεται πολύ κοντά στη σωστή ανάγνωση του κειμένου. Νέα παιδιά, φοιτητές και μαθητές Λυκείου, ενσαρκώνουν πειστικά τους χαρακτήρες τους και μας δίνουν μια παράσταση που κυλά με νεύρο. Ταυτόχρονα μας γεμίζουν ελπίδες για το μέλλον ότι θα μας προσφέρουν παραστάσεις ποιότητος και εκτός εθνικών επετείων.
Κοντολογίς πρόκειται για μια ερασιτεχνική παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε.
Είναι απαραίτητο γιατρικό στις ημέρες μας για όλους μας.
W
Πηγή: Αναστάσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου