Τι τρώμε;

Ένας διορατικός γέροντας κάθισε κάποτε στην τράπεζα με τους άλλους αδελφούς.

Κατά την ώρα του γεύματος, έχοντας πνεύμα διορατικό ο Γέροντας, έβλεπε μερικούς να τρώνε μέλι, άλλους ψωμί και άλλους κοπριά... και απόρησε. Τόσο πολύ έμεινε εκστατικός και σε απορία, ώστε να παρακαλέσει τον Κύριο να του φανερώσει τι είναι αυτά που βλέπει.

Πράγματι λοιπόν προσευχήθηκε και είπε: "Κύριε, αποκάλυψέ μου το μυστήριο τούτο, γιατί τα ίδια φαγητά υπάρχουν για όλους πάνω στο τραπέζι. Καθώς όμως τα τρώνε αυτά φαίνονται διαφορετικά και άλλοι τρώνε μέλι, άλλοι ψωμί και αλλοι κοπριά.
 

Και ήλθε φωνή από τον ουρανό και είπε ότι αυτοί που τρώνε μέλι είναι αυτοί που με φόβο Θεού και τρόμο και πνευματική χαρά κάθονται στο τραπέζι και συνεχώς προσεύχονται, ευχαριστώντας τον Κύριο για το φαγητό που τους έδωσε, και επειδή η προσευχή αυτή φτάνει στο Θεό ως θυμίαμα, γι' αυτό και τρώνε μέλι.

Αυτοί που τρώνε ψωμί είναι όσοι ευχαριστούν το Θεό για το φαγητό.

Αυτοί που τρώνε την κοπριά είναι εκείνοι που δεν ευχαριστούν το Θεό και δεν προσεύχονται και εκείνοι που δεν τους αρέσουν τα φαγητά κι έτσι δεν πραγματοποιείται το ρηθέν "εἴτε ἐσθίετε, εἴτε πίνετε, εἴτε τι ποιεῖτε πάντα εἰς δόξαν Θεοῦ ποιεῖτε".

Ας σκεφτούμε λοιπόν τι τρώμε  εμείς...