 |
| Πίσω του ο αρχηγός της κατασκήνωσης κ. Λιάκος Δ. και δεξιά του ο γιατρός και συνθέτης κ. Κουντουράς Γ. |
Τον Ιούλιο του 1989 & 1991 βρεθήκαμε στην κατασκήνωση "της Πρώτης" στη Φλώρινα. Ο Μητρ. Φλωρίνης την επισκεπτόταν συχνά και μας μιλούσε για διάφορα θέματα. Ο χειμαρρώδης και ασυμβίβαστος λόγος του μας αφύπνιζε.
Διαρκής μέριμνά του ο αγώνας κατά των αιρετικών και η προστασία του ποιμνίου του... Η κραυγή του "Μη χάσουμε την Ορθοδοξίαν μας" ήταν συγκλονιστική. Ήταν όμως και πολύ ανήσυχος για το θέμα της Μακεδονίας, ένα θέμα που ο ίδιος είχε αντιληφθεί πολύ νωρίτερα από την πολιτική ηγεσία. Θυμόμαστε να παραθέτει στοιχεία για την προπαγάνδα των Σκοπιανών που ήταν υπόθεση πολλών ετών και με επιχειρήματα να αποδυκνείει την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Μας καλούσε όλους με βροντερή φωνή σε συναγερμό και εγρήγορση. Το καλοκαίρι του 1989 ηχούσαν όλα αυτά πολύ παράξενα στ' αυτιά μας. Γρήγορα όμως δικαιώθηκαν οι φόβοι του. Ήταν πράγματι προφητικός ο λόγος του...
γ.π.
1 σχόλιο:
Από την ίδια κατασκήνωση θυμάμαι ότι στο τέλος της βραδινής προσευχής μας ψέλναμε "Χριστέ βοήθει επισκόπω Αυγουστίνω". Ήταν κάτι που μας συνέδεε με το γέροντα Αυγουστίνο και γι΄ αυτό τον θεωρούσαμε Πατέρα μας.
Ο μακαριστός Ιεράρχης ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε μας στους κατασκηνωτές, ο λόγος του μας ξεσήκωνε, ήταν επανασταστικός. Ερχόταν στην κατασκήνωσή μας και μεις πηγαίναμε και τον επισκεπτόμασταν στο Επισκοπικό. Χαιρόμασταν που τον βλέπαμε και εκείνος χαιρόταν και γελούσε μαζί μας σαν μικρό παιδί. Μάλιστα συχνά-πυκνά μόλις τον βλέπαμε ανταποδίδαμε την πλούσια αγάπη του προς εμάς και ξεσπάγαμε σε κραυγές "ζήτω-ζήτω ο επίσκοπός μας".
Ίσως ακούγονται κάπως υπερβολικά όλα αυτά, αλλά τώρα που τα θυμήθηκα με την εκδημία του, συγκινούμαι και αισθάνομαι τυχερός που τον έχω ζήσει από κοντά, έχω ακούσει ομιλίες του και έχω πάρει την ευχή του.
Γέροντα, μην μας ξεχνάς εκεί που είσαι. Τώρα σε έχουμε ανάγκη περισσότερο...
ένας κατασκηνωτής της "Πρώτης", Φλώρινα
Δημοσίευση σχολίου